آیا از دست دادن دندان همیشه به معنای تحلیل استخوان فک است؟

تحلیل استخوان در فک که به عنوان بیماری پریودنتال شناخته می شود، یک بیماری شایع سلامت دهان است که در صورت عدم درمان می تواند منجر به از دست دادن دندان شود. با این حال، با تشخیص زود هنگام و مدیریت صحیح، تحلیل استخوان لزوماً مساوی از دست دادن دندان نیست.

علت تحلیل استخوان در فک چیست؟

استخوان فک دندان ها را احاطه کرده و از آنها حمایت می کند. استخوان تحت بازسازی دائمی قرار می گیرد، که بخشی از فرآیند از دست رفتن بافت استخوانی قدیمی و تشکیل استخوان جدید برای جایگزینی آن است. تحلیل استخوان زمانی رخ می دهد که این چرخه نامتعادل می شود و منجر به تخریب بیشتر استخوان می شود تا بازسازی.

عوامل متعددی می توانند باعث تحلیل استخوان اضافی در فک شوند:

• بیماری لثه (پریودنتیت): عفونت باکتریایی و التهاب لثه باعث تخریب بافت های همبند و استخوان اطراف دندان می شود. این شایع ترین علت تحلیل استخوان در بزرگسالان است.
• آسیب: هر گونه ضربه به دندان یا فک، مانند کشیدن، کاشت ایمپلنت دندانی یا ضربه مستقیم، می تواند به استخوان آن ناحیه آسیب وارد کند. عدم جایگزینی دندان های از دست رفته نیز می تواند به مرور زمان منجر به تحلیل موضعی استخوان شود.
• پرتو درمانی سرطان: پرتو درمانی که سرطان های ناحیه سر و گردن را هدف قرار می دهد، می تواند به سلول های استخوانی و عروق خونی آسیب وارد کند و باعث تحلیل سریع استخوان شود.
• تغذیه نامناسب: کمبود کلسیم، ویتامین D، ویتامین C و سایر مواد مغذی ضروری برای ساخت و حفظ توده استخوانی منجر به کاهش تراکم استخوان و تحلیل بیش از حد استخوان، بویژه در کودکان و افراد مسن می شود.
• داروها: داروهای خاصی مانند استروئیدها، داروهای ضد تشنج، سرکوب کننده های سیستم ایمنی و داروهای درمان سرطان با کاهش تراکم استخوان و افزایش خطر تحلیل استخوان مرتبط هستند.
• بیماری ها: بیماری هایی مانند پوکی استخوان، آرتریت روماتوئید rheumatoid arthritis، هیپرپاراتیروئیدیسم hyperparathyroidism و ​​بیماری پاژه Paget’s disease بر متابولیسم کلی استخوان تأثیر منفی می گذارند و ممکن است تحلیل استخوان را تسریع کنند.
• عادات سبک زندگی: سیگار کشیدن می تواند جریان خون و بهبودی را مختل کند و منجر به بیماری پریودنتال و تحلیل استخوان شود. الکل زیاد نیز لثه ها را تحریک می کند.
• تغییرات هورمونی: کمبود استروژن در زنان یائسه باعث تحلیل سریع استخوان می شود. تستوسترون پایین در مردان نیز یک عامل خطر است.

مراحل و علائم تحلیل استخوان

تحلیل استخوان در فک، اغلب در ابتدا بی صدا و بدون علائم مشهود است. با پیشرفت بیماری، علائم و نشانه ها بیشتر می شوند.

تحلیل اولیه استخوان

• هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن لثه ها به راحتی خونریزی می کنند.
• لثه ها متورم و به رنگ ارغوانی متمایل به قرمز به نظر می رسند.
• دندان ها کمی حساس یا لق هستند.
• بوی بد دهان.

 

تحلیل متوسط ​​استخوان

• لثه ها تحلیل می روند و ریشه های دندان آشکار می شوند.
• با افزایش فضای بین دندان ها و لثه ها، پاکت های پریودنتال تشکیل می شوند.
• ترشح چرکی از پاکت های عمیق لثه
• لق شدن دندان هایی که موقعیت آنها تغییر یافته است.
• تغییر در تناسب پروتزهای پارسیل.

 

تحلیل شدید استخوان

• دندان ها بسیار لق می شوند و می توانند خود به خود جدا شوند.
• تغییرات عمده در تراز دندانی و رابطه بایت
• پروتزهای ناراحت کننده که به درستی جای نمی گیرند.
• قسمت هایی از استخوان فک در جایی که لثه ها تحلیل رفته اند قابل مشاهده هستند.
• آبسه و چرک اطراف دندان ها.
• از دست رفتن دندان در نهایت، در صورت عدم درمان
• مشکلات جویدن، لبخند زدن و صحبت کردن به دلیل از دست دادن دندان

 

عوامل خطر برای تحلیل استخوان

تعدادی از عوامل می توانند خطر بروز تحلیل استخوان پیشرونده در فک را افزایش دهند:

• بهداشت نامناسب دهان: مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ناکافی منجر به تجمع پلاک در اطراف دندان ها می شود. این کار لثه ها را تحریک می کند و باعث التهاب مزمن می شود و زمینه را برای تحلیل استخوان فراهم می کند.
• سیگار کشیدن یا جویدن تنباکو: مواد شیمیایی موجود در تنباکو جریان خون را محدود می کند، روند بهبودی را کند می کند و پذیرش عفونت ها را افزایش می دهد. افراد سیگاری 3 تا 5 برابر بیشتر به بیماری پریودنتال مبتلا می شوند.
• دیابت: سطح بالای قند خون باعث افزایش ابتلا به عفونت، التهاب لثه و اختلال در بهبود می شود که همه عوامل خطر برای تحلیل استخوان هستند.
• داروها: داروهایی که باعث خشکی دهان می شوند، داروهایی که بر سیستم ایمنی بدن تأثیر می گذارند و داروهایی که بر سطح هورمون تأثیر می گذارند می توانند بر تراکم استخوان تأثیر بگذارند.
• فشردن / ساییدن: اینها نیروی گاز گرفتن بیش از حد به دندان ها وارد می کنند که می تواند استخوان و رباط های زیرین را از بین ببرد.
• دندان های از دست رفته: شکاف های دندان های از دست رفته می تواند باعث ضعیف شدن و تحلیل استخوان فک به مرور زمان شود.
• دندان مصنوعی یا بریس نامناسب: تناسب ضعیف باعث تحریک و توزیع غیر عادی نیرو می شود که منجر به تحلیل استخوان می شود.
• عوامل ژنتیکی: جهش های ژنی بر پاسخ ایمنی تأثیر می گذارند و استعداد ابتلا به بیماری های شدید لثه و تحلیل استخوان را افزایش می دهند.
• استرس: استرس مزمن باعث افزایش کورتیزول و التهاب می شود که با تحلیل بیشتر استخوان مرتبط است.

آیا تحلیل استخوان همیشه غیر قابل برگشت است؟

مراحل اولیه تحلیل استخوان اغلب با درمان سریع قابل برگشت است. با این حال، تحلیل گسترده استخوان منجر به ایجاد تغییرات ساختاری دائمی در استخوان فک می شود. نکته اصلی تشخیص زود هنگام و مداخله قبل از وقوع آسیب قابل توجه است.

در اینجا یک مرور کلی وجود دارد روی پیشرفت تحلیل استخوان و پیش آگهی آن:

• مرحله 1 (ژنژیویت): التهاب لثه – برگشت پذیر با بهبود بهداشت و پاکسازی تخصصی
• مرحله 2 (پریودنتیت خفیف): تا 30 درصد تحلیل استخوان – قابل برگشت با پاکسازی عمقی و پیوندهای جزئی
• مرحله 3 (پریودنتیت متوسط): 30 تا 50 درصد تحلیل استخوان – تا حدی قابل برگشت با پیوند
• مرحله 4 (پریودنتیت شدید): بیش از 50 درصد تحلیل استخوان – غیر قابل برگشت و دائمی بدون کشیدن

نکته اصلی این است که تشخیص زود هنگام تحلیل استخوان زمانی که فقط تحلیل خفیف تا متوسط ​​رخ داده است، از طریق درمان غیر جراحی بهترین شانس را برای احیاء استخوان فراهم می کند. درمان بیماری پیشرفته ممکن است به جلوگیری از پیشرفت بیشتر کمک کند، اما نمی تواند استخوان از دست رفته را به طور کامل بازگرداند.

آیا تحلیل استخوان همیشه منجر به از دست دادن دندان می شود؟

گرچه تحلیل استخوان به طور قابل توجهی خطر از دست دادن دندان را افزایش می دهد، اما اگر زود هنگام رسیدگی و مدیریت شود، سرنوشت دندان ها را تعیین نمی کند. در اینجا نگاهی دقیق تر داریم به این رابطه:

• استخوان فک با نگه داشتن دندان ها در جای خود از آنها حمایت می کند. با تخریب بیشتر بافت استخوانی، دندان ها شل و ناپایدار می شوند.
• در تحلیل خفیف استخوان (تا 30%)، دندان ها را می توان از طریق درمان سریع مانند پاکسازی عمقی و پیوندهای جزئی در صورت نیاز نجات داد.
• تحلیل متوسط استخوان ​​(30 تا 50%) همچنین با درمان غیر جراحی و جراحی شدیدتر، پیش آگهی خوبی دارد.
• تحلیل شدید استخوان (بیشتر از 50%) اغلب منجر به از دست دادن نهایی دندان می شود، یا به دلیل جدا شدن از حداقل حمایت یا کشیدن دندان در صورت عدم امکان نجات دندان ها.
• بنابراین، در حالی که تحلیل اولیه تا متوسط استخوان ​​را می توان با موفقیت برای نجات دندان ها درمان کرد، تخریب شدید استخوان معمولاً منجر به از دست دادن دندان می شود. میزان آسیب پیش آگهی را تعیین می کند.
• تشخیص زود هنگام این مشکل از طریق معاینات منظم دندانپزشکی این امکان را فراهم می کند تا برای جلوگیری از تحلیل غیرقابل برگشت استخوان و جدا شدن یا کشیدن دندان اقداماتی را انجام دهید.

به طور خلاصه، تحلیل استخوان به طور قابل توجهی خطر از دست دادن دندان را افزایش می دهد، اما به این معنی نیست که اگر به موقع مدیریت شود، دندان ها محکوم به فنا هستند. تشخیص و درمان به موقع کلید حفظ دندان و استخوان فک است.

تحلیل استخوان چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص زود هنگام تحلیل استخوان برای درمان موفق و پیشگیری از آسیب دائمی حیاتی است. دندانپزشکان از روش های مختلفی برای ارزیابی سطح استخوان استفاده می کنند:

معاینات دندانپزشکی

• معاینه بصری: التهاب لثه، تحلیل رفتگی، لق شدن دندان ها، تغییر در تناسب دندان مصنوعی و غیره را بررسی می کند.
• پروب پریودنتال: عمق پاکت اطراف دندان را اندازه گیری می کند. پاکت های عمیق تر نشان دهنده جدا شدن لثه از استخوان زیرین هستند.
• تست تحرک: با کمک ابزار، لقی را تشخیص می دهد که نشان دهنده تحلیل استخوان و کاهش حمایت است.

تصویربرداری از دندان

• عکس رادیوگرافی بایت وینگ با اشعه ایکس: تصاویر واضحی از سطح استخوان بین دندان ها ارائه می دهد. فیلم های متوالی امکان مقایسه در طول زمان را فراهم می کنند.
• عکس رادیوگرافی پانورامیک با اشعه ایکس: تراکم کلی استخوان فک را در اطراف همه دندان ها در یک اسکن نشان می دهد.
• عکس رادیوگرافی پری اپیکال با اشعه ایکس: نمای متمرکز به اندازه گیری نواحی کوچک تحلیل استخوان در اطراف دندان ها کمک می کند.
• سی تی پرتوی مخروطی: نماهای سه بعدی از نواحی دقیق تحلیل استخوان را ارائه می دهد.

تست های تخصصی

• آزمایش های میکروبیولوژیکی: باکتری های خاصی که در پاکت های لثه زندگی می کنند و باعث تخریب استخوان می شوند، را شناسایی کنید. سپس می توان آنتی بیوتیک درمانی هدفمند را برنامه ریزی کرد.
• آزمایشات ژنتیکی: عوامل خطر ژنتیکی مانند پلی مورفیسم های اینترلوکین 1 مرتبط با افزایش شدت بیماری لثه را ارزیابی کنید.
• بیوپسی: شامل نمونه برداری از بافت لثه و استخوان برای بررسی مستقیم زیر میکروسکوپ و تأیید پریودنتیت.

اندازه گیری های ردیابی در طول زمان، میزان تحلیل استخوان را تعیین می کند، که شدت درمان و ارزیابی مجدد دوره ای را هدایت می کند.

گزینه های درمانی برای تحلیل استخوان کدامند؟

هدف درمان تحلیل استخوان از بین بردن عفونت فعال، بازسازی استخوان تحلیل رفته در صورت امکان و جلوگیری از آسیب بیشتر است. گزینه ها از درمان غیر جراحی برای موارد خفیف تا جراحی برای تحلیل استخوان متوسط ​​تا پیشرفته متغیر هستند.

درمان های غیر جراحی

• پاکسازی تخصصی عمقی زیر خط لثه
• دهانشویه های ضد میکروب تجویزی (کلرهگزیدین)
• آنتی بیوتیک برای درمان عفونت های فعال
• جراحی فلپ برای پاکسازی سطوح ریشه
• مواد پیوند استخوان برای پر کردن نواقص و تحریک رشد مجدد

درمان های جراحی

• دبریدمان فلپ باز و قرار دادن پیوند استخوان
• پروتئین های بازسازی کننده استخوان (Emdogain)
• پیوند بافت نرم برای محافظت از استخوان و سطوح ریشه
• بازسازی هدایت شده بافت با غشاء های قابل جذب
• فاکتورهای رشد استخوان مانند rhPDGF برای تحریک سلول ها
• ایمپلنت های دندانی برای حفظ استخوان در نواحی دندان از دست رفته
• در صورت تغییر شکل استخوان، افزایش تیغه استخوان

تکنیک های خاص بر اساس مورد فردی طراحی می شوند. تحلیل خفیف استخوان ممکن است با پاکسازی های عمقی و آنتی بیوتیک ها درمان شود. آسیب های گسترده تر اغلب به مداخله جراحی برای تلاش برای رشد مجدد استخوان تحلیل رفته نیاز دارد.

آیا می توان از پیشرفت تحلیل استخوان جلوگیری کرد؟

بله، رعایت بهداشت دهان و دندان و دریافت مراقبت های منظم تخصصی، کلیدی برای جلوگیری از پیشرفت تحلیل قابل توجه استخوان و عوارض آن است. نکات پیشگیری عبارتند از:

• دو مرتبه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن روزانه
• استفاده از دهانشویه آنتی باکتریال برای کاهش باکتری
• هر 3 تا 4 ماه یک مرتبه مسواک فرسوده را تعویض کنید.
• انجام پاکسازی و معاینه دندان هر 6 ماه یک مرتبه
• ترک سیگار و محدود کردن الکل
• داشتن یک رژیم غذایی متعادل سرشار از کلسیم و ویتامین D و K
• مصرف مکمل های تقویت کننده استخوان در صورت کمبود یا بالا بودن میزان خطر
• مراقبت صحیح از دندان مصنوعی برای جلوگیری از نقاط فشار
• اگر دندان ها را به هم فشار می دهید یا می سایید، از محافظ های بایت استفاده کنید
• ارزیابی و درمان سریع آسیب های دندانی

اولویت قرار دادن سلامت دهان و دندان امکان غربالگری زود هنگام و پیشگیری از آسیب پیشرونده استخوانی ناشی از بیماری پریودنتال را فراهم می کند. با مراقبت روزانه و ویزیت منظم دندانپزشکی، خطر تحلیل استخوان تا حد زیادی کاهش می یابد.

پرسش های پر تکرار در مورد تحلیل استخوان در فک

در اینجا به برخی از پرسش های متداول در مورد تحلیل استخوان پاسخ داده شده اند:

چگونه می توانید تشخیص دهید که دچار تحلیل استخوان شده اید؟

در مراحل اولیه، تحلیل استخوان علائم قابل مشاهده ای را نشان نمی دهد. همانطور که پیشرفت می کند، علائمی مانند تحلیل لثه، لق شدن دندان ها، عدم تناسب دندان مصنوعی و در نهایت از دست دادن دندان آشکار می شوند. تصاویر رادیوگرافی دندان با اشعه ایکس، سطح استخوان را خیلی قبل از بروز علائم آشکار تشخیص می دهند.

تحلیل شدید استخوان چه احساسی دارد؟

با تحلیل قابل توجه استخوان، دندان ها بسیار شل و ناپایدار می شوند و گاهی اوقات با فشار کمی می افتند. تراز بایت با جابجایی دندان ها تغییر می کند و دندان مصنوعی به دلیل عدم حمایت دردناک است. ممکن است قسمت های آشکار تیغه استخوان فک قابل مشاهده باشند.

آیا سیگار کشیدن می تواند باعث تحلیل استخوان در فک شود؟

بله، سیگار یک عامل خطر اصلی برای بیماری لثه و تحلیل استخوان است. دود تنباکو لثه ها را تحریک می کند، روند بهبودی را کند می کند و حساسیت به عفونت باکتریایی را افزایش می دهد – همگی محرک های پریودنتیت و تخریب استخوان هستند.

آیا پوکی استخوان منجر به تحلیل استخوان در دهان می شود؟

در حالی که پوکی استخوان کل اسکلت را تحت تأثیر قرار می دهد، برخی تحقیقات ارتباط بین پوکی استخوان و پریودنتیت را نشان می دهند. کمبود استروژن در زنان یائسه یک عامل خطر مشترک برای هر دو بیماری است. کنترل هر دو بیماری مهم است.

آیا می توان تحلیل استخوان را به طور طبیعی معکوس کرد؟

در مراحل اولیه، تحلیل استخوان ممکن است از طریق حذف پلاک، بهبود بهداشت دهان و دندان، تغییر رژیم غذایی و مکمل ها معکوس شود. با این حال، تحلیل متوسط ​​تا پیشرفته، به درمان تخصصی جراحی برای احیاء واقعی استخوان تخریب شده نیاز دارد.

نتیجه گیری

به طور خلاصه، تحلیل استخوان در فک ها وضعیتی است که معمولاً در نتیجه آسیب بیماری پریودنتال ایجاد می شود. تحلیل استخوان در بسیاری از موارد اگر زود تشخیص داده شود، از طریق درمان غیر جراحی و بهداشت سخت دهان قابل درمان و معکوس شدن است. با این حال، تحلیل وسیع درمان نشده استخوان در نهایت منجر به تغییرات دائمی، دندان های ناپایدار و از دست دادن دندان می شود. تشخیص و درمان تحلیل استخوان در مراحل اولیه از طریق معاینات منظم دندانپزشکی و تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می تواند به جلوگیری از بدترین سناریوها کمک کند. کنترل عوامل خطر نیز کلیدی است. در حالی که تحلیل استخوان خطر از دست دادن نهایی دندان را افزایش می دهد، مداخله به موقع به این معنی است که اگر به درستی مورد توجه قرار گیرد، لازم نیست که اجتناب ناپذیر باشد.