شناسایی مشکلات دست دندان کامل

به طور اجتناب ناپذیری، احتمال بروز مشکلات پس از قرار دادن دست دندان کامل وجود دارد. این مشکلات ممکن است گذرا باشند و اساساً توسط بیمار نادیده گرفته شوند یا ممکن است آنقدر جدی باشند که باعث شوند بیمار نتواند دندان مصنوعی را تحمل کند.

عوامل ایجاد کننده مشکلات را می توان اساساً به چهار عامل دسته بندی کرد:

• عوامل نامطلوب آناتومیک داخل دهانی، مانند مخاط آتروفیک.
• عوامل بالینی، به عنوان مثال ثبات ضعیف دندان مصنوعی.
• عوامل فنی، به عنوان مثال عدم حفظ رول حاشیه ای روی قالب اصلی.
• عوامل سازگاری بیمار.

بحرانی ترین عوامل تا حد زیادی عوامل سازگاری بیمار هستند. بسیاری از بیماران با کلیشه های مثبت ممکن است بر اشتباهات تجویز غلبه کنند. با این حال، برخی از بیماران قادر به تطبیق فیزیکی و یا روانی با پروتزهایی نیستند که هنجارهای بالینی و فنی پروتزهای دندانی را برآورده می کنند. واضح است که تعیین این موضوع در مرحله ارزیابی به نفع پزشک و بیمار است.

پزشکی که دندان مصنوعی را آماده می کند، پس از تشخیص مشکلات احتمالی آناتومیک، فیزیولوژیک، پاتولوژیک یا عاطفی، مسئول طراحی دست دندان کامل است.

هنگامی که مشکل استفاده از دندان مصنوعی آشکار شد، مهم است که به روشی منطقی و سیستماتیک به آن پرداخته شود. یعنی باید سابقه کافی از مشکل گرفته شود و معاینه دقیق دهان انجام شود تا تشخیص دقیق داده شود و طرح درمانی مناسب اندیشیده شود.

بی شک گوش دادن به صحبت های بیمار (همانطور که مشکلات او توضیح داده شده اند) مهم ترین گام نخست در این فرآیند است و نمی توان بیش از این بر اهمیت آن تأکید کرد.

به دلیل وجود انبوهی از مشکلات احتمالی دست دندان کامل، این بخش تا حد زیادی به مواردی محدود می شود که معمولاً در زمان قرار دادن پروتزهای جایگزین یا طی جلسات بازبینی در روزها و هفته های پس از قرار دادن پروتز مصنوعی با آن مواجه می شوند. برای بررسی جامع تشخیص و مدیریت مشکلات دست دندان کامل، در این مقاله توضیحات جامع و کاملی را برای شما ارائه می دهیم.

مشکلات گزارش شده توسط بیماران در مدت کوتاهی پس از ارائه پروتزهای جایگزین شامل ناراحتی، شلی یا مشکلات کلی در رابطه با سازگاری هستند. برخی از این مشکلات یا دسواری ها ممکن است تعداد بسیار زیادی علل احتمالی داشته باشند، و در واقع می توانند منشأ چند عاملی داشته باشند. برای سادگی، مشکلات به ترتیبی که اغلب رخ می دهند مورد بحث قرار خواهند گرفت.

در جداول زیر، فهرستی از علل و اشکال مناسب درمان برای رفع مشکلات خلاصه شده اند.

ناراحتی مرتبط با پروتزهای دندان مصنوعی

بسیاری از بیماران پس از دریافت پروتزهای مصنوعی جدید یا جایگزین، تا چند روز احساس ناراحتی می کنند. اکثر بیماران پس از یک دوره کوتاه سازگاری با شرایط جدید، به همزیستی راحت با ابزار خود دست می یابند. با توضیح دقیق و با جزئیات هرگونه مشکلی که اپراتور ممکن است پیش بینی کند، می توان به این امر کمک قابل توجهی کرد.

با این حال، برای برخی افراد، بویژه در مواردی که مشکلات احتمالی هنگام معاینه یا در زمان قرار دادن پزوتز مشخص نشدند، ناراحتی ناشی از آن می تواند طولانی شود.

ناراحتی مرتبط با پروتزهای دندان مصنوعی

علاوه بر این، مدتی پس از ارائه ظاهراً موفق پروتز، ممکن است ناراحتی در نتیجه تغییرات داخل دهانی یا سیستمیک یا سایش یا آسیب دندان مصنوعی ایجاد شود. ناراحتی اغلب – اما نه به طور انحصاری – با ناحیه تحتانی حمایت کننده پروتز مرتبط است.

جداول (جدول های 1، 2 و 3) ارائه شده در این مقاله عوامل ایجاد کننده ناراحتی هایی که معمولاً تجربه می شوند و روش های پرداختن به آنها را خلاصه می کنند.

عوامل ایجاد ناراحتی مربوط به سطوح اکلوزال و صیقلی دندان مصنوعی

عواملی که منجر به بروز عوامل ناراحت کننده می شوند، با ارتباط سیستمیک احتمال

شل شدن دندان مصنوعی

شلی پروتز (جدول های 4، 5 و 6) بیشتر به دندان مصنوعی فک پایین مرتبط است و ممکن است توسط بیماران به عنوان پروتزهای مصنوعی نامیده شوند که “لق هستند”، “می افتند” (دست دندان کامل فک بالا) یا “بالا می آیند” (دست دندان کامل فک پایین)، “جابجا می شوند” یا گاهی اوقات “احساس بزرگی بیش از حد ایجاد می کنند”.

عواملی که منجر به لق شدن پروتزهای مصنوعی می شوند- در نتیجه کاهش نیروهای نگهدارنده

عواملی که باعث شل شدن دندان مصنوعی می شوند: ناشی از افزایش نیروهای جابجایی

به زبان ساده، حفظ و پایداری پروتزهای کامل را می توان به یک تعادل ساده تشبیه کرد، یعنی از یک طرف نیروهای نگهدارنده و از طرف دیگر نیروهای جابجایی. در صورتی که دومی از اولی فراتر رود، بی ثباتی یا سستی ایجاد می شود. با این حال، باید تأکید کرد که نقطه اتکاء بیمار، یا بهتر است بگوییم توانایی بیمار برای سازگاری با دندان مصنوعی است – پیش بینی این امر چندان آسان نیست.

مشکلات مربوط به ناتوانی در سازگاری با دندان مصنوعی

علائم مختلفی وجود دارند که ممکن است از نظر عملکردی مرتبط باشند (مثلاً مشکلات مرتبط با خوردن، گفتار و غیره)، از نظر روانی مرتبط باشند یا ممکن است به بیمار مربوط باشند. بدیهی است که در مرحله طراحی درمان به تشخیص اولی نیاز است، و به منظور اجتناب از دومی بواسطه بازدید از پروتز آزمایشی، که بر اجزاء عملکردی و زیبایی پروتزهای رقیب متمرکز است.

برخی از مشکلات مرتبط با روانشناختی ممکن است در مراحل اولیه شناسایی شوند، اما حتی اگر ارزیابی های روانشناختی انجام شوند، همه آنها خطاناپذیر نیستند.

مشکلات مربوط به ناتوانی در سازگاری با دندان مصنوعی

فهرست مختصری از عوامل مؤثر بر سازگاری با دندان مصنوعی شامل علل و روش های درمان آن در جدول 7 آورده شده اند.

خلاصه

در این مقاله سعی شده است فهرستی از عواملی خلاصه شوند که معمولاً باعث ایجاد ناراحتی در پروتزهای دندانی مصنوعی می شوند. جداول به صورت کامل هستند و به عنوان یک فهرست “نکات مفید” عمل می کنند.