اگر دندانی را به دلیل کشیدن یا آسیب از دست داده اید، دندانپزشک شما ممکن است یک فلیپر دندان را به عنوان یک راه حل موقت پیشنهاد کند. فلیپر دندان یک روش غیر تهاجمی برای پر کردن شکاف باقی مانده از دندان یا دندان های از دست رفته است. این یک پروتز پارسیل آکریلیک است که می تواند به شما کمک کند به طور معمول صحبت کنید، راحت تر غذا بخورید و لبخند خود را احیاء کنید.

هر کسی که به فکر فلیپر دندان باشد، احتمالاً سؤالات زیادی در مورد آن خواهد داشت. فلیپر دندان دقیقا چیست؟ چه مدت می توان از فلیپر دندان استفاده کرد؟ و فواید فلیپرهای دندان سؤالات رایج در مورد آنها هستند.

برای یافتن پاسخ سؤالات خود در مورد فلیپرهای دندانی به خواندن این مطلب ادامه دهید.

فلیپر دندان چیست؟

فلیپر دندان یک نگهدارنده متحرک است که می تواند برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده شود. معمولاً روی سقف دهان یا فک پایین قرار می گیرد. پروتز فلیپر، بسته به شکافی که برای پر کردن آن استفاده می شود، یک یا چند دندان مصنوعی خواهد داشت.

فلیپرهای دندانی به گونه ای طراحی نشده اند که یک راه حل دائمی باشند. بلکه برای استفاده در زمانی که منتظر دندان جایگزین دائمی هستید طراحی شده اند. این ابزار به صورت سفارشی ساخته خواهد شد و کاملاً متناسب با فضای باقی مانده از دندان های از دست رفته است تا لبخندی بی عیب و نقص را به شما هدیه دهد.

فلیپر دندان چگونه ساخته می شود؟

اگر قرار است فلیپر دندان دریافت کنید، دندانپزشک شما از دندان ها و دهان شما قالب خواهد گرفت. سپس قالب را به لابراتوار دندانپزشکی ارسال خواهد کرد و در آنجا فلیپر را خواهند ساخت. برخی از مطب های دندانپزشکی در صورت داشتن چاپگر سه بعدی ممکن است بتوانند آن را در مطب تولید کنند.

چاپگر سه بعدی یا لابراتوار از قالب دهان شما برای ایجاد یک پایه پلاستیکی صورتی رنگ استفاده خواهد کرد که از دندان یا دندان های مصنوعی پشتیبانی خواهد کرد. دندان یا دندان ها با رزین آکریلیک ساخته می شوند.

هنگامی که فلیپر دندانی آماده شد، دندانپزشک شما دوباره با شما تماس خواهد گرفت تا تناسب آن را بررسی کند و در صورت لزوم تنظیمات آن را انجام دهد. مدت زمانی که طول می کشد تا فلیپر دندان شما آماده شود، به این بستگی دارد که آیا دندانپزشک از لابراتوار یا چاپگر سه بعدی استفاده می کند. دندانپزشک شما می تواند تخمینی از زمان انتظار به شما بدهد.

فلیپر دندان چگونه ساخته می شود؟

فلیپر دندان چگونه ساخته می شود؟

چه مدت می توان از فلیپر دندان استفاده کرد؟

هنگامی که فلیپر دندان خود را دریافت می کنید، باید هر روز آن را استفاده کنید تا عملکرد و تناسب آن حفظ شود. اکثر دندانپزشکان توصیه می کنند که حداقل 12 ساعت در روز از آن استفاده کنید. این به دهان و دندان های طبیعی شما کمک می کند تا با فلیپر تطبیق پیدا کنند و در هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن، بهتر در جای خود باقی بمانند.

حتی اگر فلیپرهای دندانی به عنوان یک دندان جایگزین موقتی باشد، برخی افراد ترجیح می دهند به جای کاشت ایمپلنت، آن را به صورت دائمی استفاده کنند. برای برخی از افراد، آنها گزینه بهتری هستند زیرا نسبت به ایمپلنت های دندان دائمی هزینه کمتری دارند، سبک وزن هستند و به راحتی تنظیم می شوند.

اگر تصمیم گرفتید در دراز مدت از فلیپر دندان استفاده کنید، باید مطمئن شوید که به درستی از آن مراقبت می کنید. این کار از آسیب یا شکستن فلیپر جلوگیری می کند. فلیپر دندان خود را هر روز، درست مانند دندان های طبیعی خود، تمیز کنید تا ذرات غذا و پلاک از بین بروند. این به محافظت از دندان ها و لثه های طبیعی شما نیز کمک می کند.

مراقبت منظم از فلیپرهای دندانی برای حفظ پاکیزگی و جلوگیری از هرگونه آسیب احتمالی یا ایجاد پلاک ضروری است که می تواند به حفظ سلامت دندان ها و لثه های مجاور نیز کمک کند.

علاوه بر رعایت بهداشت دهان و دندان مانند مسواک زدن دندان های طبیعی خود با خمیر دندان، می توانید با پرهیز از غذاهای چسبناک و سفت به دوام بهتر فلیپر دندان خود کمک کنید. آنها می توانند فیکسچر را از جای خود خارج کنند یا به آن آسیب برسانند. همچنین باید هر روز از نخ دندان استفاده کنید تا بقایایی که نمی توانید با مسواک پاک کنید را پاک کنید.

آیا می توان از خمیر دندان برای تمیز کردن فلیپر دندان استفاده کرد؟

شما نباید فلیپر دندان را با استفاده از خمیر دندان تمیز کنید زیرا می تواند به آن آسیب برساند. در عوض، قبل از مسواک زدن فلیپر را بردارید و آن را جداگانه تمیز کنید. می توانید از مایع ظرفشویی یا صابون ملایم با استفاده از یک مسواک نرم برای تمیز کردن فلیپر خود استفاده کنید. قبل از قرار دادن مجدد دندان مصنوعی داخل دهان، آن را به درستی بشویید.

فلیپر دندان چقدر دوام می آورد؟

با نگهداری مناسب، ممکن است بتوانید چندین سال از فلیپر دندان استفاده کنید. با این حال، از آنجا که آنها فقط به عنوان یک راه حل موقتی طراحی شده اند، به اندازه جایگزین های دائمی دندان دوام نمی آورند.

هنگامی که یک فلیپر دندان فرسوده می شود، می توانید یکی دیگر را درخواست کنید یا برای کاشت ایمپلنت دندانی اقدام کنید. با این حال، باید هزینه های طولانی مدت ادامه کار با فلیپرهای دندانی را در نظر بگیرید، زیرا برای جایگزینی به پرداخت هزینه های بیشتر نیاز دارد.

غذا خوردن با فلیپر دندان

وقتی برای اولین بار یک فلیپر دندانی دریافت می کنید، ممکن است خوردن با آن عجیب و یا حتی دشوار باشد. با این حال، یک فلیپر دندانی مناسب باید غذا خوردن و جویدن را آسان تر کند، نه سخت تر. با اولین فلیپر دندانی خود، با خوردن غذاهای نرم شروع کنید. غذاها را به قطعات کوچک تر از حد معمول برش دهید و به آرامی بجوید.

سعی کنید به طور همزمان با هر دو طرف دهان خود بجوید تا از وارد آمدن فشار بیش از حد به فلیپر جلوگیری کنید. بهتر است از خوردن غذاهای سفت مانند آجیل یا سبزیجات خام تا زمانی که دهان شما به درستی با دندان مصنوعی موقت تطبیق پیدا نکرده است خودداری کنید. اگر فلیپر شما روی دندان های جلو قرار دارد، از آنها برای بیرون کشیدن غذا از چنگال استفاده نکنید.

فلیپر دندان شما می تواند به راحتی لکه دار شود، بنابراین ممکن است بخواهید از مصرف غذاها و نوشیدنی های تیره رنگ مانند چغندر، قهوه و آب زغال اخته خودداری کنید. اگر غذا و نوشیدنی هایی مصرف می کنید که می توانند دندان ها را لکه دار کنند، مطمئن شوید که هر روز آنها را به درستی تمیز کنید تا از ایجاد لکه جلوگیری کنید.

فلیپر دندان چقدر دوام می آورد؟

فلیپر دندان چقدر دوام می آورد؟

صحبت کردن با فلیپر دندان

درست مانند غذا خوردن با یک فلیپر دندانی جدید، همچنین ممکن است کمی طول بکشد تا به صحبت کردن با آن عادت کنید. بسته به موقعیت فلیپر دندانی خود، ممکن است زمانی که شروع به صحبت با آن در دهان خود می کنید، متوجه تکان خوردن آن شوید. به نظر برخی افراد تمرین صحبت کردن در مقابل آینه مفید است. همانطور که به فلیپر عادت می کنید، صحبت کردن باید راحت تر شود.

آیا خوابیدن با فلیپر دندان در جای خود بی خطر است؟

فلیپرهای دندانی باید قبل از خواب از دهان خارج و کاملاً تمیز شوند. اگر همیشه استفاده شوند، بافت زیر فلیپر تحت فشار ثابت قرار می گیرد. این می تواند منجر به تحلیل رفتن لثه و حتی تحلیل استخوان یا عفونت قارچی شود.

بنابراین، شما باید فلیپر دندان را بردارید و اجازه دهید لثه های شما در طول شب نفس بکشند. توصیه دندانپزشکان این است که هر شب حداقل هشت ساعت فلیپر دندان را بردارید.

مزایای فلیپر دندانی

فلیپرهای دندانی مقرون به صرفه هستند، استفاده از آنها آسان است و نگهداری از پروتزهای پارسیل متحرک آسان است. به طور متوسط، یک فلیپر دندان تک دندان حدود 25 درصد ارزان تر از ایمپلنت دندانی است. همچنین هنگام دریافت فلیپر دندان در مقایسه با ایمپلنت کمتر به دندانپزشک مراجعه خواهید کرد.

فلیپرهای دندانی شما به صورت سفارشی ساخته می شوند تا کاملاً متناسب با دهان شما باشند و معمولاً نسبت به پروتزهای پارسیل دائمی زمان چرخش سریع تری دارند. آنها همچنین برای پر کردن شکاف در زمانی که منتظر یک ابزار دائمی هستید عالی هستند. فلیپرهای دندانی همچنین دندان های موجود شما را تثبیت کرده و از حرکت آنها به سمت شکاف جلوگیری می کنند.

معایب فلیپر دندانی

معایبی نیز وجود دارند، از جمله اینکه اگر به درستی از آنها مراقبت نشود، به راحتی می شکنند. رزین آکریلیک سبک وزنی که با آن ساخته شده اند، شکننده تر از راهکارهای بلند مدت است. علیرغم تناسب سفارشی، آنها همچنان می توانند در دهان شما حجیم و ناخوشایند احساس شوند و برای برخی افراد در حالی که فلیپر داخل دهان خود دارند، صحبت کردن و خوردن دشوار است.

اگر فلیپرهای دندانی به درستی تمیز نشوند می توانند باعث عفونت های دهانی از جمله پوسیدگی دندان و بیماری لثه شوند. آنها می توانند باعث تحلیل لثه های شما شوند زیرا از جاری شدن بزاق به ناحیه ای که آنها را پوشانده اند جلوگیری می کنند. گاهی اوقات فلیپر دندانی ممکن است به مرور زمان شل شود و دیگر به درستی در جای خود قرار نگیرد.

جایگزین های فلیپرهای دندانی

اگر مطمئن نیستید که فلیپر دندان راه حل مناسبی برای شما است، گزینه های دیگری وجود دارند که می توانید آنها را در نظر بگیرید. در حالی که آنها گران تر از یک فلیپر هستند، آنها همچنان ارزان تر از راهکارهای دائمی خواهند بود. از دندانپزشک خود بخواهید در مورد گزینه های جایگزین بیشتر توضیح دهد تا مطمئن شوید که بهترین تصمیم را برای خود می گیرید.

به جای فلیپر دندان، ممکن است یک پروتز پارسیل ثابت را ترجیح دهید که به دندان های مجاور متصل می شود. با این حال، سایر دندان ها، ریشه ها یا ایمپلنت های دندانی شما باید سالم باشند تا این گزینه کار کند.

جایگزین دیگر اسنپ آن اسمایل است که یک پروتز پارسیل است که دندان ها و لثه های شما را می پوشاند اما کام (سقف دهان) شما را نمی پوشاند. اسنپ آن اسمایل یک گزینه غیر تهاجمی و بدون درد است که به راحتی قابل جابجایی است.

جایگزین های فلیپرهای دندانی

جایگزین های فلیپرهای دندانی

آیا فلیپرهای دندان طبیعی به نظر می رسند؟

فلیپرهای دندان که به عنوان پروتزهای پارسیل متحرک آکریلیک نیز شناخته می شوند، برای جایگزینی دندان های از دست رفته و بهبود ظاهر لبخند شما طراحی شده اند. گرچه ممکن است دقیقاً شبیه دندان های طبیعی به نظر نرسند، اما می توان آنها را به گونه ای تنظیم کرد که با رنگ و شکل دندان های موجود شما مطابقت داشته باشند.

هنگامی که دندانپزشک یا تکنسین دندانپزشکی فلیپر دندان را به درستی قرار می دهند، می توانند به صورت یکپارچه با بقیه دهان شما ترکیب شوند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که برخی از افراد ممکن است تفاوت های جزئی در بافت یا درخشش بین فلیپر دندان و دندان های طبیعی خود داشته باشند.

به طور کلی، در حالی که ممکن است فلیپرهای دندان از نزدیک کاملاً طبیعی به نظر نرسند، اما همچنان می توانند بهبود قابل توجهی در لبخند و سلامت کلی دهان شما ایجاد کنند. اگر به دنبال دریافت فلیپر دندان هستید، با دندانپزشک خود مشورت کنید تا مشخص شود که آیا این دندان برای شما مناسب است یا خیر. اگر به دنبال دریافت فلیپر دندان هستید، مهم است که با دندانپزشک خود در مورد اینکه آیا بر اساس نیازها و شرایط فردی شما انتخاب مناسبی است یا خیر صحبت کنید.

نتیجه گیری

برای بسیاری از افراد، یک فلیپر دندان سفارشی یک جایگزین آسان و موقتی دندان است در حالی که منتظر ترمیم نهایی دندان های خود هستند. با این حال، برخی از افراد هستند که به دلیل ارزان تر بودن این گزینه نسبت به ایمپلنت های دندانی، استفاده طولانی مدت از آنها را انتخاب می کنند.

اگر فلیپر دندان دارید، مطمئن شوید که آن را حداقل به مدت هشت ساعت توصیه شده در روز از دهان خارج کرده و آن را به طور کامل تمیز کنید. عدم مراقبت مناسب از آن می تواند خطر پوسیدگی دندان و التهاب لثه را افزایش دهد. اگر در مورد فلیپر دندانی نگرانی دارید، مطمئن شوید که این موارد را با دندانپزشک خود در میان بگذارید.

در پایان، در حالی که فلیپرهای دندانی راه حلی مقرون به صرفه و سریع برای پر کردن شکاف های لبخند شما ارائه می دهند، مهم است که قبل از تصمیم گیری در مورد مناسب بودن آنها، جوانب مثبت و منفی آن را بسنجید. برای مشاوره شخصی در مورد اینکه کدام گزینه برای نیازهای شما مناسب تر است، با دندانپزشک خود مشورت کنید.

اکثر افراد هنگامی که با نیاز به جایگزینی دندان های از دست رفته یا عفونی مواجه می شوند، دو گزینه محبوب را در نظر می گیرند، ایمپلنت دندانی در مقایسه با پروتزهای مصنوعی.

هنگام انتخاب بین ایمپلنت دندانی و پروتز، متغیرهای مختلفی وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند. در این مقاله، این دو نوع گزینه جایگزینی دندان را با یکدیگر مقایسه می کنیم تا در تصمیم گیری آگاهانه به شما کمک کنیم.

ایمپلنت های دندانی در مقایسه با پروتزهای مصنوعی: مروری بر ویژگی های آنها

  • پروتز: قطعات متحرک دندانی که برای جایگزینی دندان های از دست رفته استفاده می شوند. آنها در دو نوع هستند: پروتز دست دندان کامل برای جایگزینی تمام دندان ها و پروتزهای پارسیل برای جایگزینی تعدادی از دندان ها.
  • ایمپلنت های دندانی: راه حل جایگزینی دندان اغلب شامل یک پیچ تیتانیومی (فیکسچر ایمپلنت) است که با جراحی درون استخوان فک قرار می گیرد، یک اباتمنت که به ایمپلنت متصل می شود، و یک دندان مصنوعی (روکش) که بسیار شبیه دندان طبیعی است.

اکثر افراد بر اساس عوامل مختلف، ایمپلنت های دندانی را به پروتزهای دندان مصنوعی ترجیح می دهند. مواد آنها محکم تر هستند، معمولاً دوام بیشتری دارند، احساس طبیعی و راحتی بیشتری دارند و از نظر توانایی جویدن شبیه ترین گزینه جایگزین دندان به دندان های طبیعی هستند. در مقابل، پروتزها احساس طبیعی کمتری دارند و باید توسط چسب نگه داشته شوند. تمیز کردن آنها دشوارتر است و مواد شکننده تر و توانایی جویدن آنها محدود است. با این حال، آنها جایگزین مقرون به صرفه تری برای ایمپلنت های دندانی ارائه می دهند، حداقل زمانی که نوبت به جایگزینی کل قوس های دندانی می رسد.

ایمپلنت های دندانی در مقایسه با پروتزهای مصنوعی

ایمپلنت های دندانی در مقایسه با پروتزهای مصنوعی

مزایا و معایب ایمپلنت های دندانی در مقایسه با دندان های مصنوعی

ارزیابی نقاط قوت و ضعف این امکان را برای شما فراهم می کند تا بدانید هنگام انجام یک درمان دقیقاً چه چیزی دریافت می کنید.

  ایمپلنت های دندانی پروتز
 

 

مزایا

ظاهر و احساس طبیعی مقرون به صرفه بودن
طول عمر غیر تهاجمی بودن
ماندگاری  
جلوگیری از تحلیل استخوان (تحریک استخوان فک)  
گزینه جراحی کم تهاجمی (در مطب ما)  
 

معایب

ملاحظات هزینه لغزش و ناراحتی
فرایندهای جراحی الزامات نگهداری
  تمیز کردن سخت تر است

ایمپلنت های دندانی

مزایای ایمپلنت دندان

  • ظاهر و احساس طبیعی: ایمپلنت های دندانی ظاهر و عملکرد دندان های طبیعی را تقلید می کنند و لبخندی بدون نقص ایجاد می کنند.
  • طول عمر و دوام: ایمپلنت های دندانی با مراقبت مناسب می توانند تا پایان عمر دوام بیاورند و به سرمایه گذاری ارزشمندی تبدیل شوند.
  • بهبود سلامت دهان: ایمپلنت ها ساختار استخوان و دندان های مجاور را حفظ می کنند و به سلامت کلی دهان و دندان کمک می کنند و از تحلیل استخوان جلوگیری می کنند.

معایب ایمپلنت های دندانی

  • ملاحظات هزینه: ایمپلنت های دندانی ممکن است پر هزینه باشند و ممکن است پوشش بیمه محدود باشد. اگر می خواهید درباره اینکه آیا بیمه می تواند ایمپلنت ها را پوشش دهد یا خیر، اطلاعات بیشتری کسب کنید، می توانید درباره آن از شرکت ارائه دهنده بیمه خود سؤال کنید. اگر یک دندان یا یک قوس دندانی کامل دریافت کنید، قیمت ها نیز به شدت تغییر می کنند.
  • فرایند جراحی: کاشت ایمپلنت های دندانی شامل جراحی دهان است، که ممکن است برای همه مناسب نباشد.
ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی

پروتزهای دندان مصنوعی

مزایای پروتزهای دندانی

  • مقرون به صرفه بودن: پروتزهای مصنوعی اغلب گزینه مناسب تری هستند، بخصوص در مقایسه با فرایندهایی مانند ایمپلنت های دندانی.
  • غیر تهاجمی بودن: برای قرار دادن دندان مصنوعی نیازی به جراحی نیست.
  • به راحتی قابل تعویض بودن: پروتزهای دندان مصنوعی در صورت آسیب دیدن یا گم شدن، می توانند نسبتاً آسان تعویض شوند.

معایب پروتزهای دندان مصنوعی

  • لغزش و ناراحتی: دندان مصنوعی گاهی اوقات ممکن است بلغزد و باعث ناراحتی و خجالت شود.
  • الزامات نگهداری: پروتزها به تمیز کردن منظم نیاز دارند و ممکن است در طول زمان به تنظیمات نیاز داشته باشند.

گزینه هیبریدی: پروتزهای بر پایه ایمپلنت

پروتزهای تحت حمایت یا بر پایه ایمپلنت های دندانی یک گزینه ترکیبی بین دندان های مصنوعی سنتی و ایمپلنت های دندانی هستند. آنها بهترین های هر دو دنیا را با استفاده از ایمپلنت های دندانی برای چسباندن دندان مصنوعی در محل خود ترکیب می کنند، در حالی که همچنان امکان برداشتن پروتز برای تمیز کردن را فراهم می کنند. این یک گزینه عالی برای بیمارانی است که خواهان ثبات و عملکرد ایمپلنت های دندانی هستند، اما نمی خواهند یک بریج یا روکش ثابت داشته باشند. پروتزهای بر پایه ایمپلنت نیز برای بیمارانی گزینه خوبی هستند که چندین دندان را از دست داده اند، اما هنوز مقداری تراکم استخوان در استخوان فک خود دارند.

مزایای پروتزهای بر پایه ایمپلنت

  • پایداری: پروتزهای تحت حمایت ایمپلنت بسیار پایدارتر از پروتزهای سنتی هستند زیرا به ایمپلنت های دندانی درون استخوان فک متصل می شوند. به این معنا که شما می توانید بدون نگرانی در مورد لیز خوردن یا جابجایی دندان های مصنوعی خود با اطمینان غذا بخورید، صحبت کنید و لبخند بزنید.
  • عملکرد: پروتزهای تحت حمایت ایمپلنت این امکان را برای شما فراهم می کنند که نسبت به پروتزهای سنتی، با نیروی بیشتری بجوید و گاز بزنید. علت این است که آنها مانند دندان های طبیعی توسط استخوان فک حمایت می شوند.
  • راحتی: استفاده از پروتزهای تحت حمایت ایمپلنت نسبت به پروتزهای سنتی راحت تر است، زیرا به لثه ها فشار وارد نمی کنند. آنها همچنین برای نگه داشتن آنها به هیچ چسب شلخته ای نیاز ندارند.

پروتزهای تحت حمایت ایمپلنت چگونه عمل می کنند:

پروتزهای بر پایه ایمپلنت به ایمپلنت های دندانی متصل می شوند که با جراحی درون استخوان فک قرار داده شده اند. تعداد ایمپلنت های مورد نیاز، بسته به نیازهای فردی بیمار متفاوت خواهد بود.

هنگامی که ایمپلنت ها بهبود یافتند، دندان مصنوعی با استفاده از چفت های مخصوص به آنها متصل می شود. این چفت ها اجازه می دهند تا دندان مصنوعی برای تمیز کردن برداشته شود، اما همچنین در هنگام استفاده، آن را در جای خود محکم نگه می دارند.

اگر به دنبال پروتزهای بر پایه ایمپلنت هستید، حتماً با دندانپزشک خود صحبت کنید.

پروتزهای بر پایه ایمپلنت

پروتزهای بر پایه ایمپلنت

راهنمای تصمیم گیری درباره ایمپلنت در مقایسه با پروتزهای دندانی

وقتی صحبت از انتخاب بین ایمپلنت دندانی و پروتز می شود، چندین فاکتور کلیدی باید تصمیم شما را راهنمایی کنند. درک این عوامل به شما کمک می کند تا انتخابی آگاهانه داشته باشید که با نیازها و ترجیحات منحصر به فرد شما همسو باشد. در این راهنمای تصمیم گیری جامع، ما به ملاحظات اساسی خواهیم پرداخت:

بودجه و ظرفیت مالی شما

اگر هزینه بزرگ ترین عامل در تصمیم گیری شما باشد، به طور کلی پروتزها در مقایسه با ایمپلنت های دندانی گزینه مناسب تری هستند. اگر بودجه کمی دارید یا تحت پوشش بیمه نیستید، پروتزهای مصنوعی معمولاً هنوز یک گزینه در دسترس هستند.

وضعیت سلامت دهان و دندان شما

ایمپلنت های دندانی اغلب گزینه بهتری برای سلامت دهان و دندان طولانی مدت هستند زیرا استحکام استخوان های فک شما را در طول زمان حفظ می کنند. آنها به جای یک “راهکار سطحی و موقتی” مانند پروتزهای دندان مصنوعی، لبخند شما را به گونه ای منسجم می کنند که گویی دندان های واقعی شما هستند.

تمایل شما برای ماندگاری و ظاهر طبیعی دندان ها

ایمپلنت های دندانی به دلیل ظاهر و حس طبیعی خود مشهور هستند. این تا حد زیادی قوی ترین کیفیت آنها است. آنها نزدیک ترین گزینه به لبخند طبیعی هستند که می توانید از راهکار ترمیم دریافت کنید. اگر ظاهر طبیعی دندان ها عامل محرک شما است، ایمپلنت های دندانی برای شما مناسب هستند.

راهنمای تصمیم گیری درباره ایمپلنت در مقایسه با پروتزهای دندانی

راهنمای تصمیم گیری درباره ایمپلنت در مقایسه با پروتزهای دندانی

نتیجه گیری

در فرآیند تصمیم گیری بین ایمپلنت های دندانی در مقایسه با پروتزهای دندان مصنوعی، ارزیابی بودجه، وضعیت سلامت دهان، تمایل به ماندگاری و ظاهر طبیعی دندان ها و سبک زندگی بسیار مهم است.

در نهایت، انتخاب درست به شرایط و اولویت های فردی شما بستگی دارد.

مشاوره با یک متخصص دندانپزشکی برای دریافت راهنمایی شخصی و اطمینان از همسویی راه حل انتخابی شما با نیازها و اهداف شما برای سلامت و زیبایی دهان و دندان بسیار توصیه می شود.

به خاطر داشته باشید که هر دو گزینه ایمپلنت های دندانی و پروتزهای دندان مصنوعی می توانند راه حل های مؤثری باشند که به طور مناسب برای برآورده کردن نیازهای منحصر به فرد شما انتخاب شوند.

سؤالات متداول

آیا ایمپلنت دندانی دردناک است؟

جراحی ایمپلنت معمولاً تحت بیهوشی انجام می شود، بنابراین در طول جراحی نباید دردی احساس کنید. مقداری ناراحتی پس از آن طبیعی است اما با داروهای مسکن قابل کنترل است.

آیا دندان مصنوعی می تواند طبیعی به نظر برسد؟

پروتزهای مدرن به گونه ای طراحی شده اند که شباهت زیادی به دندان های طبیعی داشته باشند و پیشرفت در مواد پروتز، زیبایی آنها را بهبود بخشیده است.

ماندگاری ایمپلنت های دندانی چقدر است؟

ایمپلنت های دندانی با مراقبت مناسب، می توانند تا پایان عمر دوام بیاورند. معاینات منظم و رعایت بهداشت دهان و دندان برای طول عمر آنها ضروری هستند.

اگر دندان مصنوعی دارید که تغییر رنگ داده است، ممکن است به این موضوع فکر کنید که آیا می توانید رنگ آن را تغییر دهید. پاسخ در وهله اول به نوع دندان مصنوعی شما و دلیل تغییر رنگ آن بستگی دارد. در برخی موارد، ممکن است بتوانید دندان را سفید یا تیره کنید، در حالی که در موارد دیگر، ممکن است به تعویض کلی نیاز داشته باشید.

دندان مصنوعی که تحت عنوان دنچر یا پروتز دندان مصنوعی نیز شناخته می شود، با مواد مختلفی از جمله آکریلیک، پرسلن و رزین تولید می شود. برخی از این مواد نسبت به مواد دیگر در برابر لکه مقاوم تر هستند و برخی را می توان رنگی تولید کرد یا آنها را رنگ کرد تا مطابق با دندان های طبیعی شما باشند. با این حال، اگر دندان مصنوعی شما قبلاً تغییر رنگ داده است، ممکن است تغییر رنگ آن بدون آسیب رساندن به ماده یا به خطر انداختن یکپارچگی ساختاری آن دشوار یا غیر ممکن باشد.

آشنایی با دندان مصنوعی

اگر یک یا چند دندان خود را از دست داده اید، ممکن است به فکر تهیه یک دندان مصنوعی برای جایگزینی آن باشید. دندان های مصنوعی که به عنوان پروتزهای دندانی نیز شناخته می شوند، ابزارهایی هستند که برای تقلید ظاهر و عملکرد دندان های طبیعی طراحی شده اند. آنها معمولاً از موادی مانند آکریلیک، نایلون یا فلز ساخته می شوند.

دو نوع اصلی دندان مصنوعی وجود دارد: دندان مصنوعی و ایمپلنت دندانی. پروتزها ابزارهای متحرکی هستند که برای جایگزینی چندین دندان طراحی شده اند، در حالی که ایمپلنت های دندانی ابزارهای دائمی هستند که با جراحی درون استخوان فک کاشته می شوند تا جایگزین یک دندان یا چند دندان شوند.

هنگام بررسی دندان مصنوعی، مهم است که مزایا و معایب هر نوع را درک کنید. پروتزهای مصنوعی گزینه مقرون به صرفه تری هستند، اما ممکن است ناراحت کننده باشند و ممکن است به تنظیمات مکرر نیاز داشته باشند. از سوی دیگر، ایمپلنت های دندانی گران تر هستند، اما ظاهر و احساس طبیعی تری دارند و می توانند برای چندین دهه دوام بیاورند.

همچنین توجه به این نکته مهم است که دندان مصنوعی به مراقبت و نگهداری مناسب نیاز دارد تا طول عمر و اثربخشی آن تضمین شود. این شامل تمیز کردن و معاینه منظم توسط دندانپزشک شما و همچنین اجتناب از برخی غذاها و عادات است که می توانند به پروتزها آسیب برسانند.

به طور کلی، دندان مصنوعی می تواند گزینه بسیار خوبی برای افرادی باشد که یک یا چند دندان را از دست داده اند، اما مهم است که گزینه های خود را با دقت در نظر بگیرید و با دندانپزشک خود همکاری کنید تا بهترین اقدام را برای نیازهای فردی خود تعیین کنید.

آشنایی با دندان مصنوعی

آشنایی با دندان مصنوعی

رنگ دندان مصنوعی

اگر دندان مصنوعی دارید، ممکن است به این موضوع فکر کنید که آیا امکان تغییر رنگ دندان مصنوعی وجود دارد یا خیر. پاسخ این است: بستگی دارد.

انواع دندان مصنوعی

دو نوع اصلی دندان مصنوعی وجود دارد: دندان مصنوعی و ایمپلنت دندانی. پروتزها ابزارهای مصنوعی متحرکی هستند که جایگزین دندان های از دست رفته می شوند، در حالی که ایمپلنت های دندانی ابزارهای دائمی هستند که با جراحی درون استخوان فک کاشته می شوند.

آیا می توانید رنگ دندان مصنوعی را تغییر دهید؟

اگر دندان مصنوعی دارید، رنگ دندان مصنوعی شما قابل تغییر است، اما فقط تا حدی. رنگ طبیعی دندان مصنوعی را نمی توان خیلی زیاد تغییر داد، اما لکه های سطحی را می توان با تمیز کردن و نگهداری مناسب از بین برد.

برای سفید کردن پروتز دندان مصنوعی، می توانید از محصولات مخصوص تمیز کردن دندان مصنوعی یا درمان های خانگی مانند جوش شیرین یا سرکه استفاده کنید. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که برخی از مواد پروتز ممکن است توسط عوامل تمیز کننده خاصی آسیب ببینند، بنابراین بهتر است قبل از امتحان هر روش تمیز کردن جدید با دندانپزشک خود مشورت کنید.

آیا می توان رنگ ایمپلنت های دندانی را تغییر داد؟

اگر ایمپلنت دندانی دارید، رنگ دندان مصنوعی پس از قرار دادن آن قابل تغییر نیست. به همین دلیل مهم است که قبل از کاشت ایمپلنت، رنگ مناسب را انتخاب کنید. دندانپزشک با شما همکاری می کند تا رنگی را انتخاب کنید که تا حد امکان با دندان های طبیعی شما مطابقت داشته باشد.

حفظ رنگ دندان های مصنوعی

چه پروتز داشته باشید و چه ایمپلنت دندانی، رعایت بهداشت دهان و دندان برای جلوگیری از تغییر رنگ و لک شدن بسیار مهم است. دندان های خود را دو مرتبه در روز با یک مسواک نرم مسواک بزنید و از خمیر دندان غیر ساینده استفاده کنید. همچنین باید روزانه نخ دندان بکشید و دهان خود را با دهانشویه ضد عفونی کننده بشویید.

علاوه بر رعایت بهداشت دهان و دندان، مهم است که از خوردن غذاها و نوشیدنی هایی که می توانند دندان های شما را لکه دار کنند، اجتناب کنید، مانند قهوه، چای، شراب قرمز و میوه ها و سبزیجات تیره رنگ. اگر این خوراکی ها و نوشیدنی ها را مصرف می کنید، حتماً دندان های خود را مسواک بزنید یا بعد از آن دهان خود را با آب بشویید.

به طور کلی، در حالی که تا حدی امکان تغییر رنگ پروتزها وجود دارد، انتخاب رنگ مناسب برای ایمپلنت های دندانی قبل از قرار دادن آنها مهم است. با تمیز کردن و نگهداری مناسب، می توانید به زیبایی دندان های مصنوعی خود کمک کنید.

آیا می توان رنگ دندان مصنوعی را تغییر داد؟

اگر دندان مصنوعی دارید که تغییر رنگ داده است، ممکن است به این فکر کنید که آیا راهی برای تغییر رنگ آن وجود دارد یا خیر. پاسخ این پرسش به نوع دندان مصنوعی شما و دلیل تغییر رنگ آن بستگی دارد. در اینجا مواردی وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند:

دندان های پلاستیکی

اگر دندان مصنوعی شما از پلاستیک ساخته شده باشد، تغییر رنگ آن ممکن است دشوار یا غیر ممکن باشد. دندان های پلاستیکی معمولاً از قبل رنگ می شوند، به این معنا که رنگ در طول فرآیند ساخت اضافه می شود و نمی توان بعداً آن را تغییر داد. اگر دندان پلاستیکی شما به دلیل لکه های سطحی تغییر رنگ داده است، ممکن است بتوانید مقداری از تغییر رنگ را با محلول تمیز کننده یا خمیر دندان طراحی شده برای دندان مصنوعی از بین ببرید. با این حال، این ممکن است برای بازگرداندن دندان به رنگ اصلی خود کافی نباشد.

دندان پرسلن

دندان های پرسلن یک انتخاب محبوب برای دندان های مصنوعی هستند زیرا با دوام هستند و ظاهری طبیعی دارند. اگر دندان پرسلن شما تغییر رنگ داده است، ممکن است بتوانید با فرآیندی به نام باندینگ دندانی، رنگ آن را تغییر دهید. این شامل اعمال رزین همرنگ دندان روی سطح دندان و سپس استفاده از نور مخصوص برای سخت شدن رزین است. باندینگ دندان می تواند برای تغییر رنگ دندان پرسلن و همچنین ترمیم لب پر شدگی ها و ترک ها استفاده شود.

دندان های سرامیکی

دندان های سرامیکی از نظر ظاهر و دوام به دندان های پرسلن شباهت دارند. اگر دندان سرامیکی شما تغییر رنگ داده است، ممکن است با فرآیندی به نام ونیر دندان، رنگ آن را تغییر دهید. این شامل استفاده از یک لایه نازک پرسلن روی سطح دندان مصنوعی است که می تواند برای مطابقت با رنگ دندان های دیگر شما سفارشی شود. از ونیرهای دندانی می توان برای اصلاح سایر مشکلات زیبایی مانند فاصله بین دندان های طبیعی و بد شکلی آنها نیز استفاده کرد.

در پایان، اینکه آیا می توانید رنگ دندان مصنوعی خود را تغییر دهید یا نه، به نوع دندان شما و دلیل تغییر رنگ آن بستگی دارد. اگر دندان پلاستیکی دارید، تغییر رنگ آن ممکن است دشوار یا غیر ممکن باشد. اگر دندان پرسلن یا سرامیکی دارید، ممکن است رنگ آن را با باندینگ یا ونیر دندان تغییر دهید. اگر به فکر تغییر رنگ دندان مصنوعی خود هستید، مهم است که با دندانپزشک مشورت کنید تا بهترین اقدام را برای شرایط فردی خود تعیین کنید.

آیا می توان رنگ دندان مصنوعی را تغییر داد؟

آیا می توان رنگ دندان مصنوعی را تغییر داد؟

روش های تغییر رنگ

اگر دندان مصنوعی شما تغییر رنگ داده است، ممکن است به این فکر کنید که آیا امکان تغییر رنگ آن وجود دارد یا خیر. خوشبختانه روش های مختلفی وجود دارند که می توانید برای بهبود ظاهر دندان مصنوعی خود استفاده کنید. در این بخش، دو دسته اصلی از روش ها را مورد بحث قرار می دهیم: روش های تخصصی دندانپزشکی و درمان های خانگی.

روش های تخصصی دندانپزشکی

اگر می خواهید رنگ دندان مصنوعی خود را تغییر دهید، می توانید برای انجام یک فرایند تخصصی دندانپزشکی به دندانپزشک مراجعه کنید. در اینجا برخی از متداول ترین گزینه ها آورده شده اند:

باندینگ دندان: این یک فرایند زیبایی است که از مواد رزین کامپوزیت همرنگ دندان مصنوعی برای زیبایی لبخند شما استفاده می کند. می توان از آن برای ترمیم لب پر شدگی ها استفاده کرد.

درمان های خانگی

اگر ترجیح می دهید رنگ دندان مصنوعی خود را در منزل تغییر دهید، چند راه حل وجود دارند که می توانید آنها را امتحان کنید. به خاطر داشته باشید که درمان های خانگی ممکن است به اندازه فرایندهای تخصصی دندانپزشکی مؤثر نباشند و برخی حتی ممکن است برای دندان های شما مضر باشند. در اینجا چند گزینه برای بررسی وجود دارند:

  • خمیر دندان سفید کننده: این نوع خمیر دندان حاوی مواد ساینده ملایمی است که می تواند به از بین بردن لکه های سطحی از روی دندان مصنوعی شما کمک کند. با این حال، ممکن است برای از بین بردن لکه های عمیق تر یا تغییر رنگ دندان مصنوعی مؤثر نباشد.
  • جوش شیرین: می توانید جوش شیرین را با آب مخلوط کنید تا خمیری ایجاد کنید که به سفید شدن دندان های شما کمک کند. با این حال، مراقب باشید که از جوش شیرین بیش از حد استفاده نکنید، زیرا ممکن است ساینده باشد و به دندان مصنوعی شما آسیب برساند.
  • پراکسید هیدروژن: می توانید از پراکسید هیدروژن به عنوان دهانشویه برای کمک به سفید شدن دندان های خود استفاده کنید. با این حال، ابتدا آن را با آب رقیق کنید، زیرا در صورت استفاده با قدرت کامل می تواند مضر باشد.

به طور کلی، اگر دندان مصنوعی شما تغییر رنگ داده است، روش های مختلفی برای بهبود ظاهر آن وجود دارد. مراجعه به دندانپزشک را برای یک فرایند تخصصی یا امتحان یک درمان خانگی در نظر بگیرید، اما حتماً تحقیقات خود را انجام دهید و قبل از شروع هر فرایند درمانی جدید با دندانپزشک خود صحبت کنید.

عوامل مؤثر بر تغییر رنگ دندان های مصنوعی

اگر دندان مصنوعی یا ایمپلنت دندانی دارید، ممکن است به این موضوع فکر کنید که آیا امکان تغییر رنگ آن وجود دارد یا خیر. پاسخ مثبت است، اما عوامل متعددی می توانند بر تغییر رنگ تأثیر بگذارند.

مواد دندان مصنوعی

جنس دندان مصنوعی نقش مهمی در تعیین تغییر رنگ یا عدم تغییر رنگ آن ایفا می کند. برخی از مواد مانند پرسلن نسبت به سایر مواد در برابر لک شدن و تغییر رنگ مقاوم تر هستند. همچنین پرسلن نسبت به سایر مواد با دوام تر و ماندگارتر است و آن را به گزینه ای محبوب برای ایمپلنت های دندانی تبدیل می کند.

مواد دیگر، مانند رزین کامپوزیت، بیشتر مستعد لک شدن و تغییر رنگ هستند. رزین کامپوزیت نسبت به پرسلن دوام کمتری دارد و ممکن است به تعویض مکرر نیاز داشته باشد.

رنگ اصلی

رنگ اصلی دندان مصنوعی نیز می تواند بر تغییر رنگ تأثیر بگذارد. اگر رنگ دندان مصنوعی از قبل تیره باشد، تغییر آن به رنگ روشن تر ممکن است دشوارتر باشد. به طور مشابه، اگر دندان مصنوعی از قبل رنگ روشنی داشته باشد، تغییر آن به رنگ تیره تر ممکن است دشوارتر باشد.

توجه به این نکته ضروری است که تغییر رنگ دندان مصنوعی همیشه امکان پذیر یا توصیه نمی شود. در برخی موارد، بهتر است به جای تغییر رنگ دندان مصنوعی، به طور کامل تعویض شود.

به طور خلاصه، جنس دندان مصنوعی و رنگ اصلی آن دو عاملی هستند که می توانند بر تغییر رنگ دندان مصنوعی تأثیر بگذارند. اگر به فکر تغییر رنگ دندان مصنوعی خود هستید، مهم است که با دندانپزشک خود مشورت کنید تا بهترین اقدام را تعیین کنید.

خطرات و عوارض احتمالی

در حالی که تغییر رنگ دندان مصنوعی یک فرایند زیبایی ساده به نظر می رسد، مهم است که از خطرات و عوارض احتمالی که ممکن است ایجاد شوند آگاه باشید. در اینجا برخی از شایع ترین خطرات مرتبط با تغییر رنگ دندان مصنوعی ذکر شده اند:

آسیب به دندان

یکی از بزرگ ترین خطرات مرتبط با تغییر رنگ دندان مصنوعی، آسیب به خود دندان است. بسته به روشی که برای تغییر رنگ استفاده می شود، ممکن است دندان به سوهان زدن یا تغییر دیگری نیاز داشته باشد. این می تواند باعث تضعیف دندان شود و آن را مستعد آسیب یا فرسودگی در آینده کند.

واکنش های آلرژیک

در صورت داشتن هر گونه حساسیت به هر یک از مواد مورد استفاده در این فرایند برای تغییر رنگ دندان مصنوعی، ممکن است یک واکنش آلرژیک را تجربه کنید. این می تواند شامل علائمی مانند خارش، تورم و مشکل در تنفس باشد. قبل از انجام فرایند، حتماً دندانپزشک خود را از هرگونه حساسیتی که دارید مطلع کنید.

خطرات و عوارض احتمالی

خطرات و عوارض احتمالی

عفونت

هنگام انجام هر گونه فرایند دندانپزشکی همیشه خطر عفونت وجود دارد. اگر دندان قبل از فرایند به درستی تمیز و استریل نشود، باکتری می توانند وارد دندان شده و باعث عفونت شوند. علائم عفونت شامل تورم، درد و ترشح از ناحیه آسیب دیده هستند.

درد و ناراحتی

پس از انجام فرایند تغییر رنگ دندان مصنوعی، ممکن است کمی ناراحتی احساس کنید. این می تواند شامل حساسیت به دماهای سرد و گرم و همچنین درد هنگام گاز گرفتن با دندان آسیب دیده باشد. این علائم باید ظرف چند روز از بین بروند، اما در صورت تداوم، حتماً با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

قبل از انجام هر گونه فرایند برای تغییر رنگ دندان مصنوعی، مهم است که دندانپزشک شما تمام خطرات و عوارض احتمالی را با شما در میان بگذارید. با اطلاع رسانی و انجام اقدامات احتیاطی لازم، می توانید خطر تجربه هر گونه عوارض جانبی منفی را به حداقل برسانید.

حفظ رنگ دندان مصنوعی

اگر دندان مصنوعی دارید، ممکن است به این موضوع فکر کنید که چگونه رنگ آن را حفظ کنید. در اینجا چند نکته وجود دارند که به شما کمک می کنند دندان مصنوعی خود را به بهترین شکل حفظ کنید:

مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم

درست مانند دندان های طبیعی شما، دندان های مصنوعی نیز برای حفظ رنگ خود به مسواک زدن و نخ دندان کشیدن نیاز دارند. از یک مسواک نرم و خمیر دندان غیر ساینده برای جلوگیری از خراشیدن سطح دندان مصنوعی استفاده کنید. نخ دندان کشیدن همچنین برای از بین بردن ذرات غذایی مهم است که ممکن است بین دندان مصنوعی و دندان طبیعی شما گیر کرده باشند. از غذاها و نوشیدنی ها لکه دار کننده اجتناب کنید.

برخی از غذاها و نوشیدنی های خاص می توانند دندان مصنوعی شما را لکه دار کنند، درست مانند دندان های طبیعی شما. قهوه، چای، شراب قرمز و انواع توت ها برخی از مقصران شایع هستند. سعی کنید از مصرف این غذاها و نوشیدنی ها خودداری کنید یا آن را محدود کنید تا از ایجاد لکه جلوگیری کنید.

از سیستم سفید کننده استفاده کنید.

اگر دندان مصنوعی شما به مرور زمان تغییر رنگ داد، ممکن است بخواهید از یک سیستم سفید کننده استفاده کنید. محصولات زیادی مانند خمیر دندان سفید کننده، نوارهای سفید کننده و ژل های سفید کننده در بازار موجود هستند. با این حال، مهم است که قبل از استفاده از هر یک از این محصولات با دندانپزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که آنها برای دندان مصنوعی شما بی خطر هستند.

معاینه منظم دندانپزشکی

معاینات منظم دندانپزشکی برای حفظ سلامت دندان مصنوعی و اطمینان از همرنگ ماندن آن با دندان های طبیعی شما مهم است. دندانپزشک شما همچنین می تواند توصیه های شخصی در مورد نحوه حفظ رنگ دندان مصنوعی شما را بر اساس نیازهای فردی به شما ارائه دهد.

با رعایت این نکات، می توانید به حفظ رنگ دندان مصنوعی خود کمک کنید و آن را به بهترین شکل حفظ کنید.

پرسش های متداول

آیا می توان دندان های پرسلن را سفید کرد؟

دندان های پرسلن که به عنوان روکش های دندانی پرسلن نیز شناخته می شوند، با روش های سنتی سفید کردن دندان ها قابل سفید شدن نیستند. اگر دندان پرسلن دارید که تغییر رنگ داده است، ممکن است لازم باشد دندانپزشک شما آن را تعویض کند.

چگونه می توان دندان ها را سفید کرد؟

راه های زیادی برای سفید کردن دندان ها وجود دارند، از جمله استفاده از محصولات سفید کننده بدون نسخه، درمان های تخصصی سفید کننده دندان، و درمان های طبیعی مانند جوش شیرین و پراکسید هیدروژن. با دندانپزشک خود صحبت کنید تا بهترین روش سفید کردن را برای شما تعیین کند.

هزینه کاشت دندان سفید چقدر است؟

هزینه کاشت دندان سفید بسته به عوامل مختلفی از جمله تعداد ایمپلنت مورد نیاز، مواد مورد استفاده و محل جراحی دندانپزشکی می تواند متفاوت باشد. به طور متوسط، ایمپلنت های دندانی سفید می توانند از 1000 دلار تا 4000 دلار برای هر دندان هزینه داشته باشند.

آیا می توانم خودم روکش را سفید کنم؟

خیر، شما نباید خودتان سعی کنید روکش را سفید کنید. روکش ها از موادی ساخته شده اند که نمی توان آنها را سفید کرد و تلاش برای سفید کردن آنها می تواند به روکش آسیب وارد کند یا مشکلات دندانی دیگری ایجاد کند.

نمودار رنگ ایمپلنت دندانی چیست؟

نمودار رنگ ایمپلنت دندانی راهنمایی است که دندانپزشکان از آن برای تطبیق رنگ ایمپلنت های دندانی با رنگ طبیعی دندان های شما استفاده می کنند. این نمودار شامل طیف وسیعی از سایه ها از روشن تا تیره است و دندانپزشک شما از آن برای تعیین بهترین رنگ برای ایمپلنت شما استفاده می کند.

آیا می توان دندان مصنوعی تغییر رنگ داده را سفید کرد؟

به نوع دندان مصنوعی شما بستگی دارد. اگر دندان پلاستیکی قدیمی دارید، احتمالاً رنگ آن تغییر نخواهد کرد. با این حال، اگر دندان دارای لکه های سطحی است و قبلاً رنگ آن متفاوت بوده است، تمیز کردن ممکن است به حذف برخی از این لکه ها کمک کند. با دندانپزشک خود صحبت کنید تا بهترین اقدام را برای دندان مصنوعی تغییر رنگ داده شما تعیین کند.

پروتزهای “اسنپ این” Snap-in در مقایسه با پروتزهای معمولی پایدارتر و همه کاره تر هستند، زیرا توسط ایمپلنت های دندانی یا پیچ های داخل استخوان فک ثابت می شوند. ایمپلنت ها یا پیچ های دندانی با تکه ای بیرون زده به داخل لثه چسبانده می شوند که می تواند به داخل قسمت های مربوطه دندان مصنوعی فرو برود.

اگر همه دندان های خود را به دلیل آسیب یا شرایط دندانی از دست داده اید، ممکن است بخواهید دندان مصنوعی را به عنوان شکلی از دندان های جایگزین در نظر بگیرید.

پروتز اسنپ این چیست؟

پروتزهای اسنپ این به پیچ هایی وصل می شوند که درون استخوان فک شما قرار می گیرند. یک متخصص پروتز، یک پزشک متخصص در نصب دندان مصنوعی، معمولاً حدود 2 تا 6 ایمپلنت را در فک نصب می کند. آنها ممکن است بسته به نیاز و بودجه شما تعداد بیشتری ایمپلنت استفاده کنند.

هنگامی که ایمپلنت ها درون فک شما قرار می گیرند، می توان یک پروتز بر پایه ایمپلنت یا پروتز متکی به ایمپلنت (که گاهی اوقات به آن اوردنچر نیز گفته می شود) در جای خود قرار داد.

بسته به نحوه ساخت اوردنچر و ایمپلنت، خود اوردنچر ممکن است به طور دائم در محل ثابت شود یا برای اهداف تمیز کردن قابل جابجایی باشد.

پروتز اسنپ این چیست؟

پروتز اسنپ این چیست؟

فواید دندان مصنوعی اسنپ این چیست؟

دندان مصنوعی اسنپ این در مقایسه با پروتزهای معمولی، فواید متعددی دارد. بیایید نگاهی داشته باشیم به برخی از آنها و اینکه چگونه می توانند در تصمیم گیری صحیح برای موقعیت خود به شما کمک کنند.

  • ثبات: پروتزهای اسنپ این نسبت به پروتزهای معمولی که بطور روزانه قابل جابجایی هستند، پایدارتر هستند. در حین صحبت کردن کمتر شل می شوند.
  • جویدن: دندان مصنوعی اسنپ این توانایی جویدن را بهبود می بخشد. افراد می توانند غذاهای سفت تر و چسبناک تر بخورند.
  • تناسب: پروتزهای اسنپ این در مقایسه با پروتزهای معمولی تناسب بیشتری دارند و راحت تر هستند. استفاده از دندان مصنوعی اسنپ این همچنین باعث کاهش اصطکاک روی لثه می شود.
  • شکل ظاهری: بسیاری از افراد دندان مصنوعی را طبیعی تر از پروتزهای معمولی می دانند.
  • تحلیل استخوان: دندان مصنوعی اسنپ این می تواند به حفظ استخوان فک کمک کند و از تحلیل بیشتر استخوان جلوگیری کند.

معایب دندان مصنوعی اسنپ این چیست؟

گرچه دندان مصنوعی اسنپ این فواید متعددی دارد، اما معایبی نیز دارد. بیایید نگاهی بیندازیم به آنچه که باید هنگام تصمیم گیری در مورد دندان های خود در نظر بگیرید.

  • جراحی: دندان مصنوعی اسنپ این به جراحی ایمپلنت نیاز دارد. گرچه میزان عوارض نسبتاً پایین است، اما این فرایند به حداقل بی حسی موضعی در یک محیط سرپایی نیاز دارد.
  • هزینه: پروتز اسنپ این می تواند جایگزین گران تری برای پروتزهای معمولی باشد و ممکن است تحت پوشش بیمه شما قرار نگیرد.
  • پیوند: بسته به سطح پوسیدگی دندان یا لثه شما، برای حمایت از ایمپلنت های لازم برای محکم شدن دندان مصنوعی، ممکن است به پیوند استخوان نیاز داشته باشید. این می تواند با یک دوره بهبودی طولانی همراه باشد.
  • خراب شدن: دندان مصنوعی در نهایت خراب می شود. همچنین، ممکن است اتصالات به مرور زمان شل شوند و به سفت شدن نیاز داشته باشند.
معایب دندان مصنوعی اسنپ این چیست؟

معایب دندان مصنوعی اسنپ این چیست؟

هزینه دندان مصنوعی اسنپ این چقدر است؟

ممکن است بیمه خصوصی آسیب دیدگی دندان مصنوعی را پوشش دهد یا ندهد، که در صورت داشتن بودجه می تواند عاملی تعیین کننده باشد. دندانپزشک شما می تواند قبل از انتخاب این گزینه، یک قیمت خاص به شما بدهد، اما قیمت آنها از 5000 تا 10000 دلار است. این قیمت ممکن است بسته به تعداد ایمپلنت های مورد نیاز و شرایط خاص شما متفاوت باشد.

نحوه مراقبت از دندان مصنوعی اسنپ این

صرف نظر از نوع پروتزهایی که برای استفاده انتخاب می کنید، تعمیر و نگهداری کلید تضمین این است که در طول زمان بیشترین بهره را از سرمایه گذاری خود می برید.

اگر دندان مصنوعی شما در جای خود پیچ ​​نشده است، ضروری است که هر روز قبل از استفاده از آنها، لثه ها، زبان و سقف دهان خود را با یک مسواک نرم مسواک بزنید. قبل از مسواک زدن، پروتزهای مصنوعی خود را نیز بشویید تا مواد غذایی شل و باقی مانده ها از بین بروند.

برای زدودن ذرات از سطح چفت دندان مصنوعی می توان از یک مسواک نرم با یک پاک کننده غیر ساینده استفاده کرد. وقتی از دندان مصنوعی استفاده نمی کنید، باید آنها را درون آب در یک جای امن قرار دهید تا زمانی که دوباره استفاده شوند.

دندان مصنوعی ثابت در مقایسه با دندان مصنوعی متحرک اسنپ این

در حالی که برخی از دندان های مصنوعی در جای خود متصل می شوند و نمی توان آنها را جدا کرد، برخی دیگر متحرک هستند. انتخاب نهایی شما به عواملی از نیازهای خاص گرفته تا بودجه شما، بستگی دارد.

بیایید نگاهی داشته باشیم به برخی از تفاوت های کلیدی بین پروتزهای ثابت بر پایه ایمپلنت و پروتزهای متحرک.

  • برداشتن: پروتزهای متحرک یا بر پایه ایمپلنت به طور خاص طراحی شده اند تا قابل جابجایی باشند. فرد استفاده کننده از آنها اغلب آنها را هر شب برای پاکسازی از دهان خارج می کند. پروتزهای ثابت دائمی تر هستند، معمولاً فرآیند پاکسازی متفاوتی دارند و فقط توسط دندانپزشک قابل برداشتن هستند.
  • اتصال: پروتزهای متحرک بر پایه ایمپلنت در مقایسه با پروتزهای ثابت که با اطمینان بیشتری به ایمپلنت متصل می شوند، بیشتر مستعد لیز خوردن از جای خود در دهان هستند.
  • هزینه: پروتزهای ثابت معمولاً هزینه بیشتری دارند زیرا ممکن است برای محکم کردن پروتز در جای خود به ایمپلنت های بیشتر یا چسب اضافی نیاز داشته باشند.
دندان مصنوعی ثابت در مقایسه با دندان مصنوعی متحرک اسنپ این

دندان مصنوعی ثابت در مقایسه با دندان مصنوعی متحرک اسنپ این

فرایند پروتز اسنپ این

پروسه دریافت دندان مصنوعی اسنپ این می تواند طولانی باشد، از جمله زمان لازم برای بهبود کامل.

برای شروع، ایمپلنت ها درون فک قرار می گیرند. در این مرحله، ممکن است 2 تا 6 ماه طول بکشد تا ایمپلنت ها و استخوان به یکدیگر جوش بخورند و یک تکیه گاه به اندازه کافی محکم برای پروتز اسنپ این ایجاد کنند.

بسته به سیستم، ممکن است یک جراحی دوم برای دستیابی به ایمپلنت ها و چسباندن متعلقات ایمپلنت نیاز باشد. در این مرحله است که هیلینگ کپ موقت، پایه کامل را برای دندان های مصنوعی ایجاد می کنند. در صورتی که سیستم ایمپلنت از قبل دارای متعلقات متصل شده باشد، ممکن است این مرحله دور زده شود.

هنگامی که ایمپلنت ها قرار داده شدند، ممکن است یک وسیله اتصال سفت شود تا پروتزها را در جای خود نگه دارد. در نهایت، پروتزهای کامل ساخته خواهند شد و به دستگاه اتصال متصل خواهند شد.

به خاطر داشته باشید که هر فرایند بسته به نیازهای خاص فردی که پروتز را دریافت می کند متفاوت است.

چه کسی کاندیدای دندان مصنوعی اسنپ این است؟

افرادی که اکثر دندان های خود را به دلیل آسیب، حفره های دندانی یا بیماری پریودنتال از دست داده اند، ممکن است بخواهند پروتزهای اسنپ این را دریافت کنند. این روش همچنین می تواند گزینه بهتری برای افرادی باشد که نمی خواهند با نقاط ضعف دندان مصنوعی معمولی روبرو شوند.

دندان مصنوعی اسنپ این چقدر ماندگار است؟

تحقیقات نشان می دهند که اگر دو یا چهار دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت داشته باشید، می توانند به مدت 5 تا 10 سال قبل از نیاز به تعویض، دوام بیاورند.تحقیقات دیگر نشان می دهند که پروتزهای بر پایه ایمپلنت حتی ممکن است نرخ بقای ایمپلنت 20 ساله 5/92% داشته باشند. با این حال، مدت زمان ماندگاری پروتزها به عوامل مختلفی بستگی دارد، مانند نوع پروتزی که دارید، نحوه مراقبت از آنها، تعداد پروتزهای شما و موارد دیگر.

دندان مصنوعی اسنپ این چقدر ماندگار است؟

دندان مصنوعی اسنپ این چقدر ماندگار است؟

آیا دندان مصنوعی اسنپ این ارزش خرید دارد؟

برخلاف پروتزهای معمولی، دندان مصنوعی اسنپ این یک راه حل دائمی است که می تواند به شما کمک کند دوباره با اطمینان غذا بخورید، صحبت کنید و لبخند بزنید.بین جایگذاری ایمپلنت های دندانی و دندان های مصنوعی، ممکن است ماه ها یا سال ها طول بکشد قبل از اینکه دندان مصنوعی اسنپ این شما در جای خود قرار داده شود. همچنین بسته به پوشش بیمه ای شما می تواند هزاران دلار هزینه داشته باشد.

گفته می شود، دندان مصنوعی اسنپ این فواید متعددی دارد، از جمله بهبود راحتی و ثبات در هنگام غذا خوردن.سنجیدن مزایا و معایب می تواند در تصمیم گیری صحیح برای سلامت دهان و دندان به شما کمک کند.

اگر دندان های شما از دست رفته اند، راه های زیادی برای پر کردن شکاف های لبخند شما وجود دارند. یکی از راه ها استفاده از فلیپر دندان است که به آن پروتز پارسیل متحرک آکریلیک نیز می گویند. فلیپر دندان یک نگهدارنده متحرک است که در امتداد سقف دهان (کام) یا روی فک پایین شما قرار می گیرد و یک یا چند دندان مصنوعی به آن متصل است. هنگامی که آن را در دهان خود قرار می دهید، ظاهر یک لبخند کامل را ایجاد می کند، حتی اگر دندان ها را به دلیل آسیب، کشیدن یا پوسیدگی از دست داده باشید.

فلیپر دندان یک پروتز پارسیل موقت است که می توانید از طریق دندانپزشک خود آن را دریافت کنید. این کار با قالب گیری از دهان شما با یک ماده نرم انجام می شود. سپس این قالب به لابراتوار دندانپزشکی ارسال می شود، که از آن برای ساختن یک فلیپر دندان سفارشی استفاده می شود که متناسب با دهان شما طراحی شده و هر شکافی بین دندان های شما را با دندان های مصنوعی پر می کند. فلیپر دندان از رزین آکریلیک درجه دندانی ساخته شده است.

اگر یک یا چند دندان از دست داده اید، ممکن است به فکر پروتز باشید. در اینجا چیزی است که باید در مورد فلیپر دندان و سایر گزینه های دندان مصنوعی بدانید، تا بتوانید بهترین انتخاب را برای خود داشته باشید.

مزایای فلیپر دندان

نکات مثبتی برای فلیپر دندان وجود دارند که آن را به گزینه ای جذاب برای دندان مصنوعی تبدیل می کنند. این موارد عبارتند از:

  • مقرون به صرفه بودن: آنها نسبت به سایر انواع پروتزهای پارسیل ارزان تر هستند.
  • ظاهر: آنها نسبتاً طبیعی به نظر می رسند.
  • آماده سازی سریع: پس از اینکه دندانپزشک از دهان شما قالب گیری کرد، لازم نیست مدت زیادی برای فلیپر دندان خود صبر کنید.
  • استفاده آسان: تنها کاری که باید انجام دهید این است که فلیپر دندان خود را داخل دهان خود قرار دهید.
  • تثبیت دندان های موجود: فلیپر دندان باعث می شود که دندان های موجود کمتر جابجا شوند.
مزایای فلیپر دندان

مزایای فلیپر دندان

آیا می توانید با فلیپر دندان غذا بخورید؟

اگر یک یا چند دندان را از دست بدهید، ممکن است غذا خوردن برای شما دشوار شود. هنگام استفاده از فلیپر دندان نه تنها می توانید غذا بخورید، بلکه احتمالاً بهتر از زمانی قادر به جویدن خواهید بود که آنها داخل دهان شما نیستند. با این حال، مهم است که هنگام غذا خوردن با فلیپر دندان مراقب باشید، زیرا آنها از مواد سبک وزنی ساخته شده اند که شکننده هستند و می توانند به راحتی بشکنند.

معایب فلیپر دندان

در حالی که استفاده از فلیپر دندان برای پر کردن شکاف های لبخند شما فواید زیادی دارد، معایبی نیز دارد. این موارد عبارتند از:

  • دوام: آنها نسبت به سایر پروتزها از مواد ارزان تر و با دوام کمتر ساخته شده اند و می توانند راحت تر ترک بخورند. اگر فلیپر دندان شما شکست، به تعمیر یا تعویض آن نیاز خواهید داشت.
  • درد و ناراحتی: فلیپر دندان شما ممکن است در دهان شما احساس ناراحتی ایجاد کند، بخصوص زمانی که برای اولین بار از آن استفاده می کنید. این می تواند باعث شود فعالیت هایی مانند صحبت کردن و غذا خوردن غیر طبیعی شوند. اگر فلیپر دندان شما احساس درد ایجاد می کند، یک قرار ملاقات با دندانپزشک خود بگذارید تا آنها بتوانند نگاهی بیندازند.
  • آلرژی احتمالی: ممکن است به موادی که برای ساختن فلیپر دندان استفاده می شوند حساسیت داشته باشید. حتماً سابقه آلرژی خود را با دندانپزشک خود در میان بگذارید.
  • تعمیر و نگهداری: اگر فلیپر دندان خود را به خوبی پاکسازی نکنید، خطر ابتلا به بیماری لثه (ژنژیویت) و پوسیدگی دندان وجود دارد.
  • خطر تحلیل لثه: یک فلیپر دندان لثه های شما را پوشش می دهد و جریان بزاق را در آن ناحیه متوقف یا کند می کند. بزاق شما به تمیز نگه داشتن لثه ها کمک می کند و از تحلیل جلوگیری می کند.
  • شل شدن احتمالی به مرور زمان: فلیپر دندان برای گرفتن دندان های موجود شما ساخته شده است، اما استفاده منظم ممکن است باعث شل شدن گرفتگی شود. ممکن است لازم باشد از دندانپزشک خود بخواهید که فلیپر دندان شما را تنظیم کند تا دوباره به خوبی جا بیفتد.
معایب فلیپر دندان

معایب فلیپر دندان

هزینه های فلیپر دندان

فلیپر دندان یکی از کم هزینه ترین گزینه های دندان مصنوعی است. با این حال، هزینه های یک فلیپر دندان می تواند متفاوت باشد، بسته به مواد مورد استفاده و تعداد دندان هایی که قرار است فلیپر دندان جایگزین آنها شود.

به طور کلی، می توانید انتظار داشته باشید که بین 300 تا 500 دلار برای فلیپر دندان جلو بپردازید. اگر بیمه دندانپزشکی دارید، احتمالاً بخشی از هزینه ها را پوشش می دهد. اگر برای ترمیم فلیپر دندان به پرداخت هزینه نیاز است، یا برای تنظیمات دوره ای می توانید انتظار هزینه های اضافی را داشته باشید.

چگونه از فلیپر دندان مراقبت می کنید؟

مراقبت از فلیپر دندان آسان است اگر به برنامه نگهداری منظم پایبند باشید. درست مانند هر نگهدارنده دیگری، مهم است که هر روز فلیپر دندان خود را تمیز کنید تا پلاک (باکتری ها) و تکه های غذا زدوده شوند.

می توانید این کار را با استفاده از یک مسواک نرم، آب گرم و یک صابون ملایم مانند صابون دست یا مایع ظرفشویی انجام دهید. قبل از بازگرداندن فلیپر دندان به داخل دهان خود، آن را کاملاً شستشو دهید. از تمیز کردن فلیپر دندان خود با خمیر دندان خودداری کنید، زیرا می تواند به آن آسیب برساند.

اگر متوجه شدید که فلیپر دندان شما باعث درد یا ناراحتی می شود یا احساس لق شدن دارد، با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا آن را تعدیل کند. از حرکت دادن فلیپر دندان در دهان با زبان خودداری کنید که می تواند باعث شل شدن آن شود. همچنین ممکن است لازم باشد از خوردن غذاها و نوشیدنی های تیره رنگ مانند قهوه، آب زغال اخته و چغندر خودداری کنید.

هنگامی که از فلیپر دندان خود استفاده نمی کنید، مطمئن شوید که خشک نمی شود. خشک شدن می تواند آن را بیشتر مستعد شکستن و احساس ناراحتی کند. هنگامی که فلیپر دندان خود را از دهان خارج می کنید، آن را با قرار دادن آن محلول خیس کننده دندان مصنوعی یا آب مرطوب نگه دارید. اگر از آب استفاده می کنید، مطمئن شوید که خیلی داغ نیست، زیرا ممکن است باعث تاب برداشتن فلیپر دندان شود.

در نهایت، مهم است که با سلامت کلی دندان خود همراه باشید. اطمینان از سالم و تمیز بودن لثه ها و دندان های موجود می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری لثه، تحلیل رفتن لثه، پوسیدگی دندان، حساسیت دندان و ناراحتی کمک کند. حداقل دو مرتبه در سال برای چکاپ و پاکسازی به دندانپزشک مراجعه کنید و حداقل دو مرتبه در روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید.

چگونه از فلیپر دندان مراقبت می کنید؟

چگونه از فلیپر دندان مراقبت می کنید؟

چگونه تشخیص دهیم که کاندیدای فلیپر دندان هستیم؟

معمولاً از فلیپر دندان برای مدت کوتاهی استفاده می شود، مانند زمانی که فرد منتظر جایگزینی دائمی دندان مانند ایمپلنت دندانی یا بریج ثابت است. آنها اغلب برای جایگزینی دندان های جلو استفاده می شوند.

اما از آنجا که فلیپر دندان می تواند ناراحت کننده باشد و ممکن است به صورت شل در دهان بنشیند، معمولاً برای استفاده طولانی مدت توصیه نمی شود.

در برخی موارد، فلیپر دندان بهترین گزینه دندان مصنوعی دائمی برای افرادی است که دندان از دست داده اند. اگر شما کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت دندانی یا بریج ثابت نباشید، ممکن است این اتفاق بیفتد.

روش های جایگزین برای دریافت فلیپر دندان

اگر یک یا چند دندان از دست داده اید، فلیپر دندان تنها گزینه پروتز شما نیست. برخی از جایگزین های دیگر عبارتند از:

جایگزین های دائمی

این جایگزین های دندان مصنوعی به جای فلیپر دندان معمولاً با دوام هستند، اما گران تر نیز هستند:

  • بریج های دندانی: اینها دندان های مصنوعی هستند که به جای اینکه بخشی از پروتز باشند، با سمان، روکش ها و باندها مستقیماً به دندان های موجود یا ایمپلنت متصل می شوند.
  • ایمپلنت های دندانی: اینها پست هایی هستند که به طور مستقیم به استخوان فک وصل می شوند تا دندان مصنوعی را نگه دارند.

جایگزین های موقت

این گزینه های دندان مصنوعی موقت ارزان تر از ترمیم های دائمی هستند، اما اغلب بیشتر از فلیپر دندان دوام می آورند. آنها همچنین معمولاً گران تر هستند. این جایگزین ها عبارتند از:

  • پروتز پارسیل ثابت: اینها پروتزهای پارسیلی هستند که روی دندان های موجود شما چفت می شوند و فقط در صورتی می توان از آنها استفاده کرد که دندان های سالم باقی مانده برای چسباندن آنها داشته باشید.
  • اسنپ آن اسمایل: پروتز پارسیل سفارشی که روی دندان های موجود تا لثه ها قرار می گیرد بدون اینکه کام را بپوشاند.
روش های جایگزین برای دریافت فلیپر دندان

روش های جایگزین برای دریافت فلیپر دندان

سخن پایانی

فلیپر دندان یک گزینه محکم و مقرون به صرفه برای جایگزینی موقت دندان مصنوعی برای اکثر افراد است. اگر منتظر یک راه حل دائمی تر برای جایگزینی دندان هستید، فلیپر دندان می تواند انتخاب خوبی برای شما باشد.

اگر برای تعیین اینکه کدام گزینه برای شما بهترین است به کمک نیاز دارید، به دندانپزشک خود مراجعه کنید. آنها می توانند گزینه ها را برای شما توضیح دهند و به شما کمک کنند بهترین درمان را برای شرایط خود انتخاب کنید.

به طور اجتناب ناپذیری، احتمال بروز مشکلات پس از قرار دادن دست دندان کامل وجود دارد. این مشکلات ممکن است گذرا باشند و اساساً توسط بیمار نادیده گرفته شوند یا ممکن است آنقدر جدی باشند که باعث شوند بیمار نتواند دندان مصنوعی را تحمل کند.

عوامل ایجاد کننده مشکلات را می توان اساساً به چهار عامل دسته بندی کرد:

  • عوامل نامطلوب آناتومیک داخل دهانی، مانند مخاط آتروفیک.
  • عوامل بالینی، به عنوان مثال ثبات ضعیف دندان مصنوعی.
  • عوامل فنی، به عنوان مثال عدم حفظ رول حاشیه ای روی قالب اصلی.
  • عوامل سازگاری بیمار.

بحرانی ترین عوامل تا حد زیادی عوامل سازگاری بیمار هستند. بسیاری از بیماران با کلیشه های مثبت ممکن است بر اشتباهات تجویز غلبه کنند. با این حال، برخی از بیماران قادر به تطبیق فیزیکی و یا روانی با پروتزهایی نیستند که هنجارهای بالینی و فنی پروتزهای دندانی را برآورده می کنند. واضح است که تعیین این موضوع در مرحله ارزیابی به نفع پزشک و بیمار است.

پزشکی که دندان مصنوعی را آماده می کند، پس از تشخیص مشکلات احتمالی آناتومیک، فیزیولوژیک، پاتولوژیک یا عاطفی، مسئول طراحی دست دندان کامل است.

هنگامی که مشکل استفاده از دندان مصنوعی آشکار شد، مهم است که به روشی منطقی و سیستماتیک به آن پرداخته شود. یعنی باید سابقه کافی از مشکل گرفته شود و معاینه دقیق دهان انجام شود تا تشخیص دقیق داده شود و طرح درمانی مناسب اندیشیده شود.

بی شک گوش دادن به صحبت های بیمار (همانطور که مشکلات او توضیح داده شده اند) مهم ترین گام نخست در این فرآیند است و نمی توان بیش از این بر اهمیت آن تأکید کرد.

به دلیل وجود انبوهی از مشکلات احتمالی دست دندان کامل، این بخش تا حد زیادی به مواردی محدود می شود که معمولاً در زمان قرار دادن پروتزهای جایگزین یا طی جلسات بازبینی در روزها و هفته های پس از قرار دادن پروتز مصنوعی با آن مواجه می شوند. برای بررسی جامع تشخیص و مدیریت مشکلات دست دندان کامل، در این مقاله توضیحات جامع و کاملی را برای شما ارائه می دهیم.

مشکلات گزارش شده توسط بیماران در مدت کوتاهی پس از ارائه پروتزهای جایگزین شامل ناراحتی، شلی یا مشکلات کلی در رابطه با سازگاری هستند. برخی از این مشکلات یا دسواری ها ممکن است تعداد بسیار زیادی علل احتمالی داشته باشند، و در واقع می توانند منشأ چند عاملی داشته باشند. برای سادگی، مشکلات به ترتیبی که اغلب رخ می دهند مورد بحث قرار خواهند گرفت.

در جداول زیر، فهرستی از علل و اشکال مناسب درمان برای رفع مشکلات خلاصه شده اند.

ناراحتی مرتبط با پروتزهای دندان مصنوعی

بسیاری از بیماران پس از دریافت پروتزهای مصنوعی جدید یا جایگزین، تا چند روز احساس ناراحتی می کنند. اکثر بیماران پس از یک دوره کوتاه سازگاری با شرایط جدید، به همزیستی راحت با ابزار خود دست می یابند. با توضیح دقیق و با جزئیات هرگونه مشکلی که اپراتور ممکن است پیش بینی کند، می توان به این امر کمک قابل توجهی کرد.

با این حال، برای برخی افراد، بویژه در مواردی که مشکلات احتمالی هنگام معاینه یا در زمان قرار دادن پزوتز مشخص نشدند، ناراحتی ناشی از آن می تواند طولانی شود.

ناراحتی مرتبط با پروتزهای دندان مصنوعی

ناراحتی مرتبط با پروتزهای دندان مصنوعی

علاوه بر این، مدتی پس از ارائه ظاهراً موفق پروتز، ممکن است ناراحتی در نتیجه تغییرات داخل دهانی یا سیستمیک یا سایش یا آسیب دندان مصنوعی ایجاد شود. ناراحتی اغلب – اما نه به طور انحصاری – با ناحیه تحتانی حمایت کننده پروتز مرتبط است.

جداول (جدول های 1، 2 و 3) ارائه شده در این مقاله عوامل ایجاد کننده ناراحتی هایی که معمولاً تجربه می شوند و روش های پرداختن به آنها را خلاصه می کنند.

جدول 1 فهرست عوامل ایجاد ناراحتی مربوط به سطح قالب گیری دندان مصنوعی
علائم / یافته های بالینی علت درمان
مربوط به سطح قالب گیری

مناطق دردناک گسسته

ریج های تیز یا مرواریدی آکریلیک روی سطحی که دندان مصنوعی قرار می گیرد ناشی از کمبود در تکمیل آزمایشگاهی یا انگشت خود را روی آن قرار دهید یا الیاف پشم پنبه خشک را به آن گیر دهید. از مواد افشاکننده برای کمک به تعیین محل مشکل دار برای سهولت استفاده از دندان مصنوعی استفاده کنید.
درد هنگام قرار دادن و برداشتن، احتمالاً مخاط ملتهب در طرفین ریج ها پروتز دندان مصنوعی در ناحیه ای که زیر آن دچار بریدگی شده است احساس راحتی ندارد. از مواد افشاکننده برای تنظیم در ناحیه “پاک شده” استفاده کنید. مراقب باشید زیرا حذف بیش از حد ممکن است باعث شود احتباس کاهش یابد. همچنین فقط پزشک باید دندان مصنوعی را وارد و سپس آن را خارج کند و بیمار نباید مانع آن شود زیرا ممکن است یک مشکل اکلوزال را با مشکلات حمایتی اشتباه بگیرد.
نواحی که نسبت به فشار دردناک هستند نواحی تحت فشار ناشی از قالب گیری اشتباه، آسیب به گچ قالب گیری، تاب برداشتن پایه دندان مصنوعی. همچنین پاتولوژی باقی مانده (مانند ریشه باقی مانده)، عدم تسکین فرنای فعال، مخاط غیر قابل جابجایی روی ریج استخوانی (مانند قلمبه شدگی) را در نظر بگیرید. از مواد افشاکننده برای تعیین مکان دقیق منطقه ای استفاده کنید که قرار است تسکین یابد. اگر درد شدید باشد، ممکن است بازسازی نیاز باشد. برداشتن ریشه را در نظر بگیرید.
گسترش بیش از حد فلنج لینگوال. ریج دردناک میلوهیوئید؛ بالا آمدن دندان مصنوعی روی برجستگی زبان؛ بلع دردناک قالب گیری بیش از حد طولانی: واضح نبودن یا عدم وجود دستورالعمل های لابراتوار. موقعیت و وسعت بیش از حد را با استفاده از مواد افشاکننده تعیین کنید و بر این اساس آن را کاهش دهید

 

درد عمومی در ناحیه حمایت کننده از پروتز دندان مصنوعی عدم توسعه پایه پروتز مصنوعی ممکن است نتیجه تنظیم بیش از حد محیط یا سطح قالب گیری باشد کفایت FWS را بررسی کنید. پروتز دندان مصنوعی را تا ناحیه بهینه در دسترس برای حمایت از پروتز گسترش دهید. اگر FWS کافی نباشد، ممکن است بازسازی نیاز باشد.

 

عدم تسکین برای فرنا یا اتصالات عضلانی؛ نیشگون گرفتن بافت بین پایه دندان مصنوعی و پد رترومولار یا توبروزیته. گلو درد، مشکل در بلع گسترش جانبی بیش از حد ناشی از مرحله قالب گیری و یا خطای طراحی. سوزش کام به علت عمق خیلی زیاد پست دَم با مواد افشا کننده، تسکین ایجاد کنید. مراقبت در تنظیم پشت دَم – ممکن است حذف مهر و موم موجود و جایگزینی آن در چوب سبز قبل از افزودن دائمی نیاز باشد.
جدول 2 فهرستی از عوامل ایجاد ناراحتی مربوط به سطوح اکلوزال و صیقلی دندان مصنوعی
علائم / یافته های بالینی علت درمان
مربوط به سطوح اکلوزال

درد هنگام غذا خوردن در حضور عدم تعادل اکلوزال (بدون مشکل حمایتی)

عدم بلوغ بودن قسمت های قدامی یا خلفی، قفل شدن انسیزال، عدم تلفظ متوازن محل قسمت های نابالغ اکلوزال را تعیین کنید. اکلوژن را با سایش انتخابی تنظیم کنید. در صورت وجود خطای شدید نصب مجدد با استفاده از فیس بوو و قالب گیری های جدید بین اکلوژن را انجام دهید.
درد زبان در ناحیه ریج قدامی فک پایین در صورت عدم وجود گسترش بیش از حد، به دنبال اسلاید بیرون زده از RCP به ICP باشید شیب های انحرافی دندان های خلفی را با کاغذ مفصلی نازک علامت گذاری کنید. اگر عرض اسلاید از نصف کاسپ بیشتر شد، ثبت مجدد و تنظیم مجدد را انجام دهید.
درد و یا التهاب در قسمت لبی ریج فک پایین در صورت عدم وجود نقص در سطح قالب، ممکن است عدم اورجت انسیزال باعث قفل شدن انسیزال شود همپوشانی عمودی انسیزال را کاهش دهید. اگر ظاهر به خطر بیفتد، ممکن است دندان های پیشین به تنظیم مجدد نیاز داشته باشند.
درد در اطراف پروتز دندان مصنوعی که احتمالاً با درد در ماهیچه های ماستر و گیجگاهی خلفی همراه است (به طور کلاسیک درد با پیشرفت روز افزایش می یابد) بعد عمودی اکلوژن بیشتر از حدی که بیمار بتواند آن را تحمل کند. اگر کمتر از 5/1 میلی متر فراتر رود، برای ارائه FWS تراشیدن را امتحان کنید. اگر بزرگتر از 5/1 میلی متر باشد، مجدداً برای تنظیم مجدد دندان مصنوعی در OVD جدید اقدام کنید.
گاز گرفتن گونه و یا لب

 

برای گونه ها – احتمالاً عرض عملکردی شیار احیاء نشده است.

برای لب ها – پشتیبانی ضعیف لب یا همپوشانی افقی قدامی ناکافی

برای گاز گرفتن گونه، عرض عملکردی شیار را بازیابی و یا مجدداً تنظیم کنید. برای لب ها، دندان های پیشین فک پایین را بتراشید تا زاویه هدایت انسیزال مناسب تری ایجاد شود.
گاز گرفتن زبان فقدان اورجت لینگوال – دندان معمولاً نسبت به ریج فک پایین به صورت لینگوال قرار می گیرد. کاسپ های لینگوال فک پایین را بردارید یا دندان ها را دوباره جا بیندازید.
مربوط به سطوح صیقلی

درد در قسمت خلفی پروتز دندان مصنوعی فک بالا هنگام باز شدن دهان

فلنج روی جنبه باکال توبروزیته خیلی ضخیم و محدود کننده روند کرونوئید از مواد افشاء کننده برای تعریف دقیق منطقه درگیر، تسکین و پولیش مجدد استفاده کنید.
عوامل ایجاد ناراحتی مربوط به سطوح اکلوزال و صیقلی دندان مصنوعی

عوامل ایجاد ناراحتی مربوط به سطوح اکلوزال و صیقلی دندان مصنوعی

جدول 3 فهرستی از عواملی که منجر به بروز عوامل ناراحت کننده می شوند، با ارتباط سیستمیک احتمالی. برخی از این شرایط ممکن است چندین ماه پس از جایگذاری دندان های مصنوعی رخ دهند.
علائم / یافته های بالینی علت درمان
احساس سوزش روی بافت های حمایت کننده پروتز فک بالا، اما ممکن است سایر بافت های داخل دهانی مانند زبان را درگیر کند. سندرم سوزش دهان اغلب در زنان میانسال یا مسن مشاهده می شود. عیوب پروتز دندان مصنوعی باید برطرف شوند، همچنین عوامل ارگانیک و روان زایی عمومی اصلاح هر گونه عیوب پروتز ممکن است به مشاوره و درمان مولتی ویتامین یا تغذیه نیاز داشته باشد. احتمالاً درمان ضد افسردگی. به مشاور در طب دهان مراجعه کنید.
زبان قرمز گوشتی، احتمالاً گلوسودینیا کمبود ویتامین B12 / فولات برای معالجه پزشکی مراجعه کنید.
ضایعات اصطکاکی مربوط به دندان مصنوعی،

مخاط ممکن است به انگشت پروب کننده بچسبند، ممکن است شکایت از خشکی دهان باشد.

خشکی دهان، عارضه جانبی شایع داروهای تجویز شده وضعیتی که در آن مقداری جریان بزاق وجود دارد، قرص های زیر زبانی فاقد قند ممکن است کمک کنند. در مواردی که کمبود بزاق آشکار وجود دارد، بزاق مصنوعی ممکن است در نظر گرفته شود.
تانگ تراست. “جویدن” با دهان خالی. اغلب در بیماران مسن مشاهده می شود. ممکن است جنبه های عصبی یا روانی داشته باشد. احتمالاً مربوط به مواد مخدر مدیریت آن مشکل است. ممکن است به درمان نیاز داشته باشد تا تنظیم اکلوزال و یا محورهای اکلوزال را شامل شود.
وجود زخم های هرپتی فرم در دهان هرپس سیمپلکس یا ویروس هرپس زوستر. سابقه و توزیع ضایعات برای تأیید دندان مصنوعی صرفاً به صورت تصادفی به این وضعیت می رسد. ممکن است برای پیشنهاد درمان پیشگیرانه (مانند آسیکلوویر) برای برخی از مبتلایان مفید باشد.
“صدای کلیک” دردناک مربوط به TMJ (اختلال مفصل فکی گیجگاهی) در باز و یا بستن دهان و یا تحریک پذیری عضلات جونده سندرم اختلال عملکرد درد TMJ ممکن است با تغییر سریع به OVD (افزایش یا کاهش شدید) در تولید پروتز دندان مصنوعی جدید مرتبط باشد. ممکن است جنبه های روانشناختی داشته باشد، گاهی اوقات بخشی از بیماری عمومی مفصل است در صورت وجود عیوب پروتز، اصلاح دقیق با توجه ویژه به ثبت و بُعد عمودی نیاز است.
بیمار از حساسیت به مواد پروتز شکایت دارد. علائم نادر ممکن است به محتوای بیشتر مونومر باقی مانده آکریلیک مربوط باشند. اگر مونومر باقی مانده بیش از حد تشخیص داده شود، تعویض پایه آکریلیک پروتز مصنوعی با استفاده از چرخه حرارتی کنترل شده توصیه می شود. ممکن است به بازسازی دندان مصنوعی با استفاده از رزین پلی کربنات نیاز داشته باشد.
اریتم بدون درد مخاط مربوط به حمایت (معمولاً) دندان مصنوعی فک بالا، ممکن است با ترک های زاویه ای گوشه های دهان همراه باشد. استوماتیت مرتبط با دندان مصنوعی. اغلب به دلیل عدم تناسب دندان مصنوعی بعلاوه عفونت فرصت طلب کاندیدیایی، یک عنصر اصطکاکی دارد. گاهی به کمبود آهن یا فولات مربوط می شود. بهتر است پروتز را بیرون بگذارید تا زمانی که شرایط خوب شود، سپس دوباره آن را بسازید. اگر امکان پذیر نیست، عیوب پروتز را برطرف کنید، به عنوان مثال با استفاده از محورهای اکلوزال، به طور منظم نظارت شده و نرم کننده های بافت را قبل از بازسازی تمدید کنید. در صورت وجود ترک های زاویه ای گوشه دهان، ترکیبی از عوامل ضد قارچی و ضد باکتریایی (مانند میکونازول) مفید است.
عواملی که منجر به بروز عوامل ناراحت کننده می شوند، با ارتباط سیستمیک احتمال

عواملی که منجر به بروز عوامل ناراحت کننده می شوند، با ارتباط سیستمیک احتمال

شل شدن دندان مصنوعی

شلی پروتز (جدول های 4، 5 و 6) بیشتر به دندان مصنوعی فک پایین مرتبط است و ممکن است توسط بیماران به عنوان پروتزهای مصنوعی نامیده شوند که “لق هستند”، “می افتند” (دست دندان کامل فک بالا) یا “بالا می آیند” (دست دندان کامل فک پایین)، “جابجا می شوند” یا گاهی اوقات “احساس بزرگی بیش از حد ایجاد می کنند”.

جدول 4 فهرستی از عواملی که منجر به لق شدن پروتزهای مصنوعی می شوند – در نتیجه کاهش نیروهای نگهدارنده
علائم / یافته های بالینی علت درمان
عدم وجود مهر و موم محیطی حاشیه کم توسعه یافته در عمق

حاشیه کم توسعه یافته در عرض

اغلب یک مشکل خاص در جنبه های دیستو – باکال محیط فک بالا است که ممکن است هنگام باز شدن دهان توسط باکسیناتور جابجا شود.

حاشیه خلفی پروتز دندان مصنوعی فک بالا

ترکیب نرم شده را به حاشیه مربوطه اضافه کنید، به صورت دیجیتالی و با حرکات فانکشنال بیمار قالب بزنید. ترکیب را با رزین آکریلیک جایگزین کنید. به عنوان یک اقدام موقت، می توان از مواد ریلاین سر پایی، همانطور که در بالا توضیح داده شد، استفاده کرد.

بررسی کنید که حاشیه به درستی روی بافت ثابت در محل اتصال به بافت متحرک نرم کام قرار گرفته باشد. رشته نازکی از ترکیب نرم شده را در امتداد سطح قالب گیری حاشیه خلفی اعمال کنید و پروتز را داخل دهان محکم کنید. ترکیب را با رزین آکریلیک جایگزین کنید. برای راه حل موقت، مانند بالا از رزین بوتی متاکریلات استفاده کنید.

عدم ارتجاعی بودن بافت های گونه پیامدهای روند پیری؛ اسکلرودرمی، فیبری زیر مخاطی حاشیه های پروتز مصنوعی را به صورت تدریجی و با استفاده از ترکیب نرم شده زمانی که حرکات فانکشنال انجام می شوند شکل دهید – تا عمق و عرض محیطی پروتز کمی کمتر توسعه یابد. با پیشرفت حالت عدم ارتجاعی، ممکن است درمان مکرر نیاز باشد.
هوا در زیر سطح قالب گیری.

پروتز دندان مصنوعی ممکن است تحت فشار انگشت تکان بخورد. ممکن است بین حاشیه فلنج و ریج یک شکاف مشاهده شود.

خطای اکلوزال متعاقب تاب برداشتن

قالب گیری ناقص. گچ آسیب دیده. پروتز تاب دار. تنظیم بیش از حد سطح قالب گیری. تحلیل ریج باقیمانده. برش زیرین ریج. حفره بیش از حد برجسته. تغییر در محتوای مایع بافت های حمایت کننده. اگر پارامترهای طراحی پروتز راضی کننده بود، ریلاین را انجام دهید، در غیر این صورت در صورت لزوم آن را مجدداً بسازید. اطمینان حاصل کنید که قبل از قالب گیری نواحی تماس شدید بین دندان مصنوعی و بافت ها از بین رفته اند. در مواردی که مشکوک به تغییر در توزیع مایع بافتی است، قبل از ساخت قالب های کاری، وضعیت داروها (مانند دیورتیک ها) عدم احیاء بافت ها از اثرات پروتز قدیمی (مثلاً نارسایی قلبی) را بررسی کنید. محتوای مایع بافت ها را تثبیت کنید و از روش قالب گیری با حداقل فشار استفاده کنید.
خشکی دهان توانایی ایجاد مهر و موم مناسب را کاهش می دهد. دارو درمانی با بسیاری از داروهای متداول، سوزش ناحیه سر و گردن، بیماری غدد بزاقی پروتزهای مصنوعی را برای به حداکثر رساندن احتباس و به حداقل رساندن نیروهای جابجایی طراحی کنید. در صورت لزوم بزاق مصنوعی تجویز کنید.
کنترل عصبی عضلانی برای استفاده موفق از دندان مصنوعی ضروری است: مشکلات گفتاری و غذا خوردن رخ می دهند شکل اصلی پروتز، دندان های مولر نادرست فک پایین بیش از حد لینگوال؛ صفحه اکلوزال بیش از حد بلند: دندان های مولر فک بالای باکال نسبت به ریج، و فلنج باکال به اندازه کافی پهن نیست که بتواند آنها را درون خود جای دهد؛ فلنج زبانی محدب فک پایین. بیمار در سنین بیولوژیکی بالاتر، بی بنیه عیوب طراحی را با، به عنوان مثال حذف کاسپ های لینگوال دندان های خلفی اصلاح کنید. سطح زبانی صیقلی پایین تر از سطح اکلوزال به سمت حاشیه را صاف کنید، شیارها را پر کنید تا به عرض مطلوب برسید. ممکن است برای طراحی بهینه به بازسازی نیاز داشته باشد. در صورت وجود اطلاعات پروتزهای موفق قبلی از آنها استفاده کنید. چسب های دندان مصنوعی ممکن است ضروری تشخیص داده شوند.
عواملی که منجر به لق شدن پروتزهای مصنوعی می شوند- در نتیجه کاهش نیروهای نگهدارنده

عواملی که منجر به لق شدن پروتزهای مصنوعی می شوند- در نتیجه کاهش نیروهای نگهدارنده

جدول 5 فهرست عواملی که باعث شل شدن دندان مصنوعی می شوند: ناشی از افزایش نیروهای جابجایی
علائم / یافته های بالینی علت درمان
حاشیه های پروتز

گسترش بیش از حد در عمق

بالا آمدن آهسته پروتز فک بالا هنگامی که دهان نیمه باز است، خط التهاب در بازتاب بافت های شیار؛ زخم در ناحیه شیاری. دَم عمیق روی پایه فک بالا ممکن است باعث بروز درد و زخم شود.

اگر نسبت به توبروزیت ها باکال باشد، پروتز هنگام باز شدن دهان جابجا می شود یا درد گونه ایجاد می شود. فلنج لینگوال ضخیم شده زبان را قادر می سازد تا دندان مصنوعی را بالا بیاورد؛ فلنج های ضخیم لبی فک بالا و فک پایین ممکن است در طول فعالیت عضلانی باعث جابجایی شوند. فلنج پروتز را اندکی کمتر توسعه دهید و ترکیب نرم شده را با دقت قالب بزنید. حاشیه های لبه های قالب و پروتزهای آزمایشی را در مراحل مناسب بررسی کنید. دَم عمیق باید با احتیاط کاهش داده شود و تا زمانی که التهاب از بین برود، باید دندان مصنوعی به مقدار کم استفاده شود.
وسیع شدن بیش از حد در عرض

گونه ها پُر به نظر می رسند. در فک پایین، فلنج باکال ممکن است نسبت به ریج مورب خارجی، لترال پالاتال باشد.

خطای طراحی وسعت بیش از حد را کاهش دهید.

از مواد افشا کننده برای تعیین اینکه چه چیزی بیش از حد است استفاده کنید.

تناسب ضعیف با بافت حمایت کننده

پس زدن بافت جابجا شده باعث بالا آمدن پروتز می شود.

تکنیک قالب گیری ضعیف یا نامناسب بخصوص در ناحیه کیسه لینگوال خلفی اگر تمام دیگر پارامترهای طراحی رضایت بخش بودند، ریلان را انجام دهید، در غیر این صورت بازسازی را انجام دهید. اطمینان حاصل کنید که پروتز 90 دقیقه قبل از قالب گیری از دهان خارج شده است.
دندان مصنوعی در فضای مطلوب قرار ندارد.

 

دندان های مولر روی پروتز فک پایین نسبت به ریج لینگوال هستند، شکل مثلثی بهینه پروتز وجود ندارد

میز اکلوزال خلفی بسیار پهن است، باعث گیر کردن زبان می شود.

فلنج های زبانی ضخیم به فضای زبان نفوذ می کنند و باعث بالا آمدن می شوند. فشار بیش از حد لب به دندان ها – وجه قسمت قدامی نسبت به ریج، محیط ضخیم

فشار بیش از حد از سوی لب بالا به دندان مصنوعی فک بالا ناشی از قرار گیری بیش از حد لبی دندان هایی که به زاویه حاد بینی – لبی قرار دارند؛ یا عدم قرار دادن کافی پروتز در حین ریلاین کردن  فرایند قالب گیری

کاسپ های لینگوال و سطح لینگوال را از ناحیه مربوطه بردارید، دوباره پولیش کنید. اگر فرم مثلثی احیاء نشد، دندان ها را مجدداً قرار دهید یا پروتزها را بازسازی کنید.

دندان های خلفی را باریک کنید و یا اکثر دندان های دیستال را از پروتزهای مصنوعی خارج کنید. شکل سطح صیقلی لینگوال را تغییر دهید.

فلنج لبی فک پایین را نازک کنید، از گسترش بهینه به پدهای رترومولار برای مقاومت در برابر جابجایی اطمینان حاصل کنید، در صورت لزوم دندان های قدامی را دوباره بسازید.

معمولاً به بازسازی دندان مصنوعی نیاز است.

عواملی که باعث شل شدن دندان مصنوعی می شوند: ناشی از افزایش نیروهای جابجایی

عواملی که باعث شل شدن دندان مصنوعی می شوند: ناشی از افزایش نیروهای جابجایی

جدول 6 فهرست عواملی که منجر به شل شدن دندان مصنوعی می شوند – ناشی از افزایش نیروهای جابجایی – عوامل اکلوزال و آناتومیک.
علائم / یافته های بالینی علت درمان
خطاهای اکلوزال تماس ناهموار با دندان باعث کج شدن دندان مصنوعی و جلوگیری از نشستن یکنواخت ابزارهای شل شده می شود.

ICP و RCP تصادفی نیستند – باعث اختلال در مهر و موم حاشیه ای می شوند و از جابجایی دقیق جلوگیری می کنند.

برای بیمارانی که کنترل ضعیفی بر حرکات فک پایین دارند، عدم آزادی در  ICP(قفل اکلوزال) پروتزها روی بافت های حمایت کننده جابجا خواهد شد.

اکلوژن را تا زمانی تنظیم کنید که تماس اولیه در RCP بدست آید. اگر فاصله بین دندان ها از 5/1 میلی متر بیشتر شد، دندان ها را دوباره قرار دهید یا دوباره بسازید.

برای شکاف های کمتر از 5/1 میلی متر، به منظور تشخیص دقیق، ممکن است نصب مجدد دندان مصنوعی لازم باشد، زیرا ممکن است دهان بیمار آنقدر حساس باشد که امکان تنظیم قرار گیری وجود داشته باشد.

اکلوژن را برای تماس تصادفی ICP / RCP تنظیم کنید. در صورتی که خطا بیشتر از نصف عرض کاسپ باشد، تمام دندان های روی حداقل یک پروتز به تنظیم مجدد نیاز دارند.

پروتزهای مصنوعی را دوباره روی مفصل قابل تنظیم سوار کنید و ناحیه تماس اکلوزال را تنظیم کنید. اجازه دهید 5/1 میلی متر حرکت قدامی از RCP صورت گیرد. در صورت لزوم ممکن است از دندان های بدون کاسپ استفاده شود.

زخم لبی نسبت به ریج فک پایین همپوشانی عمودی بیش از حد دندان های قدامی. عدم تعادل و تماس قدامی دندان ممکن است باعث کج شدن، درد در ریج فک پایین شود.

آخرین دندان های مولر فک پایین که خیلی دور از عقب قرار گرفته اند و روی پد رترومولار یا قسمت بالا رونده راموس قرار می گیرند. تماس اکلوزال در این “صفحه شیبدار” باعث لغزش دندان مصنوعی به سمت جلو می شود.

سطح یا سطوح اکلوزال که در جهت درستی قرار نگرفته اند و نیروهای جونده تمایل دارند دندان مصنوعی را روی بافت های نگهدارنده حرکت دهند.

ارتفاع قسمت قدامی تحتانی را کاهش دهید. مشکلات زیبایی ممکن است به تنظیم مجدد دندان ها نیاز داشته باشند.

 

بیشتر دندان های خلفی را از پروتز خارج کنید

 

 

 

 

معمولاً به تنظیم مجدد دندان ها یا بازسازی دندان مصنوعی نیاز دارد.

ریج قابل جابجایی فیبری نیروهای جونده تمایل دارند که باعث فرو رفتن به داخل و متمایل شدن دندان مصنوعی به سمت بافت های حمایت کننده شوند. پس از برداشتن آکریلیک از سطح قالب گیری ریلاین را انجام دهید تا زمانی که هیچ نقطه تماسی با بافت قابل جابجایی نداشته باشد، سوراخ های هوای زیاد، مواد قالب گیری با ویسکوزیته کم فراهم کنید، مهر و موم حاشیه ای خلفی را به حداکثر برسانید
ریج استخوانی پوشیده از مخاط نازک (مانند توری) سنگ های دندان مصنوعی روی برآمدگی که ممکن است با بافت ملتهب پوشیده شده باشد. آکریلیک را از سطح قالب گیری که در آن مواد آشکار کننده بار بیش از حد بافت های نگهدارنده را نشان می دهند، بردارید. تسکین بیش از حد ایجاد نکنید در غیر اینصورت ممکن است منجر به از دست رفتن احتباس شود.
بافت نرم غیر ارتجاعی با سطح قالب گیری پروتز که باعث کاهش حمایت و عوامل نگهدارنده می شود، سازگاری ندارد. برای بدست آوردن گسترش بهینه در عمق و عرض، از مواد قالب گیری با ویسکوزیته پایین استفاده کنید.
مکانیسم های اجتناب از درد استفاده از مقادیر بیش از حد مواد تثبیت کننده، یا مواد ریلاین که به صورت خانگی بکار می روند، یا حتی پشم پنبه، در تلاش برای از بین بردن تماس با بافت های حمایت کننده علت درد را از بین ببرید.

به زبان ساده، حفظ و پایداری پروتزهای کامل را می توان به یک تعادل ساده تشبیه کرد، یعنی از یک طرف نیروهای نگهدارنده و از طرف دیگر نیروهای جابجایی. در صورتی که دومی از اولی فراتر رود، بی ثباتی یا سستی ایجاد می شود. با این حال، باید تأکید کرد که نقطه اتکاء بیمار، یا بهتر است بگوییم توانایی بیمار برای سازگاری با دندان مصنوعی است – پیش بینی این امر چندان آسان نیست.

مشکلات مربوط به ناتوانی در سازگاری با دندان مصنوعی

علائم مختلفی وجود دارند که ممکن است از نظر عملکردی مرتبط باشند (مثلاً مشکلات مرتبط با خوردن، گفتار و غیره)، از نظر روانی مرتبط باشند یا ممکن است به بیمار مربوط باشند. بدیهی است که در مرحله طراحی درمان به تشخیص اولی نیاز است، و به منظور اجتناب از دومی بواسطه بازدید از پروتز آزمایشی، که بر اجزاء عملکردی و زیبایی پروتزهای رقیب متمرکز است.

برخی از مشکلات مرتبط با روانشناختی ممکن است در مراحل اولیه شناسایی شوند، اما حتی اگر ارزیابی های روانشناختی انجام شوند، همه آنها خطاناپذیر نیستند.

مشکلات مربوط به ناتوانی در سازگاری با دندان مصنوعی

مشکلات مربوط به ناتوانی در سازگاری با دندان مصنوعی

فهرست مختصری از عوامل مؤثر بر سازگاری با دندان مصنوعی شامل علل و روش های درمان آن در جدول 7 آورده شده اند.

جدول 7 فهرست مشکلات دندان مصنوعی مرتبط با مشکلات سازگاری
علائم / یافته های بالینی علت درمان
ایجاد صدا در هنگام صحبت کردن یا خوردن غذا ممکن است در اولین جایگذاری دندان مصنوعی آشکار باشد یا ممکن است به نظر برسد که تحلیل باعث شل شدن دندان مصنوعی می شود. ممکن است عدم مهارت در استفاده از دندان مصنوعی جدید، OVD بیش از حد، تداخل اکلوزال، لق شدن دندان مصنوعی، یا درک ضعیف بیمار از استفاده از پروتز مصنوعی باشد. در صورتی که ناآشنایی وجود داشته باشد، اطمینان خاطر و پشتکار توصیه می شود. در صورت نیاز به نقص های خاص یا بازسازی بپردازید.
مشکلات خوردن

پروتزها بر روی بافت های حمایتی حرکت می کنند

پروتزهای ناپایدار. بررسی کنید که نیروهای نگهدارنده به حداکثر رسیده و نیروهای جابجا کننده به حداقل رسیده اند و از تمام پشتیبانی موجود استفاده شده باشد. پروتزهای مصنوعی را برای به حداکثر رساندن حرکت ثبات و به حداقل رساندن نیروهای جابجا کننده بسازید.
دندان های کُند سطوح اکلوزال خلفی پهن که جایگزین دندان های باریک روی پروتز قبلی شده است. استفاده از نوع غیر آناتومیک دندان در جایی که قبلاً دندان کاسپ دار استفاده می شده است. جایی که از دندان های غیر آناتومیک استفاده می شود، توضیح دقیق منطقی نیاز است، ممکن است امکان تغییر شکل دندان وجود داشته باشد. استفاده روتین از قالب های دندانی باریک توصیه می شود.
فک ها خیلی نزدیک بسته می شوند عدم وجود OVD، به گونه ای که عضلات بالا برنده فک پایین نمی توانند به طور مؤثر عمل کنند. ممکن است با ریلاین کردن تا 5/1 میلی متر افزایش یابد، اما اگر کمبود آن بیشتر باشد، پروتز را دوباره بسازید.
نمی تواند برای غذا خوردن دهان را به اندازه کافی باز کرد. ممکن است مشکلات گفتاری و درد صورت مخصوصاً در ناحیه ماستر وجود داشته باشد. OVD بیش از حد با ساییدن بیشتر می توان تا 5/1 میلی متر را از سطح اکلوزال برداشت، اما در صورت نیاز به برداشتن مقدار بیشتر، پروتزهای مصنوعی را دوباره بسازید.
مشکلات گفتاری

غیر معمول است، اما برای بیمار بسیار نگران کننده است. ممکن است تلفظ حروف دارای صدای هیس (مانند س)، دو لبی ها (مانند پ و ب)، و لبی – دندانی ها (مانند و) را تحت تأثیر قرار دهد.

ممکن است علت واضح نباشد. ممکن است عدم آشنایی باشد – بررسی کنید که مشکل با دندان مصنوعی قدیمی وجود نداشته باشد. دقت بُعد عمودی را بررسی کنید، و همپوشانی عمودی دندان های پیشین زیاد نباشد. کانتور پالاتال نباید امکان تماس زیاد زبان یا نشت هوا را فراهم کند – با استفاده از خمیر آشکار کننده روی پلیت دنچر در حالی که صدا ایجاد می شود. توصیه می شود که گفتار بیمار در هنگام کار گذاری آزمایشی ارزیابی شود.
گگ

ممکن است قبل از درمان توسط بیمار داوطلبانه انجام شود، یا در شروع درمان یا در هنگام قرار دادن دندان مصنوعی آشکار شود.

ممکن است به دلیل پروتزهای لق، لبه ضخیم دیستال دندان مصنوعی فک بالا؛ قرار دادن لینگوال دندان های خلفی فک بالا یا صفحه اکلوزال فک پایین باشد که باعث تماس با قسمت پشتی زبان می شود. برای به حداکثر رساندن احتباس و به حداقل رساندن نیروهای جابجایی، پروتزهای مصنوعی را بسازید. از یک دستگاه کمکی استفاده کنید. به عنوان مثال برای کاربرد خانگی، پایه را به طور کامل وسیع کنید. در صورت لزوم ارزیابی روانشناختی را انجام دهید.
ظاهر

ممکن است از سوی بیمار یا بستگان شکایت شود. شکایات رایج عبارتند از: رنگ خیلی روشن یا تیره دندان ها، قالب بیش از حد بزرگ یا کوچک؛ چیدمان خیلی یکنواخت یا نامنظم یا فاقد دیاستم

بیمار در مرحله آزمایشی نتوانسته است نظر خود را ابراز نماید، یا متعاقباً توسط خانواده یا دوستان مورد توجه قرار گرفته است.

شاید تغییر از دندان مصنوعی قدیمی به دندان مصنوعی جایگزین خیلی ناگهانی و شدید باشد.

ارزیابی صحیح نیازهای زیبایی بیمار.

زمان کافی برای نظرات بیمار در مرحله آزمایشی.

برای کمک، از هرگونه شواهد موجود استفاده کنید – عکس ها، پروتزهای مصنوعی قبلی.

پروتز الگو را در نظر بگیرید.

دید بیش از حد دندان ها سطح پلان اکلوزال غیر قابل قبول است، دندان ها روی ریج قدامی فک بالا قرار داده می شوند و هیچ حمایتی از سوی لب وجود ندارد یا بسیار ضعیف است. تجویز دقیق به لابراتوار از طریق لبه اکلوزال بهینه تنظیم شده.
چروک های گوشه های دهان پری لب و موقعیت دندان عقبی ممکن است نادرست باشد. ممکن است OVD ناکافی باشد. موقعیت دندان را به عنوان مشکل OVD مناسب تنظیم کنید، روابط فک را دوباره ثبت کنید.
رنگ مواد پایه پروتز غیرطبیعی است. رنگ پوست بیمار در تعیین رنگ ماده پایه در نظر گرفته نشده است. با استفاده از مواد پایه مناسب، پروتز را دوباره بسازید.

خلاصه

در این مقاله سعی شده است فهرستی از عواملی خلاصه شوند که معمولاً باعث ایجاد ناراحتی در پروتزهای دندانی مصنوعی می شوند. جداول به صورت کامل هستند و به عنوان یک فهرست “نکات مفید” عمل می کنند.

دیابتی ها اغلب ممکن است دچار مشکلات دندانی ناشی از بیماری و عفونت لثه شوند. این مشکلات دندانی روی دندان ها و لثه ها تأثیر می گذارند و می توانند باعث تخریب و تحلیل استخوان و بافت لثه نگهدارنده دندان ها در جای خود شوند و در نهایت منجر به از دست دادن دندان شوند. دندانپزشکان بهترین راه حل های درمانی مراقبت از دندان را برای بیماران دیابتی که در اثر پریودنتیت دندان از دست داده اند ارائه می دهند. پروتز یا ایمپلنت های دندانی را می توان راه حلی برای جایگزینی دندان های از دست رفته در نظر گرفت، اما کدام روش مراقبت از دندان بهترین است؟ یاد بگیرید که مدیریت قند خون چگونه می تواند سلامت دهان و دندان را بهبود دهد و تفاوت بین ایمپلنت های دندانی و دندان مصنوعی را در مورد راه حل های مراقبت از دندان برای دیابتی ها یاد بگیرید.

عوارض شایع سلامت دهان و دندان ناشی از دیابت

بیماران دیابتی که با مدیریت روزانه سطح گلوکز خون دست و پنجه نرم می کنند ممکن است خود را در معرض یک پاسخ التهابی به باکتری های ناشی از پلاک قرار دهند که هنگام غذا خوردن روی دندان ها انباشته می شوند. باکتری پلاک می توانند منجر به بروز عوارض سلامت دهان از جمله بیماری لثه و عفونت به شکل ژنژیویت (مرحله اولیه بیماری لثه)، پریودنتیت (بیماری پیشرفته لثه)، یا عفونت های قارچی دهان از جمله برفک دهان شوند. عوامل شایعی که شروع بیماری لثه را نشان می دهند عبارتند از: بوی بد دهان، خشکی دهان، تورم، خونریزی یا تحلیل لثه ها و لق شدن یا از دست دادن دندان ها. برای جلوگیری از عوارض بیشتر سلامت و تندرستی دهان، انجمن دیابت آمریکا یک روتین بهداشتی روزانه خوب برای دندان ها و لثه ها را همراه با معاینات منظم دندانپزشکی هر شش ماه یک مرتبه توصیه می کند.

عوارض شایع سلامت دهان و دندان ناشی از دیابت

عوارض شایع سلامت دهان و دندان ناشی از دیابت

گزینه های مراقبت از دندان برای بیماران دیابتی

گزارش جراحان عمومی در مورد بهداشت دهان نشان می دهد که سلامت دهان و دندان جزء جدایی ناپذیر سلامت عمومی، رفاه و کیفیت زندگی است. کنترل ضعیف قند خون و مدیریت دیابت می تواند منجر به بروز پریودنتیت شود که به نوبه خود می تواند روی سطوح گلوکز (قند) خون تأثیر منفی بگذارد. مدیریت نادرست دیابت می تواند عوارض ناشی از سلامت دهان و دندان و بهبودی پس از جراحی را افزایش دهد و بهبودی بدن و رشد استخوان فک در اطراف ایمپلنت های دندانی و نگه داشتن آن را دشوارتر کند.

به منظور تعیین بهترین راه حل مراقبت از دندان، هر بیمار دیابتی به صورت موردی مورد ارزیابی قرار می گیرد تا مشخص شود که آیا سلامت کلی و سن آنها با دستورالعمل های ایمپلنت های دندانی مطابقت دارد یا خیر. گرچه کنترل دیابت نوع 1 دشوارتر است، اما دیابتی هایی که سابقه بهبودی ثابتی دارند، در معرض خطر بالایی برای عفونت پس از ایمپلنت قرار ندارند و سلامت آنها مطابق با دستورالعمل های کاشت ایمپلنت های دندانی است، می توانند گزینه هایی خوبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی در نظر گرفته شوند. افرادی که سلامتی ضعیفی دارند یا افرادی که دارای عوارض استخوان فک تلقی می شوند، به دلیل خطر زمان بهبودی مورد نیاز و بهبودی پس از ایمپلنت، توصیه می شود از انجام جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی اجتناب کنند. در این صورت، پروتزهای مصنوعی در کنار یک روتین بهداشتی روزانه و بهداشت دهان و دندان و مراقبت از پروتز بهترین گزینه هستند. پروتزهای مصنوعی با قطعات بدون فلز که از یک فرآیند خاص، تحت فشار و حرارت پخته شده، از آکریلیک سبک وزن و با استحکام بالا ساخته شده اند، برای بیمارانی که به یک راه حل بادوام و مقرون به صرفه علاقه مند هستند، گزینه های خوبی هستند.

ما سبک های مختلفی از پروتزهای دست دندان کامل و پارسیل را ارائه می دهیم تا طیف وسیعی از گزینه های دندان مصنوعی راحت و مقرون به صرفه را به شما اطمینان دهیم.

گزینه های مراقبت از دندان برای بیماران دیابتی

گزینه های مراقبت از دندان برای بیماران دیابتی

مراقبت روزانه از دندان مصنوعی و دیابت

بسیاری از بیماران دیابتی با بالا رفتن سن، با از دست دادن دندان های خود دست و پنجه نرم می کنند. بیماران دیابتی باید به صورت روزانه به درستی سطح گلوکز خون خود را مدیریت کنند تا از بروز عوارض بیشتر سلامت و تندرستی دهان و دندان جلوگیری کنند. انجمن دیابت آمریکا یک روتین روزانه خوب برای مراقبت از دندان ها و لثه ها را همراه با معاینات منظم هر شش ماه یک مرتبه توصیه می کند. برای از بین بردن خشکی دهان و کنترل برفک عفونت قارچی، کنترل دیابت را به خوبی حفظ کنید، از سیگار کشیدن خودداری کنید و دندان های مصنوعی را روزانه بردارید و تمیز کنید. همچنین توصیه می شود پس از صرف غذا دهان را بشویید و به آرامی دندان ها و دندان های مصنوعی را تمیز کنید تا از تحریک بافت لثه جلوگیری کنید و تجمع پلاک را کنترل کنید. از آنجا که در هنگام خواب بزاق کمتری تولید می شود، پروتزهای مصنوعی باید قبل از چرت زدن برداشته شوند و در آب یا محلول ملایم خیس کردن پروتز در طول شب خیسانده شوند تا از تجمع باکتری های پلاک روی پروتزها و دندان های نگهدارنده جلوگیری شود.

مراقبت روزانه از دندان مصنوعی و دیابت

مراقبت روزانه از دندان مصنوعی و دیابت

ایمپلنت های دندانی برای بیماران دیابتی

افراد دیابتی با سطح قند خون کنترل شده ممکن است گزینه های مناسبی برای کاشت ایمپلنت های دندانی باشند، اما همچنان می توانند به مراقبت های ویژه قبل و بعد از جراحی ایمپلنت های دندانی، برای به حداقل رساندن عوارض نیاز داشته باشند. بر اساس یک ارزیابی کیفیت در سال 2019 از بررسی های سیستماتیک در مورد کاشت ایمپلنت دندانی در بیماران دیابتی، شواهد مطالعات اخیر نشان می دهند که درمان ایمپلنت دندانی گزینه ای مطمئن برای توانبخشی دهان در بیماران دیابتی است، زیرا باعث افزایش طول عمر دندان های اطراف، بهبود تغذیه و کنترل متابولیک می شود. دندانپزشک شما پس از یک معاینه کامل دهان با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس، قادر خواهد بود تشخیص دهد که آیا شما گزینه مناسبی برای ایمپلنت های دندانی هستید یا خیر.

ایمپلنت های دندانی ظاهر و احساسی شبیه دندان های خودتان دارند. رنگ آنها به گونه ای انتخاب می شود تا به طور طبیعی با دندان های موجود مطابقت داشته باشند و به گونه ای طراحی شده اند که با استخوان ترکیب شوند تا دائمی شوند.

دندان مصنوعی یک انتخاب محبوب برای افرادی است که دندان های از دست رفته دارند و راهی برای احیاء عملکرد و بازگرداندن زیبایی به لبخند آنها ارائه می دهد. با این حال، یکی از مشکلات شایعی که استفاده کنندگان از پروتز ممکن است با آن مواجه شوند، لق شدن دندان های مصنوعی آنها (معروف به پروتزهای لق) است.

پروتز دندان مصنوعی چیست؟

پروتز یک ابزار دندانی متحرک (مصنوعی) است که جایگزین دندان های از دست رفته و بافت های اطراف لثه می شود. معمولاً از یک دندان های مصنوعی در یک پایه آکریلیک پلاستیکی یا فلزی همرنگ لثه تشکیل شده است. پروتزهای مصنوعی می توانند کامل (جایگزین همه دندان ها) یا پروتزهای پارسیل (جایگزین تنها تعدادی از دندان ها) باشند، که راه حلی قابل تنظیم برای درجات مختلف از دست دادن دندان ارائه می دهند. آنها قابل جابجایی هستند، به راحتی تمیز می شوند و از طریق طراحی خوب (از مکش طبیعی استفاده می کنند) یا با خمیر یا چسب مخصوص در جای خود ثابت می شوند.

مواد مورد استفاده در ساخت دندان مصنوعی

دندان مصنوعی معمولاً از رزین آکریلیک یا ترکیبی از آکریلیک و فلز ساخته می شود. پروتزهای آکریلیک سبک و مقرون به صرفه تر هستند، در حالی که پروتزهای دارای پایه فلزی استحکام و دوام بیشتری دارند. پیشرفت در زمینه تکنولوژی دندانپزشکی همچنین مواد پروتز قابل انعطافی را معرفی کرده است که راحتی بیشتر و ظاهر طبیعی تری را ارائه می دهند.

مواد مورد استفاده در ساخت دندان مصنوعی

مواد مورد استفاده در ساخت دندان مصنوعی

دندان مصنوعی چقدر می تواند دوام بیاورد؟

طول عمر پروتز بسته به عواملی مانند کیفیت مواد، شیوه های بهداشت دهان و دندان استفاده کننده و دفعات نگهداری تخصصی می تواند متفاوت باشد. به طور متوسط، یک پروتز ممکن است بین 5 تا 8 سال دوام بیاورد. با این حال، در این مدت ممکن است به تنظیمات یا ریلاین کردن نیاز داشته باشند تا با تغییرات حفره دهان تطبیق یابند.

علل شلی دندان مصنوعی

عوامل متعددی می توانند در لق شدن دندان مصنوعی در طول زمان نقش داشته باشند. یکی از دلایل اصلی، تغییرات در استخوان فک و بافت لثه است. از دست دادن دندان منجر به تحلیل استخوان می شود و باعث کوچک شدن تدریجی فک و بافت دهان می شود. این امر آناتومی صورت و دهان را تغییر می دهد که منجر به از بین رفتن تناسب پروتز می شود. فرسایش طبیعی، بهداشت ضعیف دهان و نگهداری ناکافی از پروتز نیز می تواند با شلی پروتز ارتباط داشته باشد.

اهمیت ریلاین کردن منظم دندان مصنوعی

دندان مصنوعی من لق شده است! ریلاین کردن دندان مصنوعی یک جنبه حیاتی از حفظ ثبات و راحتی پروتز مصنوعی است. به مرور زمان، استخوان فک و بافت لثه دستخوش تغییراتی می شوند (تحلیل استخوان)، و بیماران متوجه عدم تناسب دندان مصنوعی خود می شوند. ریلاین کردن منظم به تنظیم پروتز با این تغییرات کمک می کند. به طور معمول، به افرادی که از پروتزهای مصنوعی استفاده می کنند توصیه می شود که هر دو سال یک مرتبه پروتزهای خود را بررسی و احتمالاً ریلاین کرده تا از تناسب پروتز خود و جلوگیری از بروز ناراحتی یا مشکلات سلامت دهان و دندان اطمینان حاصل کنند.

دندان مصنوعی من لق است؟

دستیابی به تناسب بهتر برای دندان مصنوعی برای راحتی، عملکرد و رضایت کلی از پروتز بسیار مهم است. در صورتی که در مورد تناسب پروتزهای خود با مشکلی مواجه هستید، در اینجا چند گام وجود دارند که می توانید برای بهبود راحتی خود و ثبات آنها انجام دهید:

با دندانپزشک خود مشورت کنید.

نخستین و مهم ترین گام این است که با دندانپزشک یا متخصص پروتز دندانی خود مشورت کنید. آنها می توانند تناسب دندان مصنوعی شما را ارزیابی کنند، هر گونه مشکلی را شناسایی کنند و راه حل های مناسب را پیشنهاد دهند.

معاینات منظم دندانپزشکی

برای معاینات منظم توسط دندانپزشک خود برنامه ریزی کنید، زیرا تغییرات در استخوان فک یا بافت های دهان شما در طول زمان ممکن است به اصلاح دندان مصنوعی شما نیاز داشته باشند. آنها همچنین دندان های طبیعی، زخم های دهان و فرسایش روزمره پروتز شما را تحت نظر خواهند داشت.

چسب های دندان مصنوعی

از چسب دندان مصنوعی به مقدار کم و فقط طبق دستور استفاده کنید. در حالی که چسب دندان مصنوعی می تواند ثبات را بهبود بخشد، استفاده بیش از حد ممکن است نشان دهنده یک دندان مصنوعی باشد که به درستی قرار نمی گیرد و به تنظیم تخصصی در کلینیک دندان مصنوعی نیاز دارد.

بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید.

برای جلوگیری از تحریک و حفظ سلامت دهان، دندان مصنوعی خود را روزانه پاکسازی کنید. برای مراقبت از پروتز مصنوعی، از یک مسواک دارای فرچه نرم یا یک مسواک دندان مصنوعی و پاک کننده دندان مصنوعی ملایم استفاده کنید. از خمیر دندان ساینده روی دندان مصنوعی خودداری کنید، زیرا می تواند به مواد دندان مصنوعی آسیب برساند.

با احتیاط از دندان مصنوعی خود استفاده کنید.

پروتز یا دندان های مصنوعی خود را روی یک سطح نرم مانند یک حوله تا شده قرار دهید تا در صورت افتادن نشکنند. هنگام بیرون آوردن یا گذاشتن آنها داخل دهان، از اعمال نیروی بیش از حد خودداری کنید.

رژیم غذایی خود را تنظیم کنید.

در ابتدا، غذاهای جامد یا جویدنی کمتر بخورید، به غذاهای نرم تر بچسبید و به تدریج یک رژیم غذایی معمولی را مجدداً اضافه کنید. جویدن هر دو طرف دهان می تواند به توزیع یکنواخت فشار کمک کند.

ریلانرهای بدون نسخه

ریلاینرهای بدون نسخه دندان مصنوعی با افزودن یک لایه بالشتک به پایه دندان مصنوعی، می توانند یک راه حل موقت ارائه دهند. با این حال، اینها جایگزینی برای تنظیمات تخصصی نیستند و باید تحت راهنمایی دندانپزشک استفاده شوند.

پدها یا بالشتک های دندان مصنوعی

پدها یا بالشتک های دندان مصنوعی را می توان روی سطح پروتز قرار داد تا راحتی را بهبود بخشند. اینها به صورت بدون نسخه در دسترس هستند و می توانند یک راه حل موقت در زمان انتظار برای تنظیم تخصصی باشند.

از انجام تنظیمات اجتناب کنید.

از تلاش برای تنظیم دندان مصنوعی خود در منزل خودداری کنید. تنظیمات توسط فرد غیر متخصص می تواند منجر به بروز آسیب های جبران ناپذیری شود. همیشه برای هر مشکلی با هر گونه دندان مصنوعی لق به دنبال کمک تخصصی باشید.

به فکر ریلاین کردن باشید.

اگر پروتزهای مصنوعی شما شل هستند یا شما را اذیت می کنند، ممکن است زمان آن رسیده باشد که دندان آنها را ریلاین کنید. این شامل اضافه کردن مواد به سطح اتصالات پروتز برای بهبود تناسب آن و کاهش فاصله است. ریلاین کردن دندان مصنوعی به پروتز شما کمک می کند تا به صورت ایمن روی لثه های شما قرار بگیرد. دندانپزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا ریلاین کردن ضروری است یا خیر و بر این اساس این عمل را انجام دهد.

به فکر استفاده از پروتزهای بر پایه ایمپلنت باشید.

برای یک راه حل دائمی تر، پروتزهای بر پایه ایمپلنت را در نظر بگیرید. ایمپلنت های دندانی یک پایه پایدار حمایت کننده را فراهم می کنند و پروتزهای مصنوعی (اوردنچر) را می توان به طور ایمن به ایمپلنت ها متصل کرد و ثبات و راحتی را بهبود بخشید. اوردنچر ثبات و توانایی دوباره خوردن همه انواع غذاها را ارائه می دهد، که شایع ترین دلیلی است که بیمار “پرتز مصنوعی را بیرون می آورد”.

دندان مصنوعی من لق است؟

دندان مصنوعی من لق است؟

مشکلات شایع با دندان های مصنوعی

پروتزهای مصنوعی در عین حال که راه حلی مقرون به صرفه برای جایگزینی دندان ارائه می کنند، می توانند در معرض مسائل یا مشکلات مختلفی باشند. برای افرادی که پروتز دارند ضروری است که از این مسائل شایع آگاه باشند و برای حفظ سلامت و راحتی دهان و دندان به آنها رسیدگی کنند. معاینات منظم دندانپزشکی، نگهداری مناسب و رسیدگی به موقع به مسائل می تواند به استفاده کنندگان از پروتز کمک کند تا بر این مشکلات غلبه کنند و تجربه راحت تر و کاربردی تر با دندان های مصنوعی خود را تضمین کنند.

در اینجا برخی از شایع ترین دلایل مشکلات مرتبط با دندان مصنوعی آورده شده اند:

شل بودن

علت: تغییرات در استخوان فک در طول زمان می تواند منجر به عدم تناسب و باعث شل شدن دندان مصنوعی شود.

راه حل: برای برطرف کردن مشکل لق شدن دندان مصنوعی، ممکن است تنظیمات منظم، ریلاین کردن یا تعویض احتمالی دندان مصنوعی ضروری باشد.

ناراحتی و نقاط دردناک

علت: دندان مصنوعی که درست قرار نمی گیرد می تواند باعث ایجاد نقاط فشار و منجر به بروز ناراحتی و نقاط دردناک شود.

راه حل: تنظیمات تخصصی توسط دندانپزشک یا متخصص پروتز برای بهبود تناسب و راحتی دندان مصنوعی.

مشکل در جویدن و صحبت کردن

علت: دندان مصنوعی که به درستی قرار نگیرد می تواند روی توانایی جویدن غذا تأثیر بگذارد و ممکن است در صحبت کردن مشکل ایجاد کند.

راه حل: تنظیمات مناسب و در صورت لزوم تکیه دادن برای افزایش ثبات و عملکرد.

تحریک لثه و بافت

علت: پروتزهایی که به خوبی از آنها نگهداری نمی شود یا به صورت منظم تمیز نمی شوند می توانند باعث تحریک و التهاب لثه ها و بافت های دهان شوند.

راه حل: بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید، پروتزهای مصنوعی را به طور مرتب تمیز کنید و با تنظیمات تخصصی از تناسب مناسب اطمینان حاصل کنید.

شکستگی یا ترک خوردگی

علت: افتادن تصادفی یا جابجایی نادرست می تواند منجر به شکستگی یا ترک خوردگی پروتز شود.

راه حل: بسته به میزان آسیب، ممکن است برای پروتزهای قدیمی تعمیر یا تعویض لازم باشد. از افتادن دندان مصنوعی خودداری کنید و با احتیاط از آنها استفاده کنید.

لک شدن و تغییر رنگ

علت: عادات بد پاکسازی، مصرف برخی غذاها یا نوشیدنی ها و استفاده از تنباکو می تواند منجر به لکه دار شدن یا تغییر رنگ پروتزها شود.

راه حل: پاکسازی منظم با استفاده از پاک کننده های دندان مصنوعی، اجتناب از مواد ایجاد کننده لکه و تمیز کردن تخصصی در صورت نیاز.

تحلیل استخوان

علت: در پی از دست رفتن دندان، استخوان فک ممکن است دچار تحلیل شود و تناسب دندان مصنوعی را در مدت زمان طولانی تغییر دهد.

راه حل: معاینات منظم دندانی برای نظارت بر تغییرات استخوانی، با تنظیمات احتمالی یا ریلاین کردن دندان مصنوعی.

مشکل با چسب ها

علت: استفاده بیش از حد از چسب های دندان مصنوعی ممکن است نشان دهنده نامناسب بودن دندان مصنوعی باشد.

راه حل: ارزیابی تخصصی برای اطمینان از تناسب خوب پروتز مصنوعی، کاهش نیاز به استفاده بیش از حد از چسب.

تغییرات گفتار

علت: تنظیم دندان مصنوعی ممکن است به طور موقت روی الگوهای گفتار تأثیر بگذارد.

راه حل: صحبت کردن با دندان مصنوعی را تمرین کنید و اگر مشکلات همچنان ادامه داشتند، برای تنظیمات از مشاوره تخصصی استفاده کنید.

مشکلات شایع با دندان های مصنوعی

مشکلات شایع با دندان های مصنوعی

جایگزین های مدرن: ایمپلنت های دندانی

در حالی که پروتز یک راه حل سنتی و کوتاه مدت برای جایگزینی دندان بوده است، ایمپلنت های دندانی جایگزینی مدرن و دائمی تر هستند. درمان ایمپلنت های دندانی شامل قرار دادن پست های تیتانیومی درون استخوان فک است که پایه ای پایدار برای مجموعه جدیدی از دندان های مصنوعی سرامیکی ایجاد می کند. این فرایند در مقایسه با پروتزهای سنتی، ثبات، عملکرد و زیبایی بالاتری را ارائه می دهد. در حالی که هزینه اولیه بالاتر است، مزایای طولانی مدت و ظاهر و احساس طبیعی، ایمپلنت های دندانی را به یک انتخاب محبوب تبدیل می کند.

دو گزینه متفاوت برای ایمپلنت های دندانی وجود دارد – گزینه های بریج ثابت و متحرک. یک دست دندان کامل (All on 4) روی ایمپلنت های دندانی پیچ می شود و فقط می تواند توسط دندانپزشک برداشته شود، یا یک اوردنچر که روی ایمپلنت های دندانی می چسبد و در مقایسه با پروتزهای سنتی استحکام و پشتیبانی بیشتری ارائه می دهد (دیگر پروتز لقی وجود ندارد) و برای تمیز کردن آسان می توان آن را برداشت.

دندان مصنوعی لق دارید؟ دندانپزشک می تواند کمک کند

به خاطر داشته باشید، کلید دستیابی به تناسب بهتر، ارتباط باز با دندانپزشک است. آنها تخصص لازم برای ارزیابی وضعیت شما، توصیه راه حل های مناسب و اطمینان از اینکه پروتز دندانی جدید شما متناسب با آناتومی منحصر به فرد دهان شما است را دارند.

درک علل و راه حل های دندان مصنوعی لق برای افرادی که به دنبال گزینه های جایگزین مؤثر دندان هستند بسیار مهم است. ریلاین کردن منظم، نگهداری مناسب و آگاهی از جایگزین های مدرن مانند ایمپلنت های دندانی می تواند افراد را در تصمیم گیری آگاهانه در مورد سلامت دهان، سلامت کلی و اهداف بلند مدت خود توانمند کند. ما به مراجعه کنندگان خود مشاوره بدون الزام کاشت ایمپلنت دندانی را توسط متخصص ارائه می دهیم تا این امکان را برای بیماران خود فراهم کنیم تا گزینه های خود را بهتر درک کنند.

در نهایت، چه انتخاب شما پروتزهای سنتی باشد و چه در جستجوی گزینه های ایمپلنت دندانی باشید، همکاری نزدیک با دندانپزشک برای دستیابی به بهترین نتیجه ممکن برای جایگزینی دندان مورد نظرتان ضروری است.

شروع سفر استفاده از دندان مصنوعی می تواند تغییرات و عادات مختلفی را به همراه داشته باشد و یکی از نگرانی هایی که ممکن است افراد با آن مواجه شوند وجود طعم بد در دهان آنها است. در این کاوش جامع، به دلایلی می پردازیم که در پس طعم بد احتمالی مرتبط با دندان مصنوعی وجود دارند، و راه حل های عملی برای تجربه دهانی دلپذیرتر ارائه می دهیم.

از آنجا که دندان مصنوعی به بخشی از زندگی روزمره شما تبدیل شده است، عجیب نیست که به این فکر کنید که آیا آنها ممکن است عامل ایجاد طعم ناخوشایند در دهان شما باشند. پاسخ مستقیم این است که آری، دندان مصنوعی در واقع می تواند باعث ایجاد طعم بد شود. این طعم ممکن است ناشی از عوامل مختلفی باشد، از جمله مواد بکار رفته در دندان مصنوعی، تجمع باکتری ها، و تعامل بین دندان مصنوعی و بزاق شما.

با طعم بد ناشی از دندان مصنوعی چه کنیم؟

خوشبختانه، اقدامات پیشگیرانه ای وجود دارند که می توانید برای رفع و کاهش طعم بد مرتبط با دندان مصنوعی انجام دهید:

بهداشت دهان و دندان را حفظ کنید:

پروتزهای مصنوعی خود را به طور مرتب تمیز کنید تا هر گونه تجمع باکتری و ذرات غذا از بین برود. دندان های مصنوعی خود را روزانه با استفاده از یک مسواک نرم و یک پاک کننده دندان مصنوعی مسواک بزنید تا آنها را تازه نگه دارید.

دهان و لثه های خود را تمیز کنید:

فقط به این دلیل که از دندان مصنوعی استفاده می کنید به این معنا نیست که باید از لثه ها و سقف دهان خود غافل شوید. از یک مسواک نرم برای تمیز کردن این نواحی استفاده کنید و به از بین بردن طعم باقی مانده کمک می کند.

هیدراته بمانید:

ممکن است عجیب به نظر برسد، اما هیدراته ماندن بدن به اندازه کافی، می تواند به مبارزه با خشکی دهان کمک کند، عامل شایعی که در ایجاد طعم بد نقش دارد. در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید تا دهان خود را مرطوب و شاداب نگه دارید.

با طعم بد ناشی از دندان مصنوعی چه کنیم؟

با طعم بد ناشی از دندان مصنوعی چه کنیم؟

از جوش شیرین استفاده کنید:

خیساندن دندان مصنوعی در مخلوطی از آب و جوش شیرین می تواند به خنثی کردن بو و طعم بد دهان کمک کند. این درمان طبیعی برای دندان مصنوعی شما ملایم است و در مبارزه با مزه های ناخوشایند مؤثر است.

معاینه منظم دندانپزشکی:

برای معاینات روتین توسط دندانپزشک خود برنامه ریزی کنید تا مطمئن شوید که پروتزهای مصنوعی شما به درستی جای می گیرند و هر گونه نگرانی مربوط به مزه یا ناراحتی را برطرف کنید.

آیا دندان مصنوعی باعث بوی بد دهان با طعم بد می شود؟

طعم بد مرتبط با دندان مصنوعی گاهی اوقات می تواند با بوی بد دهان مرتبط باشد. باکتری ها و ذرات غذایی که روی دندان مصنوعی انباشته می شوند ممکن است با هر دو مشکل ارتباط داشته باشند. برای مقابله با این نگرانی ها به طور همزمان، یک روتین مراقبت جامع از دهان را دنبال کنید. اطمینان حاصل کنید که پروتزهای خود را تمیز می کنید، دهان و لثه های شما به خوبی نگهداری می شوند و برای ارتقاء سلامت کلی دهان، هیدراته می مانید.

آیا چسب دندان مصنوعی طعم بدی دارد؟

چسب دندان مصنوعی که معمولاً برای افزایش تناسب و ثبات دندان مصنوعی استفاده می شود، ممکن است طعمی داشته باشد که برخی آن را ناخوشایند بدانند. اگر طعم بد ناشی از چسب دندان مصنوعی را تجربه کردید، از چسب کمتر استفاده کنید یا محصولات جایگزین را بررسی کنید. پیروی از دستورالعمل های سازنده برای استفاده و پاک کردن آن برای به حداقل رساندن هرگونه مشکل احتمالی مربوط به طعم ضروری است.

آیا دهانشویه می تواند طعم بد دهان ناشی از دندان مصنوعی را برطرف کند؟

استفاده از دهانشویه می تواند یک مکمل مفید برای روتین بهداشتی دهان شما باشد، اما ممکن است طعم بد مرتبط با دندان مصنوعی را به طور کامل برطرف نکند. در حالی که دهانشویه می تواند طراوت موقتی ایجاد کند، تمیز کردن کامل دندان مصنوعی و رعایت بهداشت دهان و دندان برای یک راه حل پایدارتر ضروری است.

هر چند وقت یک بار باید دندان مصنوعی خود را تمیز کنید؟

یک روتین پاکسازی دندان مصنوعی برای جلوگیری از ایجاد طعم بد و تضمین طول عمر آن بسیار مهم است. برای مراقبت بهینه از دندان مصنوعی این دستورالعمل ها را دنبال کنید:

  • پاکسازی روزانه: دندان های مصنوعی خود را به صورت روزانه با یک مسواک نرم و پاک کننده دندان مصنوعی مسواک بزنید.
  • خیساندن شبانه: پروتزهای مصنوعی خود را به مدت یک شب در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی یا مخلوطی از آب و جوش شیرین خیس کنید.
  • مراقبت از لثه و دهان: لثه ها، زبان و سقف دهان خود را روزانه مسواک بزنید تا بهداشت کلی دهان را حفظ کنید.
هر چند وقت یک بار باید دندان مصنوعی خود را تمیز کنید؟

هر چند وقت یک بار باید دندان مصنوعی خود را تمیز کنید؟

نتیجه گیری

در نتیجه، اگر طعم بدی را با دندان مصنوعی خود تجربه می کنید، اقدامات پیشگیرانه می توانند به طور قابل توجهی تجربه دهان شما را بهبود بخشند. رعایت بهداشت دهان و دندان، از جمله پاکسازی و مراقبت مناسب از پروتز، همراه با معاینات منظم دندانپزشکی، می توانند به برطرف کردن و جلوگیری از ایجاد طعم بد مرتبط با دندان مصنوعی کمک کند. اگر نگرانی ها ادامه داشت، مشورت با دندانپزشک بسیار مهم است.

برای راهنمایی های شخصی بیشتر در مورد نحوه مراقبت از دندان مصنوعی، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. اگر به مراقبت تخصصی نیاز دارید ما اینجا هستیم تا به شما کمک کنیم. برای پشتیبانی کامل دندانپزشکی متناسب با نیازهای منحصر به فرد خود تماس بگیرید.

وقتی صحبت از سلامت دهان و دندان به میان می آید، بوی بد دهان یکی از نگرانی هایی است که بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد، چه دندان های طبیعی داشته باشند و چه از دندان مصنوعی استفاده کنند. پروتزهای مصنوعی که اغلب به عنوان راه حلی برای دندان های از دست رفته انتخاب می شوند، گاهی اوقات می توانند باعث بوی بد دهان یا بوی نامطبوع شوند. در این مقاله، به عواملی بررسی خواهیم پرداخت که ممکن است در ایجاد بوی بد دهان در افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می کنند، نقش داشته باشند، همچنین نحوه کاهش این مشکل و برطرف کردن نگرانی های مرتبط با آن را بررسی خواهیم کرد.

آیا دندان مصنوعی باعث بوی بد دهان می شود؟

پاسخ صریح این است که آری، دندان مصنوعی می تواند منبع بوی بد دهان باشد. برخلاف دندان های طبیعی، پروتزهای مصنوعی متحرک هستند و اگر به درستی تمیز نشوند، می توانند باکتری ها، پلاک ها و ذرات غذا را به خود جمع کنند. تجمع این عناصر می تواند منجر به ایجاد بوی نامطبوع و بوی بد دهان برای استفاده کنندگان از دندان مصنوعی شود.

حفظ بهداشت دهان و دندان برای همه ضروری است، اما برای افرادی که پروتز دارند بسیار مهم است. تمیز کردن منظم و مراقبت مناسب برای جلوگیری از تجمع باکتری ها و در نتیجه ایجاد بوی بد دهان ضروری است.

آیا دندان مصنوعی باعث بوی بد دهان می شود؟

آیا دندان مصنوعی باعث بوی بد دهان می شود؟

چگونه از شر بوی بد دهان ناشی از دندان مصنوعی خلاص شویم؟

برای مبارزه با بوی بد دهان همراه با دندان مصنوعی، یک روتین منظم و کامل بهداشت دهان و دندان نقش کلیدی دارد. در اینجا چند روش مؤثر برای حفظ بوی خوب دهان در هنگام استفاده از دندان مصنوعی آورده شده اند:

دندان های مصنوعی خود را روزانه مسواک بزنید.

درست مانند دندان های طبیعی، پروتزهای مصنوعی نیز باید روزانه مسواک شوند تا باکتری ها و پلاک ها از بین بروند. برای جلوگیری از آسیب رساندن به پروتز از یک مسواک دارای فرچه نرم استفاده کنید که به صورت ویژه برای دندان های مصنوعی طراحی شده است.

دندان مصنوعی را در طول شب غوطه ور کنید.

خیساندن دندان مصنوعی در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی یا مخلوطی از آب و سرکه در طول شب به از بین بردن باکتری ها و بوی بد کمک می کند. این روتین بویژه می تواند در جلوگیری از بروز بوی بد دهان مفید باشد.

دهان و لثه های خود را تمیز کنید.

حتی اگر دندان طبیعی ندارید، حفظ بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است. به آرامی لثه ها، زبان و سقف دهان خود را با یک مسواک نرم مسواک بزنید تا باکتری ها از بین بروند و گردش خون تحریک شود.

هیدراته بمانید.

هیدراته ماندن کافی برای مبارزه با خشکی دهان ضروری است که می تواند به بهبود بوی بد دهان کمک کند. در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید تا دهان خود را مرطوب نگه دارید و رشد باکتری های ایجاد کننده بو را به حداقل برسانید.

معاینه منظم دندانپزشکی

برای اطمینان از اینکه پروتز شما به درستی روی لثه های شما قرار گرفته است و زودتر برطرف کردن هر گونه مشکل احتمالی، برای معاینات منظم دندانپزشکی برنامه ریزی کنید. دندانپزشک شما می تواند راهنمایی هایی را در مورد حفظ سلامت دهان و دندان با دندان مصنوعی ارائه دهد.

چگونه دندان های مصنوعی را خوشبو می کنید؟

اطمینان از اینکه دندان های مصنوعی شما بوی خوب می دهند، بخشی جدایی ناپذیر از حفظ بهداشت دهان و دندان است. در اینجا چند نکته برای خوشبو کردن دندان های مصنوعی آورده شده اند:

از پاک کننده های دندان مصنوعی استفاده کنید:

قرص ها یا محلول های تمیز کننده دندان مصنوعی برای از بین بردن باکتری ها و بوها طراحی شده اند. برای اطمینان از تمیز کردن مؤثر، دستورالعمل های روی محصولات را دنبال کنید.

خیساندن در جوش شیرین

خیساندن دندان مصنوعی در مخلوطی از آب و جوش شیرین می تواند به خنثی کردن بوی آنها کمک کند. این ماده خوشبو کننده طبیعی برای دندان های مصنوعی ملایم بوده و در مبارزه با بوی نامطبوع مؤثر است.

از مواد شیمیایی خشن اجتناب کنید.

در حالی که تمیز کردن ضروری است، از استفاده از مواد شیمیایی خشن، سفید کننده یا پاک کننده های ساینده خودداری کنید، زیرا می توانند به مواد دندان مصنوعی آسیب رسانده و منجر به بروز مشکلات بیشتری شوند.

چگونه دندان های مصنوعی را خوشبو می کنید؟

چگونه دندان های مصنوعی را خوشبو می کنید؟

آیا چسب دندان مصنوعی می تواند باعث بوی بد دهان شما شود؟

چسب های دندان مصنوعی که معمولاً برای بهبود اندازه و تثبیت دندان های مصنوعی استفاده می شوند، در صورت عدم استفاده صحیح ممکن است در ایجاد بوی بد دهان نقش داشته باشند. استفاده بیش از حد از چسب دندان مصنوعی یا عدم تمیز کردن کامل آن می تواند منجر به تجمع باکتری شود و باعث ایجاد بوی نامطبوع شود. پیروی از دستورالعمل های سازنده برای استفاده و برداشتن چسب دندان مصنوعی و تمیز کردن دندان مصنوعی و چسب کاملاً ضروری است.

چرا دندان مصنوعی جدید بو می دهد؟

پروتزهای جدید ممکن است بوی عجیبی منتشر کنند که اغلب به عنوان بوی شیمیایی یا پلاستیک توصیف می شود. این بو معمولاً نتیجه مواد مورد استفاده در فرآیند تولید است. تمیز کردن مناسب و خیساندن در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی می تواند به از بین بردن این بوی اولیه کمک کند. اگر بو باقی ماند، با دندانپزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که مشکلی در مورد تناسب یا مواد دندان مصنوعی وجود ندارد.

آیا بوی بد دندان مصنوعی هنگام پوشیدن آنها باعث ایجاد طعم بد می شود؟

آری بوی بد دهان ناشی از دندان مصنوعی می تواند با طعم بد همراه باشد. تجمع باکتری ها و ذرات غذا روی دندان مصنوعی می تواند روی طعم دهان شما تأثیر بگذارد. رعایت بهداشت دهان و دندان، از جمله مراقبت از دندان مصنوعی و دهان، برای جلوگیری از طعم ناخوشایند هنگام استفاده از دندان مصنوعی ضروری است.

نتیجه گیری

در نتیجه، در حالی که دندان مصنوعی می تواند در ایجاد بوی بد دهان نقش داشته باشد، اقدامات پیشگیرانه و مداوم بهداشت دهان می توانند این مشکل را کاهش دهند. تمیز کردن منظم پروتزها، مراقبت مناسب از دهان و لثه و معاینات معمول دندانپزشکی برای حفظ بوی خوب دهان و سلامت کلی دهان بسیار مهم است. اگر مشکلات دائمی با بوی بد دهان یا هر گونه نگرانی مرتبط با دندان مصنوعی خود را تجربه می کنید، توصیه می شود با دندانپزشک خود مشورت کنید.

به خاطر داشته باشید که دندانپزشک شما در سلامت دهان و دندان شریک شماست و راهنمایی هایی را در مورد مراقبت از دندان مصنوعی ارائه می دهد، نگرانی ها را برطرف می کند و اطمینان می دهد که پروتز شما مناسب است.