متداول ترین نوع روکش های دندانی شامل فلز، پرسلن ذوب شده به فلز، تمام رزین، تمام سرامیک و تمام پرسلن هستند.از روکش های فلزی سنتی گرفته تا روکش های زیرکونیایی مدرن تر، هر نوع روکش دندان مزایای منحصر به فردی را ارائه می دهد که برای رفع نیازهای خاصی طراحی شده است. در این راهنما، ما عمیقاً به دنیای روکش های دندانی می پردازیم و انواع، مزایا، معایب و موارد دیگر را توضیح خواهیم داد.

اگر دندانی را به دلیل کشیدن یا آسیب از دست داده اید، دندانپزشک شما ممکن است یک فلیپر دندان را به عنوان یک راه حل موقت پیشنهاد کند. فلیپر دندان یک روش غیر تهاجمی برای پر کردن شکاف باقی مانده از دندان یا دندان های از دست رفته است. این یک پروتز پارسیل آکریلیک است که می تواند به شما کمک کند به طور معمول صحبت کنید، راحت تر غذا بخورید و لبخند خود را احیاء کنید.

تحلیل استخوان در فک که به عنوان بیماری پریودنتال شناخته می شود، یک بیماری شایع سلامت دهان است که در صورت عدم درمان می تواند منجر به از دست دادن دندان شود. با این حال، با تشخیص زود هنگام و مدیریت صحیح، تحلیل استخوان لزوماً مساوی از دست دادن دندان نیست.تحلیل استخوان زمانی رخ می دهد که این چرخه نامتعادل می شود و منجر به تخریب بیشتر استخوان می شود تا بازسازی.

پروتزهای “اسنپ این” Snap-in در مقایسه با پروتزهای معمولی پایدارتر و همه کاره تر هستند، زیرا توسط ایمپلنت های دندانی یا پیچ های داخل استخوان فک ثابت می شوند. ایمپلنت ها یا پیچ های دندانی با تکه ای بیرون زده به داخل لثه چسبانده می شوند که می تواند به داخل قسمت های مربوطه دندان مصنوعی فرو برود.پروتزهای اسنپ این به پیچ هایی وصل می شوند که درون استخوان فک شما قرار می گیرند.

به طور اجتناب ناپذیری، احتمال بروز مشکلات پس از قرار دادن دست دندان کامل وجود دارد. این مشکلات ممکن است گذرا باشند و اساساً توسط بیمار نادیده گرفته شوند یا ممکن است آنقدر جدی باشند که باعث شوند بیمار نتواند دندان مصنوعی را تحمل کند.هنگامی که مشکل استفاده از دندان مصنوعی آشکار شد، مهم است که به روشی منطقی و سیستماتیک به آن پرداخته شود. یعنی باید سابقه کافی از مشکل گرفته شود و معاینه دقیق دهان انجام شود تا تشخیص دقیق داده شود و طرح درمانی مناسب اندیشیده شود.