زندگی چقدر چالش برانگیز خواهد بود اگر مجبور باشید 24 ساعت شبانه روز اسکیت بپوشید؟ مطمئناً، احتمالاً می توانید چند کار را در طول روز انجام دهید، اما بسیاری از فعالیت ها چالش برانگیز هستند. بالا و پایین رفتن از پله ها یا حمل کیسه های سنگین مواد غذایی به داخل منزل به ذهن خطور می کند. این احتمال وجود دارد که در برخی مواقع حتی با تجربه ترین اسکیت بازها به طور غیر منتظره ای زمین بخورند یا بلغزند که منجر به بروز درد و خجالت زده شدن شود. هر چقدر هم که این سناریو عجیب به نظر برسد، این عدم قطعیت و بی ثباتی دائمی همان چیزی است که می تواند برای افرادی که با پروتزهای لق یا سست سر و کار دارند، وجود داشته باشد.

ناامیدی ناشی از پروتزهای لق

پروتزهای لق که برای افرادی آشنا هستند که از دندان های مصنوعی سنتی استفاده می کنند، اصطلاحی است که تجربه ناراحت کننده داشتن دندان مصنوعی نامناسب را توصیف می کند. هنگامی که دندان مصنوعی شما به خوبی جای نمی گیرد، ممکن است به طور غیر منتظره ای جابجا شود، سر بخورد یا حتی از دهان شما بیرون بیفتد. این موضوع نه تنها توانایی شما در خوردن غذاهای مورد علاقه و راحت صحبت کردن را تحت تأثیر قرار می دهد، بلکه ناتوانی در تکیه بر دندان های خود و همچنین اعتماد به نفس در موقعیت های اجتماعی را تضعیف می کند.

علت اصلی پروتزهای لق، تحلیل تدریجی استخوان فک است، یک پیامد طبیعی از دست دادن دندان که پروتزهای سنتی نمی توانند آن را برطرف کنند. این تحلیل استخوان باعث تغییر ساختار لثه و فک شما می شود و به مرور زمان باعث می شود که از اطمینان پروتز دندانی کاسته شود.

در حالی که راه هایی برای کمک به ثابت ماندن دندان مصنوعی معمولی وجود دارد، این روش ها دارای معایبی هستند. ریلاین کردن دندان مصنوعی برای مدتی تناسب را بهبود می بخشد. با این حال، تحلیل رفتن استخوان فک شما متوقف نمی شود و مجبور خواهید بود مصنوعی خود را بارها و بارها دندان ریلایت کنید. می توانید چسب های دندان مصنوعی را امتحان کنید، اما این چسب ها دردسر ساز هستند و تضمینی برای مؤثر بودن آنها وجود ندارد.

اگر به دنبال راه حلی برای پروتزهای لق هستید که برای یک عمر ماندگار باشند، پروتز مصنوعی سنتی خود را به یک پروتز بر پایه مینی ایمپلنت دندانی تبدیل کنید.

ناامیدی ناشی از پروتزهای لق

ناامیدی ناشی از پروتزهای لق

پروتز بر پایه ایمپلنت چیست؟

پروتزهای بر پایه ایمپلنت به عنوان یک راه حل برای بیمارانی برجسته می شوند که از تنظیمات و محدودیت های دائمی ایجاد شده توسط پروتزهای لق خسته شده اند. این رویکرد نوآورانه با تکیه مستقیم پروتزها به استخوان فک از طریق ایمپلنت های سنتی یا مینی ایمپلنت های دندانی، یک تناسب پایدار و مطمئن را فراهم می آورد که پروتزهای معمولی با آن قابل قیاس نیستند. پروتزهای بر پایه ایمپلنت نه تنها ناراحتی و ناامنی ناشی از پروتزهای لق را از بین می برند، بلکه از سلامت استخوان فک نیز حمایت می کنند. ایمپلنت ها ریشه های جایگزین دندان هستند که مانند ریشه های دندان های طبیعی شما، استخوان فک را تحریک می کنند. این تحریک از تحلیل استخوان جلوگیری می کند تا استخوان فک شما قوی بماند.

انواع مختلفی از پروتزهای بر پایه ایمپلنت با سطوح مختلف پایداری و قابلیت جابجایی وجود دارند:

  • اوردنچر: این پروتزها که اغلب “دندان های مصنوعی snap-on” نامیده می شوند، برای ثبات داشتن، روی 4 تا 8 مینی ایمپلنت چسبانده می شوند اما در شب برای تمیز کردن قابل جابجایی هستند. در موارد خاص، ما می توانیم با استفاده از مینی ایمپلنت، دندان مصنوعی موجود شما را به اوردنچر تبدیل کنیم.
  • بریج ها: گرچه ما این ابزارها را بریج می نامیم، هنوز از آنها برای جایگزینی تمام دندان های شما در فک بالا یا پایین استفاده می کنیم. آنها که از زیرکونیا ساخته شده اند و توسط 6 تا 12 مینی ایمپلنت محکم شده اند، بالاترین ثبات و عملکرد را ارائه می دهند.

مزایای پروتزهای بر پایه ایمپلنت نسبت به پروتزهای لق

انتخاب دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت نسبت به پروتزهای لق سنتی مزایای متعددی دارد:

  • ظاهر و احساس طبیعی: پروتزهای بر پایه ایمپلنت به طور ایمن به استخوان فک شما متصل می شوند، بنابراین هرگز نمی لغزند و از دهان خارج نمی شوند. این امنیت به این معنا است که پروتز شما با ظاهر، احساس و عملکرد بیشتر شبیه دندان های طبیعی است.
  • بهبود رژیم غذایی: دندان های قوی تر و باثبات تر می توانند طیف وسیع تری از غذاها را مدیریت کنند و مصرف مواد مغذی و سلامت کلی را افزایش دهند.
  • مزایای روانشناختی: ایمپلنت ها ثبات و امنیت دندان مصنوعی شما را فراهم می کنند و اعتماد به نفس و آرامش ذهن را بالا می برند.
  • راحتی بیشتر: تثبیت دندان مصنوعی لق با مینی ایمپلنت، نگرانی ناشی از جابجایی پروتز را از بین می برد. دوران زخم و سوزش ناشی از دندان مصنوعی نامناسب گذشته است. با استفاده از پروتزهای بر پایه مینی ایمپلنت، از تجربه راحت تری لذت خواهید برد.

هنگامی که پروتزهای لق خود را با پروتزهای بر پایه ایمپلنت جایگزین می کنید، می توانید کیفیت زندگی خود را با مجموعه کاملی از دندان های طبیعی بازیابی کنید.

مزایای پروتزهای بر پایه ایمپلنت نسبت به پروتزهای لق

مزایای پروتزهای بر پایه ایمپلنت نسبت به پروتزهای لق

هزینه تعمیر پروتزهای لق چقدر است؟

ما می دانیم که ملاحظات مالی نقش مهمی در تصمیم گیری ایفا می کنند، بخصوص زمانی که صحبت از جایگزینی تمام دندان های شما می شود. نگرانی در مورد مقرون به صرفه بودن چنین راه حل جامع دندانپزشکی بسیار شایع است. به همین دلیل است که ما با شرکت های بیمه همکاری نزدیکی داریم تا پوشش شما را به حداکثر برسانیم.

لبخند خود را با پروتزهای بر پایه مینی ایمپلنت متحول کنید.

ایمپلنت های دندانی مراقبت از دندان مصنوعی را متحول کرده اند و این امکان را برای بیماران ما فراهم می کنند تا از لبخندی امن تر، راحت تر و طبیعی تر لذت ببرند. اگر چالش های پروتزهای لق را تجربه می کنید، اکنون زمان آن است که مزایای تغییر زندگی با پروتز بر پایه ایمپلنت را بررسی کنید. ما از شما دعوت می کنیم تا یک مشاوره با تیم متخصص ما برنامه ریزی کنید و به ما اجازه دهید شما را به سمت راه حلی راهنمایی کنیم که لبخند، اعتماد به نفس و کیفیت زندگی شما را بازگرداند.

دیابتی ها اغلب ممکن است دچار مشکلات دندانی ناشی از بیماری و عفونت لثه شوند. این مشکلات دندانی روی دندان ها و لثه ها تأثیر می گذارند و می توانند باعث تخریب و تحلیل استخوان و بافت لثه نگهدارنده دندان ها در جای خود شوند و در نهایت منجر به از دست دادن دندان شوند. دندانپزشکان بهترین راه حل های درمانی مراقبت از دندان را برای بیماران دیابتی که در اثر پریودنتیت دندان از دست داده اند ارائه می دهند. پروتز یا ایمپلنت های دندانی را می توان راه حلی برای جایگزینی دندان های از دست رفته در نظر گرفت، اما کدام روش مراقبت از دندان بهترین است؟ یاد بگیرید که مدیریت قند خون چگونه می تواند سلامت دهان و دندان را بهبود دهد و تفاوت بین ایمپلنت های دندانی و دندان مصنوعی را در مورد راه حل های مراقبت از دندان برای دیابتی ها یاد بگیرید.

عوارض شایع سلامت دهان و دندان ناشی از دیابت

بیماران دیابتی که با مدیریت روزانه سطح گلوکز خون دست و پنجه نرم می کنند ممکن است خود را در معرض یک پاسخ التهابی به باکتری های ناشی از پلاک قرار دهند که هنگام غذا خوردن روی دندان ها انباشته می شوند. باکتری پلاک می توانند منجر به بروز عوارض سلامت دهان از جمله بیماری لثه و عفونت به شکل ژنژیویت (مرحله اولیه بیماری لثه)، پریودنتیت (بیماری پیشرفته لثه)، یا عفونت های قارچی دهان از جمله برفک دهان شوند. عوامل شایعی که شروع بیماری لثه را نشان می دهند عبارتند از: بوی بد دهان، خشکی دهان، تورم، خونریزی یا تحلیل لثه ها و لق شدن یا از دست دادن دندان ها. برای جلوگیری از عوارض بیشتر سلامت و تندرستی دهان، انجمن دیابت آمریکا یک روتین بهداشتی روزانه خوب برای دندان ها و لثه ها را همراه با معاینات منظم دندانپزشکی هر شش ماه یک مرتبه توصیه می کند.

عوارض شایع سلامت دهان و دندان ناشی از دیابت

عوارض شایع سلامت دهان و دندان ناشی از دیابت

گزینه های مراقبت از دندان برای بیماران دیابتی

گزارش جراحان عمومی در مورد بهداشت دهان نشان می دهد که سلامت دهان و دندان جزء جدایی ناپذیر سلامت عمومی، رفاه و کیفیت زندگی است. کنترل ضعیف قند خون و مدیریت دیابت می تواند منجر به بروز پریودنتیت شود که به نوبه خود می تواند روی سطوح گلوکز (قند) خون تأثیر منفی بگذارد. مدیریت نادرست دیابت می تواند عوارض ناشی از سلامت دهان و دندان و بهبودی پس از جراحی را افزایش دهد و بهبودی بدن و رشد استخوان فک در اطراف ایمپلنت های دندانی و نگه داشتن آن را دشوارتر کند.

به منظور تعیین بهترین راه حل مراقبت از دندان، هر بیمار دیابتی به صورت موردی مورد ارزیابی قرار می گیرد تا مشخص شود که آیا سلامت کلی و سن آنها با دستورالعمل های ایمپلنت های دندانی مطابقت دارد یا خیر. گرچه کنترل دیابت نوع 1 دشوارتر است، اما دیابتی هایی که سابقه بهبودی ثابتی دارند، در معرض خطر بالایی برای عفونت پس از ایمپلنت قرار ندارند و سلامت آنها مطابق با دستورالعمل های کاشت ایمپلنت های دندانی است، می توانند گزینه هایی خوبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی در نظر گرفته شوند. افرادی که سلامتی ضعیفی دارند یا افرادی که دارای عوارض استخوان فک تلقی می شوند، به دلیل خطر زمان بهبودی مورد نیاز و بهبودی پس از ایمپلنت، توصیه می شود از انجام جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی اجتناب کنند. در این صورت، پروتزهای مصنوعی در کنار یک روتین بهداشتی روزانه و بهداشت دهان و دندان و مراقبت از پروتز بهترین گزینه هستند. پروتزهای مصنوعی با قطعات بدون فلز که از یک فرآیند خاص، تحت فشار و حرارت پخته شده، از آکریلیک سبک وزن و با استحکام بالا ساخته شده اند، برای بیمارانی که به یک راه حل بادوام و مقرون به صرفه علاقه مند هستند، گزینه های خوبی هستند.

ما سبک های مختلفی از پروتزهای دست دندان کامل و پارسیل را ارائه می دهیم تا طیف وسیعی از گزینه های دندان مصنوعی راحت و مقرون به صرفه را به شما اطمینان دهیم.

گزینه های مراقبت از دندان برای بیماران دیابتی

گزینه های مراقبت از دندان برای بیماران دیابتی

مراقبت روزانه از دندان مصنوعی و دیابت

بسیاری از بیماران دیابتی با بالا رفتن سن، با از دست دادن دندان های خود دست و پنجه نرم می کنند. بیماران دیابتی باید به صورت روزانه به درستی سطح گلوکز خون خود را مدیریت کنند تا از بروز عوارض بیشتر سلامت و تندرستی دهان و دندان جلوگیری کنند. انجمن دیابت آمریکا یک روتین روزانه خوب برای مراقبت از دندان ها و لثه ها را همراه با معاینات منظم هر شش ماه یک مرتبه توصیه می کند. برای از بین بردن خشکی دهان و کنترل برفک عفونت قارچی، کنترل دیابت را به خوبی حفظ کنید، از سیگار کشیدن خودداری کنید و دندان های مصنوعی را روزانه بردارید و تمیز کنید. همچنین توصیه می شود پس از صرف غذا دهان را بشویید و به آرامی دندان ها و دندان های مصنوعی را تمیز کنید تا از تحریک بافت لثه جلوگیری کنید و تجمع پلاک را کنترل کنید. از آنجا که در هنگام خواب بزاق کمتری تولید می شود، پروتزهای مصنوعی باید قبل از چرت زدن برداشته شوند و در آب یا محلول ملایم خیس کردن پروتز در طول شب خیسانده شوند تا از تجمع باکتری های پلاک روی پروتزها و دندان های نگهدارنده جلوگیری شود.

مراقبت روزانه از دندان مصنوعی و دیابت

مراقبت روزانه از دندان مصنوعی و دیابت

ایمپلنت های دندانی برای بیماران دیابتی

افراد دیابتی با سطح قند خون کنترل شده ممکن است گزینه های مناسبی برای کاشت ایمپلنت های دندانی باشند، اما همچنان می توانند به مراقبت های ویژه قبل و بعد از جراحی ایمپلنت های دندانی، برای به حداقل رساندن عوارض نیاز داشته باشند. بر اساس یک ارزیابی کیفیت در سال 2019 از بررسی های سیستماتیک در مورد کاشت ایمپلنت دندانی در بیماران دیابتی، شواهد مطالعات اخیر نشان می دهند که درمان ایمپلنت دندانی گزینه ای مطمئن برای توانبخشی دهان در بیماران دیابتی است، زیرا باعث افزایش طول عمر دندان های اطراف، بهبود تغذیه و کنترل متابولیک می شود. دندانپزشک شما پس از یک معاینه کامل دهان با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس، قادر خواهد بود تشخیص دهد که آیا شما گزینه مناسبی برای ایمپلنت های دندانی هستید یا خیر.

ایمپلنت های دندانی ظاهر و احساسی شبیه دندان های خودتان دارند. رنگ آنها به گونه ای انتخاب می شود تا به طور طبیعی با دندان های موجود مطابقت داشته باشند و به گونه ای طراحی شده اند که با استخوان ترکیب شوند تا دائمی شوند.

آیا فکر نشان دادن دندان هایتان شما را خجالت زده می کند؟ شما تنها نیستید. یک نظرسنجی اخیر نشان می دهد که 51 درصد از افراد جامعه از ظاهر دندان های خود ناراضی هستند.

شاید از تغییر رنگ، لب پر شدگی، ترک ها یا طول یا اندازه دندان های خود خجالت زده باشید. لمینیت های دندانی پرسلن گزینه هایی عالی برای بهبود لبخند شما به شیوه ای سریع، ایمن و مؤثر هستند. اما قبل از برطرف کردن نواقص این دندان ها، حتماً این ده نکته کلیدی در مورد لمینیت ها را بخوانید.

لمینیت ها برای همه افراد مناسب نیستند.

گرچه لمینیت ها حدود 26 درصد از تمام فرایندهای دندانپزشکی زیبایی را تشکیل می دهند، اما همه افراد کاندیدای ایده آل برای دریافت آنها نیستند. قبل از انجام این فرایند، دندانپزشک شما یک معاینه عمومی سلامت دهان را انجام می دهد. هر گونه پوسیدگی یا عفونت دندان باید از قبل تحت درمان قرار گیرد. در صورتی که لمینیت روی دندان هایی که دچار عفونت یا پوسیدگی هستند قرار داده شود، مشکل بدتر خواهد شد.

مواد لمینیت

وقتی صحبت از مواد لمینیت به میان می آید، سه نوع اصلی عبارتند از پرسلن، سرامیک و کامپوزیت. گرچه لمینیت های کامپوزیتی و سرامیکی نسبت به لمینیت های پرسلن ارزان تر هستند، اما دارای معایبی هستند.

لمینیت های کامپوزیتی به اندازه پرسلن دوام نمی آورند و تقریباً دوام کمی دارند. سرامیکی ها به طور قابل توجهی متخلخل هستند و بنابراین احتمال لکه دار شدن آنها وجود دارد. لمینیت های دندانی پرسلن بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند زیرا شبیه مینای دندان شما هستند و در برابر لک شدن مقاوم هستند.

مواد لمینیت

مواد لمینیت

سرمایه گذاری را در نظر بگیرید

در حالی که لمینیت های پرسلن گران تر هستند، اما بادوام ترین گزینه های لمینیت هستند و با مراقبت مناسب می توانند تا 20 سال دوام بیاورند. از آنجا که دوام بیشتری دارند، انتخاب ترمیم های پرسلن باعث سرمایه گذاری هوشمندانه می شود و می تواند در هزینه های شما صرفه جویی کند. اکثر دندانپزشکان می توانند از نظر گزینه های تأمین مالی با شما همکاری کنند و برخی از شرکت های بیمه اکنون حتی تمام یا بخشی از درمان را پوشش می دهند.

بدانید که لمینیت ها یک تصمیم دائمی هستند. این فرایند برگشت ناپذیر است و اگر بعداً نظر خود را تغییر دهید یا شکسته یا لب پر شوند، برداشتن لمینیت ها بسیار دشوار است.

در صورت بوجود آمند آسیب، قابل تعویض هستند، اما این روند پیچیده است و باید مراقبت های ویژه ای برای اطمینان از مطابقت رنگ انجام شود، زیرا ممکن است دندان های شما با گذشت زمان تغییر رنگ دهند. به دلیل این عوامل، سرمایه گذاری روی بهترین و بادوام ترین مواد منطقی است.

بدون نیاز به کل دهان

برخی از افراد فکر می کنند که در نظر گرفتن لمینیت ها به معنای در نظر گرفتن تغییر ظاهر کل دهان است. اما این طور نیست. برخی از افراد ممکن است از لمینیت های روی یک یا دو دندان مشکل ساز بهره مند شوند. دندانپزشک با شما مشورت خواهد کرد تا تعداد دندان هایی که ممکن است از این فرایند بهره مند شوند را تعیین کند.

لمینیت ها می توانند چندین مشکل را حل کنند

اگر به دنبال برطرف کردن هر یک از مشکلات زیر هستید، لمینیت ها ممکن است پاسخ شما باشند:

  • دندان های فشرده
  • شکاف ها
  • تغییر رنگ
  • بدشکل شدن دندان ها
  • مسائل مربوط به اندازه
  • دندان های کج
  • لکه ها
  • دندان های ترک خورده
  • لب پر شدگی ها

لمینیت ها برای هر کسی متفاوت هستند، بنابراین متخصص دندانپزشکی شما با شما همکاری خواهد کرد تا پروتزهای سفارشی را فقط برای شما ایجاد کند.

شما باید دندان های خود را حفظ کنید.

چرا وقتی می توانید دندان هایی که دارید را نگه دارید و آن ها را کامل کنید، باید آنها را از دست بدهید؟ در حالی که برای قرار دادن پروتز به برداشتن مقداری از بافت دندان ها نیاز دارد، لمینیت ها بسیار کم تهاجمی تر هستند و به عنوان پوسته ای کار عمل می کنند که برای قرار گرفتن روی دندان های موجود شما سفارشی شده اند.

شما باید دندان های خود را حفظ کنید.

شما باید دندان های خود را حفظ کنید.

لمینیت های دندان پرسلن بسیار نازک هستند.

لمینیت های پرسلن بسیار نازک هستند، تا حدی که قبل از اینکه بخشی از دندان های شما شوند، تقریباً می توان آن طرف آنها را دید. به دلیل این نازکی، هنگامی که آنها در جای خود قرار می گیرند، اکثر افراد نمی توانند بین لمینیت ها و دندان های طبیعی شما تمایز قائل شوند.

لمینیت ها قابل سفارشی شدن هستند.

دندان ها در همه طیف های رنگ سفید ظاهر می شوند، بنابراین بیماران از شنیدن این موضوع خوشحال می شوند که این موضوع در مورد لمینیت ها نیز صدق می کند. کل فرآیند لمینیت از رنگ گرفته تا شکل، قابل سفارشی شدن است و دندانپزشک شما با شما همکاری خواهد کرد تا بهترین ترکیب را برای شما ایجاد کند و لبخند شما را تا حد ممکن طبیعی نگه دارد.

فرآیند نصب

پس از مشورت با دندانپزشک و ارزیابی سلامت عمومی دندان ها و لثه ها و پس از اینکه مشخص شد گزینه مناسبی برای لمینیت های دندانی پرسلن هستید، کل فرآیند در دو جلسه خلاصه می شود. با این حال، اگر قبل از قرار دادن لمینیت ها، کارهای دندانپزشکی لازم را انجام دهید، به جلسات اضافی نیاز دارید تا اطمینان حاصل کنید که دندان های شما قبل از این فرایند در وضعیت خوبی قرار دارند.

در اولین ملاقات، دندانپزشک شما باید لایه نازکی از مینای دندان ها را بردارد، که این امکان را برای دندان های شما فراهم می کند تا ضخامت اصلی خود را پس از قرار گرفتن لمینیت ها حفظ کنند. این فرایند همچنین یک سطح زبر ایجاد می کند که لمینیت ها بهتر می توانند به آن بچسبند.

این ملاقات همچنین شامل قالب گیری از دندان های شما می شود و قالبی برای ایجاد لمینیت ها فراهم می کند که به طبیعی تر نشان دادن دندان های شما کمک می کند. در این زمان، دندانپزشک شما ممکن است یک لمینیت موقت برای شما قرار دهد.

در طول دومین ویزیت، دندانپزشک شما لمینیت های موقت را برمی دارد و دندان های شما را برای لبخند جدید و دائمی شما آماده می کند. یک چسب باندینگ روی سطح دندان های شما اعمال می شود و سپس لمینیت های دائمی روی چسب قرار می گیرند. اغلب از بی حس کننده های موضعی استفاده می شود تا اطمینان حاصل شود که شما در طول این فرایند تا حد امکان راحت و آرام هستید.

بهبودی و مراقبت

پس از این فرایند ممکن است کمی درد و حساسیت در اطراف دندان ها و لثه های خود احساس کنید، اما این مدت نباید بیشتر از چند روز طول بکشد. مراقبت از لمینیت های جدید شما به سادگی مراقبت از دندان های طبیعی است. تا زمانی که به طور منظم مسواک می زنید، نخ دندان می کشید و به دندانپزشک مراجعه می کنید، لمینیت های پرسلن شما باید برای سال های آینده دوام داشته باشند.

بهبودی و مراقبت

بهبودی و مراقبت

با اعتماد به نفس لبخند بزنید!

زندگی کوتاه تر از آن است که شادی خود را پنهان کنید. اگر به ظاهر دندان های خود اعتماد ندارید، با لمینیت های دندانی پرسلن به اهداف لبخند کامل خود برسید. برای مشاوره همین امروز با ما تماس بگیرید! ما از همکاری با شما و کمک به شما برای نشان دادن آن لبخند زیبا هیجان زده هستیم.

دندان مصنوعی یک انتخاب محبوب برای افرادی است که دندان های از دست رفته دارند و راهی برای احیاء عملکرد و بازگرداندن زیبایی به لبخند آنها ارائه می دهد. با این حال، یکی از مشکلات شایعی که استفاده کنندگان از پروتز ممکن است با آن مواجه شوند، لق شدن دندان های مصنوعی آنها (معروف به پروتزهای لق) است.

پروتز دندان مصنوعی چیست؟

پروتز یک ابزار دندانی متحرک (مصنوعی) است که جایگزین دندان های از دست رفته و بافت های اطراف لثه می شود. معمولاً از یک دندان های مصنوعی در یک پایه آکریلیک پلاستیکی یا فلزی همرنگ لثه تشکیل شده است. پروتزهای مصنوعی می توانند کامل (جایگزین همه دندان ها) یا پروتزهای پارسیل (جایگزین تنها تعدادی از دندان ها) باشند، که راه حلی قابل تنظیم برای درجات مختلف از دست دادن دندان ارائه می دهند. آنها قابل جابجایی هستند، به راحتی تمیز می شوند و از طریق طراحی خوب (از مکش طبیعی استفاده می کنند) یا با خمیر یا چسب مخصوص در جای خود ثابت می شوند.

مواد مورد استفاده در ساخت دندان مصنوعی

دندان مصنوعی معمولاً از رزین آکریلیک یا ترکیبی از آکریلیک و فلز ساخته می شود. پروتزهای آکریلیک سبک و مقرون به صرفه تر هستند، در حالی که پروتزهای دارای پایه فلزی استحکام و دوام بیشتری دارند. پیشرفت در زمینه تکنولوژی دندانپزشکی همچنین مواد پروتز قابل انعطافی را معرفی کرده است که راحتی بیشتر و ظاهر طبیعی تری را ارائه می دهند.

مواد مورد استفاده در ساخت دندان مصنوعی

مواد مورد استفاده در ساخت دندان مصنوعی

دندان مصنوعی چقدر می تواند دوام بیاورد؟

طول عمر پروتز بسته به عواملی مانند کیفیت مواد، شیوه های بهداشت دهان و دندان استفاده کننده و دفعات نگهداری تخصصی می تواند متفاوت باشد. به طور متوسط، یک پروتز ممکن است بین 5 تا 8 سال دوام بیاورد. با این حال، در این مدت ممکن است به تنظیمات یا ریلاین کردن نیاز داشته باشند تا با تغییرات حفره دهان تطبیق یابند.

علل شلی دندان مصنوعی

عوامل متعددی می توانند در لق شدن دندان مصنوعی در طول زمان نقش داشته باشند. یکی از دلایل اصلی، تغییرات در استخوان فک و بافت لثه است. از دست دادن دندان منجر به تحلیل استخوان می شود و باعث کوچک شدن تدریجی فک و بافت دهان می شود. این امر آناتومی صورت و دهان را تغییر می دهد که منجر به از بین رفتن تناسب پروتز می شود. فرسایش طبیعی، بهداشت ضعیف دهان و نگهداری ناکافی از پروتز نیز می تواند با شلی پروتز ارتباط داشته باشد.

اهمیت ریلاین کردن منظم دندان مصنوعی

دندان مصنوعی من لق شده است! ریلاین کردن دندان مصنوعی یک جنبه حیاتی از حفظ ثبات و راحتی پروتز مصنوعی است. به مرور زمان، استخوان فک و بافت لثه دستخوش تغییراتی می شوند (تحلیل استخوان)، و بیماران متوجه عدم تناسب دندان مصنوعی خود می شوند. ریلاین کردن منظم به تنظیم پروتز با این تغییرات کمک می کند. به طور معمول، به افرادی که از پروتزهای مصنوعی استفاده می کنند توصیه می شود که هر دو سال یک مرتبه پروتزهای خود را بررسی و احتمالاً ریلاین کرده تا از تناسب پروتز خود و جلوگیری از بروز ناراحتی یا مشکلات سلامت دهان و دندان اطمینان حاصل کنند.

دندان مصنوعی من لق است؟

دستیابی به تناسب بهتر برای دندان مصنوعی برای راحتی، عملکرد و رضایت کلی از پروتز بسیار مهم است. در صورتی که در مورد تناسب پروتزهای خود با مشکلی مواجه هستید، در اینجا چند گام وجود دارند که می توانید برای بهبود راحتی خود و ثبات آنها انجام دهید:

با دندانپزشک خود مشورت کنید.

نخستین و مهم ترین گام این است که با دندانپزشک یا متخصص پروتز دندانی خود مشورت کنید. آنها می توانند تناسب دندان مصنوعی شما را ارزیابی کنند، هر گونه مشکلی را شناسایی کنند و راه حل های مناسب را پیشنهاد دهند.

معاینات منظم دندانپزشکی

برای معاینات منظم توسط دندانپزشک خود برنامه ریزی کنید، زیرا تغییرات در استخوان فک یا بافت های دهان شما در طول زمان ممکن است به اصلاح دندان مصنوعی شما نیاز داشته باشند. آنها همچنین دندان های طبیعی، زخم های دهان و فرسایش روزمره پروتز شما را تحت نظر خواهند داشت.

چسب های دندان مصنوعی

از چسب دندان مصنوعی به مقدار کم و فقط طبق دستور استفاده کنید. در حالی که چسب دندان مصنوعی می تواند ثبات را بهبود بخشد، استفاده بیش از حد ممکن است نشان دهنده یک دندان مصنوعی باشد که به درستی قرار نمی گیرد و به تنظیم تخصصی در کلینیک دندان مصنوعی نیاز دارد.

بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید.

برای جلوگیری از تحریک و حفظ سلامت دهان، دندان مصنوعی خود را روزانه پاکسازی کنید. برای مراقبت از پروتز مصنوعی، از یک مسواک دارای فرچه نرم یا یک مسواک دندان مصنوعی و پاک کننده دندان مصنوعی ملایم استفاده کنید. از خمیر دندان ساینده روی دندان مصنوعی خودداری کنید، زیرا می تواند به مواد دندان مصنوعی آسیب برساند.

با احتیاط از دندان مصنوعی خود استفاده کنید.

پروتز یا دندان های مصنوعی خود را روی یک سطح نرم مانند یک حوله تا شده قرار دهید تا در صورت افتادن نشکنند. هنگام بیرون آوردن یا گذاشتن آنها داخل دهان، از اعمال نیروی بیش از حد خودداری کنید.

رژیم غذایی خود را تنظیم کنید.

در ابتدا، غذاهای جامد یا جویدنی کمتر بخورید، به غذاهای نرم تر بچسبید و به تدریج یک رژیم غذایی معمولی را مجدداً اضافه کنید. جویدن هر دو طرف دهان می تواند به توزیع یکنواخت فشار کمک کند.

ریلانرهای بدون نسخه

ریلاینرهای بدون نسخه دندان مصنوعی با افزودن یک لایه بالشتک به پایه دندان مصنوعی، می توانند یک راه حل موقت ارائه دهند. با این حال، اینها جایگزینی برای تنظیمات تخصصی نیستند و باید تحت راهنمایی دندانپزشک استفاده شوند.

پدها یا بالشتک های دندان مصنوعی

پدها یا بالشتک های دندان مصنوعی را می توان روی سطح پروتز قرار داد تا راحتی را بهبود بخشند. اینها به صورت بدون نسخه در دسترس هستند و می توانند یک راه حل موقت در زمان انتظار برای تنظیم تخصصی باشند.

از انجام تنظیمات اجتناب کنید.

از تلاش برای تنظیم دندان مصنوعی خود در منزل خودداری کنید. تنظیمات توسط فرد غیر متخصص می تواند منجر به بروز آسیب های جبران ناپذیری شود. همیشه برای هر مشکلی با هر گونه دندان مصنوعی لق به دنبال کمک تخصصی باشید.

به فکر ریلاین کردن باشید.

اگر پروتزهای مصنوعی شما شل هستند یا شما را اذیت می کنند، ممکن است زمان آن رسیده باشد که دندان آنها را ریلاین کنید. این شامل اضافه کردن مواد به سطح اتصالات پروتز برای بهبود تناسب آن و کاهش فاصله است. ریلاین کردن دندان مصنوعی به پروتز شما کمک می کند تا به صورت ایمن روی لثه های شما قرار بگیرد. دندانپزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا ریلاین کردن ضروری است یا خیر و بر این اساس این عمل را انجام دهد.

به فکر استفاده از پروتزهای بر پایه ایمپلنت باشید.

برای یک راه حل دائمی تر، پروتزهای بر پایه ایمپلنت را در نظر بگیرید. ایمپلنت های دندانی یک پایه پایدار حمایت کننده را فراهم می کنند و پروتزهای مصنوعی (اوردنچر) را می توان به طور ایمن به ایمپلنت ها متصل کرد و ثبات و راحتی را بهبود بخشید. اوردنچر ثبات و توانایی دوباره خوردن همه انواع غذاها را ارائه می دهد، که شایع ترین دلیلی است که بیمار “پرتز مصنوعی را بیرون می آورد”.

دندان مصنوعی من لق است؟

دندان مصنوعی من لق است؟

مشکلات شایع با دندان های مصنوعی

پروتزهای مصنوعی در عین حال که راه حلی مقرون به صرفه برای جایگزینی دندان ارائه می کنند، می توانند در معرض مسائل یا مشکلات مختلفی باشند. برای افرادی که پروتز دارند ضروری است که از این مسائل شایع آگاه باشند و برای حفظ سلامت و راحتی دهان و دندان به آنها رسیدگی کنند. معاینات منظم دندانپزشکی، نگهداری مناسب و رسیدگی به موقع به مسائل می تواند به استفاده کنندگان از پروتز کمک کند تا بر این مشکلات غلبه کنند و تجربه راحت تر و کاربردی تر با دندان های مصنوعی خود را تضمین کنند.

در اینجا برخی از شایع ترین دلایل مشکلات مرتبط با دندان مصنوعی آورده شده اند:

شل بودن

علت: تغییرات در استخوان فک در طول زمان می تواند منجر به عدم تناسب و باعث شل شدن دندان مصنوعی شود.

راه حل: برای برطرف کردن مشکل لق شدن دندان مصنوعی، ممکن است تنظیمات منظم، ریلاین کردن یا تعویض احتمالی دندان مصنوعی ضروری باشد.

ناراحتی و نقاط دردناک

علت: دندان مصنوعی که درست قرار نمی گیرد می تواند باعث ایجاد نقاط فشار و منجر به بروز ناراحتی و نقاط دردناک شود.

راه حل: تنظیمات تخصصی توسط دندانپزشک یا متخصص پروتز برای بهبود تناسب و راحتی دندان مصنوعی.

مشکل در جویدن و صحبت کردن

علت: دندان مصنوعی که به درستی قرار نگیرد می تواند روی توانایی جویدن غذا تأثیر بگذارد و ممکن است در صحبت کردن مشکل ایجاد کند.

راه حل: تنظیمات مناسب و در صورت لزوم تکیه دادن برای افزایش ثبات و عملکرد.

تحریک لثه و بافت

علت: پروتزهایی که به خوبی از آنها نگهداری نمی شود یا به صورت منظم تمیز نمی شوند می توانند باعث تحریک و التهاب لثه ها و بافت های دهان شوند.

راه حل: بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید، پروتزهای مصنوعی را به طور مرتب تمیز کنید و با تنظیمات تخصصی از تناسب مناسب اطمینان حاصل کنید.

شکستگی یا ترک خوردگی

علت: افتادن تصادفی یا جابجایی نادرست می تواند منجر به شکستگی یا ترک خوردگی پروتز شود.

راه حل: بسته به میزان آسیب، ممکن است برای پروتزهای قدیمی تعمیر یا تعویض لازم باشد. از افتادن دندان مصنوعی خودداری کنید و با احتیاط از آنها استفاده کنید.

لک شدن و تغییر رنگ

علت: عادات بد پاکسازی، مصرف برخی غذاها یا نوشیدنی ها و استفاده از تنباکو می تواند منجر به لکه دار شدن یا تغییر رنگ پروتزها شود.

راه حل: پاکسازی منظم با استفاده از پاک کننده های دندان مصنوعی، اجتناب از مواد ایجاد کننده لکه و تمیز کردن تخصصی در صورت نیاز.

تحلیل استخوان

علت: در پی از دست رفتن دندان، استخوان فک ممکن است دچار تحلیل شود و تناسب دندان مصنوعی را در مدت زمان طولانی تغییر دهد.

راه حل: معاینات منظم دندانی برای نظارت بر تغییرات استخوانی، با تنظیمات احتمالی یا ریلاین کردن دندان مصنوعی.

مشکل با چسب ها

علت: استفاده بیش از حد از چسب های دندان مصنوعی ممکن است نشان دهنده نامناسب بودن دندان مصنوعی باشد.

راه حل: ارزیابی تخصصی برای اطمینان از تناسب خوب پروتز مصنوعی، کاهش نیاز به استفاده بیش از حد از چسب.

تغییرات گفتار

علت: تنظیم دندان مصنوعی ممکن است به طور موقت روی الگوهای گفتار تأثیر بگذارد.

راه حل: صحبت کردن با دندان مصنوعی را تمرین کنید و اگر مشکلات همچنان ادامه داشتند، برای تنظیمات از مشاوره تخصصی استفاده کنید.

مشکلات شایع با دندان های مصنوعی

مشکلات شایع با دندان های مصنوعی

جایگزین های مدرن: ایمپلنت های دندانی

در حالی که پروتز یک راه حل سنتی و کوتاه مدت برای جایگزینی دندان بوده است، ایمپلنت های دندانی جایگزینی مدرن و دائمی تر هستند. درمان ایمپلنت های دندانی شامل قرار دادن پست های تیتانیومی درون استخوان فک است که پایه ای پایدار برای مجموعه جدیدی از دندان های مصنوعی سرامیکی ایجاد می کند. این فرایند در مقایسه با پروتزهای سنتی، ثبات، عملکرد و زیبایی بالاتری را ارائه می دهد. در حالی که هزینه اولیه بالاتر است، مزایای طولانی مدت و ظاهر و احساس طبیعی، ایمپلنت های دندانی را به یک انتخاب محبوب تبدیل می کند.

دو گزینه متفاوت برای ایمپلنت های دندانی وجود دارد – گزینه های بریج ثابت و متحرک. یک دست دندان کامل (All on 4) روی ایمپلنت های دندانی پیچ می شود و فقط می تواند توسط دندانپزشک برداشته شود، یا یک اوردنچر که روی ایمپلنت های دندانی می چسبد و در مقایسه با پروتزهای سنتی استحکام و پشتیبانی بیشتری ارائه می دهد (دیگر پروتز لقی وجود ندارد) و برای تمیز کردن آسان می توان آن را برداشت.

دندان مصنوعی لق دارید؟ دندانپزشک می تواند کمک کند

به خاطر داشته باشید، کلید دستیابی به تناسب بهتر، ارتباط باز با دندانپزشک است. آنها تخصص لازم برای ارزیابی وضعیت شما، توصیه راه حل های مناسب و اطمینان از اینکه پروتز دندانی جدید شما متناسب با آناتومی منحصر به فرد دهان شما است را دارند.

درک علل و راه حل های دندان مصنوعی لق برای افرادی که به دنبال گزینه های جایگزین مؤثر دندان هستند بسیار مهم است. ریلاین کردن منظم، نگهداری مناسب و آگاهی از جایگزین های مدرن مانند ایمپلنت های دندانی می تواند افراد را در تصمیم گیری آگاهانه در مورد سلامت دهان، سلامت کلی و اهداف بلند مدت خود توانمند کند. ما به مراجعه کنندگان خود مشاوره بدون الزام کاشت ایمپلنت دندانی را توسط متخصص ارائه می دهیم تا این امکان را برای بیماران خود فراهم کنیم تا گزینه های خود را بهتر درک کنند.

در نهایت، چه انتخاب شما پروتزهای سنتی باشد و چه در جستجوی گزینه های ایمپلنت دندانی باشید، همکاری نزدیک با دندانپزشک برای دستیابی به بهترین نتیجه ممکن برای جایگزینی دندان مورد نظرتان ضروری است.

شروع سفر استفاده از دندان مصنوعی می تواند تغییرات و عادات مختلفی را به همراه داشته باشد و یکی از نگرانی هایی که ممکن است افراد با آن مواجه شوند وجود طعم بد در دهان آنها است. در این کاوش جامع، به دلایلی می پردازیم که در پس طعم بد احتمالی مرتبط با دندان مصنوعی وجود دارند، و راه حل های عملی برای تجربه دهانی دلپذیرتر ارائه می دهیم.

از آنجا که دندان مصنوعی به بخشی از زندگی روزمره شما تبدیل شده است، عجیب نیست که به این فکر کنید که آیا آنها ممکن است عامل ایجاد طعم ناخوشایند در دهان شما باشند. پاسخ مستقیم این است که آری، دندان مصنوعی در واقع می تواند باعث ایجاد طعم بد شود. این طعم ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله مواد بکار رفته در دندان مصنوعی، تجمع باکتری ها، و تعامل بین دندان مصنوعی و بزاق شما.

با طعم بد ناشی از دندان مصنوعی چه کنیم؟

خوشبختانه، اقدامات پیشگیرانه ای وجود دارند که می توانید برای رفع و کاهش طعم بد مرتبط با دندان مصنوعی انجام دهید:

بهداشت دهان و دندان را حفظ کنید:

پروتزهای مصنوعی خود را به طور مرتب تمیز کنید تا هر گونه تجمع باکتری و ذرات غذا از بین برود. دندان های مصنوعی خود را روزانه با استفاده از یک مسواک نرم و یک پاک کننده دندان مصنوعی مسواک بزنید تا آنها را تازه نگه دارید.

دهان و لثه های خود را تمیز کنید:

فقط به این دلیل که از دندان مصنوعی استفاده می کنید به این معنا نیست که باید از لثه ها و سقف دهان خود غافل شوید. از یک مسواک نرم برای تمیز کردن این نواحی استفاده کنید و به از بین بردن طعم باقی مانده کمک می کند.

هیدراته بمانید:

ممکن است عجیب به نظر برسد، اما هیدراته ماندن بدن به اندازه کافی، می تواند به مبارزه با خشکی دهان کمک کند، عامل شایعی که در ایجاد طعم بد نقش دارد. در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید تا دهان خود را مرطوب و شاداب نگه دارید.

با طعم بد ناشی از دندان مصنوعی چه کنیم؟

با طعم بد ناشی از دندان مصنوعی چه کنیم؟

از جوش شیرین استفاده کنید:

خیساندن دندان مصنوعی در مخلوطی از آب و جوش شیرین می تواند به خنثی کردن بو و طعم بد دهان کمک کند. این درمان طبیعی برای دندان مصنوعی شما ملایم است و در مبارزه با مزه های ناخوشایند مؤثر است.

معاینه منظم دندانپزشکی:

برای معاینات روتین توسط دندانپزشک خود برنامه ریزی کنید تا مطمئن شوید که پروتزهای مصنوعی شما به درستی جای می گیرند و هر گونه نگرانی مربوط به مزه یا ناراحتی را برطرف کنید.

آیا دندان مصنوعی باعث بوی بد دهان با طعم بد می شود؟

طعم بد مرتبط با دندان مصنوعی گاهی اوقات می تواند با بوی بد دهان مرتبط باشد. باکتری ها و ذرات غذایی که روی دندان مصنوعی انباشته می شوند ممکن است با هر دو مشکل ارتباط داشته باشند. برای مقابله با این نگرانی ها به طور همزمان، یک روتین مراقبت جامع از دهان را دنبال کنید. اطمینان حاصل کنید که پروتزهای خود را تمیز می کنید، دهان و لثه های شما به خوبی نگهداری می شوند و برای ارتقاء سلامت کلی دهان، هیدراته می مانید.

آیا چسب دندان مصنوعی طعم بدی دارد؟

چسب دندان مصنوعی که معمولاً برای افزایش تناسب و ثبات دندان مصنوعی استفاده می شود، ممکن است طعمی داشته باشد که برخی آن را ناخوشایند بدانند. اگر طعم بد ناشی از چسب دندان مصنوعی را تجربه کردید، از چسب کمتر استفاده کنید یا محصولات جایگزین را بررسی کنید. پیروی از دستورالعمل های سازنده برای استفاده و پاک کردن آن برای به حداقل رساندن هرگونه مشکل احتمالی مربوط به طعم ضروری است.

آیا دهانشویه می تواند طعم بد دهان ناشی از دندان مصنوعی را برطرف کند؟

استفاده از دهانشویه می تواند یک مکمل مفید برای روتین بهداشتی دهان شما باشد، اما ممکن است طعم بد مرتبط با دندان مصنوعی را به طور کامل برطرف نکند. در حالی که دهانشویه می تواند طراوت موقتی ایجاد کند، تمیز کردن کامل دندان مصنوعی و رعایت بهداشت دهان و دندان برای یک راه حل پایدارتر ضروری است.

هر چند وقت یک بار باید دندان مصنوعی خود را تمیز کنید؟

یک روتین پاکسازی دندان مصنوعی برای جلوگیری از ایجاد طعم بد و تضمین طول عمر آن بسیار مهم است. برای مراقبت بهینه از دندان مصنوعی این دستورالعمل ها را دنبال کنید:

  • پاکسازی روزانه: دندان های مصنوعی خود را به صورت روزانه با یک مسواک نرم و پاک کننده دندان مصنوعی مسواک بزنید.
  • خیساندن شبانه: پروتزهای مصنوعی خود را به مدت یک شب در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی یا مخلوطی از آب و جوش شیرین خیس کنید.
  • مراقبت از لثه و دهان: لثه ها، زبان و سقف دهان خود را روزانه مسواک بزنید تا بهداشت کلی دهان را حفظ کنید.
هر چند وقت یک بار باید دندان مصنوعی خود را تمیز کنید؟

هر چند وقت یک بار باید دندان مصنوعی خود را تمیز کنید؟

نتیجه گیری

در نتیجه، اگر طعم بدی را با دندان مصنوعی خود تجربه می کنید، اقدامات پیشگیرانه می توانند به طور قابل توجهی تجربه دهان شما را بهبود بخشند. رعایت بهداشت دهان و دندان، از جمله پاکسازی و مراقبت مناسب از پروتز، همراه با معاینات منظم دندانپزشکی، می توانند به برطرف کردن و جلوگیری از ایجاد طعم بد مرتبط با دندان مصنوعی کمک کند. اگر نگرانی ها ادامه داشت، مشورت با دندانپزشک بسیار مهم است.

برای راهنمایی های شخصی بیشتر در مورد نحوه مراقبت از دندان مصنوعی، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. اگر به مراقبت تخصصی نیاز دارید ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم. برای پشتیبانی کامل دندانپزشکی متناسب با نیازهای منحصر به فرد خود تماس بگیرید.

وقتی صحبت از سلامت دهان و دندان به میان می آید، بوی بد دهان یکی از نگرانی هایی است که بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد، چه دندان های طبیعی داشته باشند و چه از دندان مصنوعی استفاده کنند. پروتزهای مصنوعی که اغلب به عنوان راه حلی برای دندان های از دست رفته انتخاب می شوند، گاهی اوقات می توانند باعث بوی بد دهان یا بوی نامطبوع شوند. در این مقاله، به عواملی بررسی خواهیم پرداخت که ممکن است در ایجاد بوی بد دهان در افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می کنند، نقش داشته باشند، همچنین نحوه کاهش این مشکل و برطرف کردن نگرانی های مرتبط با آن را بررسی خواهیم کرد.

آیا دندان مصنوعی باعث بوی بد دهان می شود؟

پاسخ صریح این است که آری، دندان مصنوعی می تواند منبع بوی بد دهان باشد. برخلاف دندان های طبیعی، پروتزهای مصنوعی متحرک هستند و اگر به درستی تمیز نشوند، می توانند باکتری ها، پلاک ها و ذرات غذا را به خود جمع کنند. تجمع این عناصر می تواند منجر به ایجاد بوی نامطبوع و بوی بد دهان برای استفاده کنندگان از دندان مصنوعی شود.

حفظ بهداشت دهان و دندان برای همه ضروری است، اما برای افرادی که پروتز دارند بسیار مهم است. تمیز کردن منظم و مراقبت مناسب برای جلوگیری از تجمع باکتری ها و در نتیجه ایجاد بوی بد دهان ضروری است.

آیا دندان مصنوعی باعث بوی بد دهان می شود؟

آیا دندان مصنوعی باعث بوی بد دهان می شود؟

چگونه از شر بوی بد دهان ناشی از دندان مصنوعی خلاص شویم؟

برای مبارزه با بوی بد دهان همراه با دندان مصنوعی، یک روتین منظم و کامل بهداشت دهان و دندان نقش کلیدی دارد. در اینجا چند روش مؤثر برای حفظ بوی خوب دهان در هنگام استفاده از دندان مصنوعی آورده شده اند:

دندان های مصنوعی خود را روزانه مسواک بزنید.

درست مانند دندان های طبیعی، پروتزهای مصنوعی نیز باید روزانه مسواک شوند تا باکتری ها و پلاک ها از بین بروند. برای جلوگیری از آسیب رساندن به پروتز از یک مسواک دارای فرچه نرم استفاده کنید که به صورت ویژه برای دندان های مصنوعی طراحی شده است.

دندان مصنوعی را در طول شب غوطه ور کنید.

خیساندن دندان مصنوعی در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی یا مخلوطی از آب و سرکه در طول شب به از بین بردن باکتری ها و بوی بد کمک می کند. این روتین بویژه می تواند در جلوگیری از بروز بوی بد دهان مفید باشد.

دهان و لثه های خود را تمیز کنید.

حتی اگر دندان طبیعی ندارید، حفظ بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است. به آرامی لثه ها، زبان و سقف دهان خود را با یک مسواک نرم مسواک بزنید تا باکتری ها از بین بروند و گردش خون تحریک شود.

هیدراته بمانید.

هیدراته ماندن کافی برای مبارزه با خشکی دهان ضروری است که می تواند به بهبود بوی بد دهان کمک کند. در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید تا دهان خود را مرطوب نگه دارید و رشد باکتری های ایجاد کننده بو را به حداقل برسانید.

معاینه منظم دندانپزشکی

برای اطمینان از اینکه پروتز شما به درستی روی لثه های شما قرار گرفته است و زودتر برطرف کردن هر گونه مشکل احتمالی، برای معاینات منظم دندانپزشکی برنامه ریزی کنید. دندانپزشک شما می تواند راهنمایی هایی را در مورد حفظ سلامت دهان و دندان با دندان مصنوعی ارائه دهد.

چگونه دندان های مصنوعی را خوشبو می کنید؟

اطمینان از اینکه دندان های مصنوعی شما بوی خوب می دهند، بخشی جدایی ناپذیر از حفظ بهداشت دهان و دندان است. در اینجا چند نکته برای خوشبو کردن دندان های مصنوعی آورده شده اند:

از پاک کننده های دندان مصنوعی استفاده کنید:

قرص ها یا محلول های تمیز کننده دندان مصنوعی برای از بین بردن باکتری ها و بوها طراحی شده اند. برای اطمینان از تمیز کردن مؤثر، دستورالعمل های روی محصولات را دنبال کنید.

خیساندن در جوش شیرین

خیساندن دندان مصنوعی در مخلوطی از آب و جوش شیرین می تواند به خنثی کردن بوی آنها کمک کند. این ماده خوشبو کننده طبیعی برای دندان های مصنوعی ملایم بوده و در مبارزه با بوی نامطبوع مؤثر است.

از مواد شیمیایی خشن اجتناب کنید.

در حالی که تمیز کردن ضروری است، از استفاده از مواد شیمیایی خشن، سفید کننده یا پاک کننده های ساینده خودداری کنید، زیرا می توانند به مواد دندان مصنوعی آسیب رسانده و منجر به بروز مشکلات بیشتری شوند.

چگونه دندان های مصنوعی را خوشبو می کنید؟

چگونه دندان های مصنوعی را خوشبو می کنید؟

آیا چسب دندان مصنوعی می تواند باعث بوی بد دهان شما شود؟

چسب های دندان مصنوعی که معمولاً برای بهبود اندازه و تثبیت دندان های مصنوعی استفاده می شوند، در صورت عدم استفاده صحیح ممکن است در ایجاد بوی بد دهان نقش داشته باشند. استفاده بیش از حد از چسب دندان مصنوعی یا عدم تمیز کردن کامل آن می تواند منجر به تجمع باکتری شود و باعث ایجاد بوی نامطبوع شود. پیروی از دستورالعمل های سازنده برای استفاده و برداشتن چسب دندان مصنوعی و تمیز کردن دندان مصنوعی و چسب کاملاً ضروری است.

چرا دندان مصنوعی جدید بو می دهد؟

پروتزهای جدید ممکن است بوی عجیبی منتشر کنند که اغلب به عنوان بوی شیمیایی یا پلاستیک توصیف می شود. این بو معمولاً نتیجه مواد مورد استفاده در فرآیند تولید است. تمیز کردن مناسب و خیساندن در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی می تواند به از بین بردن این بوی اولیه کمک کند. اگر بو باقی ماند، با دندانپزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که مشکلی در مورد تناسب یا مواد دندان مصنوعی وجود ندارد.

آیا بوی بد دندان مصنوعی هنگام پوشیدن آنها باعث ایجاد طعم بد می شود؟

آری بوی بد دهان ناشی از دندان مصنوعی می تواند با طعم بد همراه باشد. تجمع باکتری ها و ذرات غذا روی دندان مصنوعی می تواند روی طعم دهان شما تأثیر بگذارد. رعایت بهداشت دهان و دندان، از جمله مراقبت از دندان مصنوعی و دهان، برای جلوگیری از طعم ناخوشایند هنگام استفاده از دندان مصنوعی ضروری است.

نتیجه گیری

در نتیجه، در حالی که دندان مصنوعی می تواند در ایجاد بوی بد دهان نقش داشته باشد، اقدامات پیشگیرانه و مداوم بهداشت دهان می توانند این مشکل را کاهش دهند. تمیز کردن منظم پروتزها، مراقبت مناسب از دهان و لثه و معاینات معمول دندانپزشکی برای حفظ بوی خوب دهان و سلامت کلی دهان بسیار مهم است. اگر مشکلات دائمی با بوی بد دهان یا هر گونه نگرانی مرتبط با دندان مصنوعی خود را تجربه می کنید، توصیه می شود با دندانپزشک خود مشورت کنید.

به خاطر داشته باشید که دندانپزشک شما در سلامت دهان و دندان شریک شماست و راهنمایی هایی را در مورد مراقبت از دندان مصنوعی ارائه می دهد، نگرانی ها را برطرف می کند و اطمینان می دهد که پروتز شما مناسب است.

ایمپلنت دندان انقلابی در دندانپزشکی زیبایی ایجاد کرده است و راه حلی با دوام و زیبا برای دندان های از دست رفته ارائه می دهد. با این حال، مانند هر روش جراحی، ایمپلنت دندان گاهی اوقات می تواند منجر به بروز ناراحتی و درد شود. این مقاله به بررسی علل درد ایمپلنت دندان، نحوه تسکین آن، و زمان درخواست کمک تخصصی می پردازد. ما به این موضوع می پردازیم که آیا احساس درد بعد از کاشت ایمپلنت دندانی طبیعی است، چرا ایمپلنت دندان شما ممکن است باعث درد شود و معمولاً چه مدت طول می کشد. ما همچنین راه حل های جراحیی را برای تسکین درد ایمپلنت دندانی ارائه می کنیم، و اطمینان می دهیم که شما به دانش لازم برای مدیریت مؤثر این علامت پس از جراحی مجهز شده اید.

آیا درد بعد از کاشت ایمپلنت دندانی طبیعی است؟

تجربه میزانی از ناراحتی پس از جراحی ایمپلنت دندانی طبیعی است. این فرآیند شامل قرار دادن یک پست تیتانیومی درون استخوان فک شما است که می تواند باعث بروز درد و تورم موقت شود. با این حال، این ناراحتی باید به تدریج در طول زمان کاهش یابد. اگر درد ادامه یابد یا تشدید شود، می تواند نشان دهنده مشکلی باشد که به توجه فوری نیاز دارد. مهم است که به خاطر داشته باشید که آستانه درد هر فردی متفاوت است، و آنچه ممکن است برای یک فرد ناراحتی جزئی باشد، برای دیگری دردناک تر است. بنابراین، بسیار مهم است که در مورد هر دردی که تجربه می کنید با دندانپزشک خود ارتباط برقرار کنید تا بتوانند استراتژی های مناسب مدیریت درد را ارائه دهند.

آیا درد بعد از کاشت ایمپلنت دندانی طبیعی است؟

آیا درد بعد از کاشت ایمپلنت دندانی طبیعی است؟

چرا ایمپلنت دندانی شما باعث درد می شود؟

دلایل متعددی وجود دارند که چرا ایمپلنت دندانی ممکن است باعث بروز درد شود. یکی از علل شایع عفونت است. باکتری ها می توانند وارد محل جراحی شده و منجر به بروز عفونتی شوند که باعث درد و تورم می شود. دلیل دیگر می تواند آسیب یا فشار به اعصاب اطراف باشد. همچنین ممکن است ایمپلنت نتواند با استخوان یکپارچه شود، وضعیتی که به نام شکست ایمپلنت شناخته می شود. هر یک از این مسائل به رویکرد متفاوتی برای درمان نیاز دارند، بنابراین اگر درد مداوم دارید، ضروری است با دندانپزشک خود مشورت کنید. آنها می توانند معاینه ای انجام دهند، علت درد شما را تعیین کنند و بهترین اقدام را توصیه کنند.

چرا ایمپلنت دندانی شما بعد از 2 سال درد می کند؟

گاهی اوقات ممکن است سال ها پس از جراحی، در ایمپلنت دندانی خود درد تجربه کنید. این می تواند به دلیل پری ایمپلنتایتیس باشد، یک فرآیند التهابی که روی بافت های نرم و سخت اطراف ایمپلنت تأثیر می گذارد. یکی دیگر از دلایل احتمالی، خرابی مکانیکی است که در آن ایمپلنت یا تاج متصل به آن در اثر نیروهای خارجی یا ساییدگی می شکنند. همچنین شایان ذکر است که گاهی اوقات، علت درد ممکن است مستقیماً به خود ایمپلنت مربوط نباشد. به عنوان مثال، شرایطی مانند دندان قروچه (براکسیسم) می توانند فشار زیادی به ایمپلنت وارد کنند و منجر به بروز ناراحتی و درد شوند.

درد بعد از ایمپلنت دندانی چقدر طول می کشد؟

مدت زمان درد بعد از جراحی ایمپلنت دندانی می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد. این ناراحتی باید ظرف یک یا دو هفته کاهش یابد. با این حال، اگر درد بعد از این دوره ادامه یابد، می تواند نشان دهنده مشکلی مانند عفونت یا شکست ایمپلنت باشد. مهم است که سطح درد خود را کنترل کنید و دندانپزشک خود را در جریان قرار دهید. آنها می توانند راهنمایی کنند و اطمینان خاطر دهند و در صورت لزوم، طرح درمان شما را برای مدیریت بهتر درد تنظیم کنند. به خاطر داشته باشید، در حالی که انتظار می رود کمی ناراحتی وجود داشته باشد، درد طولانی مدت یا شدید طبیعی نیست و باید به سرعت درمان شود.

درد بعد از ایمپلنت دندانی چقدر طول می کشد؟

درد بعد از ایمپلنت دندانی چقدر طول می کشد؟

چگونه درد ناشی از ایمپلنت دندانی را تسکین دهیم؟

در حالی که درد ایمپلنت دندانی معمولا موقتی و قابل کنترل است، دانستن اینکه ناراحتی را چگونه به طور مؤثر کاهش دهید ضروری است. دوره نقاهت راحت تری را تضمین می کند و می تواند از بروز عوارض احتمالی جلوگیری کند. در زیر چند راهکار امتحان شده و واقعی برای تسکین درد ایمپلنت دندانی آورده شده اند. این روش ها از رعایت بهداشت دهان و دندان تا استفاده از دارو و درمان های خانگی را شامل می شوند. به خاطر داشته باشید، این راه حل ها باید با معاینات منظم توسط دندانپزشک برای نظارت بر بهبودی و اطمینان از سلامت مداوم ایمپلنت استفاده شوند. بیایید با جزئیات بیشتر به این راه حل ها بپردازیم:

بهداشت مناسب دهان و دندان

رعایت بهداشت دهان و دندان می تواند از بروز عفونت جلوگیری کرده و باعث بهبودی شود. این شامل مسواک زدن منظم، نخ دندان کشیدن و استفاده از دهانشویه ضد عفونی کننده است. همچنین اجتناب از سیگار کشیدن بسیار مهم است، زیرا می تواند بهبودی را به تأخیر بیندازد و خطر عوارض را افزایش دهد.

دارو

مسکن های بدون نسخه و داروهای ضد التهاب می توانند به مدیریت درد و تورم کمک کنند. گاهی اوقات، دندانپزشک شما برای درمان یا پیشگیری از بروز عفونت ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند. همیشه داروها را طبق دستور پزشک خود مصرف کنید.

کمپرس سرد و گرم

استفاده از کمپرس سرد در ناحیه آسیب دیده می تواند به کاهش تورم کمک کند، در حالی که یک کمپرس گرم می تواند ناراحتی را تسکین دهد. به خاطر داشته باشید که کمپرس را درون یک پارچه بپیچید تا از تماس مستقیم آن با پوست جلوگیری شود.

استراحت کردن

استراحت زیاد می تواند باعث بهبودی شود. از انجام فعالیت های شدیدی که می توانند به دهان شما فشار بیاورند اجتناب کنید و مطمئن شوید که خواب کافی دارید.

چگونه درد ناشی از ایمپلنت دندانی را تسکین دهیم؟

چگونه درد ناشی از ایمپلنت دندانی را تسکین دهیم؟

چکاپ های منظم

پیگیری های منظم با دندانپزشک می توانند به نظارت بر بهبودی شما و رفع هر گونه مشکل کمک کنند. این مراجعات منظم در مراحل اولیه پس از جراحی بسیار مهم هستند، اما در دراز مدت نیز برای اطمینان از سلامت مداوم ایمپلنت ها مهم هستند.

به خاطر داشته باشید، اگر درد ایمپلنت دندانی شما شدید است یا با گذشت زمان بهبود نمی یابد، مهم است که به دنبال کمک تخصصی باشید. دندانپزشک شما خدمات ایمپلنت دندانی با کیفیت و مراقبت شخصی را برای اطمینان از راحتی و رضایت شما ارائه می دهد.

نتیجه گیری

درد ایمپلنت دندانی یک نگرانی شایع در میان بیماران است. در حالی که برخی از ناراحتی ها پس از جراحی طبیعی هستند، درد مداوم یا شدید می تواند نشان دهنده مشکلی باشد که به توجه تخصصی نیاز دارد. درک علل درد ایمپلنت دندانی و دانستن نحوه مدیریت آن می تواند روند بهبودی روان تری را تضمین کند. به خاطر داشته باشید، دندانپزشک شما را در کل فرآیند ایمپلنت دندانی راهنمایی می کند. در ارتباط با هر گونه نگرانی در مورد درد ایمپلنت دندانی خود، از مشورت با دندانپزشک خود تردید نکنید. آنها متعهد هستند که بالاترین استانداردهای مراقبتی را برای شما ارائه دهند و به شما کمک کنند تا لبخندی سالم و زیبا داشته باشید.

بیماری لثه که توسط باکتری های موجود در پلاک ایجاد می شود، بسیار شایع است و بیش از 50 درصد از افراد بزرگسال آمریکایی را تحت تأثیر قرار می دهد. بیماری پریودنتال در مراحل اولیه، که تحت عنوان ژنژیویت نیز شناخته می شود، به راحتی از طریق نگهداری صحیح از دندان ها معکوس می شود، اما اگر دندان نداشته باشید چطور؟ آیا هنوز مستعد ابتلا به بیماری لثه هستید؟

پاسخ کوتاه این است که آری، شما می توانید هر مرحله ای از بیماری لثه را تجربه کنید، چه دندان داشته باشید و چه نداشته باشید. هر چه سن شما بالاتر می رود، احتمال بیشتری برای تشخیص پریودنتیت وجود دارد. مورد مشخص: از هر 10 نفر بالای 65 سال حدود هفت نفر به این عارضه مبتلا هستند.

این امر باعث می شود تمیز نگه داشتن لثه ها و مشاهده علائم اولیه مبنی بر شروع ژنژیویت یا پریودنتیت برای شما مهم تر شود. به خاطر داشته باشید: برخی از علائم کاملاً مشخص بیماری لثه ممکن است آنطور که فکر می کنید واضح نباشند. این امر بویژه در صورت از دست دادن دندان صادق است.

علائم کمتر شناخته شده بیماری لثه

این یک واقعیت شناخته شده است که عدم مراقبت از دندان های خود می تواند منجر به بروز بیماری لثه شود؛ با گذشت زمان، سمومی که توسط باکتری ها در پلاک انباشته شده آزاد می شوند، می توانند باعث التهاب لثه ها شوند که منجر به تحریک و از دست دادن احتمالی دندان های شما می شود.

با این حال، این بیماری به دلیلی “بیماری لثه” و نه “بیماری دندان” نامیده می شود – در صورت عدم وجود دندان، شما هنوز کاملاً در برابر بیماری پریودنتال آسیب پذیر هستید.

بیماری لثه همیشه دردناک نیست، بنابراین مهم است که به علائم آن توجه داشته باشید تا قبل از اینکه پیشرفت کند و به مرحله پیشرفته تر و خطرناک تر برسد، آن را تشخیص دهید. علائم بیماری پریودنتال عبارتند از:

  • لثه هایی که قرمز، براق و متورم هستند
  • طعم ترش و فلزی داخل دهان شما
  • بوی بد دهان
  • خونریزی و حساسیت در لثه های شما

از آنجا که انجمن دندانپزشکی آمریکا تخمین می زند که 80 درصد از جمعیت آمریکا سطحی از بیماری لثه دارند، این مشکل اکنون به عنوان یک بیماری همه گیر در نظر گرفته می شود. بیماری لثه الزاماً یک مسئله زیبایی نیست؛ به دلیل تحلیل طبیعی لثه های شما با بالا رفتن سن، باکتری های موجود در دهان می توانند به سرعت وارد جریان خون و استخوان های شما شوند. آکادمی پریودنتولوژی آمریکا گزارش می دهد، مطالعات نشان می دهند عفونت پریودنتال ممکن است در ایجاد بیماری قلبی نقش داشته باشد، خطر زایمان زودرس و وزن کم نوزاد حین تولد را افزایش دهد و تهدیدی جدی برای افرادی باشد که سلامت آنها به دلیل دیابت و بیماری های تنفسی به خطر افتاده است. به مرور زمان، می تواند منجر به بروز فهرستی از مشکلات مانند حمله قلبی، سکته مغزی و حتی سرطان شود.

عدم درمان آن می تواند کشنده باشد و اگر دندان نداشته باشید خطر شما افزایش می یابد.

علائم کمتر شناخته شده بیماری لثه

علائم کمتر شناخته شده بیماری لثه

درمان پریودنتال آسان تر و مؤثرتر

اگر منتظر درمان باشید و عفونت شما پیشرفته باشد، جراحی ضروری خواهد بود. اما در مراحل خفیف تر، می توان از درمان های غیر جراحی استفاده کرد که بیماری را متوقف می کنند، البته تا زمانی که بهداشت روزانه بهتر دندان ها رعایت شود. هر دوی این گزینه ها اغلب توسط اکثر طرح های بیمه دندانپزشکی پوشش داده می شوند.

حتی یک دندان از دست رفته باشدمی تواند باعث ایجاد مشکل شود!

دلیل از دست دادن دندان ها هر چه که باشد، بهتر است تمام دندان های از دست رفته را با ایمپلنت جایگزین کنید. چرا ایجاد شکاف در دهان در جایی که دندان ها باید باشند مشکل ساز است؟ سایر دندان ها شروع به جابجایی و لق شدن می کنند و احتمال از دست دادن دندان دیگر را ایجاد می کنند. فضا با توانایی جویدن شما تداخل ایجاد می کند و ممکن است مواد مغذی بدست آمده از غذا را کاهش دهد. رژیم غذایی شما ممکن است تغییر کند و منجر به افزایش وزن ناشی از خوردن غذاهای نرم تر و راحت تر شود. صورت شما می تواند ظاهری فرو رفته به خود بگیرد که چندین سال به ظاهر سن واقعی شما می افزاید. و ممکن است به دلیل فقدان دندان ها ممکن است از صحبت کردن خجالت بکشید.

ایمپلنت های دندانی بهترین راه حل هستند، زیرا از داخل لثه بالا می آیند و ظاهر و عملکردی مانند دندان های دارند. هیچ کس نمی تواند بگوید که آنها دندان های طبیعی شما نیستند – حتی یک دندانپزشک!

حتی یک دندان از دست رفته باشدمی تواند باعث ایجاد مشکل شود!

حتی یک دندان از دست رفته باشدمی تواند باعث ایجاد مشکل شود!

زمانی که دندان ها کم یا اصلاً وجود ندارند، چگونه می توان احتمال بیماری لثه را کاهش داد؟

پس اگر می خواهید از بروز بیماری لثه جلوگیری کنید چه کاری می توانید انجام دهید؟ چند راه وجود دارند که می توانید از دهان خود مراقبت کنید، چه دندان داشته باشید و چه نداشته باشید.

لثه های خود را مسواک بزنید:

برای استفاده از یک مسواک خیلی نرم روی لثه ها، نیاز نیست دندان داشته باشید. عمل مسواک زدن هر گونه ذرات را از لثه ها پاک می کند. همچنین لثه ها را برای حفظ سلامت بافت ها حتی با افزایش سن تحریک می کند.

زبان خود را مسواک بزنید:

باکتری ها و ذرات غذا به زبان شما می چسبند و می توانند از تمیزی دهان شما بکاهند. هنگامی که لثه های خود را با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک می زنید، حتماً روی زبان خود را نیز مسواک زده و ماساژ دهید.

زمانی که دندان ها کم یا اصلاً وجود ندارند، چگونه می توان احتمال بیماری لثه را کاهش داد؟

زمانی که دندان ها کم یا اصلاً وجود ندارند، چگونه می توان احتمال بیماری لثه را کاهش داد؟

از دهانشویه استفاده کنید:

دهانشویه ها می توانند طعم دهان شما را بهتر کنند. آنها همچنین می توانند آخرین خط دفاعی در برابر میکروب هایی باشند که ممکن است حتی پس از مسواک زدن لثه ها، تحریک لثه ها و مسواک زدن زبان باقی بمانند.

از دندان مصنوعی خود مراقبت کنید:

آیا از دندان مصنوعی متحرک سنتی استفاده می کنید؟ مطمئن شوید که آنها را هر روز درخشان نگه دارید. پروتزهای مصنوعی باید قبل از هر بار استفاده ضد عفونی شوند تا اطمینان حاصل شود که باکتری های احتمالی مضر را وارد دهان خود نمی کنید.

آیا نگران این هستید که ممکن است بیماری لثه داشته باشید؟ به یک دندانپزشک مراجعه کنید!

حتی اگر مراقب لثه های خود باشید، ممکن است دچار بیماری لثه شوید. در آن مرحله، مراجعه به یک متخصص دندانپزشکی عالی ضروری است. داشتن دندان برای مراجعه به دندانپزشک الزامی نیست. دندانپزشک به همه بیماران اهمیت می دهد، نه فقط افرادی که در دهان خود دندان دارند! اگر متوجه علائم بیماری لثه شدید، لطفاً فوراً با دندانپزشک تماس بگیرید تا معاینه دندانپزشکی را تعیین کنید. دندانپزشک می تواند دهان شما را به طور کامل ارزیابی کند و اگر متوجه هر درجه ای از بیماری پریودنتال شد، از طریق درمان های سنتی و لیزری بیماری لثه، می تواند به سرعت شما را در مسیر سلامت دهان و دندان قرار دهد!

در طول ویزیت خود حتماً در مورد آخرین راه حل های جایگزینی دندان های از دست رفته مانند ایمپلنت های کامل دهان یا دست دندان کامل بر پایه ایمپلنت سؤال کنید. همین امروز برای مشاوره خود برنامه ریزی کنید.

از دست دادن روکش می تواند یک اتفاق نگران کننده و هشدار دهنده – البته دردناک – باشد. روکش دندان شما ممکن است به دلایل مختلفی از دست رفته باشد: ممکن است در نتیجه جویدن غذای سفت یا چسبناک شل شده و از جای خود خارج شده باشد، یا ممکن است در اثر تصادف، ضربه به صورت خود را تجربه کرده باشید. بدتر از آن، ممکن است (به صورت ناخودآگاه) در نتیجه ژنژیویت پوسیدگی دندان را تجربه کنید، که می تواند باعث شود روکش موقت حمایت خود را از دست بدهد.

سناریویی که باعث از دست رفتن روکش دندان شده است هر چه که باشد، زمانی که روکش دندان از جای خود خارج شد، مهم است که اقدامات لازم را برای رسیدگی به ناحیه باقی مانده انجام دهید. در صورت غفلت، ذرات غذا و باکتری ها می توانند وارد لثه ها شوند و وضعیت شما را بدتر کنند.

اقداماتی که در صورت افتادن روکش باید انجام دهید.

روکش را بردارید.

هنگامی که متوجه شدید که روکش شما از جای خود جدا شده است، آن را به طور کامل از دهان خود خارج کنید (به گونه ای که آن را قورت ندهید یا خفه نشوید). پس از برداشتن آن، آن را نگه دارید و با خود نزد دندانپزشک خود ببرید تا بررسی کنند که آیا می توان مجدداً از آن استفاده کرد یا خیر.

فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

این ممکن است یک پاسخ استاندارد به نظر برسد، با این حال، بسیاری از افراد اهمیت داشتن یک متخصص برای برطرف کردن سریع این مشکل را تشخیص نمی دهند. با دندانپزشک خود تماس بگیرید و اولین نوبت ویزیت موجود را رزرو کنید (برای مسئول پذیرش توضیح کامل دهید تا از وضعیت شما مطلع شود، زیرا ممکن است در همان روز بتواند برای شما نوبت ویزیت بگذارد).

روی دندانی که روکش آن کنده شده است موم دندان قرار دهید.

در حالی که منتظر قرار ملاقات دندانپزشکی خود هستید، باید به هر قیمتی از دندان شکسته خود محافظت کنید. اگر روکش را نگه داشته اید، ممکن است بتوانید آن را با سمان دندانی (که در اکثر داروخانه ها موجود هستند) بپوشانید و به عنوان یک راه حل سریع آن را روی دندان قرار دهید – در هنگام خوردن و آشامیدن بیشتر مراقب باشید. همچنین می توانید موم دندان را از مطب دندانپزشک خود تهیه کنید. این ماده یک مانع موقت در برابر باقی مانده های مواد غذایی و باکتری ها ایجاد می کند. مهم نیست که چه کاری انجام می دهید، همیشه دهان خود را تمیز نگه دارید. بیش از حد معمول مسواک بزنید و دهان خود را بشویید تا زمانی که بتوانید به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

اقداماتی که در صورت افتادن روکش باید انجام دهید.

اقداماتی که در صورت افتادن روکش باید انجام دهید.

اگر روکش من همراه دندانم شکسته و کنده شود چه؟

اگر روکش شما همراه با بخشی از دندان زیرین شکسته شده و بیرون آمده است، در اینجا مراحلی وجود دارند که باید آنها را دنبال کنید:

  • آرام بمانید: زمانی که یک ترمیم دندانی مانند روکش شکسته می شود، می تواند هشدار دهنده باشد، اما سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. این یک مشکل شایع دندانی است که دندانپزشکان به طور مرتب با آن برخورد می کنند.
  • تکه ها را جمع کنید: اگر روکش و یا تکه ای از دندان شکسته را پیدا کردید، آن را به آرامی و بدون مالش دادن بشویید و در ظرف کوچکی قرار دهید. گاهی اوقات، ممکن است دندانپزشک بخواهد آن را ببیند یا حتی دوباره از آن استفاده کند (البته نه معمولاً).
  • از جویدن روی قسمتی که دندان آسیب دیده قرار دارد خودداری کنید: برای جلوگیری از آسیب یا ناراحتی بیشتر، سعی کنید از جویدن با سمتی از دهان که روکش در آن شکسته یا کنده شده است خودداری کنید.
  • محل روکش را تمیز نگه دارید: به آرامی دهان خود را با آب نمک گرم شستشو دهید تا ناحیه تمیز باقی بماند. دندان های خود را طبق معمول مسواک بزنید، اما در اطراف ناحیه آسیب دیده بسیار ملایم باشید.
  • مسکن درد بدون نسخه: اگر احساس ناراحتی یا درد دارید، می توانید مسکن هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن که بدون نسخه هستند را مصرف کنید. همیشه دوزهای توصیه شده را دنبال کنید و مطمئن شوید که هیچ گونه منع مصرفی با داروهای دیگری که ممکن است مصرف کنید وجود نداشته باشد.
  • سمان موقت دندان: اگر دندانی که پوشش محافظ آن از دست رفته است آزار دهنده باشد، برخی از داروخانه ها سمان دندانی موقت را بدون نسخه می فروشند که می توانید تا زمانی که به دندانپزشک مراجعه می کنید برای پوشاندن دندان از آن استفاده کنید. این یک راه حل دائمی نیست، اما می تواند در کوتاه مدت کمک کند.
  • هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید: در اسرع وقت یک قرار ملاقات اضطراری با دندانپزشک خود تعیین کنید. هر چه زودتر بتوانید تحت مراقبت های تخصصی قرار بگیرید، بهتر است. دندانپزشک وضعیت را ارزیابی خواهد کرد و بهترین اقدام را تعیین خواهد کرد، خواه قرار دادن روکش جدید باشد، خواه انجام درمان ریشه یا در نظر گرفتن سایر گزینه های ترمیمی.

مهم است به خاطر داشته باشید که گرچه راهنمایی های فوق می توانند در کوتاه مدت کمک کنند، اما فقط یک دندانپزشک می تواند میزان آسیب را ارزیابی کرده و بهترین طرح درمان را توصیه کند.

اگر روکش من همراه دندانم شکسته و کنده شود چه؟

اگر روکش من همراه دندانم شکسته و کنده شود چه؟

نحوه استفاده از موم دندانپزشکی برای محکم کردن روکش از دست رفته

دستورالعمل های گام به گام:

  • روکش را تمیز و بررسی کنید: اگر روکش هنوز چسبیده است، با خارج کردن با احتیاط آن از داخل دهان شروع کنید. روکش و دندان خود را با آب گرم کاملاً شستشو دهید. روکش را از نظر هر گونه آسیب قابل مشاهده یا ذرات خارجی بررسی کنید.
  • دندان آسیب دیده را خشک کنید: مطمئن شوید که دندان و ناحیه اطراف آن کاملاً خشک شده اند. می توانید از یک تکه گاز استریل یا یک توپ پنبه ای برای پاک کردن آرام ناحیه استفاده کنید.
  • موم دندانپزشکی را آماده کنید: یک تکه کوچک از موم دندانپزشکی بردارید که معمولاً بزرگتر از یک نخود نباید باشد و آن را بین انگشتان خود ورز دهید تا نرم شود. این کار باعث انعطاف پذیری بیشتر و کار با آن خواهد شد.
  • موم را شکل دهید: موم دندانی نرم شده را به شکل استوانه ای کوچکی بغلتانید که می تواند داخل روکش شما قرار بگیرد. مطمئن شوید که فشرده و صاف است.
  • موم را در داخل روکش قرار دهید: موم دندانی را با احتیاط داخل روکش قرار دهید. اطمینان حاصل کنید که به طور مساوی توزیع شده و سطح داخلی روکش را می پوشاند.
  • روکش را روی دندان قرار دهید: به آرامی روکش را روی دندان آسیب دیده قرار دهید و مطمئن شوید که کاملاً روی دندان قرار می گیرد و دندان را کاملاً می پوشاند. برای اطمینان از تناسب خوب روکش روی دندان، به آرامی بایت خود را ببندید.
  • حذف موم اضافی: اگر در اطراف لبه های روکش موم اضافی قابل مشاهده است، می توانید از خلال دندان یا نخ دندان دسته دار یکبار مصرف استفاده کنید تا آن را با دقت برش دهید. برای جلوگیری از آسیب رساندن به روکش یا دندان خود با ملایمت برخورد کنید.
  • برای راحتی تنظیماتی انجام دهید: اطمینان حاصل کنید که روکش هنگام بستن بایت احساس راحتی و امنیت ایجاد می کند. اگر بیش از حد بلند یا ناراحت کننده به نظر می رسد، ممکن است لازم باشد روکش را بردارید و موم را بر اساس آن تنظیم کنید.

اگر روکش موقت شما بیفتد چه اتفاقی می افتد؟

استفاده از موم دندانی برای تعمیر موقت هنوز قابل استفاده است، با این حال، چند ملاحظه خاص برای روکش های موقت وجود دارند:

  • روکش های موقت شکننده تر هستند: روکش های موقت به اندازه روکش های دائمی محکم نیستند، بنابراین هنگام استفاده از آنها باید احتیاط بیشتری به خرج دهید. هنگام قرار دادن موم دندانی و هنگام بستن بایت ملایم باشید تا اطمینان حاصل کنید که روکش موقت ترک نمی خورد یا نمی شکند.
  • بی درنگ به دندانپزشک خود مراجعه کنید: در حالی که موم دندانی می تواند ثبات کوتاه مدتی را برای روکش موقت ایجاد کند، بسیار مهم است که در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید. روکش های موقت برای استفاده طولانی مدت طراحی نشده اند و ممکن است نسبت به روکش های دائمی طول عمر کمتری داشته باشند.
  • ارتباط با دندانپزشک: هنگامی که به دندانپزشک خود مراجعه می کنید، او را در مورد مشکل روکش موقت خود و اقدامات موقتی که انجام داده اید، مانند استفاده از موم دندانی، مطلع کنید. این اطلاعات این امکان را برای او فراهم می آورند تا وضعیت را ارزیابی کند و بهترین اقدام را تعیین کند.
اگر روکش موقت شما بیفتد چه اتفاقی می افتد؟

اگر روکش موقت شما بیفتد چه اتفاقی می افتد؟

کارهایی برای کاهش درد

اغلب اوقات، وقتی روکش می افتد، می تواند باعث شود اعصاب دندان در معرض محیط دهان قرار بگیرند و درد و حساسیت شدید ایجاد شود. داروی بدون نسخه می تواند مفید باشد (همیشه طبق دستور مصرف شود)، اما نباید به عنوان یک راه حل طولانی مدت در نظر گرفته شود. بسیاری از داروهای هومیوپاتی برای درمان دندان دردهای خفیف تا شدید وجود دارند، اما در استفاده از هر مسکن موضعی احتیاط کنید.

غذا خوردن: با احتیاط ادامه دهید

ناگفته نماند که اگر از دست رفتن روکش را تجربه می کنید، حتماً تمام غذا را در طرف مقابل دندان آسیب دیده بجوید تا زمانی که بتوانید آن را جایگزین کنید یا مشکل آن را برطرف کنید (به هر حال استفاده از سمت آسیب دیده برای شما بسیار دردناک خواهد بود). اما این همه چیز نیست. در زمان انتظار برای قرار ملاقات دندانپزشکی خود شما باید مراقب انواع غذاهایی که مصرف می کنید باشید. سعی کنید از هر چیزی که می تواند باعث آسیب، پوسیدگی یا درد بیشتر شود اجتناب کنید، از جمله:

  • غذاها و نوشیدنی ها با درجه حرارت شدید (قهوه، چای، سوپ و غیره)
  • غذاهای سفت (سیب کامل، ذرت روی بلال و غیره)
  • غذاها و نوشیدنی هایی که بسیار اسیدی هستند (پرتقال، آب مرکبات و غیره)
  • غذاها و نوشیدنی های با محتوای قند بالا (آبنبات، نوشابه، غلات خاص و غیره)
غذا خوردن: با احتیاط ادامه دهید

غذا خوردن: با احتیاط ادامه دهید

در زمان گم شدن روکش، این تجربه می تواند ناراحت کننده و حتی دردناک باشد. چه روکش شما به دلیل شرایط پیش بینی نشده یا گذشت زمان کنده شده باشد، بسیار مهم است که برای رسیدگی سریع به وضعیت اقدام کنید. نادیده گرفتن روکش از دست رفته می تواند منجر به بروز عوارض بیشتر، از جمله ناراحتی احتمالی و مشکلات سلامت دندان شود.

مراحل ذکر شده در این مقاله می توانند شما را راهنمایی کنند که در صورت افتادن روکش خود چه کاری باید انجام دهید. به خاطر داشته باشید که از روکش دندانی خود محافظت کنید، بدون معطلی با دندانپزشک خود تماس بگیرید و استفاده از موم دندانی را به عنوان یک راه حل موقت برای محافظت از دندان بدون پوشش محافظ خود در نظر بگیرید. در زمانی که شما منتظر مراقبت تخصصی هستید، این اقدامات می توانند تسکین دهنده باشند.

مطمئن شوید که حقایق را می دانید. امیدوار باشید! می توانید مطمئن باشید که افتادن روکش پایان دنیا نیست. نترسید، با دندانپزشک خود تماس بگیرید و اقدامات اضافی را برای تمیز نگه داشتن دهان خود انجام دهید.

آیا برای هر دندان یک روکش امکان پذیر است؟

پاسخ کوتاه این است که اگر توسط دندانپزشک شما توصیه شود، از نظر فنی می توانید روی هر یک یا همه دندان های خود یک روکش قرار دهید. در حالی که اکثر افراد در طول زندگی خود زمانی که دندان های آنها ترک خورده اند، فرسوده شده اند یا تغییر رنگ داده اند، فقط چند روکش تاج دریافت می کنند در حالی که برخی ترجیح می دهند که همه دندان های خود را روکش کنند و برای اهداف زیبایی یا مشکلات شدید دندانی روی تمام دندان های خود روکش قرار دهند. هیچ قانون دندانپزشکی وجود ندارد که تعداد کل روکش هایی که می توانید داشته باشید را محدود کند. تصمیم گیری به نیازها و اهداف خاص شما بستگی دارد.

روکش دندان چیست و چرا استفاده می شود؟

روکش دندان که تحت عنوان کلاه نیز شناخته می شود، یک پروتز به شکل دندان است که برای محافظت و ترمیم دندان های آسیب دیده یا پوسیده استفاده می شود. روکش ها به طور کامل قسمت قابل رویت دندان را با پوششی می پوشانند که مشاهده می شود و مانند یک دندان طبیعی عمل می کند. روکش ها زمانی ضروری می شوند که دندان بیش از حد در معرض خطر قرار می گیرد و نمی تواند از یک پر کردن اولیه پشتیبانی کند، مانند موارد زیر:

  • حفره های بزرگ
  • ترک ها، شکستگی ها یا خطوط ریز
  • مینای دندان به شدت فرسوده شده است
  • تضعیف ساختار دندان
  • به دنبال درمان ریشه
  • جذب داخلی
  • تغییر رنگ دندان غیر قابل اصلاح با بلیچینگ
  • دندان های ناقص مادرزادی
  • پس از کاشت ایمپلنت دندانی

روکش به عنوان یک سطح خارجی جدید برای دندان عمل می کند، بخش های ترک خورده یا شکسته را کنار هم نگه می دارد و نواحی نازک مستعد شکستگی را تقویت می کند. این برای تقلید از شکل، اندازه و بایت اصلی دندان های طبیعی شما ساخته شده است. روکش سفارشی طراحی شده، روی دندان آماده شده، در جای خود قرار می گیرد و به طور یکپارچه جایگزین مینای قابل مشاهده می شود.

دلایل مختلفی وجود دارند که از روکش ها برای بازگرداندن فرم و عملکرد استفاده می شود:

  • محافظت از دندان های ضعیف: قرار دادن روکش به محافظت و استحکام دندان هایی که آسیب دیده اند، اما هنوز ریشه های سالم و حمایت از استخوان دارند، کمک می کند. این می تواند از ترک یا شکستگی در آینده جلوگیری کند.
  • نگه داشتن قطعات ترک خورده دندان: روکش ها با پوشاندن قطعات شکسته در یک پوشش مصنوعی جامد، ترک های ناقص، شکستگی ها و خطوط ریز را ترمیم می کنند. این از آسیب بیشتر جلوگیری می کند.
  • پوشاندن نواحی مستعد شکستگی: به دنبال درمان ریشه یا تحلیل داخلی، دندان ها در اثر نیروهای گاز گرفتن بیشتر مستعد ترک خوردن و شکستگی هستند. یک روکش محافظ، نقاط ضعیف را تقویت می کند.
  • نقش تکیه گاه بریج های دندانی: روکش هایی که روی دندان های مجاور دندان از دست رفته قرار می گیرند می توانند به عنوان تکیه گاه برای محکم نگه داشتن بریج در جای خود عمل کنند. روکش ها استحکام و ثبات را فراهم می کنند.
  • پوشاندن ایمپلنت های دندانی: پس از کاشت ایمپلنت دندانی با جراحی، یک روکش به اباتمنت متصل می شود تا جایگزین قسمت مینای قابل مشاهده شود. ایمپلنت ها و روکش ها در کنار یکدیگر عمل می کنند تا جایگزین دندان های از دست رفته شوند.
  • جلوگیری از از دست دادن ساختار دندان: ساییدگی بیش از حد اسیدی یا مکانیکی در طول زمان می تواند باعث فرسایش و نازک شدن مینای دندان ها شود. روکش ها به طور کامل روی دندان را می پوشانند تا آسیب افزایشی را متوقف کنند.
  • تغییر شکل دندان: روکش ها می توانند خطوط طبیعی دندان را بازیابی کنند، ناهنجاری ها را بپوشانند یا دندان ها را برای داشتن ظاهری یکنواخت تغییر دهند. بهبودهای زیبایی امکان پذیر هستند.
  • توانبخشی کامل دهان: در موارد گسترده که شامل چندین دندان به شدت آسیب دیده یا از دست رفته هستند، روکش کردن کل دندان ها ممکن است بخشی از یک طرح درمان جامع برای بازسازی کل دندان ها باشد.
روکش دندان چیست و چرا استفاده می شود؟

روکش دندان چیست و چرا استفاده می شود؟

انواع روکش و گزینه های مواد

انواع مختلفی از روکش های دندانی وجود دارند که از مواد مختلف ساخته شده اند. انتخاب روکش ایده آل به عواملی مانند نیاز به ترمیم دندانی، میزان آسیب، نیروهای وارده به دندان، زیبایی، هزینه و نیازهای بیمار بستگی دارد:

  • روکش های پرسلن: روکش های پرسلن، ساخته شده از مواد سرامیکی، با شفافیت و رنگ مینای طبیعی دندان مطابقت دارند. آنها محکم و با دوام هستند و در برابر لک شدن مقاوم هستند. آنها انتخابی عالی برای دندان های قابل مشاهده قدامی هستند.
  • روکش های پرسلن جوش خورده به فلز: نمای بیرونی پرسلن که روی یک بستر فلزی ذوب شده است یک روکش بسیار محکم با زیبایی خوب ایجاد می کند.از آنها برای دندان های عقب برای مقاومت در برابر نیروهای قوی جویدن استفاده می شود.
  • روکش های تمام طلا: روکش های تمام طلا که به خاطر طول عمرشان ارزشمند هستند، یکپارچگی حاشیه ای عالی دارند. رنگ متالیک، آنها را به دندان های خلفی محدود می کند.
  • روکش های فولادی ضد زنگ: آنها از فولاد ضد زنگ ساخته شده اند تا مقرون به صرفه بودن و محکم باشند. آنها عمدتاً به طور موقت روی دندان های کودکان استفاده می شوند.
  • روکش های زیرکونیا: که برای استحکام، زیبایی و زیست سازگاری بهینه با زیرکونیوم ساخته شده اند. برای بیمارانی ایده آل هستند که به فلز حساسیت دارند.
  • روکش های ایمکس: روکش های ایمکس با استفاده از سرامیک دی سیلیکات لیتیوم ساخته می شوند، و شفافیت و زیبایی استثنایی را برای دندان های جلو ایجاد می کنند.

نوع روکشی که توسط دندانپزشک شما تجویز می شود به نیازهای خاص، اهداف، پوشش بیمه دندان و بودجه شما بستگی دارد. در مورد بهترین گزینه ها برای مورد خاص خود با دندانپزشک خود بحث کنید.

محدودیت در تعداد روکش در هر بار مراجعه!

بیماران هنگامی که تحت درمان روکش قرار می گیرند، اغلب از خود می پرسند که در یک بار مراجعه چند روکش می توان دریافت کرد؟ هیچ محدودیت مطلق یا دستورالعمل دندانپزشکی در مورد حداکثر تعداد روکش هایی که می توان در هر ویزیت دریافت کرد وجود ندارد. برخی از بیماران بازسازی کامل دهان را انتخاب می کنند و در یک یا چند جلسه ماراتن روی تمام دندان های خود روکش قرار می دهند. با این حال، درمان در چنین مقیاس گسترده ای در یک بار مراجعه نسبتاً نادر است.

معمولاً، بیماران در یک ویزیت طولانی تر بین 2 تا 8 روکش دریافت می کنند. عواملی که امکان دریافت روکش های بیشتر در هر مراجعه را فراهم می کنند عبارتند از:

  • تعداد کل دندان هایی که به روکش نیاز دارند
  • استقامت و میزان راحتی بیمار
  • در دسترس بودن برنامه دندانپزشک و زمان اختصاص داده شده
  • استفاده از فناوری قالب گیری دیجیتال به جای قالب های سنتی
  • پیچیدگی و سختی مورد

قرار دادن چند روکش در یک ویزیت در مقایسه با فاصله زمانی درمان در تعداد بیشتر قرارهای ملاقات کوتاه، به صرفه جویی در زمان و هزینه کمک می کند. با این حال، ویزیت طولانی تر برای بیمار خسته کننده تر است و به اثر بیهوشی عالی نیاز دارد. اکثر بیماران در هر ویزیت به راحتی می توانند روی 4 تا 6 دندان روکش قرار دهند. موارد بسیار پیچیده احتمالاً به مراجعات متعدد برای تکمیل توانبخشی نیاز دارند.

محدودیت های مادام العمر در تعداد روکش ها

در طول عمر مراقبت های دندانی، غیر معمول نیست که یک فرد به یک دوجین یا بیشتر روکش نیاز داشته باشد. هر فرد به طور متوسط ​​تا زمانی که به سن پیری می رسد 3 تا 5 دندان روکش دار خواهد داشت. با این حال، برخی از افراد در طول زندگی خود بیشتر از 20 روکش دارند، بخصوص اگر دارای ناهنجاری های ژنتیکی، دندان قروچه، سابقه تروما، یا بهداشت ضعیف دهان و دندان باشند که منجر به پوسیدگی و شکستگی قابل توجه می شوند.

داشتن تعداد دندان های روکش دار بیشتر در موارد زیر محتمل تر است:

  • عوامل ژنتیکی باعث ضعیف شدن مینای دندان یا ناهنجاری های دندانی می شود.
  • سابقه طولانی حفره ها، پر کردگی های بزرگ و درمان های مجدد.
  • دندان قروچه باعث ساییدگی، ترک خوردگی و سایش بیش از حد می شود.
  • تروما ناشی از صدمات ورزشی، تصادفات یا ضربات منجر به شکستگی می شود.
  • جویدن معمولی ناخن، جویدن خودکار، یخ، یا آجیل باعث خرابی دندان ها می شود.
  • رژیم غذایی بسیار اسیدی به مرور زمان مینای دندان ها را از بین می برد.
  • فلوراید ناکافی در حالی که دندان ها هنوز در حال رشد بوده اند.
  • از دست دادن دندان بدون جایگزینی، منجر به وارد آمدن فشار بیش از حد به دندان های باقی مانده می شود.

در حالی که روکش های مدرن با مراقبت مناسب می توانند 10 تا 30 سال یا بیشتر دوام بیاورند، شکست نهایی که به تعویض نیاز دارد اجتناب ناپذیر است. بنابراین ممکن است در طول عمر خود به تعویض 1 تا 3 روکش نیاز داشته باشید زیرا روکش ها به پایان عمر عملکردی خود می رسند. با این وجود، روکش های خوب ساخته شده این امکان را برای شما فراهم می کنند که دندان های طبیعی خود را تا آخر عمر حفظ کنید.

محدودیت های مادام العمر در تعداد روکش ها

محدودیت های مادام العمر در تعداد روکش ها

معایب احتمالی روکش گذاری بیش از حد

در حالی که روکش ها یک گزینه عالی برای ترمیم دندان های آسیب دیده یا شکسته هستند، داشتن روکش های زیاد نیز می تواند مشکلاتی ایجاد کند:

  • به از بین بردن ساختار سالم دندان نیاز دارد.
  • افزایش خطر ضربه به عصب دندان در هنگام آماده سازی تهاجمی روکش.
  • نیاز به درمان ریشه در آینده احتمال بیشتری خواهد داشت.
  • احتمال جدا شدن روکش ها یا نیاز به تعویض بیشتر است.
  • به حداقل رساندن تماس بین دندان ها و غذا در حین جویدن.
  • هزینه مالی افزایشی با هر روکش اضافی بیشتر می شود.
  • تشخیص عوارضی مانند پوسیدگی جدید بین روکش هایی که روی یکدیگر قرار گرفته اند دشوارتر است.
  • در صورت نیاز به درمان مجدد ریشه یا کشیدن دندان، دسترسی به دندان دشوارتر است.

هیچ توصیه ای مبتنی بر شواهدی برای تعداد ایده آل روکش قبل از بروز اثرات منفی وجود ندارد. خطرات و مزایای مرتبط با روکش های اضافی، باید به صورت فردی توسط شما و دندانپزشک سنجیده شوند.

علائم هشدار دهنده که ممکن است به روکش نیاز داشته باشید

برخی از علائم و نشانه هایی که نشان می دهند ممکن است به روکش نیاز باشد عبارتند از:

  • ترک یا شکستگی دندان – دندان های ترک خورده یا شکسته اغلب به روکش نیاز دارند تا قبل از جدا شدن کل بخش ها، شکل و عملکرد خود را احیاء کنند.
  • لبه های جونده ساییده شده – دندان هایی که کوتاه، نازک یا مسطح به نظر می رسند ممکن است از روکش برای بازسازی آناتومی فرسوده و ایجاد مجدد بایت طبیعی بهره مند شوند.
  • دندان های درمان شده با درمان ریشه – پس از درمان ریشه، دندان ها شکننده می شوند و برای جلوگیری از ترک خوردگی در آینده، روکش ها توصیه می شوند.
  • پرکردگی های بزرگ قدیمی – دندان هایی که پرکردگی های قابل توجهی دارند ساختار دندانی کمی دارند و بدون روکش محافظ در معرض خطر شکستگی قرار دارند.
  • درد دندان هنگام جویدن – دندان های آسیب دیده ممکن است در هنگام جویدن حساس شوند که نشان دهنده شکستگی قریب الوقوع روکش است. روکش ها به تثبیت دندان کمک می کنند.
  • ساییدن یا فشردن بیش از حد دندان ها – دندان قروچه مداوم باعث تسریع ساییدگی مینای دندان می شود، در نتیجه حفظ ساختار نازک دندان به روکش نیاز دارد.
  • عیوب زیبایی – روکش ها می توانند نقائص مادرزادی، لکه های ناشی از تتراسایکلین، سایش ناهموار یا سایر عیوب زیبایی را بپوشانند.

ارزیابی دندان های ترک خورده، فرسوده یا آسیب دیده را به تعویق نیندازید. دندانپزشک شما توصیه خواهد کرد که آیا برای محافظت و بازیابی آنها روکش هایی نیاز هستند یا خیر.

علائم هشدار دهنده که ممکن است به روکش نیاز داشته باشید

علائم هشدار دهنده که ممکن است به روکش نیاز داشته باشید

نکات کلیدی

  • هیچ محدودیت مطلقی برای تعداد دندان هایی که می توان روکش گذاری کرد وجود ندارد – این به نیازهای فردی شما بستگی دارد. روکش کردن همه دندان ها ممکن اما غیر معمول است.
  • روکش ها از دندان های آسیب دیده در برابر ترک و شکستگی بیشتر محافظت می کنند. آنها می توانند به طور چشمگیری طول عمر دندان های آسیب دیده را افزایش دهند.
  • ممکن است در طول عمر خود به چندین تعویض روکش نیاز داشته باشید زیرا روکش ها در نهایت پس از 10 تا 30 سال استفاده مؤثر نیستند. مراقبت مناسب طول عمر روکش های دندانی را به حداکثر می رساند.
  • روکش گذاری بیش از حد توصیه نمی شود زیرا به برداشتن غیر ضروری ساختار سالم دندان نیاز دارد. در مورد موارد خاص خود با دندانپزشک خود مشورت کنید.
  • علائمی مانند ترک ها، فرسایش بیش از حد، درمان های ریشه، درد پالپ، پرکردگی های بزرگ قدیمی و نقص های زیبایی حاکی از این هستند که روکش های موجود ممکن است به تعویض نیاز داشته باشند.
  • زمانی که روکش ها به درستی کار گذاشته و مراقبت شوند، این امکان را برای شما فراهم می کنند که دندان های طبیعی خود را مادام العمر حفظ کنید.

پرسش های متداول

روکش های دندان معمولاً چه مدت دوام می آورند؟

روکش ها با رعایت بهداشت خوب دهان و معاینات منظم دندانی، می توانند به طور متوسط 10 تا 15 سال دوام بیاورند. با این حال، برخی ممکن است بیشتر از 20 سال دوام بیاورند در حالی که برخی دیگر به تعویض زودتر نیاز دارند. عواملی مانند نیروی بایت، عادات آسیاب کردن، و مراقبت دندانی بر طول عمر روکش تأثیر می گذارند.

آیا دریافت روکش زمانی که واقعاً به آن نیاز ندارید بد است؟

قرار دادن روکش روی دندان های سالم صرفاً به دلایل زیبایی یا محافظت پیشگیرانه در واقع می تواند به دندان آسیب برساند. آماده سازی روکش غیر ضروری باعث می شود مینای دندانی تراشیده شود که بازسازی نخواهد شد. روکش ها فقط باید زمانی قرار داده شوند که عملکردی بودن آنها مشخص شده باشد.

آیا می توان به دلایل ظاهری روی تمام دندان ها روکش قرار داد؟

قرار دادن روکش روی همه دندان ها گرچه از نظر فنی امکان پذیر است، اما اکثر دندانپزشکان آن را صرفاً برای اهداف زیبایی توصیه نمی کنند زیرا به برداشتن ساختار قابل توجهی از دندان های سالم نیاز دارند. برای افرادی که به دنبال اصلاح یکنواخت لبخند هستند، ونیرها کمتر تهاجمی هستند. گزینه های خود را مورد بحث قرار دهید.

آیا در صورت امکان باید از دریافت روکش پرهیز کرد؟

هنگامی که از نظر بالینی نشان داده شود که روکش های با کیفیت بالا می توانند کمک کننده باشند، دلیلی برای اجتناب از آنها وجود ندارد. روکش ها به طور قابل اعتمادی از دندان های شکسته، فرسوده یا آسیب دیده محافظت و آنها را ترمیم می کنند. روکش ها هنگامی که به درستی ساخته و مراقبت شوند، می توانند عمر دندان های آسیب دیده را برای چندین دهه افزایش دهند.

برای جلوگیری از نیاز به روکش چه اقداماتی می توان انجام داد؟

بهداشت خوب دهان و دندان، قرار گرفتن در معرض فلوراید، استفاده از محافظ دندان شبانه در صورت دندان قروچه کردن، اجتناب از عادات مضر مانند جویدن ناخن یا جویدن خودکار، یخ، یا آجیل، استفاده از محافظ دهان برای ورزش، و رفع مشکلات جزئی در مراحل اولیه، گام های کلیدی برای جلوگیری از روکش های بعدی هستند. با این حال، برخی از روکش ها همچنان اجتناب ناپذیر خواهند بود.