ایمپلنت های دندانی زیرکونیا در سال های اخیر به عنوان جایگزینی امیدوارکننده برای ایمپلنت های تیتانیومی سنتی محبوبیت پیدا کرده اند. ایمپلنت دندانی زیرکونیا از یک ماده سرامیکی با کیفیت بالا به نام دی اکسید زیرکونیوم ساخته شده است.

ایمپلنت های دندانی زیرکونیا چندین مزیت را ارائه می دهند و برای افرادی گزینه مناسبی محسوب می شوند که به دنبال راه حلی طبیعی تر و فاقد فلز برای جایگزینی دندان هستند.

مزایای ایمپلنت های دندانی زیرکونیا

  • زیست سازگاری: یکی از مزایای اولیه ایمپلنت های دندانی زیرکونیا زیست سازگاری عالی آنهاست. برخلاف ایمپلنت های تیتانیومی که گاهی اوقات می تواند باعث ایجاد واکنش های آلرژیک یا حساسیت در برخی افراد شوند، ایمپلنت های زیرکونیا به دلیل ویژگی های بافت دوستدار خود شناخته می شوند. این باعث می شود که آنها برای افرادی که به فلز حساسیت یا آلرژی دارند انتخاب مناسبی باشند.
  • جذابیت زیبایی: ایمپلنت های دندانی زیرکونیا به دلیل ظاهر طبیعی خود بسیار مورد توجه قرار می گیرند. رنگ سفید زیرکونیا شباهت زیادی به دندان های طبیعی دارد و آن را به انتخابی ایده آل برای افرادی تبدیل می کند که نگران جنبه های زیبایی ترمیم دندان خود هستند. عدم وجود اجزای فلزی تضمین می کند که هیچ خطری برای نشان دادن رنگ خاکستری یا فلزی در لثه وجود ندارد.
  • استحکام و دوام: ایمپلنت های زیرکونیا به دلیل استحکام و دوام استثنایی خود شناخته شده اند. آنها می توانند در برابر فرسایش روزانه جویدن و صحبت کردن مقاومت کنند و این ویژگی آنها را به یک راه حل قابل اعتماد در دراز مدت تبدیل می کند. ایمپلنت های زیرکونیا در برابر خوردگی مقاوم هستند و مستعد زنگ زدگی یا خراب شدن در طول زمان نیستند.
  • حداقل تهاجمی بودن: ایمپلنت های دندانی زیرکونیا نسبت به ایمپلنت های تیتانیوم سنتی اغلب قطر کمتری دارند. به این معنا که در طول کاشت ایمپلنت به فرایندهای جراحی کمتر تهاجمی نیاز است. برش های کوچک تر و پارگی کمتر در بافت های اطراف باعث بهبودی سریع تر و کاهش ناراحتی بعد از عمل برای بیماران می شود.
  • رسانای حرارتی پایین: ایمپلنت های دندانی زیرکونیا رسانایی حرارتی کمی دارند، به این معنا که احساس گرما یا سرما را کمتر به بافت های اطراف منتقل می کنند. این می تواند یک مزیت قابل توجه برای افرادی باشد که به تغییرات دمایی در حفره دهان خود حساس هستند.
مزایای ایمپلنت های دندانی زیرکونیا

مزایای ایمپلنت های دندانی زیرکونیا

معایب ایمپلنت های دندانی زیرکونیایی

در حالی که ایمپلنت های دندانی زیرکونیا مزایای متعددی دارند، ضروری است که معایب احتمالی را نیز در نظر بگیرید:

  • هزینه: ایمپلنت های دندانی زیرکونیا نسبت به ایمپلنت های تیتانیومی سنتی گران تر هستند. هزینه بالاتر ممکن است مانعی برای برخی از بیماران باشد، مخصوصاً اگر بیمه آنها این فرایند را پوشش ندهد.
  • تحقیقات طولانی مدت محدود: گرچه ایمپلنت های دندانی زیرکونیا برای چندین سال مورد استفاده قرار گرفته اند، تحقیقات طولانی مدت محدودی در مورد عملکرد آنها در مقایسه با ایمپلنت های تیتانیوم در دسترس است. در حالی که آنها از نظر زیست سازگاری و زیبایی شناسی امیدوارکننده هستند، تحقیقات گسترده تری برای ارزیابی دوام طولانی مدت آنها نیاز است.
  • پیچیدگی جایگذاری آن: ایمپلنت های زیرکونیا در هنگام قرار گرفتن به دقت بالایی نیاز دارند که برای برخی از دندانپزشکان چالش برانگیزتر است. انتخاب دندانپزشک با تجربه در کاشت ایمپلنت زیرکونیایی برای اطمینان از موفق بودن نتیجه بسیار مهم است.

در نتیجه، ایمپلنت های دندانی زیرکونیایی مزایای متعددی از جمله زیست سازگاری، جذابیت زیبایی شناختی، استحکام و فرایندهای کم تهاجمی را ارائه می دهند.

با این حال، ممکن است هزینه بیشتری داشته باشند و به قرار گرفتن دقیق توسط یک دندانپزشک مجرب نیاز داشته باشند.

مانند هر فرایند دندانپزشکی دیگری، ضروری است که با دندانپزشک خود مشورت کنید تا تعیین کنید آیا ایمپلنت های دندانی زیرکونیایی برای نیازها و شرایط خاص شما انتخاب مناسبی هستند یا خیر.

بریج قوس کامل بر پایه ایمپلنت زیرکونیایی

بریج قوس کامل بر پایه ایمپلنت زیرکونیایی یک ترمیم دندانی انقلابی است که چشم انداز مطالعات ایمپلنت دندانی را متحول کرده است. این یک راه حل پیشرفته برای افرادی است که با از دست دادن دندان های کل قوس دندانی مواجه هستند و زیبایی، دوام و عملکرد استثنایی را ارائه می دهد.

بریج قوس کامل بر پایه ایمپلنت زیرکونیایی چیست؟

بریج قوس کامل بر پایه ایمپلنت زیرکونیایی یک پروتز دندان ثابت است که برای جایگزینی دندان های از دست رفته کل قوس دندانی بالا یا پایین طراحی شده است. بر خلاف پروتزهای متحرک سنتی، که می توانند ناراحت کننده باشند و توانایی فرد برای لذت بردن از غذاهای خاص را محدود کنند، این بریج با ایمپلنت به طور ایمن به ایمپلنت های دندانی متصل می شود که با جراحی درون استخوان فک قرار می گیرند.

هزینه بریج قوس کامل بر پایه ایمپلنت زیرکونیایی چقدر است؟

هنگام در نظر گرفتن بریج قوس کامل بر پایه ایمپلنت زیرکونیایی، درک هزینه های مرتبط ضروری است. قیمت این ترمیم دندانی پیشرفته بر اساس عوامل مختلف از جمله مکان، پیچیدگی مورد و تعداد ایمپلنت های مورد نیاز می تواند متفاوت باشد. به طور متوسط، هزینه ممکن است از حدود 20000 دلار شروع شود. با این حال، توجه به این نکته مهم است که قیمت ها می توانند به طور قابل توجهی نوسان داشته باشند.

برای برآورد دقیق تر و شخصی سازی شده هزینه، توصیه می کنیم با یک متخصص واجد شرایط تماس بگیرید. آنها می توانند نیازهای خاص شما را ارزیابی کنند، گزینه های درمانی را مورد بحث قرار دهند و یک نقل قول متناسب با شرایط منحصر به فرد شما ارائه دهند.

سرمایه گذاری روی سلامت دهان و لبخند خود تصمیمی است که باید با بررسی دقیق انجام شود، بنابراین امروز برای مشاوره جامع با ما تماس بگیرید.

بریج قوس کامل بر پایه ایمپلنت زیرکونیایی

بریج قوس کامل بر پایه ایمپلنت زیرکونیایی

ایمپلنت زیرکونیا در مقایسه با ایمپلنت تیتانیومی

هنگامی که صحبت از جایگزینی دندان های از دست رفته با ایمپلنت های دندانی به میان می آید، بیماران اغلب با انتخاب بین دو ماده اولیه روبرو می شوند: زیرکونیا و تیتانیومی. هر دو ماده مزایا و ملاحظات خود را دارند و درک تفاوت های بین آنها هنگام تصمیم گیری آگاهانه در مورد درمان ایمپلنت دندانی بسیار مهم است.

ایمپلنت دندان زیرکونیا:

  • جذابیت زیبایی: ایمپلنت های زیرکونیا به دلیل ظاهری شبیه دندان شناخته شده اند. آنها سفید هستند و می توانند به طور یکپارچه با دندان های طبیعی ترکیب شوند و برای افرادی که زیبایی شناسی را در اولویت قرار می دهند، انتخابی عالی است.
  • زیست سازگاری: ایمپلنت های زیرکونیا بسیار زیست سازگار هستند، به این معنا که بعید است که واکنش های آلرژیک یا حساسیت ایجاد کنند. این باعث می شود آنها برای افرادی مناسب باشند که به فلز حساسیت دارند.
  • رسانای حرارتی پایین: زیرکونیا رسانایی حرارتی پایینی دارد، به این معنا که احساسات دما را به آسانی تیتانیوم منتقل نمی کند. این می تواند برای افرادی مفید باشد که به غذاهای سرد یا گرم حساس هستند.
  • استحکام و دوام: ایمپلنت های زیرکونیا محکم و در برابر خوردگی مقاوم هستند. آنها دوام طولانی مدت قابل اعتمادی را ارائه می دهند و می توانند در برابر نیروهای جونده و گاز گرفتن مقاومت کنند.

ایمپلنت دندان تیتانیومی:

  • سابقه اثبات شده: ایمپلنت های تیتانیومی ده ها سال است که در دندانپزشکی مورد استفاده قرار می گیرند و سابقه طولانی موفق دارند. آنها استاندارد طلایی در مواد ایمپلنت در نظر گرفته می شوند.
  • اسئواینتگریشن: تیتانیوم توانایی قابل توجهی در اسئواینتگریشن (جوش خوردن با استخوان) دارد، به این معنا که با استخوان فک ترکیب می شود. این امر ثبات و طول عمر ایمپلنت را تضمین می کند.
  • تطبیق پذیری: ایمپلنت های تیتانیومی در اشکال و اندازه های مختلفی وجود دارند که باعث می شود آنها برای طیف وسیعی از موقعیت های بالینی مناسب باشند.
  • مقرون به صرفه: ایمپلنت های تیتانیومی در مقایسه با ایمپلنت های زیرکونیا مقرون به صرفه تر هستند، و آنها را به گزینه ای مقرون به صرفه تر برای برخی بیماران تبدیل می کند.

به طور خلاصه، انتخاب بین ایمپلنت زیرکونیا و تیتانیومی در نهایت به نیازها و اولویت های فردی شما بستگی دارد. اگر زیبایی شناسی را در اولویت قرار می دهید و در مورد حساسیت به فلز نگرانی هایی دارید، ایمپلنت زیرکونیا ممکن است انتخاب مناسبی باشد.

از سوی دیگر، اگر می خواهید یک راه حل خوب، همه کاره و مقرون به صرفه داشته باشید، ایمپلنت های تیتانیومی یک گزینه قابل اعتماد هستند. با دندانپزشک یا جراح دهان خود مشورت کنید تا مشخص کنید کدام ماده ایمپلنت با نیازها و ترجیحات دندانی شما مطابقت دارد.

ایمپلنت زیرکونیا در مقایسه با ایمپلنت تیتانیومی

ایمپلنت زیرکونیا در مقایسه با ایمپلنت تیتانیومی

هزینه ایمپلنت دندان زیرکونیا چقدر است؟

هزینه ایمپلنت دندان زیرکونیا بسته به عوامل مختلفی از جمله مکان، تعداد ایمپلنت های مورد نیاز و پیچیدگی مورد می تواند متفاوت باشد. به طور متوسط، می توانید انتظار داشته باشید که بدون پوشش بیمه هزینه ایمپلنت های دندانی زیرکونیا بین 1500 تا 6000 دلار برای هر ایمپلنت باشد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که قیمت ها ممکن است در مطب های دندانپزشکی مختلف به طور قابل توجهی متفاوت باشند.

برای برآورد دقیق تر و شخصی سازی شده هزینه ایمپلنت های دندانی زیرکونیا برای نیازهای دندانی خاص خود، توصیه می شود مستقیماً با یک متخصص یا کلینیک تماس بگیرید.

آنها می توانند یک نقل قول دقیق متناسب با شرایط منحصر به فرد شما ارائه دهند و اطمینان حاصل کنند که شما درک روشنی از سرمایه گذاری مورد نیاز برای درمان ایمپلنت دندانی زیرکونیای خود دارید.

اگر دندان خود را به دلیل تصادف، ضربه شدید یا کشیدن دندان از دست داده اید (چون دیگر نمی توان آن را از طریق درمان ریشه نجات داد یا ترک خورده است)، همچنان با جراحی ایمپلنت دندانی (که به عنوان یک روش کاشت دندان شناخته می شود) می توانید لبخند از دست رفته (و دندان) خود را تکمیل کنید.

کاشت ایمپلنت چیست؟

ایمپلنت دندانی شامل جایگزینی دندان کشیده شده با یک پست یا پایه فلزی است که دقیقاً به استخوان پیچ می شود تا به عنوان تکیه گاه روکش یا پروتز دندان مصنوعی عمل کند که در غیر این صورت چیزی برای نگه داشتن آن درست درون حفره دندان از دست رفته شما وجود نخواهد داشت. این جذابیت اصلی فرایند کاشت ایمپلنت دندانی است.

دندان مصنوعی، پروتز، یا روکش دندان، درست در بالای پست وصل می شوند. در عین حال، خود پست چیزی است که باعث می شود دندان های جدید شما ظاهر و احساسی درست مانند دندان های واقعی ایجاد کنند. این بهترین جایگزین برای بریج هایی است که خیلی خوب جای نمی گیرند یا پروتزهایی که تمایل به لغزیدن یا خارج شدن دارند (زیرا به هر حال به طور دائم به لثه ها و دهان شما چسبانده نمی شوند).

ایمپلنت ها به عنوان دندان های واقعی بسیار متقاعدکننده تر از پروتزهای جدا شدنی یا حتی روکش هایی هستند که روی بریج های دندانی قرار می گیرند که دندانپزشک را ملزم می کنند تا دو دندان سالم مجاور را از بین ببرد تا دندان یا دندان های مصنوعی مصنوعی را بین آنها قرار دهد و فاصله ایجاد شده در نتیجه دندان های از دست رفته را با نوعی بریج روی آنها آویزان کند.

کاشت ایمپلنت

کاشت ایمپلنت

چه زمانی از ایمپلنت دندانی استفاده می شود؟

ایمپلنت ها، بویژه انواع تک دندانی، برای افرادی می توانند استفاده شوند که یک یا چند دندان از دست داده اند. معمولاً افرادی که دندان های خود را از دست داده اند و مایل هستند راه حلی دائمی برای ترمیم دندان از دست رفته خود داشته باشند که از پروتز یا بریج دندان قابل اعتمادتر باشد، از ایمپلنت های دندانی استفاده می کنند. همچنین برای جایگزینی دندان های از دست رفته با حمایت استخوانی استفاده می شود که به دلیل بیماری پریودنتال تحلیل رفته است.

  • کشیدن: اگر دندان خراب یا از دست رفته شما هنوز کشیده نشده است، باید آن را کشید تا امکان قرار دادن پست ایمپلنت دندانی شما فراهم شود. به طور طبیعی، شما می توانید ایمپلنت را در جایی قرار دهید که هنوز یک دندان موجود است. سپس، شما همچنین می توانید دندان را با درمان اندودانتیک یا درمان ریشه نجات دهید.
  • آماده سازی: از آنجا، فک شما برای جراحی آماده خواهد بود. ممکن است لازم باشد از طریق پیوندهای استخوانی تقویت استخوان را انجام دهید تا همچنین استخوان و فضای کافی برای چسبیدن پست به فک ایجاد شود. بدون استخوان کافی برای جایگذاری ایمپلنت دندانی، ایمپلنت نخواهد چسبید.
  • کاشت یا جراحی: ایمپلنت از طریق یک ورودی درون حفره دندان کشیده شده قرار می گیرد که خود دندانپزشک آن را درون استخوان فک ایجاد کرده است. این شامل بریدن لثه و سپس سوراخ کردن خود استخوان فک به منظور قرار دادن پست یا ستون درون استخوان از طریق پیچ کردن آن در محل است.
  • دندان های سالم اطراف: دندان های طبیعی و بافت های نگهدارنده آنها در نزدیکی حفره دندانی که قرار است ایمپلنت درون آن قرار داده شود، باید در سلامت عالی باشند و دچار التهاب لثه یا پریودنتیت نباشند. در غیر این صورت، فرایند کاشت ایمپلنت دندانی موفقیت آمیز نخواهد بود.
  • ریشه دندان جدید: ایمپلنت پس از جوش خوردن، با یکی شدن پست با استخوان فک شما، به عنوان ریشه برای روکش دندان جدید شما قرار می گیرد که در بالای آن قرار می گیرد یا به پست متصل می شود. برای حمایت از اتصال بین روکش و ایمپلنت یک اباتمنت نیاز است.
  • روکش ارجح تر: کلاهک یا روکش بیشتر به دندان مصنوعی یا مجموعه ای از دندان های مصنوعی ارجحیت دارد، زیرا ظاهر دندان طبیعی دارد و حتی به دلیل تکیه گاه قرار گرفتن ایمپلنت دندانی، مانند یکی از دندان های شما احساس می شود. اباتمنتی که روکش را به ایمپلنت متصل می کند نیز شبیه دندان است، البته کوچک تر.
  • شکاف ها را پر می کند و بایت شما را احیاء می کند: ایمپلنت های دندانی قابل اعتماد هم هستند زیرا شکاف دندان از دست رفته را پر می کنند. اگر شکاف را به حال خود رها کنید و تصمیم بگیرید که از کاشت ایمپلنت دندانی خودداری کنید، دندان های شما به تدریج به سمت شکاف حرکت خواهند کرد تا بایت شما متعادل شود، بنابراین شکل فک و قرارگیری دندان ها تغییر می کند.
  • تخریب ساختار صورت را متوقف می کند: کاشت ایمپلنت می تواند از تغییر خطوط صورت، استخوان فک و چانه شما جلوگیری کند زیرا آنها به جبران شکاف دندان از دست رفته تمایل دارند. هرچه تعداد بیشتری دندان از دست رفته باشد و بدون جایگزین باقی بمانند، با افزایش سن، ساختار استخوان، صورت و فک شما بیشتر تغییر می کند.
  • بریج ایمپلنت دندانی: حتی اگر فقط یک نوع ایمپلنت دندانی تکی باشد، با قرار دادن دو پست در انتهای مقابل قوس دندانی برای ایجاد یک نوع بریج (برخلاف تخریب دندان های موجود که به عنوان محل قرارگیری بریج دندان عمل کنند) می توانید از آن برای جایگزینی یک قوس دندانی کامل از دندان های از دست رفته استفاده کنید.
زمان کاشت ایمپلنت

زمان کاشت ایمپلنت

قطعات ایمپلنت دندان

دندانی که با ایمپلنت احیاء می شود از قسمت های زیر تشکیل شده است:

  • ایمپلنت: میله، پست یا ایمپلنت تیتانیومی داخل استخوان فک پایین یا بالا (درست داخل حفره، در هر جایی که دندان شما از دست رفته است) قرار می گیرد. این یک تکیه گاه فلزی است که مانند ریشه جدید دندان ترمیم شده شما دو برابر می شود.

این ایمپلنت تیتانیومی همان چیزی است که به روکش دندان های مصنوعی یا پروتزهای مصنوعی در هنگام استفاده، احساس طبیعی فوق العاده ای می دهد. این برخلاف بریج هایی است که شما را ملزم می کنندتا دندان های سالم مجاور یا پروتزهای مصنوعی که می توانند به راحتی از جای خود خارج شوند، را از بین ببرید.

  • اباتمنت: این می تواند از پرسلن، فولاد ضد زنگ جراحی، زیرکونیا، طلا یا تیتانیوم ساخته شود. ابتمنت به داخل ایمپلنت پیچ می شود و به عنوان پرکننده یا آداپتوری عمل می کند که روکش را به ایمپلنت متصل می کند. زیرساخت یا عنصر اتصال به عنوان یک نقطه تماس حمایت کننده، پشتیبانی اضافی را به روکش می افزاید.

این آداپتور اصلی نصب ایمپلنت شما است که ایمپلنت را بهتر به روکش متصل می کند. اباتمنت ضروری است زیرا در مقایسه با اتصال مستقیم روکش به ایمپلنت، شل شدن یا ترک خوردن روکش تحت فشار گاز گرفتن را سخت تر می کند.

  • روکش: روکش بخشی از دندان ترمیم شده است که ظاهر و شکل یک دندان طبیعی را دارد. این قطعه به عنوان درپوشی عمل می کند که روی ایمپلنت خود قرار می دهید تا به عنوان جایگزین دندان شما عمل کند. روکش به گونه ای ساخته شده است که سخت باشد و در واقع در صورت ترک خوردن قابل تعویض است.

روکش معمولاً از PFM ساخته شده است که (یک آلیاژ فلزی) ذوب شده با پرسلن است به گونه ای که در نهایت شما یک دندان مصنوعی سخت تر از دندان معمولی خود خواهید داشت. این روکش سمان (چسبانده) یا روی اباتمنت پیچ می شود. اگر پیچ شود، سوراخ پیچ با مواد ترمیمی (کامپوزیت) پوشانده می شود که درون حفره ها را پر می کنند.

قطعات یک ایمپلنت

قطعات یک ایمپلنت

فرآیند کاشت ایمپلنت

در رابطه با فرآیند کاشت ایمپلنت های دندانی، در اینجا یک راهنمای گام به گام وجود دارد، که برای انجام صحیح فرایند کاشت ایمپلنت دندانی، می توانید آن را دنبال کنید.

اقدامات احتیاطی مقدماتی

قبل از هر چیز دیگری باید جراحی ایمپلنت خود را تأیید کنید. در اینجا مراحلی وجود دارند که باید انتظار داشته باشید اتفاق بیفتند. آماده شدن برای کاشت ایمپلنت های دندانی از بسیاری جهات، بیشتر از خود عمل کاشت ایمپلنت دندانی طول می کشد.

  • مشاوره اولیه: ابتدا قبل از انجام هر کاری باید با متخصص پروتز مشاوره انجام دهید. این متخصص (یا یک دندانپزشک عمومی با آموزش ویژه در کاشت ایمپلنت و ترمیم) تعیین می کند که آیا شما گزینه واجد شرایط برای دریافت ایمپلنت های دندانی هستید یا خیر.
  • معاینه جامع: دندانپزشک شما را تحت معاینه قرار خواهد داد تا سابقه دندانی و پزشکی شما را بررسی کند. او همچنین (به منظور ایجاد ماکت های دندانی) از لثه ها و دندان های شما قالب گیری می کند، بعلاوه عکسبرداری با اشعه ایکس از فک شما، بویژه ناحیه ای انجام خواهد داد که در آن دندان یا دندان هایی از دست رفته اند.
  • سی تی اسکن دهان: مواردی نیز وجود دارند که در آنها اسکن توموگرافی کامپیوتری (که همچنین تحت عنوان CAT یا سی تی اسکن شناخته می شود) از دهان شما لازم است تا دندانپزشک بداند که باید با چه چیزی کار کند. این اسکن به او کمک می کند تا مشخص نماید برای کاشت ایمپلنت دندانی چه مقدار استخوان فک موجود است یا به پیوند استخوان نیاز دارد (بویژه افرادی که فک یا چانه قوی ندارند به تقویت استخوان نیاز دارند).
  • اعصاب و سینوس ها: سی تی اسکن همچنین به مکان یابی ساختارهایی مانند سینوس ها و اعصاب کمک می کند که هنگام انجام جراحی ایمپلنت باید از آنها دوری شود. آخرین چیزی که می خواهید اتفاق بیفتد این است که در حالی که سعی می کنید دندانی که از دست داده اید را دوباره بدست آورید، دچار آسیب عصبی شوید یا سینوس های شما سوراخ شوند.

پیوند استخوان

اگر طبق تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس یا سی تی اسکن درون فک شما استخوان کافی برای نگه داشتن ایمپلنت وجود نداشته باشد، دندانپزشک می تواند گزینه هایی را برای تقویت یا تراکم استخوان به شما پیشنهاد دهد.

همانطور که در بخش های قبلی اشاره شد، برای اطمینان از وجود استخوان کافی برای جاسازی پست، ممکن است پیوند نیاز باشد. در غیر این صورت، ممکن است فرآیند کاشت ایمپلنت دندانی با شکست مواجه شود و زمانی که نیروی گاز گرفتن منظم به فک پایین اعمال شود، ممکن است ایمپلنت شما از جای خود خارج شود.

  • از پیوند استخوان چه انتظاری داریم: وقتی صحبت از تقویت فک به میان می آید، معمولاً شامل برداشتن استخوان از سایر قسمت های بدن مانند فک، لگن، یا چانه، از طریق اهدا کننده یا از طریق مواد استخوان مصنوعی (کلسیم فسفات یا هیدروکسی آپاتیت) و افزودن آن به فک شما است، به گونه ای که ایمپلنت بتواند مانند یک ریشه دندان واقعی درون عمق دهان شما لنگر بیاندازد. همچنین می توان از استخوان فرآوری شده خوک، گاو یا جسد انسان استفاده کرد.
  • در مورد افزایش عرض استخوان چه انتظاری باید داشت: افزایش عرض یا پهنای تیغه استخوان، با پیوند استخوان متفاوت است، زیرا این یک فرایند جراحی است که بدن را وادار می کند تا استخوان بیشتری را در محلی رشد دهد که بیشترین نیاز را دارد در مقایسه با قرار دادن مواد استخوانی در آنجا و جوش خوردن آن با فک. این شامل استفاده از پین ها و پیچ ها برای جدا کردن استخوان موجود است که باعث می شود بدن شما برای پر کردن شکاف ها استخوان بیشتری رشد دهد.

در صورتی که قبل از انجام فرایند کاشت ایمپلنت دندانی به یکی از این فرایندها نیاز باشد، احتمالاً چهار تا دوازده ماه طول خواهد کشید تا استخوان برای پیوند و کاشت آماده شود.

فرآیند کاشت ایمپلنت

فرآیند کاشت ایمپلنت

روش سنتی

روش سنتی به دو فرایند نیاز دارد که بین هر کدام سه تا شش ماه فاصله است. ماه های اضافی به این دلیل هستند که بیمار ابتدا کامل بهبود یابد.

  • برش اولیه: در فرایند اول، قسمت کوچکی از لثه شما در جایی که ایمپلنت قرار می گیرد (حفره دندانی که لثه پوشانده شده است) برش داده می شود. برش برای ایجاد دسترسی به حفره دندانی که قبلاً دندان از دست رفته شما وجود داشته است، ضروری است.
  • برش و ایجاد حفره: بعد از ایجاد یک برش کوچک در لثه، دندانپزشک شما دقیقاً درون استخوان یک حفره ایجاد می کند. این به خاطر قرار دادن ایمپلنت فلزی یا قرار دادن خود پست درون حفره داخل استخوان است. بعد از اتمام کاشت ایمپلنت، برش روی لثه ها بخیه زده می شود و سپس اجازه داده می شود تا بهبود یابد.
  • دوره بهبودی و فرایند دوم: پس از گذشت سه تا شش ماه از بهبودی، می توانید وارد بخش دوم روش سنتی کاشت ایمپلنت دندانی شوید. این شامل ایجاد یک برش جدید برای نمایان شدن ایمپلنت دندانی است. از آنجا، یک هیلینگ کپ یا کولار در بالای پست پیچ می شود.
  • برداشتن هیلینگ کپ: هیلینگ کپ به این دلیل این نام را گرفته است که برای القاء بهبود بافت لثه اطراف طراحی شده است. پس از گذشت چند هفته، هیلینگ کپ برداشته می شود.
  • قرار دادن اباتمنت و روکش: اباتمنتی که در بالا به آن اشاره شد اکنون در جای خود قرار می گیرد تا عنصر حمایت کننده روکش نهایی باشد. اباتمنت برای اطمینان از تناسب محکم برای روکش ضروری است تا در اثر نیروهای گاز گرفتن انسان به راحتی از جای خود جدا نشود.
روش سنتی ایمپلنت

روش سنتی ایمپلنت

فرآیند یک مرحله ای کاشت ایمپلنت

بیمارانی که نسبت به زمان انتظار طولانی مدت روش سنتی کاشت ایمپلنت دندانی بی تاب هستند به جای آن می توانند از کاشت یک مرحله ای ایمپلنت های دندانی استفاده کنند. این روش گاهی اوقات برای ایمپلنت ها استفاده می شود، اما در دسترس بودن آن به کلینیک یا دندانپزشکی بستگی دارد که جراحی را انجام می دهد.

در طول این فرایند، دندانپزشک شما ایمپلنت، اباتمنت و روکش یا بریج موقت را در یک ویزیت قرار خواهند داد. بهبود لثه باید از طریق جایگذاری قبلاً تکمیل شده ایمپلنت و بدون هیلینگ کپ انجام شود.

از سوی دیگر، دندانپزشک مجبور نیست در یک دوره سه تا شش ماهه بارها و بارها برش و بخیه زدن را انجام دهد. مجدداً، این خطر عوارض را به همراه دارد زیرا ایمپلنت های سنتی این امکان را برای بدن شما فراهم می کنند تا در مقایسه با روش کاشت دندان یک مرحله ای، خود را با قرار دادن ایمپلنت بهتر سازگار کند.

زمانی که فردی یک یا چند دندان را از دست می دهد می تواند بسیار ناراحت کننده باشد، اما با پیشرفت های فناوری دندانپزشکی، امروزه نسبت به قبل گزینه های بیشتری برای جایگزینی دندان داریم.

جایگزینی دندان از دست رفته

جایگزینی دندان از دست رفته

جایگزینی دندان چه نگرانی هایی را می تواند برطرف کند؟

دلایل متعددی وجود دارند که باعث از دست رفتن دندان می شوند. تروما، پوسیدگی و بیماری پریودنتال مقصر اصلی هستند که افرادی با شکاف در لبخند خود به دندانپزشک مراجعه می کنند.

هنگامی که آن دندان ها از بین می روند، نگرانی های زیادی وجود دارند که اگر شکاف ایجاد شده به موقع برطرف نشود، می تواند به واقعیت تبدیل شود.

اولین نگرانی مربوط به شکافی است که به جا مانده است. دندان های ما به طور دائم در جای خود ثابت نمی شوند. آنها را می توان برای حرکت در دهان دستکاری کرد، به همین دلیل است که بریس ها در کمک به شما برای بدست آوردن لبخندی که شایسته آن هستید بسیار مؤثر هستند.

با این حال، دندان هایی که به سمت هر شکاف موجود جابجا می شوند، می توانند منجر به نامرتب شدن بایت شوند. همچنین می توانند منجر به آسیب و پوسیدگی دندان های سالم باقی مانده شوند که اکنون در حال حرکت هستند. بروز بیماری لثه یکی دیگر از پیامدهای از دست رفتن دندان و جابجایی دندان های از دست رفته است.

دندان های شما به گونه ای طراحی شده اند که با هم کار کنند و در جویدن، صحبت کردن و لبخند زدن به شما کمک کنند. زمانی که دندان ها از دست رفته باشند، انجام این کارها دشوار است.

چیزی که بسیاری از بیماران اغلب از آن آگاه نیستند این است که هر چه مدت زمان طولانی تری دندان درون حفره وجود نداشته باشد، احتمال اینکه شما تحلیل استخوان را تجربه کنید بیشتر می شود. بافت استخوان فک ما دائما در حال رشد و بازسازی است. با این حال، برای سالم ماندن و رشد، به قرار گرفتن تقریباً مداوم در معرض فشار ناشی از جویدن و گاز زدن متکی است.

بدون این فشار، شما شروع به از دست دادن تدریجی استخوان در آن ناحیه از دهان خود خواهید کرد. این می تواند منجر به بروز علائم پیری زودرس شود زیرا اگر دندان های بیشتری از دست بروند، تکیه گاه صورت خود را از دست می دهید. حتی از دست دادن دندان از قسمت عقب دهان ممکن است باعث شود که دهان شما جابجا شود و صورت شما پیرتر به نظر برسد.

از دیگر عوارض بارز از دست دادن دندان، اثر زیبایی است، افراد بلافاصله متوجه از دست رفتن دندان می شوند، بخصوص در قوس دندانی بالایی، و این می تواند به عزت نفس فرد لطمه بزند. ممکن است روی توانایی شما در جویدن غذا تأثیر بگذارد و دندان های باقیمانده را بیش از حد تحت تأثیر قرار دهد. اگر دندان های بیشتری از دست رفته باشند، این دوباره بزرگ می شود.

راهکارهای جایگزینی دندان های از دست رفته

خوشبختانه، می توان برای دندان های از دست رفته جایگزین قرار داد. گزینه های جایگزینی دندان می توانند به بازیابی لبخند شما کمک کنند، اما همچنین اطمینان حاصل کنید که دندان ها و لثه های شما تا حد ممکن سالم هستند.

در زیر سه گزینه وجود دارند که دندانپزشک شما بسته به نیازهای شما ممکن است آنها را پیشنهاد دهد. دندان های جایگزین باید سال ها دوام بیاورند، بنابراین انتخاب درمانی که برای شما مناسب است مهم است.

  • ایمپلنت های دندانی
  • بریج های ثابت
  • پروتزهای پارسیل متحرک
جایگزینی دندان از دست رفته

جایگزینی دندان از دست رفته

ایمپلنت های دندانی

بسیاری از بیماران ایمپلنت ها را برای جایگزینی یک یا چند دندان یا پشتیبانی از مجموعه کاملی از پروتزهای مصنوعی انتخاب می کنند. ایمپلنت ها پست هایی هستند که با جراحی داخل فک بالا یا پایین قرار داده می شوند، جایی که به عنوان یک تکیه گاه محکم برای دندان های جایگزین عمل می کنند. آنها از تیتانیوم (فلز قوی و سبک وزن) و مواد دیگری ساخته شده اند که توسط بدن انسان پذیرفته می شوند.

اکثر بیماران متوجه می شوند که ایمپلنت ها ایمن و پایدار هستند و جایگزین خوبی برای دندان آنها است. با این حال، ایمپلنت ها برای همه افراد یک گزینه نیستند. از آنجا که ایمپلنت ها به جراحی نیاز دارند، بیماران به طور کلی باید از سلامت خوبی برخوردار باشند. بیماران یا باید استخوان کافی برای حمایت از ایمپلنت داشته باشند، یا بتوانند برای ایجاد ناحیه مورد نیاز برای ایمپلنت ها جراحی انجام دهند. بیماران همچنین باید برای متعهد شدن برای انجام مراقبت های روزانه از دهان و دندان های خود و معاینات منظم دندانپزشکی آماده باشند.

بیماری های مزمن، مانند دیابت یا لوسمی، ممکن است روند بهبودی بعد از جراحی را کند کنند. بیمارانی که این مشکلات را دارند ممکن است گزینه های مناسبی برای ایمپلنت های دندانی نباشند. استفاده از تنباکو همچنین می تواند روند بهبودی را کند نماید. دندانپزشک شما می تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که آیا درمان ایمپلنت برای شما گزینه خوبی است یا خیر.

دریافت ایمپلنت های دندانی شامل چه مراحلی می شود؟

انواع مختلفی از ایمپلنت های دندانی وجود دارند. درمان ممکن است فقط یک روز طول بکشد، یا ممکن است چندین ماه یا حدوداً در این محدوده زمانی طول بکشد. دندانپزشک شما می تواند یک طرح درمان که به احتمال زیاد برای شما موفقیت آمیز است را ترسیم کند.

درمان کاشت ایمپلنت های دندانی سه مرحله کلی دارد:

  • جایگذاری ایمپلنت های دندانی: دندانپزشک با جراحی، ایمپلنت را درون استخوان فک قرار می دهد. بعد از جراحی ممکن است مقداری تورم و یا حساسیت وجود داشته باشد، بنابراین معمولاً برای کاهش ناراحتی، داروهای مسکن تجویز می شوند. در طول روند بهبودی دندانپزشک شما ممکن است یک رژیم غذایی حاوی غذاهای نرم را توصیه کند.
  • روند بهبود: چیزی که ایمپلنت را بسیار محکم می کند این است که استخوان در اطراف آن رشد می کند و آن را در جای خود نگه می دارد. این فرآیند زمان می برد. برخی از بیماران قبل از جایگذاری دندان های جایگزین روی ایمپلنت های دندانی ممکن است نیاز داشته باشند برای بهبودی کامل ایمپلنت، چند ماه صبر کنند. سایر بیماران می توانند ایمپلنت ها و دندان های جایگزین را در یک ویزیت دریافت کنند.
  • جایگزینی دندان یا دندان های از دست رفته (پروتز): دندانپزشک یا یک تکنیسین لابراتوار به صورت سفارشی روکش بریج یا پروتزهایی را متناسب با دهان و ایمپلنت شما خواهد ساخت. پس از تکمیل، دندان های مصنوعی به پایه های ایمپلنت متصل می شوند.

مزایای ایمپلنت های دندانی:

  • ایمپلنت بیشتر شبیه دندان طبیعی است.
  • لازم نیست دندان های مجاور در روند دریافت پروتزهای مصنوعی نقش داشته باشند.
  • ایمپلنت ها ممکن است سال ها و حتی دهه ها دوام داشته باشند.
  • برخی از انواع ایمپلنت ها و دندان های مصنوعی یا پروتزهای مصنوعی را می توان تنها در یک یا دو مرتبه مراجعه به طور کامل دریافت کرد.
  • ایمپلنت ممکن است به جلوگیری از کوچک شدن استخوان فک در اثر از دست دادن دندان کمک کند.

معایب ایمپلنت های دندانی:

  • ایمپلنت های دندانی برای همه افراد مناسب نیستند، زیرا به جراحی نیاز دارند.
  • کاشت ایمپلنت های دندانی ممکن است بیشتر طول بکشد و نسبت به سایر گزینه ها ممکن است به مراجعه بیشتر به دندانپزشکی نیاز داشته باشد.
  • ایمپلنت ممکن است بیشتر از سایر درمان ها هزینه در بر داشته باشد.
جایگزینی دندان از دست رفته

جایگزینی دندان از دست رفته

بریج های ثابت

یکی دیگر از گزینه های جایگزینی دندان های از دست رفته، بریج ثابت است. این ترمیمی است که فضایی که یک یا چند دندان از دست رفته پر کرده بوده اند را پر می کند. یک بریج ثابت در جای خود چسبانده یا سمان می شود- فقط دندانپزشک می تواند آن را جدا کند.

بریج ها چگونه قرار می گیرند؟

قرار دادن بریج ها بیش از یک مرتبه ویزیت دندانپزشکی طول می کشد. در نخستین ویزیت، دندانپزشک دندان های دو طرف شکاف را آماده می کند. بریج بعداً به این دندان ها متصل خواهد شد.

سپس دندانپزشک شما از دندان ها و فضای خالی بین دندان های شما قالب گرفته و قالب را به لابراتوار دندانپزشکی ارسال می کند. تکنسین های لابراتوار، بریج را از فلز، سرامیک، سرامیک شیشه ای یا ترکیبی می سازند. دندانپزشک شما یک بریج موقت برای محافظت از دندان هایی که برای حمایت از بریج آماده شده اند، در طول زمانی که منتظر دندان دائمی هستید، قرار می دهد.

هنگام صحبت در مورد بریج های دندانی، دندانپزشک شما ممکن است از این اصطلاحات استفاده کند:

  • پونتیک: جایگزینی برای دندان از دست رفته شما.
  • روکش: “کلاهی” که روی دندان های حمایت کننده چسبانده می شود.

طی یک یا چند مراجعه بعدی، بریج نصب، تنظیم و در جای خود سمان می شود.

  • قبل از بریج، دندان ها با فضایی که یک دندان از بین رفته است نشان داده می شوند.
  • دندان های کنار شکاف برای قرار دادن بریج آماده می شوند.
  • بریج سفارشی روی دندان های آماده شده قرار می گیرد.
  • بریج در جای خود سمان می شود.

مزایای بریج های ثابت:

  • ظاهر، احساس و عملکردی مانند دندان های طبیعی دارند.
  • برای تمیز کردن به برداشتن آنها نیازی ندارید.
  • هزینه آنها کمتر از ایمپلنت های دندانی است.

معایب بریج های ثابت:

  • احتمالاً گرانتر از بریج های متحرک هستند.
  • روی دندان های کنار بریج تاثیر می گذارند.
  • برای تمیز کردن زیر پونتیک ممکن است به تلاش بیشتری نیاز باشد.
جایگزینی دندان از دست رفته

جایگزینی دندان از دست رفته

بریج های متحرک

یک بریج که با رزین چسبانده می شود اغلب بسیار کم تهاجم تر از یک بریج ثابت است.

در حالی که یک بریج ثابت برای دندان هایی که برای جویدن به آن تکیه می کنند بهترین است، اما یک بریج متحرک می تواند جایگزین خوبی برای دندان های جلوی از دست رفته باشد، که معمولاً فشار زیادی را تحمل نمی کنند.

یک بریج متحرک به دندان های مجاور در هر طرف متصل می شود. گرچه آنها به دلیل دوام کمتر نسبت به یک بریج ثابت شناخته شده اند، اما قیمت آنها نیز بسیار کمتر است.

جایگزینی دندان از دست رفته

جایگزینی دندان از دست رفته

پروتز پارسیل متحرک

همانطور که از نام آن مشخص است، یک پروتز پارسیل متحرک برای تمیز کردن به راحتی از دهان خارج می شود. پروتزهای پارسیل معمولاً دارای دندان های جایگزینی هستند که روی پایه پلاستیکی متناسب با رنگ لثه ها ثابت می شوند. پایه پلاستیکی ممکن است یک چارچوب فلزی را پوشش دهد. پروتزهای پارسیل اغلب دارای نوعی چفت هستند که به دندان های طبیعی شما می چسبند.

دندانپزشک شما همچنین ممکن است روکش یا “کلاه” را روی دندان های طبیعی شما توصیه کند. روکش ها ممکن است نحوه تناسب پروتز پارسیل متحرک با دهان شما را بهبود ببخشند.

عادت کردن به پروتز پارسیل متحرک

گذاشتن و خارج کردن پروتز پارسیل متحرک به تمرین نیاز دارد. ممکن است در چند هفته اول احساسی عجیب یا احساس تنگی داشته باشید. اما به مرور زمان باید به آن عادت کنید. هرگز با گاز زدن آن را به زور در جای خود قرار ندهید. این کار می تواند باعث خم شدن یا شکستن گیره ها شود.

پروتزهای پارسیل متحرک نباید در 24 ساعت شبانه روز استفاده شوند. ممکن است دندانپزشک به شما بگوید که قبل از خواب، دندان مصنوعی پارسیل را از دهان خارج کنید و پس از بیدار شدن دوباره آن را داخل دهان قرار دهید. معمولاً دندانپزشک شما قرار ملاقات های بعدی را برای یافتن نقاط فشار یا نقاط دردناک مشخص می کند. او پروتز شما را به گونه ای تنظیم می کند که راحت جا بیفند.

هنگامی که دندان های از دست رفته شما جایگزین شدند، غذا خوردن باید تجربه ای بسیار لذت بخش باشد. از آنجا که از دست دادن دندان ها می تواند باعث دشوار شدن صحبت کردن واضح شود، استفاده از پروتز پارسیل متحرک نیز می تواند به این مشکل کمک کند.

به مرور زمان، با بالا رفتن سن و ایجاد یک سری تغییرات داخل دهان، پروتز پارسیل متحرک ممکن است دیگر مناسب نباشد. همچنین ممکن است بشکند، ترک بخورد یا لب پر شود یا باعث لق شدن یکی از دندان ها شود. گاهی اوقات دندانپزشکان می توانند، اغلب در یک روز، تعمیرات را انجام دهند. تعمیرات پیچیده ممکن است بیشتر طول بکشند.

مزایای پروتز پارسیل متحرک:

  • معمولاً نسبت به بریج های ثابت یا ایمپلنت ها ارزان تر است.
  • معمولاً تعمیر آن آسان تر از بریج های ثابت است.

معایب پروتز پارسیل متحرک:

  • می تواند کمتر از سایر گزینه ها دوام داشته باشد.
  • آنها می توانند بشکنند یا گم شوند.
  • می تواند ناراحت کننده باشند.
  • برخی از افراد از درآوردن دندان های مصنوعی خود در شب و برای تمیز کردن خجالت می کشند.
  • ممکن است نسبت به سایر گزینه ها، به تعویض مکرر بیشتری نیاز داشته باشند.

پروتز یا دست دندان کامل متحرک

بسته به تعداد دندان هایی که در حال حاضر دارید، پروتزهای کامل متحرک می توانند نسبتاً تهاجمی باشند و به چندین بار مراجعه به دندانپزشک نیاز دارند.

بر خلاف پروتز پارسیل متحرک، که در آن تنها تعدادی از دندان ها از دست رفته اند  که جایگزین می شوند، پروتز یا دست دندان کامل متحرک برای جایگزینی همه دندان ها استفاده می شود.

در حالی که یک دست دندان کامل متحرک هم زیبا و هم کاربردی است، اما ممکن است ناراحت کننده باشد و نباید به مدت 24 ساعت در روز از آن استفاده کرد.

انتخاب جایگزین برای دندان های از دست رفته به چه عواملی بستگی دارد؟

راه حلی که در نهایت برای شما بهترین نتیجه را خواهد داشت به چندین عامل منحصر به فرد برای هر موقعیت و هر بیمار بستگی خواهد داشن:

  • تعداد دندان های از دست رفته
  • چه دندان ها پشت سر هم از دست رفته باشند یا خیر
  • چه شکاف ها در سمت جلو یا پشت دهان باشند
  • میزان تحلیل استخوانی/ مدت زمان از دست رفتن دندان ها
  • بودجه درمان

تمام گزینه های خود را بررسی کنید.

بهترین روش برای جایگزینی دندان های از دست رفته یک تصمیم مهم است. دندانپزشک شما ممکن است شما را برای مراقبت های بیشتر به یک دندانپزشک متخصص ارجاع دهد. در اینجا برخی از متخصصان دندانپزشکی که ممکن است به آنها ارجاع داده شوید آورده شده اند:

  • متخصص پروتز- ترمیم و جایگزینی دندان ها
  • جراح دهان و فک و صورت- جراحی دندان و درمان کل حفره دهان شامل گردن و صورت.
  • پریودنتیست- بیماری های پریودنتال (لثه) را درمان می کند.

با دندانپزشک خود صحبت کنید. او می تواند به پرسش های شما پاسخ دهد و به شما کمک کند تصمیم بگیرید کدام گزینه برای شما بهتر عمل می کند: ایمپلنت، بریج ثابت یا پروتز پارسیل متحرک.

آیا مزایایی بین هر راه حل جایگزینی دندان وجود دارد؟

مطمئناً هر یک از گزینه های دندانپزشکی برای دندان های از دست رفته مزایایی دارد که در دسترس شما هستند. همکاری نزدیک با دندانپزشک می تواند به شما کمک کند تا تعیین کنید کدام گزینه برای دستیابی به اهداف بهداشت دهان و دندان شما انتخاب مناسبی خواهد بود.

اگر فقط یک یا دو دندان از دست داده اید، بریج بهترین گزینه است. اگر دچار تحلیل استخوان شده اید، ممکن است هنوز گزینه دریافت ایمپلنت دندان نباشید، تا زمانی که مشکل پیوند استخوان برطرف شود. پروتزهای مصنوعی گزینه ای مقرون به صرفه تر هستند و امروزه بسیار زیبا هستند. دندان مصنوعی همچنین برای جایگزینی لثه تحلیل رفته با آکریلیک صورتی بسیار خوب است.

هر گزینه مجموعه ای از مزایای خاص خود را به همراه خواهد داشت که باید به دقت در نظر گرفته شوند. دندانپزشک شما جزئیات همه گزینه ها را با شما مطرح می کند.

ایمپلنت های دندانی بادوام ترین راه حل های طولانی مدت خواهند بود، اما هزینه بیشتری نسبت به پروتز یا بریج های دندانی دارند.