اگر دندان های شما از دست رفته اند، راه های زیادی برای پر کردن شکاف های لبخند شما وجود دارند. یکی از راه ها استفاده از فلیپر دندان است که به آن پروتز پارسیل متحرک آکریلیک نیز می گویند. فلیپر دندان یک نگهدارنده متحرک است که در امتداد سقف دهان (کام) یا روی فک پایین شما قرار می گیرد و یک یا چند دندان مصنوعی به آن متصل است. هنگامی که آن را در دهان خود قرار می دهید، ظاهر یک لبخند کامل را ایجاد می کند، حتی اگر دندان ها را به دلیل آسیب، کشیدن یا پوسیدگی از دست داده باشید.

فلیپر دندان یک پروتز پارسیل موقت است که می توانید از طریق دندانپزشک خود آن را دریافت کنید. این کار با قالب گیری از دهان شما با یک ماده نرم انجام می شود. سپس این قالب به لابراتوار دندانپزشکی ارسال می شود، که از آن برای ساختن یک فلیپر دندان سفارشی استفاده می شود که متناسب با دهان شما طراحی شده و هر شکافی بین دندان های شما را با دندان های مصنوعی پر می کند. فلیپر دندان از رزین آکریلیک درجه دندانی ساخته شده است.

اگر یک یا چند دندان از دست داده اید، ممکن است به فکر پروتز باشید. در اینجا چیزی است که باید در مورد فلیپر دندان و سایر گزینه های دندان مصنوعی بدانید، تا بتوانید بهترین انتخاب را برای خود داشته باشید.

مزایای فلیپر دندان

نکات مثبتی برای فلیپر دندان وجود دارند که آن را به گزینه ای جذاب برای دندان مصنوعی تبدیل می کنند. این موارد عبارتند از:

• مقرون به صرفه بودن: آنها نسبت به سایر انواع پروتزهای پارسیل ارزان تر هستند.
• ظاهر: آنها نسبتاً طبیعی به نظر می رسند.
• آماده سازی سریع: پس از اینکه دندانپزشک از دهان شما قالب گیری کرد، لازم نیست مدت زیادی برای فلیپر دندان خود صبر کنید.
• استفاده آسان: تنها کاری که باید انجام دهید این است که فلیپر دندان خود را داخل دهان خود قرار دهید.
• تثبیت دندان های موجود: فلیپر دندان باعث می شود که دندان های موجود کمتر جابجا شوند.

آیا می توانید با فلیپر دندان غذا بخورید؟

اگر یک یا چند دندان را از دست بدهید، ممکن است غذا خوردن برای شما دشوار شود. هنگام استفاده از فلیپر دندان نه تنها می توانید غذا بخورید، بلکه احتمالاً بهتر از زمانی قادر به جویدن خواهید بود که آنها داخل دهان شما نیستند. با این حال، مهم است که هنگام غذا خوردن با فلیپر دندان مراقب باشید، زیرا آنها از مواد سبک وزنی ساخته شده اند که شکننده هستند و می توانند به راحتی بشکنند.

معایب فلیپر دندان

در حالی که استفاده از فلیپر دندان برای پر کردن شکاف های لبخند شما فواید زیادی دارد، معایبی نیز دارد. این موارد عبارتند از:

• دوام: آنها نسبت به سایر پروتزها از مواد ارزان تر و با دوام کمتر ساخته شده اند و می توانند راحت تر ترک بخورند. اگر فلیپر دندان شما شکست، به تعمیر یا تعویض آن نیاز خواهید داشت.
• درد و ناراحتی: فلیپر دندان شما ممکن است در دهان شما احساس ناراحتی ایجاد کند، بخصوص زمانی که برای اولین بار از آن استفاده می کنید. این می تواند باعث شود فعالیت هایی مانند صحبت کردن و غذا خوردن غیر طبیعی شوند. اگر فلیپر دندان شما احساس درد ایجاد می کند، یک قرار ملاقات با دندانپزشک خود بگذارید تا آنها بتوانند نگاهی بیندازند.
• آلرژی احتمالی: ممکن است به موادی که برای ساختن فلیپر دندان استفاده می شوند حساسیت داشته باشید. حتماً سابقه آلرژی خود را با دندانپزشک خود در میان بگذارید.
• تعمیر و نگهداری: اگر فلیپر دندان خود را به خوبی پاکسازی نکنید، خطر ابتلا به بیماری لثه (ژنژیویت) و پوسیدگی دندان وجود دارد.
• خطر تحلیل لثه: یک فلیپر دندان لثه های شما را پوشش می دهد و جریان بزاق را در آن ناحیه متوقف یا کند می کند. بزاق شما به تمیز نگه داشتن لثه ها کمک می کند و از تحلیل جلوگیری می کند.
• شل شدن احتمالی به مرور زمان: فلیپر دندان برای گرفتن دندان های موجود شما ساخته شده است، اما استفاده منظم ممکن است باعث شل شدن گرفتگی شود. ممکن است لازم باشد از دندانپزشک خود بخواهید که فلیپر دندان شما را تنظیم کند تا دوباره به خوبی جا بیفتد.

هزینه های فلیپر دندان

فلیپر دندان یکی از کم هزینه ترین گزینه های دندان مصنوعی است. با این حال، هزینه های یک فلیپر دندان می تواند متفاوت باشد، بسته به مواد مورد استفاده و تعداد دندان هایی که قرار است فلیپر دندان جایگزین آنها شود.

به طور کلی، می توانید انتظار داشته باشید که بین 300 تا 500 دلار برای فلیپر دندان جلو بپردازید. اگر بیمه دندانپزشکی دارید، احتمالاً بخشی از هزینه ها را پوشش می دهد. اگر برای ترمیم فلیپر دندان به پرداخت هزینه نیاز است، یا برای تنظیمات دوره ای می توانید انتظار هزینه های اضافی را داشته باشید.

چگونه از فلیپر دندان مراقبت می کنید؟

مراقبت از فلیپر دندان آسان است اگر به برنامه نگهداری منظم پایبند باشید. درست مانند هر نگهدارنده دیگری، مهم است که هر روز فلیپر دندان خود را تمیز کنید تا پلاک (باکتری ها) و تکه های غذا زدوده شوند.

می توانید این کار را با استفاده از یک مسواک نرم، آب گرم و یک صابون ملایم مانند صابون دست یا مایع ظرفشویی انجام دهید. قبل از بازگرداندن فلیپر دندان به داخل دهان خود، آن را کاملاً شستشو دهید. از تمیز کردن فلیپر دندان خود با خمیر دندان خودداری کنید، زیرا می تواند به آن آسیب برساند.

اگر متوجه شدید که فلیپر دندان شما باعث درد یا ناراحتی می شود یا احساس لق شدن دارد، با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا آن را تعدیل کند. از حرکت دادن فلیپر دندان در دهان با زبان خودداری کنید که می تواند باعث شل شدن آن شود. همچنین ممکن است لازم باشد از خوردن غذاها و نوشیدنی های تیره رنگ مانند قهوه، آب زغال اخته و چغندر خودداری کنید.

هنگامی که از فلیپر دندان خود استفاده نمی کنید، مطمئن شوید که خشک نمی شود. خشک شدن می تواند آن را بیشتر مستعد شکستن و احساس ناراحتی کند. هنگامی که فلیپر دندان خود را از دهان خارج می کنید، آن را با قرار دادن آن محلول خیس کننده دندان مصنوعی یا آب مرطوب نگه دارید. اگر از آب استفاده می کنید، مطمئن شوید که خیلی داغ نیست، زیرا ممکن است باعث تاب برداشتن فلیپر دندان شود.

در نهایت، مهم است که با سلامت کلی دندان خود همراه باشید. اطمینان از سالم و تمیز بودن لثه ها و دندان های موجود می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری لثه، تحلیل رفتن لثه، پوسیدگی دندان، حساسیت دندان و ناراحتی کمک کند. حداقل دو مرتبه در سال برای چکاپ و پاکسازی به دندانپزشک مراجعه کنید و حداقل دو مرتبه در روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید.

چگونه تشخیص دهیم که کاندیدای فلیپر دندان هستیم؟

معمولاً از فلیپر دندان برای مدت کوتاهی استفاده می شود، مانند زمانی که فرد منتظر جایگزینی دائمی دندان مانند ایمپلنت دندانی یا بریج ثابت است. آنها اغلب برای جایگزینی دندان های جلو استفاده می شوند.

اما از آنجا که فلیپر دندان می تواند ناراحت کننده باشد و ممکن است به صورت شل در دهان بنشیند، معمولاً برای استفاده طولانی مدت توصیه نمی شود.

در برخی موارد، فلیپر دندان بهترین گزینه دندان مصنوعی دائمی برای افرادی است که دندان از دست داده اند. اگر شما کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت دندانی یا بریج ثابت نباشید، ممکن است این اتفاق بیفتد.

روش های جایگزین برای دریافت فلیپر دندان

اگر یک یا چند دندان از دست داده اید، فلیپر دندان تنها گزینه پروتز شما نیست. برخی از جایگزین های دیگر عبارتند از:

جایگزین های دائمی

این جایگزین های دندان مصنوعی به جای فلیپر دندان معمولاً با دوام هستند، اما گران تر نیز هستند:

• بریج های دندانی: اینها دندان های مصنوعی هستند که به جای اینکه بخشی از پروتز باشند، با سمان، روکش ها و باندها مستقیماً به دندان های موجود یا ایمپلنت متصل می شوند.
• ایمپلنت های دندانی: اینها پست هایی هستند که به طور مستقیم به استخوان فک وصل می شوند تا دندان مصنوعی را نگه دارند.

جایگزین های موقت

این گزینه های دندان مصنوعی موقت ارزان تر از ترمیم های دائمی هستند، اما اغلب بیشتر از فلیپر دندان دوام می آورند. آنها همچنین معمولاً گران تر هستند. این جایگزین ها عبارتند از:

• پروتز پارسیل ثابت: اینها پروتزهای پارسیلی هستند که روی دندان های موجود شما چفت می شوند و فقط در صورتی می توان از آنها استفاده کرد که دندان های سالم باقی مانده برای چسباندن آنها داشته باشید.
• اسنپ آن اسمایل: پروتز پارسیل سفارشی که روی دندان های موجود تا لثه ها قرار می گیرد بدون اینکه کام را بپوشاند.

سخن پایانی

فلیپر دندان یک گزینه محکم و مقرون به صرفه برای جایگزینی موقت دندان مصنوعی برای اکثر افراد است. اگر منتظر یک راه حل دائمی تر برای جایگزینی دندان هستید، فلیپر دندان می تواند انتخاب خوبی برای شما باشد.

اگر برای تعیین اینکه کدام گزینه برای شما بهترین است به کمک نیاز دارید، به دندانپزشک خود مراجعه کنید. آنها می توانند گزینه ها را برای شما توضیح دهند و به شما کمک کنند بهترین درمان را برای شرایط خود انتخاب کنید.

اباتمنت جزء اجباری پروتز است که یک حلقه اتصال بین قسمت کاشته شده و روکش است که به عنوان یک واحد طبیعی عمل می کند. محصولات فردی با دقت بالا بر اساس مدل سازی CAD تولید می شوند. از نظر هندسی، محصولات را می توان به دو دسته اباتمنت های مستقیم و زاویه دار تقسیم کرد.

اباتمنت زاویه دار چیست؟

اباتمنت زاویه دار، همانطور که از نام آن پیدا است، توسط وجود زاویه بین پایه ایمپلنت و روکش متمایز می شود. میزان کج بودن اباتمنت ممکن است بسته به عنصر معمولی انتخاب شده یا ویژگی های آناتومیکی خاص متفاوت باشد. اگر اجزاء استاندارد امکان بدست آوردن موقعیت مورد نیاز روکش را فراهم نکنند، از یک رویکرد فردی استفاده می شود و یک اباتمنت با شیب مورد نیاز ایجاد می کند.

مزایای اباتمنت های زاویه دار

• اباتمنت برای نصب روی هر پایه ای مناسب است که در دندانپزشکی استفاده می شود.
• شما همچنین می توانید هر گونه شبیه ساز دندان (پلاستیک، سرامیک، فلز یا کامپوزیت) را روی آن نصب کنید.

در هر صورت، مواد ساخت به گونه ای انتخاب می شوند که تعامل منفی آنها با یکدیگر حذف شود. به عنوان مثال، فلزات می توانند واکنش های الکتروشیمیایی را تحریک کنند و منجر به تجزیه تدریجی آنها و طعم بد دائمی در دهان شوند. مواد مدرن عملاً چنین چیزهایی را حذف می کنند.

استحکام – قدرت

در هر صورت، مواد ساخت به گونه ای انتخاب می شوند که فعل و انفعالات منفی آنها با یکدیگر حذف شود. به عنوان مثال، فلزات می توانند واکنش های الکتروشیمیایی را تحریک کنند و منجر به تجزیه تدریجی آنها و ایجاد طعم بد دائمی در دهان شوند. مواد مدرن عملاً چنین چیزهایی را حذف می کنند.

زیبایی شناسی

گرچه اباتمنت زاویه دار در داخل روکش قرار دارد و پس از تمام مراحل نامرئی باقی می ماند، اما زیبایی شناسی مهم است. واقعیت این است که از داخل برخی از انواع روکش ها، اباتمنت می تواند نیمه شفاف مشخص باشد، بخصوص اگر آداپتور از تیتانیوم یا مواد مشابه دارای سایه تیره ساخته شده باشد.

ایمنی

در حین کار، اباتمنت های مورد استفاده در دندانپزشکی بی اثر می مانند، یعنی به دلیل آنزیم های دهان، تغییرات دما و قرار گرفتن در معرض مواد غذایی، ترکیبات مضری را منتشر نمی کنند. با گذشت زمان، آنها خواص خود را تغییر نمی دهند و تا زمان شکست کامل، زمانی که به جایگزینی نیاز است، استحکام و ایمنی را حفظ می کنند.

نتایج تحقیقات درباره کارایی اباتمنت های زاویه دار

هنگامی که ایمپلنت های دندانی به موازات دندان های مجاور یا ایمپلنت های مجاور قرار نمی گیرند، پزشک می تواند از اباتمنت های زاویه دار برای دستیابی به کانتور ترمیمی مناسب استفاده کند. با این حال، افزایش فشار روی ایمپلنت ها و استخوان با استفاده از اباتمنت های زاویه دار مرتبط است.

در این رابطه، مسائل حل نشده ای در مورد بقای ایمپلنت و عوارض احتمالی پروتز وجود دارند که می توانند هنگام استفاده از اباتمنت های زاویه دار برای تراز کردن موقعیت های پروتز ایجاد شوند. در تحقیقاتی که روی میزان بقا و عوارض (بیولوژیکی و فنی) اباتمنت های زاویه دار انجام شده اند، نتایج ارزیابی استرس فوتوالاستیک، آنالیز اجزاء محدود و مطالعات کرنش سنج نشان دادند که افزایش زاویه بندی اباتمنت منجر به قرار دادن مقدار بیشتری تنش بر روی پروتزها و استخوان اطراف آن نسبت به اباتمنت های مستقیم می شود. با این حال، مطالعات بقا، کاهش قابل توجهی در طول عمر پروتزها در ارتباط با اباتمنت های زاویه دار نشان ندادند. علاوه بر این، هیچ تحلیل استخوان اضافی در مجاورت ایمپلنت هایی که از اباتمنت های زاویه دار پشتیبانی می کردند، در مقایسه با اباتمنت های مستقیم وجود نداشت و اباتمنت های زاویه دار باعث افزایش بروز شل شدن پیچ نشدند. استفاده از اباتمنت های زاویه دار، موازی شدن ایمپلنت های غیر تراز را تسهیل می کند و در نتیجه ساخت پروتز را آسان تر می کند. این اباتمنت ها همچنین می توانند به پزشک کمک کنند از ساختارهای آناتومیکی در هنگام قرار دادن ایمپلنت اجتناب کند. علاوه بر این، استفاده از اباتمنت های زاویه دار می تواند زمان درمان، هزینه ها و نیاز به انجام روش های بازسازی هدایت شده استخوان را کاهش دهد.

مواد اباتمنت زاویه دار

تولید اباتمنت های زاویه دار بر اساس بسیاری از انواع مواد خام انجام می شود، اما همه گزینه ها با وجود شاخص های شرح داده شده در بالا متمایز می شوند:

اباتمنت های تیتانیومی

تیتانیوم به دلیل استحکام بی نظیر خود در میان همه جایگزین ها متمایز است که خود را به عنوان بهترین انتخاب مناسب برای منطقه جویدن معرفی کرده است. اباتمنت تیتانیومی کاملاً ریشه می گیرد و در هیچ محیطی ترکیبات مضری از خود ساطع نمی کند. با توجه به پارامترهایی که دارد، در حین حرکات میکرو، رفتاری ایده آل دارد که در مورد استرس ناشی از خوردن، اجتناب ناپذیر است.

اباتمنت های زیرکونیوم

در این مورد، ما در مورد ماده ای صحبت می کنیم که کاملاً ریشه می گیرد. زیرکونیوم با بیش از دو دهه سابقه به عنوان یک ماده دندانپزشکی، خود را، بویژه در کاربردهای زیبایی، به عنوان بهترین ثابت کرده است.

اباتمنت های پلاستیکی

این یک گزینه بودجه است که یا به دریافت اباتمنت با بودجه محدود، زمانی که بدن همه مواد دیگر را رد می کند، یا به صورت واحدهای ساختاری موقت کمک می کند. اباتمنت های پلاستیکی باعث تحریک غشاء مخاطی نمی شوند، در مقابل تنش های قابل توجه در خم شدن مقاومت می کنند، و در طول زمان در برابر خستگی سازه تسلیم نمی شوند. مواد مورد استفاده در دندانپزشکی به طور کامل با قطعات فلزی سیستم ها پیوند می خورند و تعامل کنش دارند.

دیابتی ها اغلب ممکن است دچار مشکلات دندانی ناشی از بیماری و عفونت لثه شوند. این مشکلات دندانی روی دندان ها و لثه ها تأثیر می گذارند و می توانند باعث تخریب و تحلیل استخوان و بافت لثه نگهدارنده دندان ها در جای خود شوند و در نهایت منجر به از دست دادن دندان شوند. دندانپزشکان بهترین راه حل های درمانی مراقبت از دندان را برای بیماران دیابتی که در اثر پریودنتیت دندان از دست داده اند ارائه می دهند. پروتز یا ایمپلنت های دندانی را می توان راه حلی برای جایگزینی دندان های از دست رفته در نظر گرفت، اما کدام روش مراقبت از دندان بهترین است؟ یاد بگیرید که مدیریت قند خون چگونه می تواند سلامت دهان و دندان را بهبود دهد و تفاوت بین ایمپلنت های دندانی و دندان مصنوعی را در مورد راه حل های مراقبت از دندان برای دیابتی ها یاد بگیرید.

عوارض شایع سلامت دهان و دندان ناشی از دیابت

بیماران دیابتی که با مدیریت روزانه سطح گلوکز خون دست و پنجه نرم می کنند ممکن است خود را در معرض یک پاسخ التهابی به باکتری های ناشی از پلاک قرار دهند که هنگام غذا خوردن روی دندان ها انباشته می شوند. باکتری پلاک می توانند منجر به بروز عوارض سلامت دهان از جمله بیماری لثه و عفونت به شکل ژنژیویت (مرحله اولیه بیماری لثه)، پریودنتیت (بیماری پیشرفته لثه)، یا عفونت های قارچی دهان از جمله برفک دهان شوند. عوامل شایعی که شروع بیماری لثه را نشان می دهند عبارتند از: بوی بد دهان، خشکی دهان، تورم، خونریزی یا تحلیل لثه ها و لق شدن یا از دست دادن دندان ها. برای جلوگیری از عوارض بیشتر سلامت و تندرستی دهان، انجمن دیابت آمریکا یک روتین بهداشتی روزانه خوب برای دندان ها و لثه ها را همراه با معاینات منظم دندانپزشکی هر شش ماه یک مرتبه توصیه می کند.

گزینه های مراقبت از دندان برای بیماران دیابتی

گزارش جراحان عمومی در مورد بهداشت دهان نشان می دهد که سلامت دهان و دندان جزء جدایی ناپذیر سلامت عمومی، رفاه و کیفیت زندگی است. کنترل ضعیف قند خون و مدیریت دیابت می تواند منجر به بروز پریودنتیت شود که به نوبه خود می تواند روی سطوح گلوکز (قند) خون تأثیر منفی بگذارد. مدیریت نادرست دیابت می تواند عوارض ناشی از سلامت دهان و دندان و بهبودی پس از جراحی را افزایش دهد و بهبودی بدن و رشد استخوان فک در اطراف ایمپلنت های دندانی و نگه داشتن آن را دشوارتر کند.

به منظور تعیین بهترین راه حل مراقبت از دندان، هر بیمار دیابتی به صورت موردی مورد ارزیابی قرار می گیرد تا مشخص شود که آیا سلامت کلی و سن آنها با دستورالعمل های ایمپلنت های دندانی مطابقت دارد یا خیر. گرچه کنترل دیابت نوع 1 دشوارتر است، اما دیابتی هایی که سابقه بهبودی ثابتی دارند، در معرض خطر بالایی برای عفونت پس از ایمپلنت قرار ندارند و سلامت آنها مطابق با دستورالعمل های کاشت ایمپلنت های دندانی است، می توانند گزینه هایی خوبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی در نظر گرفته شوند. افرادی که سلامتی ضعیفی دارند یا افرادی که دارای عوارض استخوان فک تلقی می شوند، به دلیل خطر زمان بهبودی مورد نیاز و بهبودی پس از ایمپلنت، توصیه می شود از انجام جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی اجتناب کنند. در این صورت، پروتزهای مصنوعی در کنار یک روتین بهداشتی روزانه و بهداشت دهان و دندان و مراقبت از پروتز بهترین گزینه هستند. پروتزهای مصنوعی با قطعات بدون فلز که از یک فرآیند خاص، تحت فشار و حرارت پخته شده، از آکریلیک سبک وزن و با استحکام بالا ساخته شده اند، برای بیمارانی که به یک راه حل بادوام و مقرون به صرفه علاقه مند هستند، گزینه های خوبی هستند.

ما سبک های مختلفی از پروتزهای دست دندان کامل و پارسیل را ارائه می دهیم تا طیف وسیعی از گزینه های دندان مصنوعی راحت و مقرون به صرفه را به شما اطمینان دهیم.

مراقبت روزانه از دندان مصنوعی و دیابت

بسیاری از بیماران دیابتی با بالا رفتن سن، با از دست دادن دندان های خود دست و پنجه نرم می کنند. بیماران دیابتی باید به صورت روزانه به درستی سطح گلوکز خون خود را مدیریت کنند تا از بروز عوارض بیشتر سلامت و تندرستی دهان و دندان جلوگیری کنند. انجمن دیابت آمریکا یک روتین روزانه خوب برای مراقبت از دندان ها و لثه ها را همراه با معاینات منظم هر شش ماه یک مرتبه توصیه می کند. برای از بین بردن خشکی دهان و کنترل برفک عفونت قارچی، کنترل دیابت را به خوبی حفظ کنید، از سیگار کشیدن خودداری کنید و دندان های مصنوعی را روزانه بردارید و تمیز کنید. همچنین توصیه می شود پس از صرف غذا دهان را بشویید و به آرامی دندان ها و دندان های مصنوعی را تمیز کنید تا از تحریک بافت لثه جلوگیری کنید و تجمع پلاک را کنترل کنید. از آنجا که در هنگام خواب بزاق کمتری تولید می شود، پروتزهای مصنوعی باید قبل از چرت زدن برداشته شوند و در آب یا محلول ملایم خیس کردن پروتز در طول شب خیسانده شوند تا از تجمع باکتری های پلاک روی پروتزها و دندان های نگهدارنده جلوگیری شود.

ایمپلنت های دندانی برای بیماران دیابتی

افراد دیابتی با سطح قند خون کنترل شده ممکن است گزینه های مناسبی برای کاشت ایمپلنت های دندانی باشند، اما همچنان می توانند به مراقبت های ویژه قبل و بعد از جراحی ایمپلنت های دندانی، برای به حداقل رساندن عوارض نیاز داشته باشند. بر اساس یک ارزیابی کیفیت در سال 2019 از بررسی های سیستماتیک در مورد کاشت ایمپلنت دندانی در بیماران دیابتی، شواهد مطالعات اخیر نشان می دهند که درمان ایمپلنت دندانی گزینه ای مطمئن برای توانبخشی دهان در بیماران دیابتی است، زیرا باعث افزایش طول عمر دندان های اطراف، بهبود تغذیه و کنترل متابولیک می شود. دندانپزشک شما پس از یک معاینه کامل دهان با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس، قادر خواهد بود تشخیص دهد که آیا شما گزینه مناسبی برای ایمپلنت های دندانی هستید یا خیر.

ایمپلنت های دندانی ظاهر و احساسی شبیه دندان های خودتان دارند. رنگ آنها به گونه ای انتخاب می شود تا به طور طبیعی با دندان های موجود مطابقت داشته باشند و به گونه ای طراحی شده اند که با استخوان ترکیب شوند تا دائمی شوند.

دندان مصنوعی یک انتخاب محبوب برای افرادی است که دندان های از دست رفته دارند و راهی برای احیاء عملکرد و بازگرداندن زیبایی به لبخند آنها ارائه می دهد. با این حال، یکی از مشکلات شایعی که استفاده کنندگان از پروتز ممکن است با آن مواجه شوند، لق شدن دندان های مصنوعی آنها (معروف به پروتزهای لق) است.

پروتز دندان مصنوعی چیست؟

پروتز یک ابزار دندانی متحرک (مصنوعی) است که جایگزین دندان های از دست رفته و بافت های اطراف لثه می شود. معمولاً از یک دندان های مصنوعی در یک پایه آکریلیک پلاستیکی یا فلزی همرنگ لثه تشکیل شده است. پروتزهای مصنوعی می توانند کامل (جایگزین همه دندان ها) یا پروتزهای پارسیل (جایگزین تنها تعدادی از دندان ها) باشند، که راه حلی قابل تنظیم برای درجات مختلف از دست دادن دندان ارائه می دهند. آنها قابل جابجایی هستند، به راحتی تمیز می شوند و از طریق طراحی خوب (از مکش طبیعی استفاده می کنند) یا با خمیر یا چسب مخصوص در جای خود ثابت می شوند.

مواد مورد استفاده در ساخت دندان مصنوعی

دندان مصنوعی معمولاً از رزین آکریلیک یا ترکیبی از آکریلیک و فلز ساخته می شود. پروتزهای آکریلیک سبک و مقرون به صرفه تر هستند، در حالی که پروتزهای دارای پایه فلزی استحکام و دوام بیشتری دارند. پیشرفت در زمینه تکنولوژی دندانپزشکی همچنین مواد پروتز قابل انعطافی را معرفی کرده است که راحتی بیشتر و ظاهر طبیعی تری را ارائه می دهند.

دندان مصنوعی چقدر می تواند دوام بیاورد؟

طول عمر پروتز بسته به عواملی مانند کیفیت مواد، شیوه های بهداشت دهان و دندان استفاده کننده و دفعات نگهداری تخصصی می تواند متفاوت باشد. به طور متوسط، یک پروتز ممکن است بین 5 تا 8 سال دوام بیاورد. با این حال، در این مدت ممکن است به تنظیمات یا ریلاین کردن نیاز داشته باشند تا با تغییرات حفره دهان تطبیق یابند.

علل شلی دندان مصنوعی

عوامل متعددی می توانند در لق شدن دندان مصنوعی در طول زمان نقش داشته باشند. یکی از دلایل اصلی، تغییرات در استخوان فک و بافت لثه است. از دست دادن دندان منجر به تحلیل استخوان می شود و باعث کوچک شدن تدریجی فک و بافت دهان می شود. این امر آناتومی صورت و دهان را تغییر می دهد که منجر به از بین رفتن تناسب پروتز می شود. فرسایش طبیعی، بهداشت ضعیف دهان و نگهداری ناکافی از پروتز نیز می تواند با شلی پروتز ارتباط داشته باشد.

اهمیت ریلاین کردن منظم دندان مصنوعی

دندان مصنوعی من لق شده است! ریلاین کردن دندان مصنوعی یک جنبه حیاتی از حفظ ثبات و راحتی پروتز مصنوعی است. به مرور زمان، استخوان فک و بافت لثه دستخوش تغییراتی می شوند (تحلیل استخوان)، و بیماران متوجه عدم تناسب دندان مصنوعی خود می شوند. ریلاین کردن منظم به تنظیم پروتز با این تغییرات کمک می کند. به طور معمول، به افرادی که از پروتزهای مصنوعی استفاده می کنند توصیه می شود که هر دو سال یک مرتبه پروتزهای خود را بررسی و احتمالاً ریلاین کرده تا از تناسب پروتز خود و جلوگیری از بروز ناراحتی یا مشکلات سلامت دهان و دندان اطمینان حاصل کنند.

دندان مصنوعی من لق است؟

دستیابی به تناسب بهتر برای دندان مصنوعی برای راحتی، عملکرد و رضایت کلی از پروتز بسیار مهم است. در صورتی که در مورد تناسب پروتزهای خود با مشکلی مواجه هستید، در اینجا چند گام وجود دارند که می توانید برای بهبود راحتی خود و ثبات آنها انجام دهید:

با دندانپزشک خود مشورت کنید.

نخستین و مهم ترین گام این است که با دندانپزشک یا متخصص پروتز دندانی خود مشورت کنید. آنها می توانند تناسب دندان مصنوعی شما را ارزیابی کنند، هر گونه مشکلی را شناسایی کنند و راه حل های مناسب را پیشنهاد دهند.

معاینات منظم دندانپزشکی

برای معاینات منظم توسط دندانپزشک خود برنامه ریزی کنید، زیرا تغییرات در استخوان فک یا بافت های دهان شما در طول زمان ممکن است به اصلاح دندان مصنوعی شما نیاز داشته باشند. آنها همچنین دندان های طبیعی، زخم های دهان و فرسایش روزمره پروتز شما را تحت نظر خواهند داشت.

چسب های دندان مصنوعی

از چسب دندان مصنوعی به مقدار کم و فقط طبق دستور استفاده کنید. در حالی که چسب دندان مصنوعی می تواند ثبات را بهبود بخشد، استفاده بیش از حد ممکن است نشان دهنده یک دندان مصنوعی باشد که به درستی قرار نمی گیرد و به تنظیم تخصصی در کلینیک دندان مصنوعی نیاز دارد.

بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید.

برای جلوگیری از تحریک و حفظ سلامت دهان، دندان مصنوعی خود را روزانه پاکسازی کنید. برای مراقبت از پروتز مصنوعی، از یک مسواک دارای فرچه نرم یا یک مسواک دندان مصنوعی و پاک کننده دندان مصنوعی ملایم استفاده کنید. از خمیر دندان ساینده روی دندان مصنوعی خودداری کنید، زیرا می تواند به مواد دندان مصنوعی آسیب برساند.

با احتیاط از دندان مصنوعی خود استفاده کنید.

پروتز یا دندان های مصنوعی خود را روی یک سطح نرم مانند یک حوله تا شده قرار دهید تا در صورت افتادن نشکنند. هنگام بیرون آوردن یا گذاشتن آنها داخل دهان، از اعمال نیروی بیش از حد خودداری کنید.

رژیم غذایی خود را تنظیم کنید.

در ابتدا، غذاهای جامد یا جویدنی کمتر بخورید، به غذاهای نرم تر بچسبید و به تدریج یک رژیم غذایی معمولی را مجدداً اضافه کنید. جویدن هر دو طرف دهان می تواند به توزیع یکنواخت فشار کمک کند.

ریلانرهای بدون نسخه

ریلاینرهای بدون نسخه دندان مصنوعی با افزودن یک لایه بالشتک به پایه دندان مصنوعی، می توانند یک راه حل موقت ارائه دهند. با این حال، اینها جایگزینی برای تنظیمات تخصصی نیستند و باید تحت راهنمایی دندانپزشک استفاده شوند.

پدها یا بالشتک های دندان مصنوعی

پدها یا بالشتک های دندان مصنوعی را می توان روی سطح پروتز قرار داد تا راحتی را بهبود بخشند. اینها به صورت بدون نسخه در دسترس هستند و می توانند یک راه حل موقت در زمان انتظار برای تنظیم تخصصی باشند.

از انجام تنظیمات اجتناب کنید.

از تلاش برای تنظیم دندان مصنوعی خود در منزل خودداری کنید. تنظیمات توسط فرد غیر متخصص می تواند منجر به بروز آسیب های جبران ناپذیری شود. همیشه برای هر مشکلی با هر گونه دندان مصنوعی لق به دنبال کمک تخصصی باشید.

به فکر ریلاین کردن باشید.

اگر پروتزهای مصنوعی شما شل هستند یا شما را اذیت می کنند، ممکن است زمان آن رسیده باشد که دندان آنها را ریلاین کنید. این شامل اضافه کردن مواد به سطح اتصالات پروتز برای بهبود تناسب آن و کاهش فاصله است. ریلاین کردن دندان مصنوعی به پروتز شما کمک می کند تا به صورت ایمن روی لثه های شما قرار بگیرد. دندانپزشک شما می تواند تشخیص دهد که آیا ریلاین کردن ضروری است یا خیر و بر این اساس این عمل را انجام دهد.

به فکر استفاده از پروتزهای بر پایه ایمپلنت باشید.

برای یک راه حل دائمی تر، پروتزهای بر پایه ایمپلنت را در نظر بگیرید. ایمپلنت های دندانی یک پایه پایدار حمایت کننده را فراهم می کنند و پروتزهای مصنوعی (اوردنچر) را می توان به طور ایمن به ایمپلنت ها متصل کرد و ثبات و راحتی را بهبود بخشید. اوردنچر ثبات و توانایی دوباره خوردن همه انواع غذاها را ارائه می دهد، که شایع ترین دلیلی است که بیمار “پرتز مصنوعی را بیرون می آورد”.

مشکلات شایع با دندان های مصنوعی

پروتزهای مصنوعی در عین حال که راه حلی مقرون به صرفه برای جایگزینی دندان ارائه می کنند، می توانند در معرض مسائل یا مشکلات مختلفی باشند. برای افرادی که پروتز دارند ضروری است که از این مسائل شایع آگاه باشند و برای حفظ سلامت و راحتی دهان و دندان به آنها رسیدگی کنند. معاینات منظم دندانپزشکی، نگهداری مناسب و رسیدگی به موقع به مسائل می تواند به استفاده کنندگان از پروتز کمک کند تا بر این مشکلات غلبه کنند و تجربه راحت تر و کاربردی تر با دندان های مصنوعی خود را تضمین کنند.

در اینجا برخی از شایع ترین دلایل مشکلات مرتبط با دندان مصنوعی آورده شده اند:

شل بودن

علت: تغییرات در استخوان فک در طول زمان می تواند منجر به عدم تناسب و باعث شل شدن دندان مصنوعی شود.

راه حل: برای برطرف کردن مشکل لق شدن دندان مصنوعی، ممکن است تنظیمات منظم، ریلاین کردن یا تعویض احتمالی دندان مصنوعی ضروری باشد.

ناراحتی و نقاط دردناک

علت: دندان مصنوعی که درست قرار نمی گیرد می تواند باعث ایجاد نقاط فشار و منجر به بروز ناراحتی و نقاط دردناک شود.

راه حل: تنظیمات تخصصی توسط دندانپزشک یا متخصص پروتز برای بهبود تناسب و راحتی دندان مصنوعی.

مشکل در جویدن و صحبت کردن

علت: دندان مصنوعی که به درستی قرار نگیرد می تواند روی توانایی جویدن غذا تأثیر بگذارد و ممکن است در صحبت کردن مشکل ایجاد کند.

راه حل: تنظیمات مناسب و در صورت لزوم تکیه دادن برای افزایش ثبات و عملکرد.

تحریک لثه و بافت

علت: پروتزهایی که به خوبی از آنها نگهداری نمی شود یا به صورت منظم تمیز نمی شوند می توانند باعث تحریک و التهاب لثه ها و بافت های دهان شوند.

راه حل: بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید، پروتزهای مصنوعی را به طور مرتب تمیز کنید و با تنظیمات تخصصی از تناسب مناسب اطمینان حاصل کنید.

شکستگی یا ترک خوردگی

علت: افتادن تصادفی یا جابجایی نادرست می تواند منجر به شکستگی یا ترک خوردگی پروتز شود.

راه حل: بسته به میزان آسیب، ممکن است برای پروتزهای قدیمی تعمیر یا تعویض لازم باشد. از افتادن دندان مصنوعی خودداری کنید و با احتیاط از آنها استفاده کنید.

لک شدن و تغییر رنگ

علت: عادات بد پاکسازی، مصرف برخی غذاها یا نوشیدنی ها و استفاده از تنباکو می تواند منجر به لکه دار شدن یا تغییر رنگ پروتزها شود.

راه حل: پاکسازی منظم با استفاده از پاک کننده های دندان مصنوعی، اجتناب از مواد ایجاد کننده لکه و تمیز کردن تخصصی در صورت نیاز.

تحلیل استخوان

علت: در پی از دست رفتن دندان، استخوان فک ممکن است دچار تحلیل شود و تناسب دندان مصنوعی را در مدت زمان طولانی تغییر دهد.

راه حل: معاینات منظم دندانی برای نظارت بر تغییرات استخوانی، با تنظیمات احتمالی یا ریلاین کردن دندان مصنوعی.

مشکل با چسب ها

علت: استفاده بیش از حد از چسب های دندان مصنوعی ممکن است نشان دهنده نامناسب بودن دندان مصنوعی باشد.

راه حل: ارزیابی تخصصی برای اطمینان از تناسب خوب پروتز مصنوعی، کاهش نیاز به استفاده بیش از حد از چسب.

تغییرات گفتار

علت: تنظیم دندان مصنوعی ممکن است به طور موقت روی الگوهای گفتار تأثیر بگذارد.

راه حل: صحبت کردن با دندان مصنوعی را تمرین کنید و اگر مشکلات همچنان ادامه داشتند، برای تنظیمات از مشاوره تخصصی استفاده کنید.

جایگزین های مدرن: ایمپلنت های دندانی

در حالی که پروتز یک راه حل سنتی و کوتاه مدت برای جایگزینی دندان بوده است، ایمپلنت های دندانی جایگزینی مدرن و دائمی تر هستند. درمان ایمپلنت های دندانی شامل قرار دادن پست های تیتانیومی درون استخوان فک است که پایه ای پایدار برای مجموعه جدیدی از دندان های مصنوعی سرامیکی ایجاد می کند. این فرایند در مقایسه با پروتزهای سنتی، ثبات، عملکرد و زیبایی بالاتری را ارائه می دهد. در حالی که هزینه اولیه بالاتر است، مزایای طولانی مدت و ظاهر و احساس طبیعی، ایمپلنت های دندانی را به یک انتخاب محبوب تبدیل می کند.

دو گزینه متفاوت برای ایمپلنت های دندانی وجود دارد – گزینه های بریج ثابت و متحرک. یک دست دندان کامل (All on 4) روی ایمپلنت های دندانی پیچ می شود و فقط می تواند توسط دندانپزشک برداشته شود، یا یک اوردنچر که روی ایمپلنت های دندانی می چسبد و در مقایسه با پروتزهای سنتی استحکام و پشتیبانی بیشتری ارائه می دهد (دیگر پروتز لقی وجود ندارد) و برای تمیز کردن آسان می توان آن را برداشت.

دندان مصنوعی لق دارید؟ دندانپزشک می تواند کمک کند

به خاطر داشته باشید، کلید دستیابی به تناسب بهتر، ارتباط باز با دندانپزشک است. آنها تخصص لازم برای ارزیابی وضعیت شما، توصیه راه حل های مناسب و اطمینان از اینکه پروتز دندانی جدید شما متناسب با آناتومی منحصر به فرد دهان شما است را دارند.

درک علل و راه حل های دندان مصنوعی لق برای افرادی که به دنبال گزینه های جایگزین مؤثر دندان هستند بسیار مهم است. ریلاین کردن منظم، نگهداری مناسب و آگاهی از جایگزین های مدرن مانند ایمپلنت های دندانی می تواند افراد را در تصمیم گیری آگاهانه در مورد سلامت دهان، سلامت کلی و اهداف بلند مدت خود توانمند کند. ما به مراجعه کنندگان خود مشاوره بدون الزام کاشت ایمپلنت دندانی را توسط متخصص ارائه می دهیم تا این امکان را برای بیماران خود فراهم کنیم تا گزینه های خود را بهتر درک کنند.

در نهایت، چه انتخاب شما پروتزهای سنتی باشد و چه در جستجوی گزینه های ایمپلنت دندانی باشید، همکاری نزدیک با دندانپزشک برای دستیابی به بهترین نتیجه ممکن برای جایگزینی دندان مورد نظرتان ضروری است.

وقتی صحبت از سلامت دهان و دندان به میان می آید، بوی بد دهان یکی از نگرانی هایی است که بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد، چه دندان های طبیعی داشته باشند و چه از دندان مصنوعی استفاده کنند. پروتزهای مصنوعی که اغلب به عنوان راه حلی برای دندان های از دست رفته انتخاب می شوند، گاهی اوقات می توانند باعث بوی بد دهان یا بوی نامطبوع شوند. در این مقاله، به عواملی بررسی خواهیم پرداخت که ممکن است در ایجاد بوی بد دهان در افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می کنند، نقش داشته باشند، همچنین نحوه کاهش این مشکل و برطرف کردن نگرانی های مرتبط با آن را بررسی خواهیم کرد.

آیا دندان مصنوعی باعث بوی بد دهان می شود؟

پاسخ صریح این است که آری، دندان مصنوعی می تواند منبع بوی بد دهان باشد. برخلاف دندان های طبیعی، پروتزهای مصنوعی متحرک هستند و اگر به درستی تمیز نشوند، می توانند باکتری ها، پلاک ها و ذرات غذا را به خود جمع کنند. تجمع این عناصر می تواند منجر به ایجاد بوی نامطبوع و بوی بد دهان برای استفاده کنندگان از دندان مصنوعی شود.

حفظ بهداشت دهان و دندان برای همه ضروری است، اما برای افرادی که پروتز دارند بسیار مهم است. تمیز کردن منظم و مراقبت مناسب برای جلوگیری از تجمع باکتری ها و در نتیجه ایجاد بوی بد دهان ضروری است.

چگونه از شر بوی بد دهان ناشی از دندان مصنوعی خلاص شویم؟

برای مبارزه با بوی بد دهان همراه با دندان مصنوعی، یک روتین منظم و کامل بهداشت دهان و دندان نقش کلیدی دارد. در اینجا چند روش مؤثر برای حفظ بوی خوب دهان در هنگام استفاده از دندان مصنوعی آورده شده اند:

دندان های مصنوعی خود را روزانه مسواک بزنید.

درست مانند دندان های طبیعی، پروتزهای مصنوعی نیز باید روزانه مسواک شوند تا باکتری ها و پلاک ها از بین بروند. برای جلوگیری از آسیب رساندن به پروتز از یک مسواک دارای فرچه نرم استفاده کنید که به صورت ویژه برای دندان های مصنوعی طراحی شده است.

دندان مصنوعی را در طول شب غوطه ور کنید.

خیساندن دندان مصنوعی در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی یا مخلوطی از آب و سرکه در طول شب به از بین بردن باکتری ها و بوی بد کمک می کند. این روتین بویژه می تواند در جلوگیری از بروز بوی بد دهان مفید باشد.

دهان و لثه های خود را تمیز کنید.

حتی اگر دندان طبیعی ندارید، حفظ بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است. به آرامی لثه ها، زبان و سقف دهان خود را با یک مسواک نرم مسواک بزنید تا باکتری ها از بین بروند و گردش خون تحریک شود.

هیدراته بمانید.

هیدراته ماندن کافی برای مبارزه با خشکی دهان ضروری است که می تواند به بهبود بوی بد دهان کمک کند. در طول روز مقدار زیادی آب بنوشید تا دهان خود را مرطوب نگه دارید و رشد باکتری های ایجاد کننده بو را به حداقل برسانید.

معاینه منظم دندانپزشکی

برای اطمینان از اینکه پروتز شما به درستی روی لثه های شما قرار گرفته است و زودتر برطرف کردن هر گونه مشکل احتمالی، برای معاینات منظم دندانپزشکی برنامه ریزی کنید. دندانپزشک شما می تواند راهنمایی هایی را در مورد حفظ سلامت دهان و دندان با دندان مصنوعی ارائه دهد.

چگونه دندان های مصنوعی را خوشبو می کنید؟

اطمینان از اینکه دندان های مصنوعی شما بوی خوب می دهند، بخشی جدایی ناپذیر از حفظ بهداشت دهان و دندان است. در اینجا چند نکته برای خوشبو کردن دندان های مصنوعی آورده شده اند:

از پاک کننده های دندان مصنوعی استفاده کنید:

قرص ها یا محلول های تمیز کننده دندان مصنوعی برای از بین بردن باکتری ها و بوها طراحی شده اند. برای اطمینان از تمیز کردن مؤثر، دستورالعمل های روی محصولات را دنبال کنید.

خیساندن در جوش شیرین

خیساندن دندان مصنوعی در مخلوطی از آب و جوش شیرین می تواند به خنثی کردن بوی آنها کمک کند. این ماده خوشبو کننده طبیعی برای دندان های مصنوعی ملایم بوده و در مبارزه با بوی نامطبوع مؤثر است.

از مواد شیمیایی خشن اجتناب کنید.

در حالی که تمیز کردن ضروری است، از استفاده از مواد شیمیایی خشن، سفید کننده یا پاک کننده های ساینده خودداری کنید، زیرا می توانند به مواد دندان مصنوعی آسیب رسانده و منجر به بروز مشکلات بیشتری شوند.

آیا چسب دندان مصنوعی می تواند باعث بوی بد دهان شما شود؟

چسب های دندان مصنوعی که معمولاً برای بهبود اندازه و تثبیت دندان های مصنوعی استفاده می شوند، در صورت عدم استفاده صحیح ممکن است در ایجاد بوی بد دهان نقش داشته باشند. استفاده بیش از حد از چسب دندان مصنوعی یا عدم تمیز کردن کامل آن می تواند منجر به تجمع باکتری شود و باعث ایجاد بوی نامطبوع شود. پیروی از دستورالعمل های سازنده برای استفاده و برداشتن چسب دندان مصنوعی و تمیز کردن دندان مصنوعی و چسب کاملاً ضروری است.

چرا دندان مصنوعی جدید بو می دهد؟

پروتزهای جدید ممکن است بوی عجیبی منتشر کنند که اغلب به عنوان بوی شیمیایی یا پلاستیک توصیف می شود. این بو معمولاً نتیجه مواد مورد استفاده در فرآیند تولید است. تمیز کردن مناسب و خیساندن در محلول تمیز کننده دندان مصنوعی می تواند به از بین بردن این بوی اولیه کمک کند. اگر بو باقی ماند، با دندانپزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که مشکلی در مورد تناسب یا مواد دندان مصنوعی وجود ندارد.

آیا بوی بد دندان مصنوعی هنگام پوشیدن آنها باعث ایجاد طعم بد می شود؟

آری بوی بد دهان ناشی از دندان مصنوعی می تواند با طعم بد همراه باشد. تجمع باکتری ها و ذرات غذا روی دندان مصنوعی می تواند روی طعم دهان شما تأثیر بگذارد. رعایت بهداشت دهان و دندان، از جمله مراقبت از دندان مصنوعی و دهان، برای جلوگیری از طعم ناخوشایند هنگام استفاده از دندان مصنوعی ضروری است.

نتیجه گیری

در نتیجه، در حالی که دندان مصنوعی می تواند در ایجاد بوی بد دهان نقش داشته باشد، اقدامات پیشگیرانه و مداوم بهداشت دهان می توانند این مشکل را کاهش دهند. تمیز کردن منظم پروتزها، مراقبت مناسب از دهان و لثه و معاینات معمول دندانپزشکی برای حفظ بوی خوب دهان و سلامت کلی دهان بسیار مهم است. اگر مشکلات دائمی با بوی بد دهان یا هر گونه نگرانی مرتبط با دندان مصنوعی خود را تجربه می کنید، توصیه می شود با دندانپزشک خود مشورت کنید.

به خاطر داشته باشید که دندانپزشک شما در سلامت دهان و دندان شریک شماست و راهنمایی هایی را در مورد مراقبت از دندان مصنوعی ارائه می دهد، نگرانی ها را برطرف می کند و اطمینان می دهد که پروتز شما مناسب است.