دندانپزشک شما روکش دندان را توصیه کرده است، اما شما نمی دانید چه کاری انجام دهید.

گاهی اوقات انجام آن به اندازه اعلام موفقت راحت نیست، بیایید جلو برویم و به این موضوع بیشتر بپردازیم.. این می تواند یک درمان پر هزینه باشد، و شما باید اطمینان حاصل کنید که آن را به درستی انجام می دهید.

نخستین گام این است که بدانید روکش دندان دقیقاً چیست و چرا دندانپزشک شما آن را توصیه کرده است. پس از آن مهم است که گزینه ها، روش و خطرات مرتبط با روکش دندان را درک کنید تا اطمینان حاصل کنید که تصمیمی کاملاً آگاهانه می گیرید.

هنگامی که پاسخ سؤالات خود را دریافت کردید و درمان را به طور کامل درک کردید، می توانید تصمیم بگیرید که آیا به توصیه دندانپزشک خود ادامه دهید یا خیر.

در این مقاله، به معنای واقعی کلمه همه چیزهایی که باید در مورد روکش دندان بدانید را پیدا خواهید کرد.

روکش دندان چیست؟

روکش های دندانی پوسته های توخالی هستند که به خوبی روی دندان های شما قرار می گیرند، همانطور که کلاه روی سر شما قرار می گیرد. روکش های دندانی یک روش درمانی سفارشی هستند که توسط دندانپزشک شما آماده سازی های آن انجام می شود و سپس توسط تکنسین دندانپزشکی برای احیاء شکل و اندازه دندان شما، یا به دلایل زیبایی برای بهبود ظاهر دندان های شما، به صورت دستی ساخته می شود.

آنها گاهی اوقات تحت عنوان کلاهک های دندانی شناخته می شوند و همه قسمت های دندان در بالای خط لثه را می پوشانند. روکش های دندانی را می توان از مواد مختلفی از جمله پرسلن، فلز و یا سرامیک ساخت. نوع روکش دندانی که انتخاب می کنید به محل دندان و سطح بایت بستگی دارد.

به طور کلی، روکش ها معمولاً روی دندان ها قرار می گیرند که هنگام لبخند زدن قابل مشاهده هستند. آنها یک راه عالی برای بهبود ظاهر دندان های شما هستند و لبخندی طبیعی به شما می بخشند.

دندانپزشک شما می تواند در انتخاب نوع روکش مناسب برای نیازهایتان به شما کمک کند. به طور کلی، تمام روکش ها یک هدف اساسی را برآورده می سازند: بهبود ظاهر و عملکرد لبخند شما.

چرا روکش دندان نیاز است؟

روکش های دندانی یک راه فوق العاده برای بهبود سلامت کلی دندان ها و در عین حال بهبود زیبایی هستند. روکش های دندانی را می توان برای اهداف ساختاری و ظاهری استفاده کرد. به عنوان مثال، اگر دندانی دارید که آسیب دیده یا پوسیده شده است، می توان از روکش دندان برای پوشاندن و محافظت از دندان استفاده کرد. این نه تنها به بهبود عملکرد دندان شما کمک می کند بلکه از آسیب بیشتر نیز جلوگیری می کند.

از نظر ساختاری، آنها از دندان ضعیف شده محافظت می کنند. به عنوان مثال، دندان هایی که پر شده اند که دائماً می شکنند یا دندان هایی که تحت درمان ریشه قرار گرفته اند، برای افزایش طول عمر آنها ممکن است روی آنها روکش قرار داده شند. آنها همچنین برای بازسازی دندان های به شدت فرسوده در اثر ساییدگی یا دندان قروچه استفاده می شوند.

از نظر زیبایی، ظاهر دندان زیرین خود را کاملاً پنهان می کنند. اگر دندان شما پرشدگی بزرگ و زشت دارد یا دندان های شما به شدت لکه دار شده اند، روکش دندان جلوی آنها را می گیرد و ظاهر را تازه می کند. آنها به صورت سفارشی ساخته می شوند، بنابراین می توانید رنگ و شکل را مطابق سلیقه خود انتخاب کنید.

از نظر عملکردی، روکش های دندانی را می توان برای نگه داشتن بریج در جای خود یا قرار دادن روی ایمپلنت های دندانی استفاده کرد.

چند نوع مختلف روکش دندان در دسترس است، بنابراین ضروری است که در مورد اینکه کدام نوع برای شما مناسب است با دندانپزشک خود صحبت کنید. روکش های دندانی یک راه عالی برای بهبود لبخند شما هستند، بنابراین تردید نکنید که از دندانپزشک خود بپرسید که آیا آنها برای شما مناسب هستند یا خیر.

انواع متداول روکش های دندانی

روکش های دندانی بخش مهمی از مراقبت از دندان هستند. آنها می توانند عملکرد و ساختار دندان را احیاء کنند و ظاهر آن را بهبود دهند. روکش های دندانی روی دندان طبیعی قرار می گیرند و روی آن را می پوشانند تا سطح جدیدی ایجاد شود. روکش های دندانی انواع مختلفی دارند که بسته به محل و نوع دندانی که تحت درمان انتخاب می شوند. سه نوع اصلی وجود دارند:

روکش های فلزی

روکش های دندانی را می توان از مواد مختلفی تهیه کرد، اما روکش های فلزی یکی از محبوب ترین انواع آن هستند. روکش های فلزی معمولاً آلیاژ هستند و به رنگ طلایی یا نقره ای هستند (گرچه روکش های طلایی دندان به دلیل قیمت بالای طلا، امروزه به ندرت طلای زیادی در خود دارند).

روکش های فلزی محکم ترین نوع روکش های دندانی محسوب می شوند و همچنین گران ترین نوع روکش ها هستند. با این حال، آنها می توانند سال ها دوام بیاورند و استحکام آنها باعث می شود آنها برای دندان هایی ایده آل باشند که ساییدگی و فرسایش زیادی را تجربه کرده اند. و از آنجا که پرسلن وجود ندارد، دندانپزشکان مجبور نیستند مقدار زیادی از دندان طبیعی را بتراشند.

روکش های فلزی محکم و بادوام هستند و برای ترمیم دندان های عقب دهان گزینه مناسبی هستند و همچنین می توانند بهتر از سایر روکش ها در مقابل نیروهای گاز گرفتن و جویدن مقاومت کنند. با این حال، روکش های فلزی مانند دیگر انواع روکش های دندان طبیعی به نظر نمی رسند، بنابراین معمولاً فقط برای دندان های عقب استفاده می شوند.

روکش های PFM یا پرسلن چسبانده شده روی فلز

اینها همان روکش های فلزی بالایی هستند اما روی آن یک کت پرسلن وجود دارد. آنها برای دندان های جلو یا عقب عالی هستند، اما به دلیل لایه اضافی، به معنای از دست دادن مقدار بیشتری از دندان طبیعی شما است. چسب روکش دندانی روکش را به دندان می چسباند. آنها هنوز محکم هستند اما می توانند مستعد لب پر شدن باشند.

بزرگ ترین نقطه ضعف این نوع روکش های دندانی این است که هسته فلزی آن می تواند باعث ایجاد ظاهر خاکستری در خط لثه شما شود. لثه ها با گذشت زمان به طور طبیعی عقب (تحلیل) می روند و این باعث نمایش دادن فلز می شود. با این حال، روکش های دندانی پرسلن چسباند شده روی فلز مزایای زیادی دارند. آنها محکم و بادوام هستند و می توانند با رنگ دندان های طبیعی شما مطابقت داشته باشند- با مراقبت مناسب می توانند سال ها دوام بیاورند.

گرچه آنها طبیعی تر از روکش های فلزی به نظر می رسند، اما به دلیل وجود هسته فلزی، نور نمی تواند از آنها عبور کند، بنابراین ممکن است نسبت به دندان های طبیعی شما مات تر به نظر برسند.

روکش های تمام پرسلن

خواه به محافظت از دندان ضعیف شده نیاز داشته باشید یا حمایت از بریج دندان، یا پوشاندن دندان بدشکل یا بد رنگ شده، روکش های تمام پرسلن می توانند راه حل مناسبی را ارائه دهند. این روکش ها واقعی ترین ظاهر را ارائه می دهند، زیرا به نور اجازه می دهند مانند دندان های طبیعی شما عبور کند.

این باعث می شود که آنها برای دندان های جلو یا هر دندان قابل مشاهده ای که به ترمیم نیاز دارد، گزینه ای عالی باشند. علاوه بر این، پرسلن ماده ای بسیار محکم و بادوام است که می تواند در برابر نیروهای جویدن و گاز گرفتن روزانه مقاومت کند. اگر می خواهید یک راه حل طبیعی و طولانی مدت برای مشکلات دندانی خود داشته باشید، روکش های تمام پرسلن ممکن است گزینه مناسبی باشند.

روکش های زیرکونیومی

زیرکونیا فلزی سفید رنگ است که ظاهری شبیه به پرسلن دارد. روکش های دندانی زیرکونیومی از محبوبیت ویژه ای برخوردار هستند، زیرا بسیاری از مزایای مشابه روکش های فلزی سنتی را ارائه می کنند، اما جذابیت زیبایی بیشتری دارند. زیرکونیوم ماده ای محکم و در عین حال سبک است که شباهت زیادی به رنگ دندان های طبیعی دارد.

در نتیجه، روکش های زیرکونیومی اغلب برای ترمیم دندان های جلو یا بهبود ظاهر لبخند استفاده می شوند. علاوه بر این، زیرکونیوم غیر واکنشی و ضد حساسیت است به همین دلیل باعث می شود برای افراد مبتلا به آلرژی یا حساسیت انتخابی بی خطر باشند. و بر خلاف روکش های پرسلن چسبانده شده روی فلزی، که گاهی اوقات آن خط خاکستری قابل مشاهده را در امتداد خط لثه باقی می گذارند، روکش های زیرکونیومی لبخند طبیعی تری بوجود می آورند.

فرایند دریافت روکش های دندانی

پس، ثابت شده است که دندان شما برای افزایش طول عمر خود به روکش دندان نیاز دارد.

دندانپزشک شما دو تست روی این دندان انجام خواهد داد. در مرحله اول، آنها یک تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می گیرند تا بررسی کنند که آیا ریشه سالم است و می تواند از روکش حمایت کند. ثانیاً، معمولاً با ماده ای سرد که بی شباهت به گاز زدن بستنی نیست دندان را بررسی می کنند تا مطمئن شوند که زنده و سالم است.

آزمایشات شما مثبت هستند؟ عالی است.

بیایید فرایند دریافت روکش های دندانی را شروع کنیم.

این روش به دو نوبت تقسیم می شود، مرحله آماده سازی و سپس مرحله اتصال.

احتمالاً برای آماده سازی به بی حسی موضعی نیاز خواهید داشت مگر اینکه دندان شما درمان ریشه داشته باشد. بعد از اینکه دندان شما بی حس شد، دندانپزشک اندازه دندان را کاهش می دهد و آن را متناسب با روکش شکل می دهد. سپس از آن قالب یا اسکن دیجیتالی می گیرد، که آنها را برای تکنسین لابراتوار ارسال می کند و روکش را دریافت می کند.

در نهایت، آنها برای ده روز آینده یا بیشتر، تا زمان قرار ملاقات شما برای دریافت روکش دائمی، یک روکش موقت را روی دندان قرار می دهند. شما و دندانپزشک شما با هم به رنگ ها و سایه های مواد نگاه می کنید و تصمیم مشترکی در مورد اینکه چه رنگی با دندان های اطراف هماهنگ است می گیرید.

در قرار ملاقات نصب روکش، روکش موقت برداشته می شود و سمان تمیز می شود. سپس دندانپزشک روکش دائمی را روی دندان شما امتحان می کند و بررسی می کند که به خوبی روی دندان شما قرار میگیرد. اگر دندانپزشک از تناسب راضی باشد، روکش را در آینه به شما نشان می دهد تا مطمئن شود که از ظاهر راضی هستید.

قبل از اینکه بخواهید آن را بچسبانید، مطمئن شوید که از آن راضی هستید. وقتی چشبانده شود، دیگر جدا نمی شود.

پست روکش چیست؟

گاهی اوقات ممکن است دندان شما ساختار کافی برای قرار دادن روکش نداشته باشد. پست روکش یک ترمیم دندانی است که زمانی استفاده می شود که ساختار دندان شکسته یا به شدت پوسیده شده باشد و روکش به حمایت بیشتری نیاز داشته باشد. قبل از اینکه روکش در جای خود چسبانده شود، پست درون دندان قرار می گیرد. نوع پست روکشی که شما نیاز دارید به محل دندان و مقدار باقی مانده از ساختار دندانی بستگی دارد.

این فرایند معمولاً تحت بی حسی موضعی انجام می شود که باعث بی حس شدن ناحیه اطراف دندان می شود. ابتدا دندانپزشک آسیب وارده به دندان شما را ارزیابی می کند و تصمیم می گیرد که آیا یک پست بهترین راه برای ترمیم آن است یا خیر. اگر فکر کند وجود یک پست ضروری است، درون دندان حفره ای ایجاد می کند تا پوسیدگی و هرگونه پرکردگی قدیمی را تخلیه کند.

هنگامی که پوسیدگی برداشته شد، دندانپزشک قبل از قرار دادن پست، داخل کانال ریشه را تمیز می کند. پایه معمولاً از فلز ساخته شده است و درون ریشه دندان قرار می گیرد تا به عنوان یک میله نگهدارنده عمل کند. هنگامی که پست در جای خود قرار گرفت، به روش معمولی که در بالا توضیح داده شد، پشتیبان تهیه و آماده می شود. در برخی موارد، ممکن است از یک پست برای پشتیبانی از بریج دندان استفاده شود. این زمانی است که یک دندان (یا چند) مصنوعی بین دو دندان سالم آویزان می شوند که توسط ستون هایی در دو طرف حمایت می شوند.

آیا دریافت روکش دندان درد دارد؟

پس از بی حسی موضعی، احساس آب و لرزش را روی دندان خود احساس خواهید کرد، اما نه، دردی نخواهد داشت. بسیاری از افراد برای انجام فرایندهای دندانپزشکی زیبایی مردد هستند زیرا نگران درد هستند. حقیقت این است که هر بیمار درد را متفاوت تجربه می کند؛ برخی کمترین ناراحتی را گزارش می دهند در حالی که برخی دیگر ممکن است ناراحتی بیشتری احساس کنند.

این فرایند معمولاً حدود یک ساعت طول می کشد و بیماران معمولاً می توانند پس از آن به فعالیت های عادی خود بازگردند. البته، پیروی از دستورالعمل های دندانپزشک پس از انجام این فرایند برای اطمینان از نتایج مطلوب و به حداقل رساندن هرگونه ناراحتی مهم است. اگر به دنبال دندانپزشکی زیبایی هستید، اجازه ندهید ترس از درد مانع شما شود- با دندانپزشک خود صحبت کنید تا در مورد آنچه می توانید انتظار داشته باشید بیشتر بدانید.

چگونه از روکش موقت دندان مراقبت کنید؟

روکش های موقت دندان چیزهای ارزشمندی نیستند. و قرار است که اینطور باشند! آنها باید به راحتی جدا شوند تا یک روکش دائمی جایگزین آنها شود. چسبی که برای چسباندن آنها استفاده می شود ضعیف است زیرا دندانپزشکان باید مطمئن شوند که چیزی از آن روی دندان آماده شما باقی نمی ماند. اگر از چسب خوب استفاده می کردند، روکش دائمی به خوبی جای نمی گرفت.

به همین دلیل، افتادن روکش های موقتی شایع است. این الزاماً یک مشکل نیست، بنابراین وحشت نکنید. با مطب دندانپزشک خود تماس بگیرید و اطلاع دهید. ممکن است دندانپزشک بخواهد آن را دوباره بچسباند، اما اگر زمان ارسال روکش دائمی نزدیک باشدممکن است فقط از شما بخواهد که صبر کنید.

اگر روکش موقتی بیفتد، مسئله اصلی حساسیت خواهد بود. این مسئله آزاردهنده است، اما یک مشکل طولانی مدت نیست و پس از چسبانده شدن روکش دائمی برطرف خواهد شد.

اگر می توانید، تا زمانی که روکش موقت دارید بهتر است در کنار یا قسمتی از دهان که روکش موقت قرار دارد از خوردن غذا اجتناب کنید. غذاهای چسبناک، سفت و جویدنی باعث جدا شدن آن می شوند، بنابراین اگر مجبور به گاز زدن با آنها هستید مراقب باشید آن را نخورید. شما باید روکش موقت را مسواک بزنید، اما سعی کنید ملایم تر از حد معمول باشید.

چگونه از روکش دندان دائمی مراقبت می کنید؟

گرچه روکش های دندانی به اندازه دندان های طبیعی محکم نیستند، اما با مراقبت مناسب می توانند سال ها دوام بیاورند. برای جلوگیری از پوسیدگی و بیماری های لثه باید روکش های دندانی را درست مانند دندان های طبیعی خود مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. روکش های فلزی نیز ممکن است به مراقبت ویژه ای نیاز داشته باشند تا روی آنها لکه ایجاد نشوند.

به طور کلی، با روکش های دندانی می توان مانند هر دندان دیگری برخورد کرد. طبق معمول بخور و بنوش و فراموش کن که آنجا هستند.

روتین مسواک زدن شما نیز نباید تغییر کند. اطمینان حاصل کنید که روکش های دندانی خود را در کنار دندان های طبیعی خود دو مرتبه در روز مسواک می زنید. علاوه بر این، باید بین روکش ها را نیز با نخ دندان یا مسواک های بین دندانی تمیز کنید. انجام این مراحل می توانند به سالم و عاری از پلاک و تارتار حفظ کردن روکش دندان شما کمک کنند.

قیمت روکش دندان چقدر است؟

هزینه روکش های دندانی به نوع آنها بستگی دارد. روکش دندان را تثبیت می کند و عمر آن را طولانی می کند، اما جذاب ترین اثر هنری نخواهد بود که تا به حال دیده اید.

به طور کلی، روکش های فلزی برای دندان های عقب، و از روکش های پرسلن چسبانده شده روی فلزی برای دندان هایی استفاده می شود که هنگام لبخند زدن می توانید مشاهده کنید. روکش های فلزی ارزان تر از نمونه های دیگر هستند.

اگر به دنبال یک روکش عالی هستید، ارزش دارد که برای آن به صورت خصوصی هزینه کنید. به هر حال، تکنسین های دندانپزشکی صنعتگران بسیار ماهری هستند. برای روکش های دندان سفارشی، ساعت ها می نشینند و سایه ها و لایه ها را با فرچه نقاشی می کنند تا باورنکردنی به نظر برسند. این کار یک هنرمند است و هزینه اضافی را به همراه دارد.

قیمت ها می توانند از 500 پوند برای یک روکش پرسلن چسبانده شده روی فلز ساخته شده به صورت سفارشی شروع شوند، و اگر به دنبال روکش های تمام سرامیک هستید، باید هزینه بیشتری بپردازید.

هزینه روکش های پرسلن به طور کلی بسیار کمتر از هزینه روکش های فلزی است. علاوه بر این، برخی موارد به آماده سازی هسته دندان ها قبل از قرار دادن روکش نیاز دارند. گاهی اوقات، متخصصان دندانپزشکی ممکن است به جراحی لثه یا جراحی جزئی لثه نیاز داشته باشند که در آن قسمت هایی از بافت لثه بریده می شود و هر گونه ایمپلنت دندانی برای ظاهری زیباتر یا بهبود کلی سلامت دندان برداشته می شود.

مشکلات احتمالی روکش دندان

هنگامی که یک روکش دندان دریافت می کنید، مراقبت از آن بسیار مهم است تا بتواند تا حد امکان دوام داشته باشد. با این حال، با روکش های دندانی ممکن است برخی از مشکلات احتمالی رخ دهند که باید از آنها آگاه باشید.

تحلیل لثه

بر کسی پوشیده نیست که دندان های ما با بالا رفتن سن ما تغییر می کنند. علاوه بر بلندتر شدن (از این رو اصطلاح “دندان های دراز” استفاده می شود)، حاشیه روکش دندانی می تواند در خط لثه شروع به ظاهر شدن کند. این به دلیل تحلیل رفتن لثه است، یک وضعیت شایع که در طول زمان رخ می دهد. در حالی که این ممکن است برای برخی از روکش ها مشکل اصلی نباشد، اما برای روکش های پرسلن چسبانده شده روی فلزی مشکل ساز است.

علت این است که خط لثه در این ناحیه خاکستری به نظر می رسد. خوشبختانه می توان اقداماتی را برای جلوگیری یا کاهش تحلیل لثه انجام داد. به عنوان مثال، مسواک زدن و استفاده از نخ دندان به طور منظم می تواند به حفظ سلامت لثه ها و جلوگیری از تحلیل بیشتر کمک کند. علاوه بر این، معاینات منظم دندانپزشکی برای مراقبت از سلامت لثه ها ضروری هستند. اگر در مورد تحلیل لثه نگران هستید، با دندانپزشک خود در مورد گزینه های خود صحبت کنید.

عمل گالوانیکی

عمل گالوانیکی مسئله ای است که می تواند زمانی رخ دهد که فلزات مختلف به یکدیگر برخورد کنند. به عنوان مثال، اگر یک روکش طلایی با یک پرکننده آمالگام تماس پیدا کند، ممکن است جریان الکتریکی خفیفی بین آنها وجود داشته باشد. این می تواند باعث بروز ناراحتی یا حتی درد برای بیمار شود. در موارد شدید، عمل گالوانیک می تواند منجر به آسیب بافت شود.

به این ترتیب، دندانپزشکان از این مشکل بالقوه آگاه هستند و اقدامات لازم را برای جلوگیری از آن انجام می دهند. یکی از راه های انجام این کار این است که مطمئن شوید روکش های دندان از همان نوع فلز ساخته شده اند. راه حل دیگر استفاده از رزین دندانی است که غیر رسانا بوده و امکان انتقال جریان الکتریسیته بین فلزات مختلف را فراهم نمی کند.

از دست رفتن دندان

هنگامی که روکش دندان روی دندان قرار می گیرد، با برداشتن مقداری از مینای خارجی دندان آماده سازی انجام می شود. در برخی موارد، این می تواند منجر به از دست دادن خونرسانی به دندان شود که در نهایت می تواند منجر به مرگ دندان شود. در حالی که این نسبتاً نادر است، چیزی است که ممکن است رخ دهد. اگر دندان از دست برود، در نهایت ممکن است به درمان ریشه یا حتی برداشتن آن نیاز باشد. با این حال، با مراقبت های مناسب دندانی، بیشتر دندان هایی که روکش های دندانی دریافت کرده اند، تا سال ها به عملکرد خوب خود ادامه می دهند.

شل شدن روکش یا جدا شدن پیوند

روکش های دندانی روشی مؤثر برای ترمیم دندان های آسیب دیده هستند. با این حال، با گذشت زمان روکش های دندانی ممکن است شل شوند و بیفتند. این بیشتر برای روکش ها پست دار شایع است. اگر این اتفاق افتاد، باید در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید.

آنها می توانند دندان را معاینه کنند و مشخص کنند که آیا روکش دندان به تعویض نیاز دارد یا می توان آن را دوباره چسباند. در برخی موارد، روکش ممکن است فقط به سفت کردن نیاز داشته باشد. با این حال، اگر روکش دندان به شدت آسیب دیده باشد، ممکن است به تعویض نیاز داشته باشد.

لب پر شدن

گاهی اوقات لب پر شدن ممکن است برای روکش های دندانی پرسلن اتفاق بیفتد. مشکل این است که تعمیر آنها اگر غیرممکن نباشد، دشوار است. اگر این یک نگرانی زیبایی نیست، دندانپزشک می تواند آنها را صاف کند. در غیر این صورت، معمولاً باید هزینه جایگزینی را بپردازید.

روکش های دندانی به گونه ای طراحی شده اند که بادوام و ماندگار باشند، اما اگر به درستی از آنها مراقبت نشود، همچنان می توانند در معرض لب پر شدن قرار می گیرند. اگر روکش دندانی لب پر شده دارید، باید فوراً به دندانپزشک مراجعه کنید تا بتواند آسیب را ارزیابی کرده و بهترین روش درمانی را تعیین کند.

روکش های دندانی چقدر دوام دارند؟

هیچ پاسخ یکسانی برای این پرسش که روکش های دندانی چقدر دوام می آورند وجود ندارد. طول عمر روکش دندان به عوامل زیادی از جمله مواد مورد استفاده، محل قرارگیری دندان و عادات بهداشتی دهان و دندان بیمار بستگی دارد. به عنوان مثال، روکش های پرسلن معمولاً بین 5 تا 15 سال دوام می آورند، در حالی که روکش های فلزی می توانند تا 25 سال یا بیشتر دوام بیاورند.

به طور کلی، روکش های دندانی که در قسمت عقب دهان قرار دارند، بیشتر از روکش های جلوی دهان دوام می آورند، زیرا احتمال ساییدگی و فرسایش آنها کمتر است. و البته، بیمارانی که با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم به خوبی از دندان ها و لثه های خود مراقبت می کنند، می توانند انتظار داشته باشند که روکش های دندانی آنها بیشتر از افرادی دوام بیاورند که این کار را انجام نمی دهند. با مراقبت مناسب، اکثر روکش های دندانی عملکرد و زیبایی چندین ساله را ارائه می دهند.

در پایان…

به خاطر داشته باشید، هر مورد منحصر به فرد است. آنچه برای دوست شما مناسب است ممکن است برای شما مناسب نباشد. اگر روکش دندان را در نظر می گیرید، احتمالاً سؤالات زیادی دارید. و این کاملاً قابل درک است! روکش های دندانی یک تعهد بزرگ هستند و شما می خواهید مطمئن شوید که آنها انتخاب مناسبی برای شما هستند.

بهترین راه برای بدست آوردن تمام اطلاعات مورد نیاز این است که از دندانپزشک خود بپرسید. آنها می توانند هر آنچه که باید در مورد روکش دندان بدانید، از مزایا و معایب گرفته تا هزینه و فرایند دریافت روکش دندان را به شما بگویند. و اگر سؤال خاصی در مورد روکش های دندانی برای خود دارید، خوشحال می شوند که به شما کمک کنند.

بنابراین اگر به فکر روکش دندان هستید، از پرسیدن تمام سؤالاتی که دارید از دندانپزشک خود تردید نکنید. آنها بسیار خوشحال خواهند شد که به شما کمک خواهند کرد بهترین تصمیم را برای لبخند خود بگیرید.

انواع مختلف پروتزهای پارسیل چیست؟

به لطف پروتزهای پارسیل، دیگر مجبور نیستید بعد از کشیدن دندان با یک فاصله بزرگ بین دندان های خود لبخند بزنید و از آن شرمنده باشید! با این حال، با انواع بسیار زیاد پروتزهای پارسیل که وجود دارند، ممکن است به دلیل تفاوت هایی که بین پروتز پارسیل متحرک آکریلیک و پارسیل انعطاف پذیر وجود دارد گیج شوید. اگر به پروتز پارسیل نیاز دارید، کدام یک برای شما مناسب است؟ ما اینجا هستیم تا با معرفی انواع مختلف آن، از متحرک تا ثابت، ناگفته های پروتزهای پارسیل را برای شما بازگو کنیم تا بتوانیم در درک بهتر دنیای پروتزهای پارسیل به شما کمک کنیم.

 

پروتز پارسیل متحرک چیست؟

دندان مصنوعی پارسیل برای جایگزینی شکاف یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود. به زبان ساده، آنها دندان ها و لثه های مصنوعی هستند. آنها معمولاً با چفت هایی که به دندان های طبیعی اطراف متصل می شوند، در جای خود ثابت می شوند. درست مانند پروتزهای کامل، پروتزهای پارسیل در انواع و با مواد مختلفی تولید می شوند. در اینجا چند نوع پروتز پارسیل وجود دارند که می توانید آنها را تهیه کنید.

بخش خوب این است که آنها مصنوعی به نظر نمی رسند!

پروتز پارسیل همیشه به صورت سفارشی ساخته می شود تا با شکل، اندازه و رنگ دندان های طبیعی شما ترکیب شود. دندانپزشک شما از دندان های شما روی موادی شبیه بتونه قالب های دندانی را می گیرد تا ماکت های دقیقی ایجاد کند.

این به شما کمک می کند با اطمینان بیشتری لبخند بزنید و بدون درد مداوم بجوید. دندان های مصنوعی همچنین از جابجایی دندان های طبیعی باقی مانده جلوگیری می کنند که ساختار صورت را حفظ می کنند. بنابراین، اگر چندین دندان از دست داده اید و می خواهید از این مزایا بهره مند شوید، یک پروتز پارسیل می تواند معجزه کند!

 

پروتزهای پارسیل فلزی ریخته گری شده

متداول ترین نوع پروتزهای پارسیل پروتز متحرک با چارچوب فلزی ریخته گری شده است که از دندان های جایگزین با کیفیت بالا پشتیبانی می کند و در آن از اتصالات دقیق برای بهبود زیبایی استفاده می شود. آنها یک تناسب دقیق و راحت را ارائه می دهند و از یک چارچوب فلزی ریخته گری شده از فلزات وایرونیوم یا تیتانیوم با دندان های رزینی با کیفیت بالا و آکریلیک همرنگ لثه متصل به پایه ساخته شده اند. پروتزهای پارسیل ریخته گری شده با استفاده از چفت های فلزی متصل می شوند که از دندان های طبیعی موجود شما برای محکم کردن پارسیل در جای خود استفاده می کنند. این نوع پروتز پارسیل می تواند بین 7 تا 10 سال دوام داشته باشد.

 

پروتز پارسیل آکریلیک

این نوع پروتز پارسیل دارای باله های آکریلیک متحرک است و کم هزینه ترین گزینه در بین پروتزهای پارسیل است. با این حال، پایین تر بودن قیمت باعث بوجود آمدن چند اشکال می شود. این نوع پروتز پارسیل کمتر بهینه است، زیرا گیره های آکریلیک در مقایسه با فلز ریخته گری کارایی کمتری دارند. برخی ممکن است شکل “حجیم” آن را چندان جذاب یا راحت ندانند، به همین دلیل است که این پروتز پارسیل به طورکلی یک راه حل موقت در نظر گرفته می شود.

 

پروتز پارسیل انعطاف پذیر

اگر به آکریلیک حساسیت دارید، یک پروتز پارسیل انعطاف پذیر ممکن است جایگزین خوبی برای شما باشد. از دیگر مزایای آن می توان به این واقعیت اشاره کرد که واقعاً راحت هستند و چفت های همرنگ لثه آن باعث می شوند کمتر به چشم بیاید. با این حال، این مزایا هزینه دارند، زیرا در مقایسه با سایر پروتزهای پارسیل گران تر هستند. این نوع دندان مصنوعی همچنین به عنوان یک گزینه موقت در نظر گرفته می شود.

پروتز پارسیل ثابت چیست؟

پروتزهای پارسیل ثابت را می توان به عنوان یک راه حل نیمه دائمی برای پر کردن جای یک یا چند دندان از دست رفته در نظر گرفت. پس از رفتن به رختخواب، به برداشتن این پروتزها نیاز نخواهید داشت، اما مهم است که از آنها مراقبت کنید و آنها را به درستی تمیز کنید. بریج ثابت و بریج ثابت بر پایه ایمپلنت متداول ترین انواع پروتزهای پارسیل ثابت هستند.

 

بریج ثابت

برای افرادی که یک یا دو دندان از دست داده اند، بریج ثابت می تواند راه حل مناسبی باشد. شما می توانید این را به عنوان یک پروتز پارسیل دائمی در نظر بگیرید، زیرا همیشه در دهان باقی می ماند، بنابراین نیازی به بیرون آوردن آن ندارید. با این حال، نقطه ضعف اصلی بریج ثابت این است که دندان های سالم اطراف باید تراشیده شوند تا آماده پذیرش روکش هایی برای حمایت از پروتز شوند.

 

بریج ثابت بر پایه ایمپلنت

اگر دندان های شما از دست رفته اند یا ترجیح می دهید به دندان های موجود خود آسیب نزنید، بریج ثابت بر پایه ایمپلنت نیز می تواند برای شما مفید باشد. در این نوع ایمپلنت های دندانی از پست های کوچکی استفاده می شود که از تیتانیوم زیست سازگار ساخته شده اند و به طور دائم داخل دهان شما قرار می گیرند. گرچه این روش زمانی که آن را انجام می دهید پر هزینه است، اما سرمایه گذاری خوبی است زیرا می تواند مادام العمر باشد و با مشکل دوام همراه نخواهد بود، مشکلی که ممکن است در مورد قطعات جدا شونده با آن مواجه شوید.

کدام نوع پروتز پارسیل بهترین است؟

هیچ دندان مصنوعی پارسیلی وجود ندارد که بهترین باشد، زیرا انتخاب آنها به سلامت دندان های باقیمانده، بودجه و نیازهای شما بستگی خواهد داشت. به عنوان مثال، پروتزهای پارسیل ریخته گری شده با فلز برای افرادی مناسب هستند که به دنبال گزینه ای سبک، پایدار و مطمئن هستند، اما ممکن است برای افرادی که بیماری لثه مداوم دارند، مناسب نباشند. بریج ثابت برای افرادی خوب است که به دنبال گزینه دائمی تر هستند، اما ممکن است قبل از قرار دادن به تراشیدن دندان های اطراف نیاز باشد. به همین دلیل، برخی ممکن است بریج ثابت بر پایه ایمپلنت را ترجیح دهند، که به دلیل نیاز به کاشت ایمپلنت برای حمایت از بریج، گرانتر است. بهترین کار این است که گزینه های خود را با دندانپزشک خود در میان بگذارید تا دندان مصنوعی پارسیل مناسب خود را پیدا کنید.

 

آیا دندان مصنوعی پارسیل نقطه ضعفی دارد؟

آری، در حالی که پروتزهای پارسیل مزایای متعددی دارند، معایبی نیز دارند که قابل تأمل است.

 

مسائل سلامت دهان و دندان

در زیر دندان مصنوعی و دندان های تکیه گاه اطراف پلاک ایجاد می شود. این می تواند خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه را افزایش دهد. بنابراین، شما باید دندان های مصنوعی خود را به طور منظم مسواک بزنید.

 

تحلیل استخوان

پروتزهای پارسیل برای استفاده همیشگی طراحی نشده اند. شما باید هر 8 ساعت یک مرتبه آنها را بیرون بیاورید تا لثه های شما استراحت کنند. همچنین هنگام رفتن به رختخواب آنها را بردارید.

اگر این کار را نکنید، فشار وارد شده توسط دندان مصنوعی می تواند باعث جذب مجدد استخوان فک شود. این می تواند ساختار فک را تغییر دهد و به اصلاح دندان مصنوعی نیاز باشد.

 

پرسش های متداول در مورد انواع دندان های مصنوعی پارسیل

کدام نوع پروتز پارسیل بهتر است؟

هیچ پروتز پارسیلی وجود ندارد که برای همه مناسب باشد، زیرا افراد با یکدیگر تفاوت دارند. گرچه ممکن است در مورد بودجه و نیازهای دندان مصنوعی خود ایده هایی داشته باشید، اما بهتر است گزینه های خود را با دندانپزشک خود در میان بگذارید تا پروتز پارسیل مناسب خود را پیدا کنید.

 

سه نوع پروتز پارسیل کدامند؟

گرچه انواع مختلفی از دندان های مصنوعی پارسیل وجود دارند، سه نوع از متداول ترین پروتزهای پارسیل عبارتند از:

·        پروتز پارسیل آکریلیک

·        پروتزهای پارسیل ریخته گری شده با فلز

·        پروتزهای پارسیل انعطاف پذیر

 

 

پروتز پارسیل متحرک چیست؟

پروتز پارسیل متحرک برای جایگزینی شکافی استفاده می شود که در اثر از دست رفتن دندان ها باقی مانده است. این نوع پروتز پارسیل برای تمیز کردن و در شب برداشته می شود و معمولاً توسط چفت هایی در جای خود نگه داشته می شود که به دندان های باقی مانده متصل می شوند.

 

پروتز پارسیل ثابت چیست؟

پروتز پارسیل ثابت قطعه ای است که برای جایگزینی دندان های از دست رفته با پروتز ثابت یا با ایمپلنت یا با آماده کردن دندان های دو طرف شکاف برای روکش استفاده می شود.

 

آیا پروتز پارسیل ثابت همان بریج است؟

بریج نوعی پروتز پارسیل ثابت است، زیرا روشی غیرقابل جابجایی برای جایگزینی دندان های از دست رفته است.

 

پروتز پارسیل انعطاف پذیر چیست؟

پروتزهای انعطاف پذیر از نوع رزین نرم تر و انعطاف پذیر ساخته شده اند که با استفاده از یک چفت فلزی انعطاف پذیر به دندان های موجود متصل می شود.

اگر به پروتز پارسیل نیاز دارید و مطمئن نیستید که به چه نوع دندانی نیاز دارید، با دندانپزشک خود صحبت کنید تا بهترین گزینه را با توجه به نیازها، بودجه و وضعیت دندان های خود پیدا کنید. دندانپزشک شما می تواند پروتز پارسیل مناسب را برای شما توصیه کند تا بتوانید طبق معمول زندگی خود را ادامه دهید.

 

برای پروتزهای پارسیل چند دندان نیاز است؟

تعداد دندان های مورد نیاز برای پروتزهای پارسیل به شرایط خاص دندانی فرد بستگی دارد. اما، به طور کلی، حداقل دو دندان طبیعی در دو طرف شکاف برای حمایت از پروتز متحرک نیاز هستند.

این دندان های طبیعی مجاور به عنوان تکیه گاه عمل می کنند و به ثابت نگه داشتن پروتزهای پارسیل داخل دهان شما کمک می کنند. بنابراین، هرچه تعداد دندان های شما بیشتر باشد، ثبات و عملکرد پروتز پارسیل بهتر خواهد بود.

با این حال، اگر فردی تمام دندان های طبیعی خود را در یک فک از دست داده باشد، ممکن است پروتز دست دندان کامل (که پروتز کامل نیز نامیده می شود) توصیه شود. این پروتز جایگزین تمام دندان های فک بالا یا پایین می شود.

 

آیا بدون دندان عقب می توان پروتز پارسیل دریافت کرد؟

آری، امکان داشتن پروتز پارسیل متحرک بدون دندان های عقب وجود دارد. دندانپزشک شما از قسمت جلو یا میانی دهان برای نصب پروتز پارسیل برای دندان های از دست رفته استفاده می کند. هر پروتز با چفت به دندان های طبیعی متصل می شود. بنابراین، در دهان شما کمی عجیب است. اما وجود دندان های مولر و پرمولر شما واقعاً مهم نیست. تا زمانی که دندان های طبیعی در وسط یا جلو دارید، پروتز پارسیل همچنان می تواند قرار گیرد.

آیا می توان پروتز پارسیل را به یک دندان متصل کرد؟

آری، پروتزهای پارسیل را می توان در شرایط خاص به یک دندان متصل کرد. دندانپزشک شما وضعیت دندانی شما را بررسی خواهد کرد تا نشان دهد که آیا دندان طبیعی موجود شما می تواند بار پروتزهای پارسیل را تحمل کند یا خیر.

اگر دندان نگهدارنده ضعیف، آسیب دیده یا در شرایط خوبی نباشد، دندانپزشک ممکن است کاشت ایمپلنت یا روکش را توصیه کند. این باعث می شود که دندان به اندازه کافی قوی باشد تا به عنوان یک تکیه گاه برای پروتز پارسیل عمل کند.

با این حال، اگر فقط یک دندان در فک بالا یا پایین شما باقی مانده باشد، به پروتز کامل نیاز خواهید داشت. صرفاً به این دلیل که پروتزهای پارسیل تکیه گاه دیگری برای ثابت ماندن ندارند.

بنابراین، دندانپزشک شما دندان طبیعی باقی مانده را می کشد و یک دندان مصنوعی دست دندان کامل قرار می دهد. این مجموعه مصنوعی لثه و دندان هیچ گونه چفت یا گیره فلزی نخواهد داشت. در عوض، از نیروی مکش برای ثابت ماندن داخل دهان شما استفاده خواهد کرد.

 

ماندگاری پروتز مصنوعی پارسیل چقدر است؟

پروتزهای پارسیل 5 تا 15 سال ماندگاری دارند. بازه زمانی دقیق به مواد و میزان مراقبت از دندان مصنوعی بستگی دارد. اگر آنها را به طور منظم تمیز نکنید یا در طول شب در آب خیس نکنید، حتی تا یکی دو سال دوام نمی آورند.

 

آیا می توان به طور دائم از پروتز مصنوعی پارسیل استفاده کرد؟

خیر، پروتزهای پارسیل را نمی توان به طور دائم داخل دهان نگه داشت، زیرا آنها به سادگی طراحی نشده اند. عمر محدودی دارند و پس از آن فرسوده خواهند شد. علاوه بر این، استفاده از دندان مصنوعی پارسیل به صورت 24 ساعت شبانه روز و 7 روز هفته می تواند منجر به تحلیل استخوان شود. این وضعیتی است که در آن استخوان فک شما شروع به از بین رفتن و جابجایی می کند. شکل فک شما در طول سال ها تغییر خواهد کرد، که می تواند در جویدن و صحبت کردن مشکل ایجاد کند.

 

چه مدت بعد از کشیدن دندان می توان پروتز پارسیل را دریافت کرد؟

پس از کشیدن دندان، دندانپزشک بلافاصله به شما دندان مصنوعی می دهد. اینها به گونه ای سفارشی ساخته نشده اند که کاملا مناسب باشند یا با دندان های طبیعی باقی مانده ترکیب شوند. اما آنها به اندازه کافی مناسب هستند تا محل دندان کشیده شده را از آسیب محافظت کنند. این به استخوان شما زمان می دهد تا بهبود یابد، که حدود 6 تا 8 هفته است. دندانپزشک شما پس از این دوره بهبودی، پروتزهای پارسیل یا ثابت را نصب می کند.

آیا می توانم برای یک دندان پروتز پارسیل داشته باشم؟

آری، شما می توانید یک پروتز پارسیل را برای یک دندان دریافت کنید، اما معمولاً به آن فلیپر دندان می گویند. آنها مانند یک نگهدارنده متحرک هستند که شکاف بین یک یا چند دندان را پر می کنند. اما برای بیش از 3 دندان از دست رفته پشت سر هم قابل استفاده نیستند.

 

اگر دندان عقب نداشته باشم چه گزینه هایی وجود دارند؟

اگر هیچ دندان عقبی ندارید، می توانید چندین گزینه مانند پروتز پارسیل، بریج دندان و ایمپلنت دندان را در نظر بگیرید. بهتر است با یک دندانپزشک مشورت کنید تا تصمیم بگیرید که کدام گزینه برای سلامت دهان و بودجه شما مناسب تر است.

زمانی که فردی یک یا چند دندان را از دست می دهد می تواند بسیار ناراحت کننده باشد، اما با پیشرفت های فناوری دندانپزشکی، امروزه نسبت به قبل گزینه های بیشتری برای جایگزینی دندان داریم.

جایگزینی دندان چه نگرانی هایی را می تواند برطرف کند؟

دلایل متعددی وجود دارند که باعث از دست رفتن دندان می شوند. تروما، پوسیدگی و بیماری پریودنتال مقصر اصلی هستند که افرادی با شکاف در لبخند خود به دندانپزشک مراجعه می کنند.

هنگامی که آن دندان ها از بین می روند، نگرانی های زیادی وجود دارند که اگر شکاف ایجاد شده به موقع برطرف نشود، می تواند به واقعیت تبدیل شود.

اولین نگرانی مربوط به شکافی است که به جا مانده است. دندان های ما به طور دائم در جای خود ثابت نمی شوند. آنها را می توان برای حرکت در دهان دستکاری کرد، به همین دلیل است که بریس ها در کمک به شما برای بدست آوردن لبخندی که شایسته آن هستید بسیار مؤثر هستند.

با این حال، دندان هایی که به سمت هر شکاف موجود جابجا می شوند، می توانند منجر به نامرتب شدن بایت شوند. همچنین می توانند منجر به آسیب و پوسیدگی دندان های سالم باقی مانده شوند که اکنون در حال حرکت هستند. بروز بیماری لثه یکی دیگر از پیامدهای از دست رفتن دندان و جابجایی دندان های از دست رفته است.

دندان های شما به گونه ای طراحی شده اند که با هم کار کنند و در جویدن، صحبت کردن و لبخند زدن به شما کمک کنند. زمانی که دندان ها از دست رفته باشند، انجام این کارها دشوار است.

چیزی که بسیاری از بیماران اغلب از آن آگاه نیستند این است که هر چه مدت زمان طولانی تری دندان درون حفره وجود نداشته باشد، احتمال اینکه شما تحلیل استخوان را تجربه کنید بیشتر می شود. بافت استخوان فک ما دائما در حال رشد و بازسازی است. با این حال، برای سالم ماندن و رشد، به قرار گرفتن تقریباً مداوم در معرض فشار ناشی از جویدن و گاز زدن متکی است.

بدون این فشار، شما شروع به از دست دادن تدریجی استخوان در آن ناحیه از دهان خود خواهید کرد. این می تواند منجر به بروز علائم پیری زودرس شود زیرا اگر دندان های بیشتری از دست بروند، تکیه گاه صورت خود را از دست می دهید. حتی از دست دادن دندان از قسمت عقب دهان ممکن است باعث شود که دهان شما جابجا شود و صورت شما پیرتر به نظر برسد.

از دیگر عوارض بارز از دست دادن دندان، اثر زیبایی است، افراد بلافاصله متوجه از دست رفتن دندان می شوند، بخصوص در قوس دندانی بالایی، و این می تواند به عزت نفس فرد لطمه بزند. ممکن است روی توانایی شما در جویدن غذا تأثیر بگذارد و دندان های باقیمانده را بیش از حد تحت تأثیر قرار دهد. اگر دندان های بیشتری از دست رفته باشند، این دوباره بزرگ می شود.

راهکارهای جایگزینی دندان های از دست رفته

خوشبختانه، می توان برای دندان های از دست رفته جایگزین قرار داد. گزینه های جایگزینی دندان می توانند به بازیابی لبخند شما کمک کنند، اما همچنین اطمینان حاصل کنید که دندان ها و لثه های شما تا حد ممکن سالم هستند.

در زیر سه گزینه وجود دارند که دندانپزشک شما بسته به نیازهای شما ممکن است آنها را پیشنهاد دهد. دندان های جایگزین باید سال ها دوام بیاورند، بنابراین انتخاب درمانی که برای شما مناسب است مهم است.

• ایمپلنت های دندانی
• بریج های ثابت
• پروتزهای پارسیل متحرک

ایمپلنت های دندانی

بسیاری از بیماران ایمپلنت ها را برای جایگزینی یک یا چند دندان یا پشتیبانی از مجموعه کاملی از پروتزهای مصنوعی انتخاب می کنند. ایمپلنت ها پست هایی هستند که با جراحی داخل فک بالا یا پایین قرار داده می شوند، جایی که به عنوان یک تکیه گاه محکم برای دندان های جایگزین عمل می کنند. آنها از تیتانیوم (فلز قوی و سبک وزن) و مواد دیگری ساخته شده اند که توسط بدن انسان پذیرفته می شوند.

اکثر بیماران متوجه می شوند که ایمپلنت ها ایمن و پایدار هستند و جایگزین خوبی برای دندان آنها است. با این حال، ایمپلنت ها برای همه افراد یک گزینه نیستند. از آنجا که ایمپلنت ها به جراحی نیاز دارند، بیماران به طور کلی باید از سلامت خوبی برخوردار باشند. بیماران یا باید استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت داشته باشند، یا بتوانند برای ایجاد ناحیه مورد نیاز برای ایمپلنت ها جراحی انجام دهند. بیماران همچنین باید برای متعهد شدن برای انجام مراقبت های روزانه از دهان و دندان های خود و معاینات منظم دندانپزشکی آماده باشند.

بیماری های مزمن، مانند دیابت یا لوسمی، ممکن است روند بهبودی بعد از جراحی را کند کنند. بیمارانی که این مشکلات را دارند ممکن است گزینه های مناسبی برای ایمپلنت های دندانی نباشند. استفاده از تنباکو همچنین می تواند روند بهبودی را کند نماید. دندانپزشک شما می تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که آیا درمان ایمپلنت برای شما گزینه خوبی است یا خیر.

دریافت ایمپلنت های دندانی شامل چه مراحلی می شود؟

انواع مختلفی از ایمپلنت های دندانی وجود دارند. درمان ممکن است فقط یک روز طول بکشد، یا ممکن است چندین ماه یا حدوداً در این محدوده زمانی طول بکشد. دندانپزشک شما می تواند یک طرح درمان که به احتمال زیاد برای شما موفقیت آمیز است را ترسیم کند.

درمان کاشت ایمپلنت های دندانی سه مرحله کلی دارد:

• جایگذاری ایمپلنت های دندانی: دندانپزشک با جراحی، ایمپلنت را درون استخوان فک قرار می دهد. بعد از جراحی ممکن است مقداری تورم و یا حساسیت وجود داشته باشد، بنابراین معمولاً برای کاهش ناراحتی، داروهای مسکن تجویز می شوند. در طول روند بهبودی دندانپزشک شما ممکن است یک رژیم غذایی حاوی غذاهای نرم را توصیه کند.
• روند بهبود: چیزی که ایمپلنت را بسیار محکم می کند این است که استخوان در اطراف آن رشد می کند و آن را در جای خود نگه می دارد. این فرآیند زمان می برد. برخی از بیماران قبل از جایگذاری دندان های جایگزین روی ایمپلنت های دندانی ممکن است نیاز داشته باشند برای بهبودی کامل ایمپلنت، چند ماه صبر کنند. سایر بیماران می توانند ایمپلنت ها و دندان های جایگزین را در یک ویزیت دریافت کنند.
• جایگزینی دندان یا دندان های از دست رفته (پروتز): دندانپزشک یا یک تکنیسین لابراتوار به صورت سفارشی روکش بریج یا پروتزهایی را متناسب با دهان و ایمپلنت شما خواهد ساخت. پس از تکمیل، دندان های مصنوعی به پایه های ایمپلنت متصل می شوند.

مزایای ایمپلنت های دندانی:

• ایمپلنت بیشتر شبیه دندان طبیعی است.
• لازم نیست دندان های مجاور در روند دریافت پروتزهای مصنوعی نقش داشته باشند.
• ایمپلنت ها ممکن است سال ها و حتی دهه ها دوام داشته باشند.
• برخی از انواع ایمپلنت ها و دندان های مصنوعی یا پروتزهای مصنوعی را می توان تنها در یک یا دو مرتبه مراجعه به طور کامل دریافت کرد.
• ایمپلنت ممکن است به جلوگیری از کوچک شدن استخوان فک در اثر از دست دادن دندان کمک کند.

معایب ایمپلنت های دندانی:

• ایمپلنت های دندانی برای همه افراد مناسب نیستند، زیرا به جراحی نیاز دارند.
• کاشت ایمپلنت های دندانی ممکن است بیشتر طول بکشد و نسبت به سایر گزینه ها ممکن است به مراجعه بیشتر به دندانپزشکی نیاز داشته باشد.
• ایمپلنت ممکن است بیشتر از سایر درمان ها هزینه در بر داشته باشد.

بریج های ثابت

یکی دیگر از گزینه های جایگزینی دندان های از دست رفته، بریج ثابت است. این ترمیمی است که فضایی که یک یا چند دندان از دست رفته پر کرده بوده اند را پر می کند. یک بریج ثابت در جای خود چسبانده یا سمان می شود- فقط دندانپزشک می تواند آن را جدا کند.

بریج ها چگونه قرار می گیرند؟

قرار دادن بریج ها بیش از یک مرتبه ویزیت دندانپزشکی طول می کشد. در نخستین ویزیت، دندانپزشک دندان های دو طرف شکاف را آماده می کند. بریج بعداً به این دندان ها متصل خواهد شد.

سپس دندانپزشک شما از دندان ها و فضای خالی بین دندان های شما قالب گرفته و قالب را به لابراتوار دندانپزشکی ارسال می کند. تکنسین های لابراتوار، بریج را از فلز، سرامیک، سرامیک شیشه ای یا ترکیبی می سازند. دندانپزشک شما یک بریج موقت برای محافظت از دندان هایی که برای حمایت از بریج آماده شده اند، در طول زمانی که منتظر دندان دائمی هستید، قرار می دهد.

هنگام صحبت در مورد بریج های دندانی، دندانپزشک شما ممکن است از این اصطلاحات استفاده کند:

• پونتیک: جایگزینی برای دندان از دست رفته شما.
• روکش: “کلاهی” که روی دندان های حمایت کننده چسبانده می شود.

طی یک یا چند مراجعه بعدی، بریج نصب، تنظیم و در جای خود سمان می شود.

• قبل از بریج، دندان ها با فضایی که یک دندان از بین رفته است نشان داده می شوند.
• دندان های کنار شکاف برای قرار دادن بریج آماده می شوند.
• بریج سفارشی روی دندان های آماده شده قرار می گیرد.
• بریج در جای خود سمان می شود.

مزایای بریج های ثابت:

• ظاهر، احساس و عملکردی مانند دندان های طبیعی دارند.
• برای تمیز کردن به برداشتن آنها نیازی ندارید.
• هزینه آنها کمتر از ایمپلنت های دندانی است.

معایب بریج های ثابت:

• احتمالاً گرانتر از بریج های متحرک هستند.
• روی دندان های کنار بریج تاثیر می گذارند.
• برای تمیز کردن زیر پونتیک ممکن است به تلاش بیشتری نیاز باشد.

بریج های متحرک

یک بریج که با رزین چسبانده می شود اغلب بسیار کم تهاجم تر از یک بریج ثابت است.

در حالی که یک بریج ثابت برای دندان هایی که برای جویدن به آن تکیه می کنند بهترین است، اما یک بریج متحرک می تواند جایگزین خوبی برای دندان های جلوی از دست رفته باشد، که معمولاً فشار زیادی را تحمل نمی کنند.

یک بریج متحرک به دندان های مجاور در هر طرف متصل می شود. گرچه آنها به دلیل دوام کمتر نسبت به یک بریج ثابت شناخته شده اند، اما قیمت آنها نیز بسیار کمتر است.

پروتز پارسیل متحرک

همانطور که از نام آن مشخص است، یک پروتز پارسیل متحرک برای تمیز کردن به راحتی از دهان خارج می شود. پروتزهای پارسیل معمولاً دارای دندان های جایگزینی هستند که روی پایه پلاستیکی متناسب با رنگ لثه ها ثابت می شوند. پایه پلاستیکی ممکن است یک چارچوب فلزی را پوشش دهد. پروتزهای پارسیل اغلب دارای نوعی چفت هستند که به دندان های طبیعی شما می چسبند.

دندانپزشک شما همچنین ممکن است روکش یا “کلاه” را روی دندان های طبیعی شما توصیه کند. روکش ها ممکن است نحوه تناسب پروتز پارسیل متحرک با دهان شما را بهبود ببخشند.

عادت کردن به پروتز پارسیل متحرک

گذاشتن و خارج کردن پروتز پارسیل متحرک به تمرین نیاز دارد. ممکن است در چند هفته اول احساسی عجیب یا احساس تنگی داشته باشید. اما به مرور زمان باید به آن عادت کنید. هرگز با گاز زدن آن را به زور در جای خود قرار ندهید. این کار می تواند باعث خم شدن یا شکستن گیره ها شود.

پروتزهای پارسیل متحرک نباید در 24 ساعت شبانه روز استفاده شوند. ممکن است دندانپزشک به شما بگوید که قبل از خواب، دندان مصنوعی پارسیل را از دهان خارج کنید و پس از بیدار شدن دوباره آن را داخل دهان قرار دهید. معمولاً دندانپزشک شما قرار ملاقات های بعدی را برای یافتن نقاط فشار یا نقاط دردناک مشخص می کند. او پروتز شما را به گونه ای تنظیم می کند که راحت جا بیفند.

هنگامی که دندان های از دست رفته شما جایگزین شدند، غذا خوردن باید تجربه ای بسیار لذت بخش باشد. از آنجا که از دست دادن دندان ها می تواند باعث دشوار شدن صحبت کردن واضح شود، استفاده از پروتز پارسیل متحرک نیز می تواند به این مشکل کمک کند.

به مرور زمان، با بالا رفتن سن و ایجاد یک سری تغییرات داخل دهان، پروتز پارسیل متحرک ممکن است دیگر مناسب نباشد. همچنین ممکن است بشکند، ترک بخورد یا لب پر شود یا باعث لق شدن یکی از دندان ها شود. گاهی اوقات دندانپزشکان می توانند، اغلب در یک روز، تعمیرات را انجام دهند. تعمیرات پیچیده ممکن است بیشتر طول بکشند.

مزایای پروتز پارسیل متحرک:

• معمولاً نسبت به بریج های ثابت یا ایمپلنت ها ارزان تر است.
• معمولاً تعمیر آن آسان تر از بریج های ثابت است.

معایب پروتز پارسیل متحرک:

• می تواند کمتر از سایر گزینه ها دوام داشته باشد.
• آنها می توانند بشکنند یا گم شوند.
• می تواند ناراحت کننده باشند.
• برخی از افراد از درآوردن دندان های مصنوعی خود در شب و برای تمیز کردن خجالت می کشند.
• ممکن است نسبت به سایر گزینه ها، به تعویض مکرر بیشتری نیاز داشته باشند.

پروتز یا دست دندان کامل متحرک

بسته به تعداد دندان هایی که در حال حاضر دارید، پروتزهای کامل متحرک می توانند نسبتاً تهاجمی باشند و به چندین بار مراجعه به دندانپزشک نیاز دارند.

بر خلاف پروتز پارسیل متحرک، که در آن تنها تعدادی از دندان ها از دست رفته اند  که جایگزین می شوند، پروتز یا دست دندان کامل متحرک برای جایگزینی همه دندان ها استفاده می شود.

در حالی که یک دست دندان کامل متحرک هم زیبا و هم کاربردی است، اما ممکن است ناراحت کننده باشد و نباید به مدت 24 ساعت در روز از آن استفاده کرد.

انتخاب جایگزین برای دندان های از دست رفته به چه عواملی بستگی دارد؟

راه حلی که در نهایت برای شما بهترین نتیجه را خواهد داشت به چندین عامل منحصر به فرد برای هر موقعیت و هر بیمار بستگی خواهد داشن:

• تعداد دندان های از دست رفته
• چه دندان ها پشت سر هم از دست رفته باشند یا خیر
• چه شکاف ها در سمت جلو یا پشت دهان باشند
• میزان تحلیل استخوانی/ مدت زمان از دست رفتن دندان ها
• بودجه درمان

تمام گزینه های خود را بررسی کنید.

بهترین روش برای جایگزینی دندان های از دست رفته یک تصمیم مهم است. دندانپزشک شما ممکن است شما را برای مراقبت های بیشتر به یک دندانپزشک متخصص ارجاع دهد. در اینجا برخی از متخصصان دندانپزشکی که ممکن است به آنها ارجاع داده شوید آورده شده اند:

• متخصص پروتز- ترمیم و جایگزینی دندان ها
• جراح دهان و فک و صورت- جراحی دندان و درمان کل حفره دهان شامل گردن و صورت.
• پریودنتیست- بیماری های پریودنتال (لثه) را درمان می کند.

با دندانپزشک خود صحبت کنید. او می تواند به پرسش های شما پاسخ دهد و به شما کمک کند تصمیم بگیرید کدام گزینه برای شما بهتر عمل می کند: ایمپلنت، بریج ثابت یا پروتز پارسیل متحرک.

آیا مزایایی بین هر راه حل جایگزینی دندان وجود دارد؟

مطمئناً هر یک از گزینه های دندانپزشکی برای دندان های از دست رفته مزایایی دارد که در دسترس شما هستند. همکاری نزدیک با دندانپزشک می تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید کدام گزینه برای دستیابی به اهداف بهداشت دهان و دندان شما انتخاب مناسبی خواهد بود.

اگر فقط یک یا دو دندان از دست داده اید، بریج بهترین گزینه است. اگر دچار تحلیل استخوان شده اید، ممکن است هنوز گزینه دریافت ایمپلنت دندان نباشید، تا زمانی که مشکل پیوند استخوان برطرف شود. پروتزهای مصنوعی گزینه ای مقرون به صرفه تر هستند و امروزه بسیار زیبا هستند. دندان مصنوعی همچنین برای جایگزینی لثه تحلیل رفته با آکریلیک صورتی بسیار خوب است.

هر گزینه مجموعه ای از مزایای خاص خود را به همراه خواهد داشت که باید به دقت در نظر گرفته شوند. دندانپزشک شما جزئیات همه گزینه ها را با شما مطرح می کند.

ایمپلنت های دندانی بادوام ترین راه حل های طولانی مدت خواهند بود، اما هزینه بیشتری نسبت به پروتز یا بریج های دندانی دارند.